W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
waren er geen aanwijzingen voor rotsachtige planeten nét buiten die zone?quote:Op donderdag 3 februari 2011 08:34 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
02-02-2011
Nieuw planetenstelsel ontdekt
[ afbeelding ]
© ap
Amerikaanse astronomen hebben een nieuw planetenstelsel ontdekt. Rond de ster Kepler-11 staan zeker zes planeten. De afstand tussen die planeten en deze ster is zo klein, dat er waarschijnlijk geen leven mogelijk is. Het gaat om het meest compacte planetenstelsel dat ooit is gevonden.
Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA woensdag bekendgemaakt. De ontdekking verschijnt donderdag in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
De ster en de zes planeten staan op ongeveer 2000 lichtjaar afstand van de aarde. Het stelsel werd ontdekt met de ruimtetelescoop Kepler. Die werd twee jaar geleden gelanceerd om te zoeken naar planeten als de aarde buiten ons zonnestelsel. In theorie is daar leven mogelijk, als zo'n planeet niet te dicht bij en niet te ver van zijn ster staat.
In zijn zoektocht kijkt de Kepler naar ongeveer een kwart procent van de sterrenhemel. In dat minieme gebied heeft de Kepler al meer dan 1200 planeten ontdekt. Ruim vijftig daarvan bevinden zich in de zogeheten 'bewoonbare zone'. "Het feit dat we zo veel planeten hebben gevonden in zo'n piepklein gedeelte van de hemel geeft aan dat er in het heelal mogelijk talloze planeten rond sterren als de zon draaien", stelt de NASA. (anp/mvdb)
[ afbeelding ]
Illustratie van Kepler-11 © ap
(HLN)
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
02-02-2011
Planetenoogst Kepler-satelliet passeert de 1000
Naast het zesvoudige planetenstelsel dat deze week uitgebreid in Nature wordt besproken, heeft de NASA-satelliet Kepler nog veel meer (kandidaat-)planeten opgespoord. De teller staat inmiddels op 1235, en dat is alleen nog maar de oogst voor de periode mei-september 2009.
Kepler houdt sinds 12 mei 2009 de helderheden van meer dan 156.000 zonachtige sterren in de gaten. De sterren waar, vanaf de aarde gezien, planeten voorlangs bewegen, zijn herkenbaar aan regelmatig optredende helderheidsdipjes. De op deze manier gevonden kandidaten moeten nader worden onderzocht, om te controleren of het ook echt om planeten gaat. En dat kan maanden, in sommige gevallen zelfs jaren duren.
Van de 1235 kandidaten zijn er 68 ongeveer zo groot als de aarde, 288 zijn een maatje groter en worden 'superaardes' genoemd. Daarnaast zijn er 662 mogelijke planeten ter grootte van Neptunus gevonden, 165 van het kaliber Jupiter en 19 'superjupiters'. Een stuk of vijftig van de planeten bevinden zich in de 'leefbare zone' van hun ster: daar kunnen dus temperaturen heersen waarbij water in vloeibare vorm kan bestaan.
Kepler zal nog tot zeker tot november 2012 naar planeten blijven zoeken. Het is goed om daarbij te bedenken dat de satelliet maar een kleine fractie van alle mogelijke planeten kan opsporen. Op de eerste plaats overziet zijn telescoop maar 1/400 deel van de hemel, en bovendien zullen de planeten van de meeste sterren vanaf de aarde gezien nooit voor hun moederster langs bewegen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Planetenoogst Kepler-satelliet passeert de 1000
Naast het zesvoudige planetenstelsel dat deze week uitgebreid in Nature wordt besproken, heeft de NASA-satelliet Kepler nog veel meer (kandidaat-)planeten opgespoord. De teller staat inmiddels op 1235, en dat is alleen nog maar de oogst voor de periode mei-september 2009.
Kepler houdt sinds 12 mei 2009 de helderheden van meer dan 156.000 zonachtige sterren in de gaten. De sterren waar, vanaf de aarde gezien, planeten voorlangs bewegen, zijn herkenbaar aan regelmatig optredende helderheidsdipjes. De op deze manier gevonden kandidaten moeten nader worden onderzocht, om te controleren of het ook echt om planeten gaat. En dat kan maanden, in sommige gevallen zelfs jaren duren.
Van de 1235 kandidaten zijn er 68 ongeveer zo groot als de aarde, 288 zijn een maatje groter en worden 'superaardes' genoemd. Daarnaast zijn er 662 mogelijke planeten ter grootte van Neptunus gevonden, 165 van het kaliber Jupiter en 19 'superjupiters'. Een stuk of vijftig van de planeten bevinden zich in de 'leefbare zone' van hun ster: daar kunnen dus temperaturen heersen waarbij water in vloeibare vorm kan bestaan.
Kepler zal nog tot zeker tot november 2012 naar planeten blijven zoeken. Het is goed om daarbij te bedenken dat de satelliet maar een kleine fractie van alle mogelijke planeten kan opsporen. Op de eerste plaats overziet zijn telescoop maar 1/400 deel van de hemel, en bovendien zullen de planeten van de meeste sterren vanaf de aarde gezien nooit voor hun moederster langs bewegen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-02-2011
"Vijftig miljard planeten in Melkweg"
© ap
Er zijn mogelijk zowat 50 miljard planeten in het melkwegstelsel. Daarvan kunnen er 500 miljoen zich binnen de "levensvatbare zone" rond een ster bevinden. Dat schatten astronomen op basis van gegevens die de Keplersatelliet verzamelde.
De astronomen maakten een extrapolatie op basis van een klein stukje hemel dat Kepler al onderzocht. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA zei eerder dat Kepler bij een analyse van meer 156.000 sterren 1.235 kandidaat-planeten vond, waarvan er 68 qua grootte op de aarde lijken.
Kepler is ontworpen om planeten in de Melkweg te zoeken die op de aarde lijken. Maar om mogelijk leven te herbergen moeten die planeten zich binnen de "levensvatbare zone" rond een ster bevinden, waar het niet te heet en niet te koud is. (belga/odbs)
(HLN)
"Vijftig miljard planeten in Melkweg"
© ap
Er zijn mogelijk zowat 50 miljard planeten in het melkwegstelsel. Daarvan kunnen er 500 miljoen zich binnen de "levensvatbare zone" rond een ster bevinden. Dat schatten astronomen op basis van gegevens die de Keplersatelliet verzamelde.
De astronomen maakten een extrapolatie op basis van een klein stukje hemel dat Kepler al onderzocht. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA zei eerder dat Kepler bij een analyse van meer 156.000 sterren 1.235 kandidaat-planeten vond, waarvan er 68 qua grootte op de aarde lijken.
Kepler is ontworpen om planeten in de Melkweg te zoeken die op de aarde lijken. Maar om mogelijk leven te herbergen moeten die planeten zich binnen de "levensvatbare zone" rond een ster bevinden, waar het niet te heet en niet te koud is. (belga/odbs)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-02-2011
Planeet ontdekt bij jonge ster?
Met behulp van ESO's Very Large Telescope heeft een internationaal team van astronomen de kortlevende materieschijf waargenomen rond een jonge ster die in het beginstadium van planeetvorming verkeert. Voor het eerst is daarbij een kleine begeleider ontdekt die mogelijk de veroorzaker is van de brede lege zone in die schijf.
Planeten ontstaan uit de materieschijven rond jonge sterren, maar de overgang van stofschijf naar planetenstelsel gaat snel en er zijn maar weinig objecten bekend die zich in dit stadium bevinden. Eén van die objecten is T Chamaeleontis (T Cha), een onopvallende ster in het kleine zuidelijke sterrenbeeld Kameleon die vergelijkbaar is met de zon, maar dan veel jonger. T Cha bevindt zich op ongeveer 330 lichtjaar van de aarde en is slechts ongeveer zeven miljoen jaar oud.
In de stofschijf rond T Cha is een lege zone ontdekt, die ongeveer 20 miljoen kilometer van de ster begint en ruim een miljard kilometer verder naar buiten eindigt. Omdat dit een aanwijzing zou kunnen zijn dat zich hier planeten hebben gevormd, hebben de astronomen met een speciale camera van de VLT naar de ster gekeken. Daarbij is, op ongeveer een miljard kilometer van de ster, een klein object ontdekt. Latere waarnemingen zullen moeten uitwijzen of deze begeleider een planeet is of een bruine dwerg (een 'mislukte ster').
Toegevoegd door Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Planeet ontdekt bij jonge ster?
Met behulp van ESO's Very Large Telescope heeft een internationaal team van astronomen de kortlevende materieschijf waargenomen rond een jonge ster die in het beginstadium van planeetvorming verkeert. Voor het eerst is daarbij een kleine begeleider ontdekt die mogelijk de veroorzaker is van de brede lege zone in die schijf.
Planeten ontstaan uit de materieschijven rond jonge sterren, maar de overgang van stofschijf naar planetenstelsel gaat snel en er zijn maar weinig objecten bekend die zich in dit stadium bevinden. Eén van die objecten is T Chamaeleontis (T Cha), een onopvallende ster in het kleine zuidelijke sterrenbeeld Kameleon die vergelijkbaar is met de zon, maar dan veel jonger. T Cha bevindt zich op ongeveer 330 lichtjaar van de aarde en is slechts ongeveer zeven miljoen jaar oud.
In de stofschijf rond T Cha is een lege zone ontdekt, die ongeveer 20 miljoen kilometer van de ster begint en ruim een miljard kilometer verder naar buiten eindigt. Omdat dit een aanwijzing zou kunnen zijn dat zich hier planeten hebben gevormd, hebben de astronomen met een speciale camera van de VLT naar de ster gekeken. Daarbij is, op ongeveer een miljard kilometer van de ster, een klein object ontdekt. Latere waarnemingen zullen moeten uitwijzen of deze begeleider een planeet is of een bruine dwerg (een 'mislukte ster').
Toegevoegd door Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-02-2011
Twee exoplaneten delen één en dezelfde baan
In de stortvloed aan gegevens die de naar planeten speurende Kepler-satelliet naar de aarde stuurt, is een uniek planetenstelsel aangetroffen. Rond de ster KOI-730 draaien vier planeten, waarvan er twee in dezelfde baan om hun moederster draaien.
Het tweetal heeft een omlooptijd van iets minder dan tien dagen. Ze houden daarbij steeds dezelfde afstand tot elkaar: de ene loopt precies zestig graden - een zesde deel van een cirkel - voor op de andere.
Die zestig graden is geen toeval. Zestig graden voor en achter elke planeet die om een ster draait, ligt een zogeheten Lagrangepunt. In dat punt is de gecombineerde zwaartekrachtsaantrekking van ster en planeet precies groot genoeg om een daar aanwezig object een stabiele positie te laten innemen. De planeet Jupiter bijvoorbeeld, heeft op die punten een aantal kleine planetoïden in bedwang.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Twee exoplaneten delen één en dezelfde baan
In de stortvloed aan gegevens die de naar planeten speurende Kepler-satelliet naar de aarde stuurt, is een uniek planetenstelsel aangetroffen. Rond de ster KOI-730 draaien vier planeten, waarvan er twee in dezelfde baan om hun moederster draaien.
Het tweetal heeft een omlooptijd van iets minder dan tien dagen. Ze houden daarbij steeds dezelfde afstand tot elkaar: de ene loopt precies zestig graden - een zesde deel van een cirkel - voor op de andere.
Die zestig graden is geen toeval. Zestig graden voor en achter elke planeet die om een ster draait, ligt een zogeheten Lagrangepunt. In dat punt is de gecombineerde zwaartekrachtsaantrekking van ster en planeet precies groot genoeg om een daar aanwezig object een stabiele positie te laten innemen. De planeet Jupiter bijvoorbeeld, heeft op die punten een aantal kleine planetoïden in bedwang.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-03-2011
Planeet bij ster Bèta Pictoris opnieuw gefotografeerd
Met de Europese Very Large Telescope in Chili zijn nieuwe opnamen gemaakt van de planeet bij de ster Bèta Pictoris. Ook zijn de massa en de temperatuur van de planeet gemeten.
Bèta Pictoris is een jonge ster op een afstand van ruim 63 lichtjaar. Al meer dan 25 jaar is bekend dat deze ster omgeven is door een schijf van gas en stof waarin planeten kunnen ontstaan. Het heeft echter tot 2009 geduurd voordat in deze schijf ook werkelijk een planeet werd opgespoord.
Uit de nieuwe VLT-waarnemingen blijkt dat deze planeet zeven tot elf keer zo zwaar is als de planeet Jupiter. Zijn oppervlaktetemperatuur ligt tussen de 1100 en 1700 graden.
Volgens het internationale team van sterrenkundigen dat de planeet onderzocht heeft, wijst deze hoge temperatuur erop dat de planeet nog maar kort geleden is ontstaan. Hij heeft gewoon nog niet de tijd gehad om de warmte kwijt te raken die hij ten gevolge van het samenklonteringsproces in de stofschijf heeft verkregen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Planeet bij ster Bèta Pictoris opnieuw gefotografeerd
Met de Europese Very Large Telescope in Chili zijn nieuwe opnamen gemaakt van de planeet bij de ster Bèta Pictoris. Ook zijn de massa en de temperatuur van de planeet gemeten.
Bèta Pictoris is een jonge ster op een afstand van ruim 63 lichtjaar. Al meer dan 25 jaar is bekend dat deze ster omgeven is door een schijf van gas en stof waarin planeten kunnen ontstaan. Het heeft echter tot 2009 geduurd voordat in deze schijf ook werkelijk een planeet werd opgespoord.
Uit de nieuwe VLT-waarnemingen blijkt dat deze planeet zeven tot elf keer zo zwaar is als de planeet Jupiter. Zijn oppervlaktetemperatuur ligt tussen de 1100 en 1700 graden.
Volgens het internationale team van sterrenkundigen dat de planeet onderzocht heeft, wijst deze hoge temperatuur erop dat de planeet nog maar kort geleden is ontstaan. Hij heeft gewoon nog niet de tijd gehad om de warmte kwijt te raken die hij ten gevolge van het samenklonteringsproces in de stofschijf heeft verkregen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-03-2011
Amerikaanse astronomen ontdekken nieuw planetenstelsel
Amerikaanse astronomen hebben een nieuw planetenstelsel ontdekt. Rond de ster Kepler-11 staan zeker zes planeten. De afstand tussen die planeten en deze ster is zo klein, dat er waarschijnlijk geen leven mogelijk is. Het gaat om het meest compacte planetenstelsel dat ooit is gevonden.
Rond de ster Kepler-11 staan zes planeten
Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA woensdag bekendgemaakt. De ontdekking verschijnt donderdag in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Lichtjaren
De ster en de zes planeten staan op ongeveer tweeduizend lichtjaar afstand van de aarde. Het stelsel werd ontdekt met de ruimtetelescoop Kepler. Die werd twee jaar geleden gelanceerd om te zoeken naar planeten als de aarde buiten ons zonnestelsel.
In theorie is daar leven mogelijk, als zo’n planeet niet te dicht bij en niet te ver van zijn ster staat.
Bewoonbare zone
In zijn zoektocht kijkt de Kepler naar ongeveer een kwart procent van de sterrenhemel. In dat minieme gebied heeft de Kepler al meer dan 1.200 planeten ontdekt. Ruim vijftig daarvan bevinden zich in de zogeheten 'bewoonbare zone'.
'Het feit dat we zo veel planeten hebben gevonden in zo’n piepklein gedeelte van de hemel geeft aan dat er in het heelal mogelijk talloze planeten rond sterren als de zon draaien,' aldus de NASA.
Door Arne Hankel
(Elsevier)
Amerikaanse astronomen ontdekken nieuw planetenstelsel
Amerikaanse astronomen hebben een nieuw planetenstelsel ontdekt. Rond de ster Kepler-11 staan zeker zes planeten. De afstand tussen die planeten en deze ster is zo klein, dat er waarschijnlijk geen leven mogelijk is. Het gaat om het meest compacte planetenstelsel dat ooit is gevonden.
Rond de ster Kepler-11 staan zes planeten
Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA woensdag bekendgemaakt. De ontdekking verschijnt donderdag in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
Lichtjaren
De ster en de zes planeten staan op ongeveer tweeduizend lichtjaar afstand van de aarde. Het stelsel werd ontdekt met de ruimtetelescoop Kepler. Die werd twee jaar geleden gelanceerd om te zoeken naar planeten als de aarde buiten ons zonnestelsel.
In theorie is daar leven mogelijk, als zo’n planeet niet te dicht bij en niet te ver van zijn ster staat.
Bewoonbare zone
In zijn zoektocht kijkt de Kepler naar ongeveer een kwart procent van de sterrenhemel. In dat minieme gebied heeft de Kepler al meer dan 1.200 planeten ontdekt. Ruim vijftig daarvan bevinden zich in de zogeheten 'bewoonbare zone'.
'Het feit dat we zo veel planeten hebben gevonden in zo’n piepklein gedeelte van de hemel geeft aan dat er in het heelal mogelijk talloze planeten rond sterren als de zon draaien,' aldus de NASA.
Door Arne Hankel
(Elsevier)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-03-2011
Tweelingsatelliet voor zonneonderzoek ontdekt mogelijke planeet
Bij de ster HD 213597 is waarschijnlijk een planeet ontdekt. Na meer dan vijfhonderd van die ontdekkingen is dat nauwelijks nieuws meer. Bijzonder is wel dat deze mogelijke exoplaneet is opgespoord met een instrument van de tweelingsatelliet STEREO.
De beide STEREO-satellieten van NASA houden zich vooral bezig met het waarnemen van de zon. Maar als daar weinig activiteit is, doen ze ook andere waarnemingen. Zo hebben ze onder meer de atmosfeer van Venus en enkele kometen onderzocht. Ook worden met grote regelmaat opnamen gemaakt van stukjes sterrenhemel.
Bij die laatste activiteit zijn honderden sterren ontdekt waarvan de helderheid niet geheel constant is. Van ruim honderd van die sterren was het veranderlijke gedrag niet eerder waargenomen. En in één geval lijken de regelmatige helderheidsvariaties te worden veroorzaakt door een planeet die, vanaf de aarde gezien, bij elke omloop voor de ster langs passeert.
Vervolgwaarnemingen zullen moeten uitwijzen of er inderdaad een planeet om HD 213597 cirkelt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Tweelingsatelliet voor zonneonderzoek ontdekt mogelijke planeet
Bij de ster HD 213597 is waarschijnlijk een planeet ontdekt. Na meer dan vijfhonderd van die ontdekkingen is dat nauwelijks nieuws meer. Bijzonder is wel dat deze mogelijke exoplaneet is opgespoord met een instrument van de tweelingsatelliet STEREO.
De beide STEREO-satellieten van NASA houden zich vooral bezig met het waarnemen van de zon. Maar als daar weinig activiteit is, doen ze ook andere waarnemingen. Zo hebben ze onder meer de atmosfeer van Venus en enkele kometen onderzocht. Ook worden met grote regelmaat opnamen gemaakt van stukjes sterrenhemel.
Bij die laatste activiteit zijn honderden sterren ontdekt waarvan de helderheid niet geheel constant is. Van ruim honderd van die sterren was het veranderlijke gedrag niet eerder waargenomen. En in één geval lijken de regelmatige helderheidsvariaties te worden veroorzaakt door een planeet die, vanaf de aarde gezien, bij elke omloop voor de ster langs passeert.
Vervolgwaarnemingen zullen moeten uitwijzen of er inderdaad een planeet om HD 213597 cirkelt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-03-2011
Hete exoplaneet is toch niet in wolken gehuld
Exoplaneet GJ 1214b, die tot de 'superaardes' wordt gerekend, is hoogstwaarschijnlijk niet in wolken gehuld. Dat blijkt uit vervolgonderzoek door hetzelfde team van astronomen dat eind vorig jaar een eerste analyse van de atmosfeer van deze planeet publiceerde.
De atmosfeer van GJ 1214b wordt spectroscopisch onderzocht op momenten dat de planeet voor zijn moederster langstrekt. Tijdens zo'n planeetovergang worden specifieke golflengten van het sterlicht door de atmosfeer geabsorbeerd, die kenmerkend zijn voor de chemische samenstelling ervan.
De eerste metingen lieten twee mogelijkheden open. De ene was dat de planeet was gehuld in een waterstofrijke en zeer mistige atmosfeer, de andere dat de atmosfeer uit waterdamp en zwaardere gassen bestond. De vervolgmetingen laten zien dat de eerste mogelijkheid geschrapt kan worden en dat de atmosfeer van GJ 1214b voor ongeveer tien procent uit waterdamp bestaat. De temperatuur op de planeet bedraagt ongeveer 280 graden Celsius.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Hete exoplaneet is toch niet in wolken gehuld
Exoplaneet GJ 1214b, die tot de 'superaardes' wordt gerekend, is hoogstwaarschijnlijk niet in wolken gehuld. Dat blijkt uit vervolgonderzoek door hetzelfde team van astronomen dat eind vorig jaar een eerste analyse van de atmosfeer van deze planeet publiceerde.
De atmosfeer van GJ 1214b wordt spectroscopisch onderzocht op momenten dat de planeet voor zijn moederster langstrekt. Tijdens zo'n planeetovergang worden specifieke golflengten van het sterlicht door de atmosfeer geabsorbeerd, die kenmerkend zijn voor de chemische samenstelling ervan.
De eerste metingen lieten twee mogelijkheden open. De ene was dat de planeet was gehuld in een waterstofrijke en zeer mistige atmosfeer, de andere dat de atmosfeer uit waterdamp en zwaardere gassen bestond. De vervolgmetingen laten zien dat de eerste mogelijkheid geschrapt kan worden en dat de atmosfeer van GJ 1214b voor ongeveer tien procent uit waterdamp bestaat. De temperatuur op de planeet bedraagt ongeveer 280 graden Celsius.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-03-2011
Aardeachtige planeten zijn gemakkelijker te vinden dan gedacht
De afgelopen tien jaar hebben astronomen honderden planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Of daar planeten tussen zitten waar leven mogelijk is, moet nog blijken. Maar als het aan de Amerikaanse astronoom Eric Agol ligt, zal de eerste leefbare planeet op een nogal onverwachte plek worden gevonden: in de omgeving van een uitgeputte ster.
In een artikel in de Astrophysical Journal Letters oppert Agol dat leefbare planeten ter grootte van de aarde veel gemakkelijker vindbaar zijn als ze om zogeheten witte dwergen cirkelen. Een witte dwerg is het restant van een ster die, tegen het einde van zijn bestaan, zijn buitenste gaslagen heeft afgestoten. Aanvankelijk is zo'n restant heel heet, maar uiteindelijk wordt hij koeler dan de zon, waardoor de zone waar aangename temperaturen heersen heel dicht bij de ster komt te liggen.
Eventuele planeten die zich in die zone bevinden, zijn al vindbaar met een relatief kleine telescoop mits ze tijdens elke omloop, vanaf de aarde gezien, eventjes vóór hun ster langs trekken. Zulke planeetovergangen hebben tot gevolg dat de ster met grote regelmaat kleine helderheidsdipjes vertoont.
Agol stelt voor om de 20.000 meest nabije witte dwergen op de aanwezigheid van planeten in de leefbare zone te onderzoeken. Dat is wel een hele klus, want daartoe moet elk van die sterren zeker enkele tientallen uren worden waargenomen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Aardeachtige planeten zijn gemakkelijker te vinden dan gedacht
De afgelopen tien jaar hebben astronomen honderden planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Of daar planeten tussen zitten waar leven mogelijk is, moet nog blijken. Maar als het aan de Amerikaanse astronoom Eric Agol ligt, zal de eerste leefbare planeet op een nogal onverwachte plek worden gevonden: in de omgeving van een uitgeputte ster.
In een artikel in de Astrophysical Journal Letters oppert Agol dat leefbare planeten ter grootte van de aarde veel gemakkelijker vindbaar zijn als ze om zogeheten witte dwergen cirkelen. Een witte dwerg is het restant van een ster die, tegen het einde van zijn bestaan, zijn buitenste gaslagen heeft afgestoten. Aanvankelijk is zo'n restant heel heet, maar uiteindelijk wordt hij koeler dan de zon, waardoor de zone waar aangename temperaturen heersen heel dicht bij de ster komt te liggen.
Eventuele planeten die zich in die zone bevinden, zijn al vindbaar met een relatief kleine telescoop mits ze tijdens elke omloop, vanaf de aarde gezien, eventjes vóór hun ster langs trekken. Zulke planeetovergangen hebben tot gevolg dat de ster met grote regelmaat kleine helderheidsdipjes vertoont.
Agol stelt voor om de 20.000 meest nabije witte dwergen op de aanwezigheid van planeten in de leefbare zone te onderzoeken. Dat is wel een hele klus, want daartoe moet elk van die sterren zeker enkele tientallen uren worden waargenomen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-04-2011
Zonne-satellieten kunnen mogelijk exoplaneten ontdekken
De twee Amerikaanse STEREO-ruimtesondes, die zich aan weerszijden van de zon bevinden voor gedetailleerd onderzoek aan onze eigen ster, kunnen in de toekomst wellicht planeten ontdekken bij andere sterren. Dat beweren sterrenkundigen van de University of Central Lancashire vandaag op de National Astronomy Meeting (NAM 2011) van de Royal Astronomical Society in Llandudno, Wales.
De onderzoekers hebben met behulp van de STEREO-ruimtesondes 122 tot nu toe onbekende eclipserende dubbelsterren ontdekt. Op de foto's die gemaakt worden door de gevoelige camera's van de ruimtesondes zijn tot op heden bijna één miljoen sterren vastgelegd, waarvan de helderheidsveranderingen in de loop van de tijd nauwkeurig gemeten kunnen worden. Bij eclipserende dubbelsterren is die helderheid veranderlijk, doordat er sprake is van twee sterren die in een kleine baan om elkaar heen draaien en elkaar daarbij regelmatig bedekken.
Volgens Danielle Bewsher moet het mogelijk zijn om met de STEREO-camera's nog veel kleinere helderheidsvariaties te meten, en op die manier exoplaneten op het spoor te komen die eens per omloop voor hun moederster langs trekken en daarbij een klein beetje sterlicht onderscheppen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Zonne-satellieten kunnen mogelijk exoplaneten ontdekken
De twee Amerikaanse STEREO-ruimtesondes, die zich aan weerszijden van de zon bevinden voor gedetailleerd onderzoek aan onze eigen ster, kunnen in de toekomst wellicht planeten ontdekken bij andere sterren. Dat beweren sterrenkundigen van de University of Central Lancashire vandaag op de National Astronomy Meeting (NAM 2011) van de Royal Astronomical Society in Llandudno, Wales.
De onderzoekers hebben met behulp van de STEREO-ruimtesondes 122 tot nu toe onbekende eclipserende dubbelsterren ontdekt. Op de foto's die gemaakt worden door de gevoelige camera's van de ruimtesondes zijn tot op heden bijna één miljoen sterren vastgelegd, waarvan de helderheidsveranderingen in de loop van de tijd nauwkeurig gemeten kunnen worden. Bij eclipserende dubbelsterren is die helderheid veranderlijk, doordat er sprake is van twee sterren die in een kleine baan om elkaar heen draaien en elkaar daarbij regelmatig bedekken.
Volgens Danielle Bewsher moet het mogelijk zijn om met de STEREO-camera's nog veel kleinere helderheidsvariaties te meten, en op die manier exoplaneten op het spoor te komen die eens per omloop voor hun moederster langs trekken en daarbij een klein beetje sterlicht onderscheppen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-04-2011
Zwarte bomen op planeet met twee zonnen?
Het klinkt als science fiction, maar op een exoplaneet met twee zonnen aan de hemel zouden zwarte bomen kunnen groeien. Dat beweert Jack O'Malley-James van de University of St Andrews vandaag op de National Astronomy Meeting (NAM 2011) van de Royal Astronomical Society in Llandudno, Wales.
O'Malley-James heeft onderzocht hoe fotosynthese zich zou kunnen ontwikkelen op planeten die een baan beschrijven rond een dubbelster. Hij denkt dat zich op zo'n planeet plantaardig leven zou kunnen ontwikkelen dat niet alleen zichtbaar licht via fotosynthese omzet in voedingsstoffen, maar daarvoor ook infrarode of ultraviolette straling kan gebruiken. En wanneer een van de twee sterren een zwakke rode dwerg is, zullen bomen wellicht elke vorm van opvallende straling gebruiken voor fotosynthese, zodat ze niets meer weerkaatsen en er dus zwart uitzien.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Zwarte bomen op planeet met twee zonnen?
Het klinkt als science fiction, maar op een exoplaneet met twee zonnen aan de hemel zouden zwarte bomen kunnen groeien. Dat beweert Jack O'Malley-James van de University of St Andrews vandaag op de National Astronomy Meeting (NAM 2011) van de Royal Astronomical Society in Llandudno, Wales.
O'Malley-James heeft onderzocht hoe fotosynthese zich zou kunnen ontwikkelen op planeten die een baan beschrijven rond een dubbelster. Hij denkt dat zich op zo'n planeet plantaardig leven zou kunnen ontwikkelen dat niet alleen zichtbaar licht via fotosynthese omzet in voedingsstoffen, maar daarvoor ook infrarode of ultraviolette straling kan gebruiken. En wanneer een van de twee sterren een zwakke rode dwerg is, zullen bomen wellicht elke vorm van opvallende straling gebruiken voor fotosynthese, zodat ze niets meer weerkaatsen en er dus zwart uitzien.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.kennislink.nl/publicaties/aarde-2
Interessant artikel over de waarschijnlijk van leven op exoplaneten.
Vooral de voorwaarde van de Galactical Habitat Zone (dus niet de Circumstellar Habitable Zone) kende ik persoonlijk nog niet.
Als dit klopt voldoet nog "maar" 20% van het melkwegstelsel aan een voorwaarde voor leven.
Interessant artikel over de waarschijnlijk van leven op exoplaneten.
Vooral de voorwaarde van de Galactical Habitat Zone (dus niet de Circumstellar Habitable Zone) kende ik persoonlijk nog niet.
Als dit klopt voldoet nog "maar" 20% van het melkwegstelsel aan een voorwaarde voor leven.
Never argue with idiots. First they will lower you to their level then beat you with experience.
28-04-2011
Zeven jaar geleden ontdekte exoplaneet blijkt supercompact
Rond de ster 55 Cancri draait een planeet die weliswaar zestig procent groter is dan de aarde, maar tegelijkertijd acht keer zo zwaar. Daarmee heeft de exoplaneet bijna de dichtheid van lood.
De planeet, die de aanduiding 55 Cancri e draagt, werd in 2004 met een telescoop op aarde ontdekt. Hij verried zijn bestaan doordat hij zijn moederster enigszins aan het schommelen brengt: dat hij behoorlijk zwaar is, stond dus al vast. Dat hij ook relatief klein is, blijkt uit waarnemingen van de Canadese satelliet MOST.
Vanaf de aarde gezien beweegt 55 Cancri e bij elke omloop, die minder dan achttien uur duurt, eventjes voor zijn moederster langs. Met MOST is gemeten dat bij elk van deze planeetovergangen de helderheid van de ster met 0,02 procent afneemt. Uit dat gegeven hebben astronomen de grootte van de planeet berekend.
Geschat wordt dat de temperatuur aan het planeetoppervlak ongeveer 2700 graden bedraagt. 55 Cancri is dus niet alleen loodzwaar, maar ook gloeiendheet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Zeven jaar geleden ontdekte exoplaneet blijkt supercompact
Rond de ster 55 Cancri draait een planeet die weliswaar zestig procent groter is dan de aarde, maar tegelijkertijd acht keer zo zwaar. Daarmee heeft de exoplaneet bijna de dichtheid van lood.
De planeet, die de aanduiding 55 Cancri e draagt, werd in 2004 met een telescoop op aarde ontdekt. Hij verried zijn bestaan doordat hij zijn moederster enigszins aan het schommelen brengt: dat hij behoorlijk zwaar is, stond dus al vast. Dat hij ook relatief klein is, blijkt uit waarnemingen van de Canadese satelliet MOST.
Vanaf de aarde gezien beweegt 55 Cancri e bij elke omloop, die minder dan achttien uur duurt, eventjes voor zijn moederster langs. Met MOST is gemeten dat bij elk van deze planeetovergangen de helderheid van de ster met 0,02 procent afneemt. Uit dat gegeven hebben astronomen de grootte van de planeet berekend.
Geschat wordt dat de temperatuur aan het planeetoppervlak ongeveer 2700 graden bedraagt. 55 Cancri is dus niet alleen loodzwaar, maar ook gloeiendheet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-05-2011
Dichtste en meest solide planeet tot nog toe gevonden
Canadese wetenschappers hebben de meest solide en dichtste planeet tot nu toe gevonden. Zij spreken van een erg belangrijke ontdekking. Dat meldt de Engelse krant The Daily Mail. 55 Cancri E heeft de dichtheid van lood en een oppervlaktetemperatuur van 2,700 graden. De planeet draait in amper 18 uur rond haar ster, die vanop de aarde met het blote oog zichtbaar is.
De rotsachtige planeet heeft een diameter van 21.000 kilometer waardoor deze 60 procent groter is dan de aarde. De massa van de planeet is echter acht keer zo massief als de aarde, en heeft een dichtheid die dubbel zo groot is. Dankzij deze massa en dichtheid, heeft 55 Cancri E een sterke zwaartekracht, waardoor wetenschappers vermoeden dat er toch een atmosfeer aanwezig is.
Evolutie
Hoewel er, onder andere door de veel te hoge temperatuur, geen leven mogelijk is op de planeet, zou de ontdekking ervan toch een belangrijke doorbraak kunnen betekenen in het onderzoek naar de evolutie van planeten. Soortgelijke planeten zijn namelijk erg interessant voor wetenschappers, aangezien er leven zou kunnen mogelijk zijn indien aan alle voorwaarden voldaan wordt.
Hypothesen
Aangezien de planeet zo dicht bij een ster staat, kan er erg veel informatie van de planeet vergaard worden. Volgens Josh Winn van het Massachussetts Institute of Technology is 55 Cancri E "een perfect laboratorium om testen om allerlei dingen te testen". Hierdoor zouden huidige hypotheses en theorieën getoetst kunnen worden aan de werkelijkheid. (sg)
(HLN)
Dichtste en meest solide planeet tot nog toe gevonden
Canadese wetenschappers hebben de meest solide en dichtste planeet tot nu toe gevonden. Zij spreken van een erg belangrijke ontdekking. Dat meldt de Engelse krant The Daily Mail. 55 Cancri E heeft de dichtheid van lood en een oppervlaktetemperatuur van 2,700 graden. De planeet draait in amper 18 uur rond haar ster, die vanop de aarde met het blote oog zichtbaar is.
De rotsachtige planeet heeft een diameter van 21.000 kilometer waardoor deze 60 procent groter is dan de aarde. De massa van de planeet is echter acht keer zo massief als de aarde, en heeft een dichtheid die dubbel zo groot is. Dankzij deze massa en dichtheid, heeft 55 Cancri E een sterke zwaartekracht, waardoor wetenschappers vermoeden dat er toch een atmosfeer aanwezig is.
Evolutie
Hoewel er, onder andere door de veel te hoge temperatuur, geen leven mogelijk is op de planeet, zou de ontdekking ervan toch een belangrijke doorbraak kunnen betekenen in het onderzoek naar de evolutie van planeten. Soortgelijke planeten zijn namelijk erg interessant voor wetenschappers, aangezien er leven zou kunnen mogelijk zijn indien aan alle voorwaarden voldaan wordt.
Hypothesen
Aangezien de planeet zo dicht bij een ster staat, kan er erg veel informatie van de planeet vergaard worden. Volgens Josh Winn van het Massachussetts Institute of Technology is 55 Cancri E "een perfect laboratorium om testen om allerlei dingen te testen". Hierdoor zouden huidige hypotheses en theorieën getoetst kunnen worden aan de werkelijkheid. (sg)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-05-2011
Luikse universiteit ontdekt "Super Aarde" in onze kosmos
Wetenschappers hebben met de Spitzertelecoop van de NASA een "Super Aarde" gevonden die meteen de kleinste exoplaneet is in onze buurt.
Dat heeft de Luikse Universiteit (ULG) vandaag bekendgemaakt. De leider van het onderzoeksproject is Michaël Gillon, een onderzoeker aan die universiteit.
Uit data die de Spitzer in januari heeft vergaard konden vorsers een planeet verschalken rond een ster in het sterrrenbeeld Kreeft, op nauwelijks 42 lichtjaar van ons. De planeet, die zich verraadde bij het passeren voor haar ster, kreeg de welluidende naam 55 CnC e.
Het is een gesteenteplaneet die twee keer de omvang en acht keer de massa van onze aarde heeft. Het is meteen de kleinste exoplaneet in onze kosmische buurt.
Het is ook de eerste keer dat de Spitzer is gebruikt om via de transit voor de moederster een "Super Aarde" te vinden, benadrukt astronoom Michaël Gillon die aan het hoofd staat van het project dat tot de vondst leidde.
55 Cnc e is te groot om alleen uit gesteente te bestaan. Wellicht bestaat de kern uit gesteente met daarrond een dikke laag die vooral uit waterijs zou bestaan.
De vraag is nu of de exoplaneet ook een atmosfeer heeft. Indien dit zo is, kan die gedetailleerd worden bestudeerd. Dit kon niet met andere reeds gevonden gesteenteplaneten rond verder verwijderde en minder heldere sterren.
De op onze zon lijkende moederster is met het blote oog te zien. (belga/adha)
(HLN)
Luikse universiteit ontdekt "Super Aarde" in onze kosmos
Wetenschappers hebben met de Spitzertelecoop van de NASA een "Super Aarde" gevonden die meteen de kleinste exoplaneet is in onze buurt.
Dat heeft de Luikse Universiteit (ULG) vandaag bekendgemaakt. De leider van het onderzoeksproject is Michaël Gillon, een onderzoeker aan die universiteit.
Uit data die de Spitzer in januari heeft vergaard konden vorsers een planeet verschalken rond een ster in het sterrrenbeeld Kreeft, op nauwelijks 42 lichtjaar van ons. De planeet, die zich verraadde bij het passeren voor haar ster, kreeg de welluidende naam 55 CnC e.
Het is een gesteenteplaneet die twee keer de omvang en acht keer de massa van onze aarde heeft. Het is meteen de kleinste exoplaneet in onze kosmische buurt.
Het is ook de eerste keer dat de Spitzer is gebruikt om via de transit voor de moederster een "Super Aarde" te vinden, benadrukt astronoom Michaël Gillon die aan het hoofd staat van het project dat tot de vondst leidde.
55 Cnc e is te groot om alleen uit gesteente te bestaan. Wellicht bestaat de kern uit gesteente met daarrond een dikke laag die vooral uit waterijs zou bestaan.
De vraag is nu of de exoplaneet ook een atmosfeer heeft. Indien dit zo is, kan die gedetailleerd worden bestudeerd. Dit kon niet met andere reeds gevonden gesteenteplaneten rond verder verwijderde en minder heldere sterren.
De op onze zon lijkende moederster is met het blote oog te zien. (belga/adha)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-05-2011
Klimatologen vinden mogelijk levensvatbare exoplaneet
© afp
Een van de planeten rond rode dwergster Gliese 581 zou "levensvatbaar" kunnen zijn, zo hebben klimatologen gemeld.
Wetenschappers vragen zich af welke van de al meer dan 500 gevonden planeten buiten ons zonnestelsel wel eens condities voor leven zouden hebben. Dit vereist een klimaat dat vloeibaar water op het oppervlak mogelijk maakt. Aanvankelijk was Gliese 581d, op 20 lichtjaar van ons en in 2007 ontdekt, geen kandidaat vanwege te koud geacht. De moederster van de waarschijnlijke gesteenteplaneet, zeven keer zo massief als de Aarde, is immers weinig warm. Gliese 581d krijgt aldus drie keer minder energie dan onze planeet van de Zon.
Broeikaseffect
Maar simulaties van een team rond Robin Wordworth en François Forget van het Parijse Institut Pierre Simon Laplace met modellen voor aardse klimaatstudie vond dat de exoplaneet wel eens baat kan hebben van een broeikaseffect, met als gevolg een warm klimaat dat het ontstaan van oceanen, wolken en regen kan bewerkstelligen.
Nachtelijke afkoeling?
Indien er veel CO2 in de atmosfeer van Gliese 581d zou zitten, zou de planeet een afkoeling van de atmosfeer tijdens de nacht kunnen vermijden en zelfs een warm klimaat hebben. Ondanks minder warm dan ons zonlicht, zou de rode straling van Gliese 581 dieper in de atmosfeer van de planeet kunnen binnendringen en dus opwarmen. (belga/gb)
(HLN)
Klimatologen vinden mogelijk levensvatbare exoplaneet
© afp
Een van de planeten rond rode dwergster Gliese 581 zou "levensvatbaar" kunnen zijn, zo hebben klimatologen gemeld.
Wetenschappers vragen zich af welke van de al meer dan 500 gevonden planeten buiten ons zonnestelsel wel eens condities voor leven zouden hebben. Dit vereist een klimaat dat vloeibaar water op het oppervlak mogelijk maakt. Aanvankelijk was Gliese 581d, op 20 lichtjaar van ons en in 2007 ontdekt, geen kandidaat vanwege te koud geacht. De moederster van de waarschijnlijke gesteenteplaneet, zeven keer zo massief als de Aarde, is immers weinig warm. Gliese 581d krijgt aldus drie keer minder energie dan onze planeet van de Zon.
Broeikaseffect
Maar simulaties van een team rond Robin Wordworth en François Forget van het Parijse Institut Pierre Simon Laplace met modellen voor aardse klimaatstudie vond dat de exoplaneet wel eens baat kan hebben van een broeikaseffect, met als gevolg een warm klimaat dat het ontstaan van oceanen, wolken en regen kan bewerkstelligen.
Nachtelijke afkoeling?
Indien er veel CO2 in de atmosfeer van Gliese 581d zou zitten, zou de planeet een afkoeling van de atmosfeer tijdens de nacht kunnen vermijden en zelfs een warm klimaat hebben. Ondanks minder warm dan ons zonlicht, zou de rode straling van Gliese 581 dieper in de atmosfeer van de planeet kunnen binnendringen en dus opwarmen. (belga/gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-05-2011
Kepler-satelliet ontdekt opvallend veel meervoudige planetenstelsels
De Amerikaanse satelliet Kepler, die naar planeten buiten ons zonnestelsel speurt, heeft bij opvallend veel sterren meer dan één planeet ontdekt. Dat maken astronomen vandaag bekend tijdens de 218de bijeenkomst van de American Astronomical Society (AAS).
Vóór de lancering van Kepler gingen astronomen ervan uit dat bij slechts een handjevol sterren meer dan één planeet ontdekt zou worden. Die voorzichtige schatting was gebaseerd op het feit dat Kepler alleen planeten kan ontdekken die - vanaf de aarde gezien - bij elke omloop vóór hun ster langs passeren. Als op die manier meerdere planeten bij een ster worden ontdekt, betekent dit dat hun omloopbanen vrijwel precies in hetzelfde vlak moeten liggen.
Een eerste inventarisatie van het Kepleronderzoek heeft, naast ongeveer 800 sterren met één planeet, echter meer dan 100 sterren met twee of meer planeten opgeleverd. Hoe dat komt is nog niet helemaal duidelijk, maar gebleken is dat in alle meervoudige stelsels geen planeten van het kaliber Jupiter voorkomen.
Vermoed wordt dat zulke grote planeten een verstorende invloed hebben op de omloopbanen van de overige planeten in het stelsel. Dat zou bijvoorbeeld verklaren waarom de baanvlakken van de planeten in ons eigen zonnestelsel enigszins schuin op elkaar staan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Kepler-satelliet ontdekt opvallend veel meervoudige planetenstelsels
De Amerikaanse satelliet Kepler, die naar planeten buiten ons zonnestelsel speurt, heeft bij opvallend veel sterren meer dan één planeet ontdekt. Dat maken astronomen vandaag bekend tijdens de 218de bijeenkomst van de American Astronomical Society (AAS).
Vóór de lancering van Kepler gingen astronomen ervan uit dat bij slechts een handjevol sterren meer dan één planeet ontdekt zou worden. Die voorzichtige schatting was gebaseerd op het feit dat Kepler alleen planeten kan ontdekken die - vanaf de aarde gezien - bij elke omloop vóór hun ster langs passeren. Als op die manier meerdere planeten bij een ster worden ontdekt, betekent dit dat hun omloopbanen vrijwel precies in hetzelfde vlak moeten liggen.
Een eerste inventarisatie van het Kepleronderzoek heeft, naast ongeveer 800 sterren met één planeet, echter meer dan 100 sterren met twee of meer planeten opgeleverd. Hoe dat komt is nog niet helemaal duidelijk, maar gebleken is dat in alle meervoudige stelsels geen planeten van het kaliber Jupiter voorkomen.
Vermoed wordt dat zulke grote planeten een verstorende invloed hebben op de omloopbanen van de overige planeten in het stelsel. Dat zou bijvoorbeeld verklaren waarom de baanvlakken van de planeten in ons eigen zonnestelsel enigszins schuin op elkaar staan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-05-2011
Satelliet Kepler ontdekt tweede rotsachtige planeet
De eerste 'rotsachtige' planeet die met de satelliet Kepler is ontdekt, blijkt gezelschap te hebben van een vrijwel even grote soortgenoot. Dat heeft het Kepler-team maandag bekendgemaakt tijdens de halfjaarlijkse bijeenkomst van Amerikaanse astronomen in Boston.
Het bestaan van de planeet, die de aanduiding Kepler-10c heeft gekregen, is bevestigd door metingen met de infraroodsatelliet Spitzer. Daarbij is gebruik gemaakt van een statistisch methode die ook kan worden gebruikt om nog meer aarde-achtige planeten op te sporen in de database van 1235 kandidaat-planeten die met de Kepler-satelliet zijn ontdekt.
Net als zijn buurplaneet (Kepler-10b) is Kepler-10c waarschijnlijk een geblakerde, deels gesmolten planeet. Hij is naar schatting 2,2 keer zo groot als de aarde en draait in 45 dagen om zijn moederster.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Satelliet Kepler ontdekt tweede rotsachtige planeet
De eerste 'rotsachtige' planeet die met de satelliet Kepler is ontdekt, blijkt gezelschap te hebben van een vrijwel even grote soortgenoot. Dat heeft het Kepler-team maandag bekendgemaakt tijdens de halfjaarlijkse bijeenkomst van Amerikaanse astronomen in Boston.
Het bestaan van de planeet, die de aanduiding Kepler-10c heeft gekregen, is bevestigd door metingen met de infraroodsatelliet Spitzer. Daarbij is gebruik gemaakt van een statistisch methode die ook kan worden gebruikt om nog meer aarde-achtige planeten op te sporen in de database van 1235 kandidaat-planeten die met de Kepler-satelliet zijn ontdekt.
Net als zijn buurplaneet (Kepler-10b) is Kepler-10c waarschijnlijk een geblakerde, deels gesmolten planeet. Hij is naar schatting 2,2 keer zo groot als de aarde en draait in 45 dagen om zijn moederster.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-06-2011
Veel aarde-achtige planeten hebben grote maan
Ongeveer één op de twaalf aarde-achtige exoplaneten heeft een maan ter grootte van de onze. Dat is de uitkomst van computersimulaties door wetenschappers van de universiteiten van Zürich en Colorado.
Dat onze planeet zo'n grote maan heeft, werd lange tijd als iets heel bijzonders gezien. Het bestaan van die maan heeft in elk geval grote invloed op de omstandigheden op aarde. Zonder de maan, zouden er geen getijden zijn en was de stand van de rotatie-as van de aarde veel minder stabiel. En dat zou grote klimaatfluctuaties tot gevolg hebben, die het ontstaan van leven waarschijnlijk sterk zouden bemoeilijken.
Om te onderzoeken hoe uitzonderlijk de vorming van zo'n grote maan is, hebben de wetenschappers de vele botsingen doorgerekend zoals die plaatsvinden in een zonnestelsel-in-wording. Volgens de huidige inzichten is onze maan ontstaan uit het puin dat vrijkwam nadat de oeraarde werd getroffen door een proto-planeet ter grootte van Mars. Uit de computersimulaties blijkt dat dit scenario niet zo onwaarschijnlijk is als het lijkt.
Uit het onderzoek blijk dat de meeste sterren zoals onze zon een rotsachtige planeet hebben op een afstand waar (naar onze maatstaven) aangename temperaturen heersen. Eén op de twaalf van deze 'leefbare' werelden onderging een inslag waar een grote, stabiliserende maan uit voortkwam. De computersimulaties laten overigens een grote spreiding zien: het percentage aarde-achtige planeten met een grote maan zou tussen 2 en 25 procent kunnen liggen.
(HLN)
Veel aarde-achtige planeten hebben grote maan
Ongeveer één op de twaalf aarde-achtige exoplaneten heeft een maan ter grootte van de onze. Dat is de uitkomst van computersimulaties door wetenschappers van de universiteiten van Zürich en Colorado.
Dat onze planeet zo'n grote maan heeft, werd lange tijd als iets heel bijzonders gezien. Het bestaan van die maan heeft in elk geval grote invloed op de omstandigheden op aarde. Zonder de maan, zouden er geen getijden zijn en was de stand van de rotatie-as van de aarde veel minder stabiel. En dat zou grote klimaatfluctuaties tot gevolg hebben, die het ontstaan van leven waarschijnlijk sterk zouden bemoeilijken.
Om te onderzoeken hoe uitzonderlijk de vorming van zo'n grote maan is, hebben de wetenschappers de vele botsingen doorgerekend zoals die plaatsvinden in een zonnestelsel-in-wording. Volgens de huidige inzichten is onze maan ontstaan uit het puin dat vrijkwam nadat de oeraarde werd getroffen door een proto-planeet ter grootte van Mars. Uit de computersimulaties blijkt dat dit scenario niet zo onwaarschijnlijk is als het lijkt.
Uit het onderzoek blijk dat de meeste sterren zoals onze zon een rotsachtige planeet hebben op een afstand waar (naar onze maatstaven) aangename temperaturen heersen. Eén op de twaalf van deze 'leefbare' werelden onderging een inslag waar een grote, stabiliserende maan uit voortkwam. De computersimulaties laten overigens een grote spreiding zien: het percentage aarde-achtige planeten met een grote maan zou tussen 2 en 25 procent kunnen liggen.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-06-2011
CoRoT-kunstmaan ontdekt tien nieuwe exoplaneten
Met de Franse kunstmaan CoRoT zijn tien nieuwe exoplaneten ontdekt. Het gaat om zeven 'hete Jupiters' (zware reuzenplaneten in kleine omloopbanen), één planeet die kleiner en lichter is dan Saturnus, en twee Neptunus-achtige planeten die rond dezelfde ster cirkelen. De nieuwe ontdekkingen zijn vandaag bekend gemaakt op het tweede CoRoT-symposium in Marseille.
Net als de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler maakt CoRoT - een gezamenlijk project van het Franse ruimtevaartagentschap CNES en de Europese ESA - met behulp van een 27 cm-telescoop jacht op planeetovergangen, die optreden wanneer een exoplaneet vanaf de aarde gezien voor zijn moederster langs beweegt. Sinds de lancering in december 2006 heeft CoRoT ruim 400 kandidaat-planeten gevonden; tot nu toe zijn er 26 definitief bevestigd.
De nieuw ontdekte exoplaneten vertonen een grote verscheidenheid. Zo zijn er twee hete Jupiters ontdekt waarvan de baan erg langgerekt is en is er sprake van een grote variatie in soortelijke dichtheden. Ook de leeftijden van de moedersterren lopen sterk uiteen, van 600 miljoen jaar tot tien miljard jaar.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
CoRoT-kunstmaan ontdekt tien nieuwe exoplaneten
Met de Franse kunstmaan CoRoT zijn tien nieuwe exoplaneten ontdekt. Het gaat om zeven 'hete Jupiters' (zware reuzenplaneten in kleine omloopbanen), één planeet die kleiner en lichter is dan Saturnus, en twee Neptunus-achtige planeten die rond dezelfde ster cirkelen. De nieuwe ontdekkingen zijn vandaag bekend gemaakt op het tweede CoRoT-symposium in Marseille.
Net als de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler maakt CoRoT - een gezamenlijk project van het Franse ruimtevaartagentschap CNES en de Europese ESA - met behulp van een 27 cm-telescoop jacht op planeetovergangen, die optreden wanneer een exoplaneet vanaf de aarde gezien voor zijn moederster langs beweegt. Sinds de lancering in december 2006 heeft CoRoT ruim 400 kandidaat-planeten gevonden; tot nu toe zijn er 26 definitief bevestigd.
De nieuw ontdekte exoplaneten vertonen een grote verscheidenheid. Zo zijn er twee hete Jupiters ontdekt waarvan de baan erg langgerekt is en is er sprake van een grote variatie in soortelijke dichtheden. Ook de leeftijden van de moedersterren lopen sterk uiteen, van 600 miljoen jaar tot tien miljard jaar.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-06-2011
Astronomen ontdekken bizar planetenstelsel
Een internationaal team van astronomen heeft aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een planetenstelsel dat rond een nogal bijzondere dubbelster cirkelt. Deze dubbelster, UZ For geheten, bestaat uit een witte en een rode dwergster. Daaromheen lijken twee reuzenplaneten te cirkelen, die aanzienlijk zwaarder zijn dan de planeet Jupiter.
De afstand tussen de sterren die UZ For vormen is dermate klein dat de twee in slechts enkele uren om elkaar heen wentelen. Het duo zou gemakkelijk binnen onze zon passen! Toevallig is het baanvlak van de beide sterren zo georiënteerd, dat de sterren elkaar vanaf de aarde gezien bij elke omloop eventjes bedekken.
Door heel nauwkeurig te timen op welke momenten die bedekkingen plaatsvinden, zijn de astronomen erachter gekomen dat daar kleine variaties in optreden. Soms zijn de bedekkingen een beetje te vroeg of te laat. Deze variaties laten zich het gemakkelijkst verklaren als er twee planeten, respectievelijk zes en acht keer zo zwaar als Jupiter, in wijde banen om de dubbelster cirkelen.
Als de beide planeten echt bestaan, hadden ze geen slechtere plek kunnen uitzoeken. Door de kleine onderlinge afstand, 'steelt' de witte dwergster voortdurend materie van zijn kleine rode metgezel. De hoge snelheid waarmee dit gas op de witte dwerg terechtkomt, heeft tot gevolg dat het tot temperaturen van miljoenen graden wordt verhit. En daardoor worden de planeten voortdurend met enorme hoeveelheden röntgenstraling bestookt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Astronomen ontdekken bizar planetenstelsel
Een internationaal team van astronomen heeft aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een planetenstelsel dat rond een nogal bijzondere dubbelster cirkelt. Deze dubbelster, UZ For geheten, bestaat uit een witte en een rode dwergster. Daaromheen lijken twee reuzenplaneten te cirkelen, die aanzienlijk zwaarder zijn dan de planeet Jupiter.
De afstand tussen de sterren die UZ For vormen is dermate klein dat de twee in slechts enkele uren om elkaar heen wentelen. Het duo zou gemakkelijk binnen onze zon passen! Toevallig is het baanvlak van de beide sterren zo georiënteerd, dat de sterren elkaar vanaf de aarde gezien bij elke omloop eventjes bedekken.
Door heel nauwkeurig te timen op welke momenten die bedekkingen plaatsvinden, zijn de astronomen erachter gekomen dat daar kleine variaties in optreden. Soms zijn de bedekkingen een beetje te vroeg of te laat. Deze variaties laten zich het gemakkelijkst verklaren als er twee planeten, respectievelijk zes en acht keer zo zwaar als Jupiter, in wijde banen om de dubbelster cirkelen.
Als de beide planeten echt bestaan, hadden ze geen slechtere plek kunnen uitzoeken. Door de kleine onderlinge afstand, 'steelt' de witte dwergster voortdurend materie van zijn kleine rode metgezel. De hoge snelheid waarmee dit gas op de witte dwerg terechtkomt, heeft tot gevolg dat het tot temperaturen van miljoenen graden wordt verhit. En daardoor worden de planeten voortdurend met enorme hoeveelheden röntgenstraling bestookt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-07-2011
Planeet ontdekt bij drievoudige ster
Italiaanse astronomen hebben een planeet ontdekt bij de ster HD 132563. Na meer dan vijfhonderd van dit soort ontdekkingen is dat nauwelijks meer opzienbarend, ware het niet dat HD 132563 een drievoudige ster is.
Tot voor kort dachten astronomen dat er in systemen van drie of meer sterren weinig of geen planeten te vinden zouden zijn. De voortdurend wisselende aantrekkingskrachten in zo'n stelsel zouden de banen van eventuele planeten destabiliseren. Maar inmiddels is nu al bij acht drievoudige sterren een planeet ontdekt.
HD 132563 bestaat in feite uit een dubbelster en een enkelvoudige ster die op een onderlinge afstand van ongeveer 60 miljard kilometer om elkaar heen draaien. De nieuw ontdekte planeet draait om de enkelvoudige ster van het systeem. Hij is zeker 1,3 keer zo zwaar als de planeet Jupiter en draait op een gemiddelde afstand van 400 miljoen kilometer om zijn moederster. Pogingen om de opname van de exoplaneet te maken zijn (nog) niet gelukt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Planeet ontdekt bij drievoudige ster
Italiaanse astronomen hebben een planeet ontdekt bij de ster HD 132563. Na meer dan vijfhonderd van dit soort ontdekkingen is dat nauwelijks meer opzienbarend, ware het niet dat HD 132563 een drievoudige ster is.
Tot voor kort dachten astronomen dat er in systemen van drie of meer sterren weinig of geen planeten te vinden zouden zijn. De voortdurend wisselende aantrekkingskrachten in zo'n stelsel zouden de banen van eventuele planeten destabiliseren. Maar inmiddels is nu al bij acht drievoudige sterren een planeet ontdekt.
HD 132563 bestaat in feite uit een dubbelster en een enkelvoudige ster die op een onderlinge afstand van ongeveer 60 miljard kilometer om elkaar heen draaien. De nieuw ontdekte planeet draait om de enkelvoudige ster van het systeem. Hij is zeker 1,3 keer zo zwaar als de planeet Jupiter en draait op een gemiddelde afstand van 400 miljoen kilometer om zijn moederster. Pogingen om de opname van de exoplaneet te maken zijn (nog) niet gelukt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-07-2011
Bevestiging planeetontdekkingen vordert langzaam
De bevestiging van de potentiële exoplaneten die de Amerikaanse satelliet Kepler heeft opgespoord vordert uiterst langzaam. Alleen al in het eerste half jaar na zijn lancering in maart 2009 ontdekte Kepler meer dan 1200 sterren waarbij regelmatige helderheidsvariaties op de aanwezigheid van één of meer planeten duiden. Tot nu toe is echter pas van zeventien 'Kepler-planeten' het bestaan bevestigd.
De nieuwste bevestiging is die van planeet Kepler-15b met behulp van de Hobby-Eberly-telescoop (HET) van de universiteit van Texas. De Kepler-waarnemingen lieten zien dat deze planeet in minder dan vijf dagen om zijn moederster wentelt. Daarbij trekt hij, vanaf de aarde gezien, steeds voor die ster langs, waarbij diens helderheid met iets meer dan een procent afneemt.
Tussen maart en november 2010 is met HET heel nauwkeurig naar het spectrum van de moederster van Kepler-15b gekeken, om te zien of deze een schommelbeweging met dezelfde regelmaat vertoont. Dat bleek inderdaad het geval. Uit de nieuwe metingen volgt wel dat de planeet minder groot is dan gedacht: hij is iets kleiner dan de planeet Jupiter, terwijl de eerste schatting uitkwam op bijna anderhalf maal Jupiter.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Bevestiging planeetontdekkingen vordert langzaam
De bevestiging van de potentiële exoplaneten die de Amerikaanse satelliet Kepler heeft opgespoord vordert uiterst langzaam. Alleen al in het eerste half jaar na zijn lancering in maart 2009 ontdekte Kepler meer dan 1200 sterren waarbij regelmatige helderheidsvariaties op de aanwezigheid van één of meer planeten duiden. Tot nu toe is echter pas van zeventien 'Kepler-planeten' het bestaan bevestigd.
De nieuwste bevestiging is die van planeet Kepler-15b met behulp van de Hobby-Eberly-telescoop (HET) van de universiteit van Texas. De Kepler-waarnemingen lieten zien dat deze planeet in minder dan vijf dagen om zijn moederster wentelt. Daarbij trekt hij, vanaf de aarde gezien, steeds voor die ster langs, waarbij diens helderheid met iets meer dan een procent afneemt.
Tussen maart en november 2010 is met HET heel nauwkeurig naar het spectrum van de moederster van Kepler-15b gekeken, om te zien of deze een schommelbeweging met dezelfde regelmaat vertoont. Dat bleek inderdaad het geval. Uit de nieuwe metingen volgt wel dat de planeet minder groot is dan gedacht: hij is iets kleiner dan de planeet Jupiter, terwijl de eerste schatting uitkwam op bijna anderhalf maal Jupiter.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-07-2011
Planeetovergangen te zien bij nabije ster
Een team van Amerikaanse astronomen heeft een planeetovergang waargenomen bij een ster op slechts 40 lichtjaar van de aarde - een steenworp afstand naar kosmische maatstaven. De exoplaneet, die 55 Cancri e heet, is tweemaal zo groot als onze planeet en bijna negen keer zo zwaar. Hij heeft waarschijnlijk een vast, rotsachtig oppervlak waar de temperatuur kan oplopen tot 2700 graden.
55 Cancri e werd zeven jaar geleden ontdekt doordat hij zijn moederster enigszins doet schommelen. Hij doet dat overigens niet alleen: rond de ster draaien nog minstens vier andere planeten.
Omdat de afstand tussen 55 Cancri e en zijn ster heel klein is - slechts een paar miljoen kilometer - leek de kans aanwezig dat de planeet vanaf de aarde gezien bij elke omloop voor zijn ster langs beweegt. En dat is nu bevestigd door metingen van de Canadese satelliet MOST, die gedurende twee weken de helderheid van 55 Cancri heeft gemeten.
Uit die metingen blijkt dat de ster om de 18 uur - precies de omlooptijd van de planeet - eventjes in helderheid afneemt. Daaruit kan alleen maar worden geconcludeerd dat 55 Cancri e inderdaad steeds als een donker silhouet voor de ster langs beweegt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Planeetovergangen te zien bij nabije ster
Een team van Amerikaanse astronomen heeft een planeetovergang waargenomen bij een ster op slechts 40 lichtjaar van de aarde - een steenworp afstand naar kosmische maatstaven. De exoplaneet, die 55 Cancri e heet, is tweemaal zo groot als onze planeet en bijna negen keer zo zwaar. Hij heeft waarschijnlijk een vast, rotsachtig oppervlak waar de temperatuur kan oplopen tot 2700 graden.
55 Cancri e werd zeven jaar geleden ontdekt doordat hij zijn moederster enigszins doet schommelen. Hij doet dat overigens niet alleen: rond de ster draaien nog minstens vier andere planeten.
Omdat de afstand tussen 55 Cancri e en zijn ster heel klein is - slechts een paar miljoen kilometer - leek de kans aanwezig dat de planeet vanaf de aarde gezien bij elke omloop voor zijn ster langs beweegt. En dat is nu bevestigd door metingen van de Canadese satelliet MOST, die gedurende twee weken de helderheid van 55 Cancri heeft gemeten.
Uit die metingen blijkt dat de ster om de 18 uur - precies de omlooptijd van de planeet - eventjes in helderheid afneemt. Daaruit kan alleen maar worden geconcludeerd dat 55 Cancri e inderdaad steeds als een donker silhouet voor de ster langs beweegt.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-07-2011
Exoplaneten kunnen spectaculaire poollichten vertonen
Nieuw onderzoek door Amerikaanse wetenschappers laat zien dat de poollichten op hete Jupiter-achtige planeten honderd tot duizend keer zo intens kunnen zijn als op aarde. Poollicht ontstaat als geladen deeltjes van een ster - in ons geval de zon - door het magnetische veld van een planeet worden ingevangen en in botsing komen met moleculen in de atmosfeer.
De sterkste poollichten op aarde ontstaan als onze planeet wordt getroffen door de deeltjes van een zogeheten coronale massa-ejectie (CME) - een kolossale uitbarsting op de zon. De Amerikaanse wetenschappers hebben aan de hand van computermodellen onderzocht wat er gebeurt als een grote gasplaneet, die op een afstand van slechts enkele miljoenen kilometers om zijn ster draait, zo'n uitbarsting meemaakt.
Uit de modelberekeningen blijkt dat een CME het magnetische veld van zo'n planeet ernstig verzwakt, waardoor de geladen deeltjes diep doordringen in de atmosfeer. Bovendien begint het poollicht niet bij de polen, zoals bij de aarde, maar rond de evenaar. Pas later golft het richting de polen van de planeet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Exoplaneten kunnen spectaculaire poollichten vertonen
Nieuw onderzoek door Amerikaanse wetenschappers laat zien dat de poollichten op hete Jupiter-achtige planeten honderd tot duizend keer zo intens kunnen zijn als op aarde. Poollicht ontstaat als geladen deeltjes van een ster - in ons geval de zon - door het magnetische veld van een planeet worden ingevangen en in botsing komen met moleculen in de atmosfeer.
De sterkste poollichten op aarde ontstaan als onze planeet wordt getroffen door de deeltjes van een zogeheten coronale massa-ejectie (CME) - een kolossale uitbarsting op de zon. De Amerikaanse wetenschappers hebben aan de hand van computermodellen onderzocht wat er gebeurt als een grote gasplaneet, die op een afstand van slechts enkele miljoenen kilometers om zijn ster draait, zo'n uitbarsting meemaakt.
Uit de modelberekeningen blijkt dat een CME het magnetische veld van zo'n planeet ernstig verzwakt, waardoor de geladen deeltjes diep doordringen in de atmosfeer. Bovendien begint het poollicht niet bij de polen, zoals bij de aarde, maar rond de evenaar. Pas later golft het richting de polen van de planeet.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Welicht ten overvloede, maar je kunt op deze site meehelpen in het proces naar het zoeken van exoplaneten
http://www.planethunters.org/
Je moet grappig genoeg wel de laatste versie van Internet Explorer hebben
http://www.planethunters.org/
Je moet grappig genoeg wel de laatste versie van Internet Explorer hebben
quote:Op donderdag 4 augustus 2011 11:26 schreef k3vil het volgende:
Welicht ten overvloede, maar je kunt op deze site meehelpen in het proces naar het zoeken van exoplaneten
http://www.planethunters.org/
Je moet grappig genoeg wel de laatste versie van Internet Explorer hebben
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-08-2011
Donkerste planeet gloeit als stukje houtskool
Astronomen hebben vastgesteld dat een planeet buiten ons zonnestelsel, TrES-2b, de donkerste is die we al ontdekt hebben. Toch gloeit de planeet door de enorme hitte.
Astronomen David Kipping van Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics en David Spiegel van Princeton University publiceerden hun bevindingen in het Britse vakblad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (MNRAS).
Het hemellichaam is zo groot als Jupiter en werd in 2006 ontdekt tijdens het Trans-Atlantic Exoplanet Survey. TrES-2b reflecteert nog geen één procent van het invallend licht. Ter vergelijking: Jupiter, de grootste planeet van ons zonnestelsel, reflecteert meer dan 30 procent.
"De planeet ziet er echter niet pikzwart uit", schrijft het duo. "De planeet is zo heet dat hij zwak gloeit zoals een stukje houtskool." De onderzoekers tasten wel nog in het duister over de reden waarom de planeet, die ongeveer 750 lichtjaren van ons verwijderd is, nu juist zo donker is. (belga/gb)
(HLN)
Donkerste planeet gloeit als stukje houtskool
Astronomen hebben vastgesteld dat een planeet buiten ons zonnestelsel, TrES-2b, de donkerste is die we al ontdekt hebben. Toch gloeit de planeet door de enorme hitte.
Astronomen David Kipping van Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics en David Spiegel van Princeton University publiceerden hun bevindingen in het Britse vakblad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (MNRAS).
Het hemellichaam is zo groot als Jupiter en werd in 2006 ontdekt tijdens het Trans-Atlantic Exoplanet Survey. TrES-2b reflecteert nog geen één procent van het invallend licht. Ter vergelijking: Jupiter, de grootste planeet van ons zonnestelsel, reflecteert meer dan 30 procent.
"De planeet ziet er echter niet pikzwart uit", schrijft het duo. "De planeet is zo heet dat hij zwak gloeit zoals een stukje houtskool." De onderzoekers tasten wel nog in het duister over de reden waarom de planeet, die ongeveer 750 lichtjaren van ons verwijderd is, nu juist zo donker is. (belga/gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2011
Dik wolkendek kan exoplaneet HD85512b bewoonbaar maken
Sterrenkundigen hebben bij de ster HD85512 een mogelijk bewoonbare planeet ontdekt. De oranje dwergster staat op 36 lichtjaar afstand in het zuidelijke sterrenbeeld Vela (Zeilen). De planeet, HD85512b geheten, is gevonden met de gevoelige HARPS-spectrograaf op de Europese 3,6-meter telescoop op de La Silla-sterrenwacht in het noorden van Chili. De planeet is 3,6 keer zo zwaar als de aarde, bestaat vrijwel zeker uit rotsachtig materiaal, en draait eens in de 54 dagen rond zijn moederster, op een gemiddelde afstand van 39 miljoen kilometer.
Volgens de astronomen bevindt de planeet zich nabij de binnenrand van de zogeheten 'bewoonbare zone', waar de temperatuur het bestaan van vloeibaar water aan het oppervlak mogelijk maakt. Dat blijkt uit modelberekeningen, waarbij overigens wel aangenomen moet worden dat de planeet een vrij dik wolkendek heeft dat een belangrijk deel van het opvallende zonlicht reflecteert.
Samen met exoplaneet GL581d is HD85512b nu de beste kandidaat voor een min of meer aarde-achtige planeet in de bewoonbare zone van zijn moederster. Een nóg betere kandidaat is GL581g, maar over het bestaan van die planeet bestaat de nodige onzekerheid.
(allesoversterrenkunde)
Dik wolkendek kan exoplaneet HD85512b bewoonbaar maken
Sterrenkundigen hebben bij de ster HD85512 een mogelijk bewoonbare planeet ontdekt. De oranje dwergster staat op 36 lichtjaar afstand in het zuidelijke sterrenbeeld Vela (Zeilen). De planeet, HD85512b geheten, is gevonden met de gevoelige HARPS-spectrograaf op de Europese 3,6-meter telescoop op de La Silla-sterrenwacht in het noorden van Chili. De planeet is 3,6 keer zo zwaar als de aarde, bestaat vrijwel zeker uit rotsachtig materiaal, en draait eens in de 54 dagen rond zijn moederster, op een gemiddelde afstand van 39 miljoen kilometer.
Volgens de astronomen bevindt de planeet zich nabij de binnenrand van de zogeheten 'bewoonbare zone', waar de temperatuur het bestaan van vloeibaar water aan het oppervlak mogelijk maakt. Dat blijkt uit modelberekeningen, waarbij overigens wel aangenomen moet worden dat de planeet een vrij dik wolkendek heeft dat een belangrijk deel van het opvallende zonlicht reflecteert.
Samen met exoplaneet GL581d is HD85512b nu de beste kandidaat voor een min of meer aarde-achtige planeet in de bewoonbare zone van zijn moederster. Een nóg betere kandidaat is GL581g, maar over het bestaan van die planeet bestaat de nodige onzekerheid.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-09-2011
Onzichtbare planeet ontdekt
Met de NASA-satelliet Kepler is een planeet ontdekt die niet met constante snelheid om zijn moederster draait: soms beweegt hij wat sneller, soms wat trager. Daaruit leiden astronomen af dat er nóg een planeet om de ster moet draaien, al is deze niet direct waarneembaar.
Zowel de waargenomen als de 'onzichtbare' planeet draait om de zonachtige ster Kepler-19, die zich op een afstand van 650 lichtjaar in het sterrenbeeld Lier bevindt. De Kepler-satelliet spoort planeten bij zulke sterren op, door te letten op de kleine, regelmatige helderheidsdipjes die optreden als een planeet - vanaf de aarde gezien - bij elke omloop eventjes vóór zijn ster langs beweegt. Op die manier heeft ook planeet Kepler-19b zijn bestaan verraden.
Kepler-19b draait met een periode van ruim negen dagen op een afstand van ruim dertien miljoen kilometer om zijn moederster. Hij is ruim twee keer zo groot als de aarde.
Als Kepler-19b de enige planeet was die om de ster draaide, zou hij met de regelmaat van de klok voor deze langs gaan. Maar die planeetovergangen komen soms een paar minuten te vroeg, soms een paar minuten te laat. Zulke variaties ontstaan als er een tweede planeet om de ster draait, die met zijn zwaartekracht de baanbeweging van Kepler-19b beïnvloedt. Hetzelfde effect leidde in 1846 tot de ontdekking van de planeet Neptunus, die de baanbeweging van Uranus verstoort.
Over de tweede planeet, Kepler-19c, is verder niet veel bekend. Zeker is alleen dat hij niet genoeg massa heeft om zijn ster heen en weer te trekken, en ook niet bij elke omloop voor zijn ster langs beweegt. Het zou een kleine planeet in een krappe omloopbaan kunnen zijn, maar ook een grotere planeet in een wijdere baan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Onzichtbare planeet ontdekt
Met de NASA-satelliet Kepler is een planeet ontdekt die niet met constante snelheid om zijn moederster draait: soms beweegt hij wat sneller, soms wat trager. Daaruit leiden astronomen af dat er nóg een planeet om de ster moet draaien, al is deze niet direct waarneembaar.
Zowel de waargenomen als de 'onzichtbare' planeet draait om de zonachtige ster Kepler-19, die zich op een afstand van 650 lichtjaar in het sterrenbeeld Lier bevindt. De Kepler-satelliet spoort planeten bij zulke sterren op, door te letten op de kleine, regelmatige helderheidsdipjes die optreden als een planeet - vanaf de aarde gezien - bij elke omloop eventjes vóór zijn ster langs beweegt. Op die manier heeft ook planeet Kepler-19b zijn bestaan verraden.
Kepler-19b draait met een periode van ruim negen dagen op een afstand van ruim dertien miljoen kilometer om zijn moederster. Hij is ruim twee keer zo groot als de aarde.
Als Kepler-19b de enige planeet was die om de ster draaide, zou hij met de regelmaat van de klok voor deze langs gaan. Maar die planeetovergangen komen soms een paar minuten te vroeg, soms een paar minuten te laat. Zulke variaties ontstaan als er een tweede planeet om de ster draait, die met zijn zwaartekracht de baanbeweging van Kepler-19b beïnvloedt. Hetzelfde effect leidde in 1846 tot de ontdekking van de planeet Neptunus, die de baanbeweging van Uranus verstoort.
Over de tweede planeet, Kepler-19c, is verder niet veel bekend. Zeker is alleen dat hij niet genoeg massa heeft om zijn ster heen en weer te trekken, en ook niet bij elke omloop voor zijn ster langs beweegt. Het zou een kleine planeet in een krappe omloopbaan kunnen zijn, maar ook een grotere planeet in een wijdere baan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-09-2011
Nieuwe Europese exoplanetenoogst bevat 20 super-aardes
Met de extreem gevoelige HARPS-spectrograaf op de 3,6-meter telescoop van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) in Chili zijn 55 nieuwe exoplaneten ontdekt, waaronder 20 zogeheten super-aardes - planeten die minder dan tien keer zo zwaar zijn als onze eigen aarde. Eén daarvan bevindt zich aan de binnenrand van de bewoonbare zone van zijn moederster; op het oppervlak van die planeet zou eventueel vloeibaar water, en dus leven kunnen voorkomen.
HARPS (High-Accuracy Radial-velocity Planet Searcher) meet de minieme schommelingen van sterren die veroorzaakt worden door de zwaartekracht van een rondcirkelende planeet. De spectrograaf is zo nauwkeurig dat er snelheidsvariaties van slechts twee kilometer per uur gedetecteerd kunnen worden. Daardoor is het mogelijk om planeten te vinden zoals HD 85512b, die slechts 3,6 keer zo zwaar is als de aarde. Daarbij helpt het dat de planeet in een vrij kleine baan rond een oranje dwergster beweegt. Eerder rekenden sterrenkundigen al voor dat er op deze planeet vloeibaar water kan voorkomen, vooropgesteld dat hij een redelijk dik wolkendek heeft.
Met HARPS zijn tot nu toe al 155 exoplaneten gevonden, waaronder een stelsel dat minstens zes en misschien zeven planeten bevat. HARPS-waarnemingen aan 376 zonachtige sterren wijzen uit dat veertig procent van al die sterren vergezeld wordt door een planeet die lichter is dan Saturnus. Het aantal sterren met aarde-achtige planeten is waarschijnlijk nog veel groter. HARPS ontdekte ook de planeet Gliese 781d, de eerst ontdekte super-aarde die zich zo goed als zeker in de bewoonbare zone van zijn moederster bevindt. (Een tweede kandidaat, Gliese 581g, blijkt bij nader inzien niet te bestaan; HD 85512b is nu de tweede bekende super-aarde die mogelijk bewoonbaar is.)
In tegenstelling tot de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler, die exoplaneten ontdekt wanneer ze gezien vanaf de aarde voor hun moederster langs bewegen, richt HARPS zich vooral op sterren op relatief kleine afstand van de zon. Volgens teamleider Michel Mayor van de Universiteit van Genève, die in 1995 de allereerste exoplaneet bij een normale ster ontdekte, zijn de nieuwe super-aardes dan ook geschikte kandidaten voor toekomstig vervolgonderzoek, waarbij gezocht wordt naar mogelijke 'biomarkers', zoals zuurstof in de dampkring.
De nieuwe ontdekkingen zijn vandaag gepresenteerd op de 'Extreme Solar Systems'-conferentie in het Grand Teton National Park in Wyoming, en worden gepubliceerd in Astronomy & Astrophysics. Zestien van de twintig super-aardes werden ook aangekondigd op een ESO-persconferentie.
Binnenkort wordt een kopie van HARPS geplaatst op de Italiaanse Galileo-telescoop op La Palma. ESO werkt ook aan nieuwe, gevoeliger instrumenten voor de jacht op exoplaneten: ESPRESSO voor de Very Large Telescope en CODEX voor de toekomstige European Extremely Large Telescope E-ELT). Volgens Markus Kissler-Patig van ESO zal de E-ELT ook in staat zijn om spectroscopisch onderzoek te verrichten aan de samenstelling van de dampkring van HD 85512b.
(allesoversterrenkunde)
Nieuwe Europese exoplanetenoogst bevat 20 super-aardes
Met de extreem gevoelige HARPS-spectrograaf op de 3,6-meter telescoop van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) in Chili zijn 55 nieuwe exoplaneten ontdekt, waaronder 20 zogeheten super-aardes - planeten die minder dan tien keer zo zwaar zijn als onze eigen aarde. Eén daarvan bevindt zich aan de binnenrand van de bewoonbare zone van zijn moederster; op het oppervlak van die planeet zou eventueel vloeibaar water, en dus leven kunnen voorkomen.
HARPS (High-Accuracy Radial-velocity Planet Searcher) meet de minieme schommelingen van sterren die veroorzaakt worden door de zwaartekracht van een rondcirkelende planeet. De spectrograaf is zo nauwkeurig dat er snelheidsvariaties van slechts twee kilometer per uur gedetecteerd kunnen worden. Daardoor is het mogelijk om planeten te vinden zoals HD 85512b, die slechts 3,6 keer zo zwaar is als de aarde. Daarbij helpt het dat de planeet in een vrij kleine baan rond een oranje dwergster beweegt. Eerder rekenden sterrenkundigen al voor dat er op deze planeet vloeibaar water kan voorkomen, vooropgesteld dat hij een redelijk dik wolkendek heeft.
Met HARPS zijn tot nu toe al 155 exoplaneten gevonden, waaronder een stelsel dat minstens zes en misschien zeven planeten bevat. HARPS-waarnemingen aan 376 zonachtige sterren wijzen uit dat veertig procent van al die sterren vergezeld wordt door een planeet die lichter is dan Saturnus. Het aantal sterren met aarde-achtige planeten is waarschijnlijk nog veel groter. HARPS ontdekte ook de planeet Gliese 781d, de eerst ontdekte super-aarde die zich zo goed als zeker in de bewoonbare zone van zijn moederster bevindt. (Een tweede kandidaat, Gliese 581g, blijkt bij nader inzien niet te bestaan; HD 85512b is nu de tweede bekende super-aarde die mogelijk bewoonbaar is.)
In tegenstelling tot de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler, die exoplaneten ontdekt wanneer ze gezien vanaf de aarde voor hun moederster langs bewegen, richt HARPS zich vooral op sterren op relatief kleine afstand van de zon. Volgens teamleider Michel Mayor van de Universiteit van Genève, die in 1995 de allereerste exoplaneet bij een normale ster ontdekte, zijn de nieuwe super-aardes dan ook geschikte kandidaten voor toekomstig vervolgonderzoek, waarbij gezocht wordt naar mogelijke 'biomarkers', zoals zuurstof in de dampkring.
De nieuwe ontdekkingen zijn vandaag gepresenteerd op de 'Extreme Solar Systems'-conferentie in het Grand Teton National Park in Wyoming, en worden gepubliceerd in Astronomy & Astrophysics. Zestien van de twintig super-aardes werden ook aangekondigd op een ESO-persconferentie.
Binnenkort wordt een kopie van HARPS geplaatst op de Italiaanse Galileo-telescoop op La Palma. ESO werkt ook aan nieuwe, gevoeliger instrumenten voor de jacht op exoplaneten: ESPRESSO voor de Very Large Telescope en CODEX voor de toekomstige European Extremely Large Telescope E-ELT). Volgens Markus Kissler-Patig van ESO zal de E-ELT ook in staat zijn om spectroscopisch onderzoek te verrichten aan de samenstelling van de dampkring van HD 85512b.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-09-2011
Ster bombardeert planeet met röntgenstraling
Exoplaneet CoRoT-2b verliest per seconde vijf miljoen ton materie doordat hij gebombardeerd wordt door energierijke röntgenstraling van zijn moederster. Dat concluderen sterrenkundigen op basis van metingen van het Amerikaanse Chandra X-ray Observatory en de Europese Very Large Telescope. De planeet is ongeveer drie keer zo zwaar als Jupiter, en beschrijft een baan op een afstand van niet meer dan zo'n vier miljoen kilometer. Hij werd in 2008 ontdekt door de Franse ruimtetelescoop CoRoT.
De ster (officieel CoRoT-2a geheten) staat op 880 lichtjaar afstand van de aarde en is een 'volwassen' dwergster van enkele honderden miljoenen jaren oud. De energierijke röntgenstraling van de ster wordt gegenereerd door een sterk magnetisch veld, dat op zijn beurt wordt opgewekt door de snelle rotatie van de ster. Normaal gesproken zou de ster vele tientallen miljoenen jaren geleden al zijn afgeremd en daardoor minder actief zijn geworden. De snelle rotatie van de ster is waarschijnlijk het gevolg van de nabijheid van de zware reuzenplaneet. CoRoT-2b heeft het röntgenbombardement dus indirect aan zichzelf te danken.
Ondersteuning voor deze hypothese komt van waarnemingen aan de stellaire begeleider van CoRoT-2a - een andere (en vermoedelijk even oude) dwergster op een afstand van ca. 150 miljard kilometer. Die begeleider straalt geen röntgenstraling uit, vermoedelijk omdat hij niet door een planetaire begeleider in een kleine omloopbaan wordt vergezeld.
Hert röntgenbombardement - honderdduizend keer zo intens als de röntgenstraling die de aarde van de zon ontvangt - is mogelijk ook de verklaring voor het feit dat CoRoT-2b een sterk 'opgezwollen' planeet is. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in het vakblad Astronomy & Astrophysics .
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Ster bombardeert planeet met röntgenstraling
Exoplaneet CoRoT-2b verliest per seconde vijf miljoen ton materie doordat hij gebombardeerd wordt door energierijke röntgenstraling van zijn moederster. Dat concluderen sterrenkundigen op basis van metingen van het Amerikaanse Chandra X-ray Observatory en de Europese Very Large Telescope. De planeet is ongeveer drie keer zo zwaar als Jupiter, en beschrijft een baan op een afstand van niet meer dan zo'n vier miljoen kilometer. Hij werd in 2008 ontdekt door de Franse ruimtetelescoop CoRoT.
De ster (officieel CoRoT-2a geheten) staat op 880 lichtjaar afstand van de aarde en is een 'volwassen' dwergster van enkele honderden miljoenen jaren oud. De energierijke röntgenstraling van de ster wordt gegenereerd door een sterk magnetisch veld, dat op zijn beurt wordt opgewekt door de snelle rotatie van de ster. Normaal gesproken zou de ster vele tientallen miljoenen jaren geleden al zijn afgeremd en daardoor minder actief zijn geworden. De snelle rotatie van de ster is waarschijnlijk het gevolg van de nabijheid van de zware reuzenplaneet. CoRoT-2b heeft het röntgenbombardement dus indirect aan zichzelf te danken.
Ondersteuning voor deze hypothese komt van waarnemingen aan de stellaire begeleider van CoRoT-2a - een andere (en vermoedelijk even oude) dwergster op een afstand van ca. 150 miljard kilometer. Die begeleider straalt geen röntgenstraling uit, vermoedelijk omdat hij niet door een planetaire begeleider in een kleine omloopbaan wordt vergezeld.
Hert röntgenbombardement - honderdduizend keer zo intens als de röntgenstraling die de aarde van de zon ontvangt - is mogelijk ook de verklaring voor het feit dat CoRoT-2b een sterk 'opgezwollen' planeet is. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in het vakblad Astronomy & Astrophysics .
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-09-2011
Nieuwe verrassing: planeet met twee zonnen ontdekt
Ons zonnestelsel blijkt maar één van talrijke varianten in de kosmos te zijn, want astronomen hebben nu voor het eerst in de geschiedenis van de astronomie een planeet met twee zonnen ontdekt, zo staat in het laatste nummer van het wetenschappelijke vakblad Science.
© afp
Een groep astronomen rond onder andere Laurance Doyle van het SETI-instituut meldde met de Kepler-satelliet van de NASA op exoplaneet Kepler-16b te zijn gestoten. Meteen is onmiskenbaar voor het eerst een planeet buiten ons zonnestelsel gezien die rond twee sterren draait, benadrukt co-auteur Josh Carter van het Harvard Smithsonian Center for Astrophysics in een mededeling.
Kepler-16b omcirkelt op ongeveer 200 lichtjaar van ons twee dwergsterren. De ene heeft een vijfde van de massa van onze Zon, de andere twee derde. De twee sterren bevinden zich op ongeveer 35 miljoen km van elkaar en wentelen in 41 dagen rond elkaar. De planeet heeft 229 dagen nodig voor een omloop op 105 miljoen km afstand. Dit lijkt op de baan van Venus in ons stelsel.
Kepler-16b is niet zoals de fictieve woestijnplaneet Tatooine met haar twee zonnen in 'Star Wars'. Het ding is vanwege de geringere massa van de twee sterren een koude gasreus van het type Saturnus. Het is er wellicht min 75 tot min 100 graden koud. Te koud voor leven dus, besluiten de astronomen. Haar massa is een derde van Jupiter.
De planeet liet zich verschalken doordat het licht van de dubbelsterren afzwakte toen zij ervoor schoof. (belga/adb)
(HLN)
Nieuwe verrassing: planeet met twee zonnen ontdekt
Ons zonnestelsel blijkt maar één van talrijke varianten in de kosmos te zijn, want astronomen hebben nu voor het eerst in de geschiedenis van de astronomie een planeet met twee zonnen ontdekt, zo staat in het laatste nummer van het wetenschappelijke vakblad Science.
© afp
Een groep astronomen rond onder andere Laurance Doyle van het SETI-instituut meldde met de Kepler-satelliet van de NASA op exoplaneet Kepler-16b te zijn gestoten. Meteen is onmiskenbaar voor het eerst een planeet buiten ons zonnestelsel gezien die rond twee sterren draait, benadrukt co-auteur Josh Carter van het Harvard Smithsonian Center for Astrophysics in een mededeling.
Kepler-16b omcirkelt op ongeveer 200 lichtjaar van ons twee dwergsterren. De ene heeft een vijfde van de massa van onze Zon, de andere twee derde. De twee sterren bevinden zich op ongeveer 35 miljoen km van elkaar en wentelen in 41 dagen rond elkaar. De planeet heeft 229 dagen nodig voor een omloop op 105 miljoen km afstand. Dit lijkt op de baan van Venus in ons stelsel.
Kepler-16b is niet zoals de fictieve woestijnplaneet Tatooine met haar twee zonnen in 'Star Wars'. Het ding is vanwege de geringere massa van de twee sterren een koude gasreus van het type Saturnus. Het is er wellicht min 75 tot min 100 graden koud. Te koud voor leven dus, besluiten de astronomen. Haar massa is een derde van Jupiter.
De planeet liet zich verschalken doordat het licht van de dubbelsterren afzwakte toen zij ervoor schoof. (belga/adb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
in de zoektocht naar exoplaneten zoekt men ook vooral naar aarde-achtige planeten en een aantal zijn gevonden die toch altijd nog een aantal maal groter zijn dan de aarde, kleinere planeten die aarde-afmetingen hebben of nog kleiner weet men dus nog niet te detecteren en dus kunnen er daar ook een groot aantal van zijn en dit zijn eigenlijk de interessantste want daar kun je pas echt beginnen met vergelijking t.o.v. de aarde, ben benieuwd wanneer men ook deze planeten gaat vinden
Als je er van uit gaat dat de massa van die planeten zodanig verdeeld kan zijn dat de gemiddelde zwaartekracht op de oppervlakte gelijk is op de aarde, er stromend water is en zuurstof, dan zou je zonder meer deze planeten kunnen vergelijken met de aarde.quote:
in de zoektocht naar exoplaneten zoekt men ook vooral naar aarde-achtige planeten en een aantal zijn gevonden die toch altijd nog een aantal maal groter zijn dan de aarde, kleinere planeten die aarde-afmetingen hebben of nog kleiner weet men dus nog niet te detecteren en dus kunnen er daar ook een groot aantal van zijn en dit zijn eigenlijk de interessantste want daar kun je pas echt beginnen met vergelijking t.o.v. de aarde, ben benieuwd wanneer men ook deze planeten gaat vinden
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
21-09-2011
Bestaan planeet in twijfel getrokken
Fomalhaut b - een van de weinige 'exoplaneten' waar foto's van zijn gemaakt - bestaat misschien niet. Op recente opnamen van de ster Fomalhaut is nog wel een heldere stip te zien, maar deze bevindt zich niet op de vooraf verwachte positie.
De vermeende planeet werd in 2008 ontdekt op opnamen die in 2004 en 2006 met de Advanced Camera for Surveys (ACS) van de Hubble-ruimtetelescoop waren gemaakt. Uit de beelden bleek duidelijk dat Fomalhaut b in de tussentijd een stukje was opgeschoven, wat erop wees dat het object in een wijde baan om de ster draaide.
In de drie jaar daarna konden geen nieuwe opnamen van de planeet worden gemaakt. De ACS-camera viel in 2007 uit en wordt ook niet meer gerepareerd. Opnamen die vorig jaar met een oudere Hubble-camera zijn gemaakt, laten wel een heldere stip zien, maar die bevindt zich op een onverwachte plek.
Als het inderdaad om één en hetzelfde object gaat, zou de planeet een sterk elliptische baan moeten volgen die hem dwars door de stofschijf voert die de ster Fomalhaut omringt. En dat zou die stofschijf ernstig moeten verstoren, waar geen sprake van lijkt te zijn.
Het is natuurlijk mogelijk dat de 'echte' Fomalhaut b om de een of andere reden niet zichtbaar is op de opnamen die vorig jaar zijn gemaakt, en dat het wél vastgelegde object iets anders is - een tijdelijke verdichting in de stofschijf bijvoorbeeld of een toevallig passerende achtergrondster.
Volgend jaar zullen nieuwe opnamen met de ruimtetelescoop worden gemaakt, die wellicht uitsluitsel kunnen geven. Tot die tijd zit Fomalhaut b op de reservebank.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Bestaan planeet in twijfel getrokken
Fomalhaut b - een van de weinige 'exoplaneten' waar foto's van zijn gemaakt - bestaat misschien niet. Op recente opnamen van de ster Fomalhaut is nog wel een heldere stip te zien, maar deze bevindt zich niet op de vooraf verwachte positie.
De vermeende planeet werd in 2008 ontdekt op opnamen die in 2004 en 2006 met de Advanced Camera for Surveys (ACS) van de Hubble-ruimtetelescoop waren gemaakt. Uit de beelden bleek duidelijk dat Fomalhaut b in de tussentijd een stukje was opgeschoven, wat erop wees dat het object in een wijde baan om de ster draaide.
In de drie jaar daarna konden geen nieuwe opnamen van de planeet worden gemaakt. De ACS-camera viel in 2007 uit en wordt ook niet meer gerepareerd. Opnamen die vorig jaar met een oudere Hubble-camera zijn gemaakt, laten wel een heldere stip zien, maar die bevindt zich op een onverwachte plek.
Als het inderdaad om één en hetzelfde object gaat, zou de planeet een sterk elliptische baan moeten volgen die hem dwars door de stofschijf voert die de ster Fomalhaut omringt. En dat zou die stofschijf ernstig moeten verstoren, waar geen sprake van lijkt te zijn.
Het is natuurlijk mogelijk dat de 'echte' Fomalhaut b om de een of andere reden niet zichtbaar is op de opnamen die vorig jaar zijn gemaakt, en dat het wél vastgelegde object iets anders is - een tijdelijke verdichting in de stofschijf bijvoorbeeld of een toevallig passerende achtergrondster.
Volgend jaar zullen nieuwe opnamen met de ruimtetelescoop worden gemaakt, die wellicht uitsluitsel kunnen geven. Tot die tijd zit Fomalhaut b op de reservebank.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
een planeet die 6x groter is dan de aarde heeft toch een veel grotere zwaartekracht?, misschien dat leven zich er wel op kan aanpassen maar zou bijv. een mens dat aankunnen?quote:
[..]
Als je er van uit gaat dat de massa van die planeten zodanig verdeeld kan zijn dat de gemiddelde zwaartekracht op de oppervlakte gelijk is op de aarde, er stromend water is en zuurstof, dan zou je zonder meer deze planeten kunnen vergelijken met de aarde.
22-09-2011
Amateurwetenschappers ontdekken nieuwe planeten
In gegevens van de Amerikaanse satelliet Kepler zijn waarschijnlijk twee nieuwe planeten opgespoord. En dat is nu eens niet door professionele astronomen of een geavanceerd computerprogramma gedaan, maar door de vrijwilligers van het project Planet Hunters.
Bij Planet Hunters, dat vorig jaar december van start ging, zijn 40.000 'burgerwetenschappers' aangesloten. Zij helpen bij de analyse van de helderheidsmetingen van 150.000 sterren die de Kepler-satelliet sinds maart 2009 aflevert. Kleine, regelmatige variaties in het licht van een ster kunnen erop wijzen dat er een planeet om de ster cirkelt.
De kandidaat-planeten hebben omlooptijden van enkele tientallen dagen en zijn naar schatting tweeënhalf tot acht keer zo groot als de aarde. De kleinste van de twee zou een rotsachtige wereld kunnen zijn.
Opmerkelijk genoeg maakte het tweetal geen deel uit van de lijst van 1200 veelbelovende kandidaat-planeten die het Kepler-team voor verder onderzoek had opgesteld. Toch heeft vervolgonderzoek met de Keck-telescoop op Hawaï nu laten zien dat het met 95 procent zekerheid wel degelijk om echte planeten gaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Amateurwetenschappers ontdekken nieuwe planeten
In gegevens van de Amerikaanse satelliet Kepler zijn waarschijnlijk twee nieuwe planeten opgespoord. En dat is nu eens niet door professionele astronomen of een geavanceerd computerprogramma gedaan, maar door de vrijwilligers van het project Planet Hunters.
Bij Planet Hunters, dat vorig jaar december van start ging, zijn 40.000 'burgerwetenschappers' aangesloten. Zij helpen bij de analyse van de helderheidsmetingen van 150.000 sterren die de Kepler-satelliet sinds maart 2009 aflevert. Kleine, regelmatige variaties in het licht van een ster kunnen erop wijzen dat er een planeet om de ster cirkelt.
De kandidaat-planeten hebben omlooptijden van enkele tientallen dagen en zijn naar schatting tweeënhalf tot acht keer zo groot als de aarde. De kleinste van de twee zou een rotsachtige wereld kunnen zijn.
Opmerkelijk genoeg maakte het tweetal geen deel uit van de lijst van 1200 veelbelovende kandidaat-planeten die het Kepler-team voor verder onderzoek had opgesteld. Toch heeft vervolgonderzoek met de Keck-telescoop op Hawaï nu laten zien dat het met 95 procent zekerheid wel degelijk om echte planeten gaat.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Planetenjagers zijn de tel nu echt kwijt
17 september 2011
de Volkskrant
Het was een en al opwinding op de Extreme Solar Systems II-conferentie in Wyoming. Het aantal ontdekte planeten stijgt explosief; kleinere planeten vooral, maar ook complete zonnestelsels.
‘WASP-52, WASP-53, WASP-54, WASP-55, ...’ Coel Hellier van de Britse Keele University jaagt zijn Powerpoint-dia’s over het scherm. Een halve minuut later is het aantal bekende exoplaneten in het Melkwegstelsel met drieëntwintig gestegen. De nieuwe exemplaren zijn gevonden met de kleine, automatische telescopen van de Wide Angle Search for Planets; hun bestaan is bevestigd door precisiemetingen op de Europese La Silla-sterrenwacht. Hellier verwacht dat de WASP-teller binnen een paar jaar op tweehonderd staat.
De planetenjagers die afgelopen week bijeenkwamen in het spectaculaire Grand Teton National Park in Wyoming zijn allemaal de tel kwijt. Het is een en al opwinding op de Extreme Solar Systems II-conferentie – niet alleen over de nieuwe ontdekkingen, maar vooral ook over de hooggespannen verwachtingen voor de toekomst. Meer data, meer precisie, nóg meer planeten bij andere sterren. Complete zonnestelsels. En vooral: kleinere planeten. Liefst in de ‘bewoonbare zone’ van hun moederster, zodat er water en – wie weet – leven op kan voorkomen.
De bewoonbare super-aarde HD 85512b, onlangs gevonden door een Europees team onder leiding van de Zwitserse astronoom Michel Mayor, is een voorproefje van wat ons te wachten staat. Ook de Europeanen waren trouwens even de tel kwijt. Op een persconferentie van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht, afgelopen maandag, werd de ontdekking van zestien nieuwe super-aardes bekendgemaakt: planeten die groter zijn dan de onze, maar hooguit tien keer zo zwaar. Mayor noemde op datzelfde moment in Wyoming een aantal van negentien. Later die dag realiseerde hij zich dat hij er zelfs nog één was vergeten.
Mayor – een kleine, kalende man met een grijs baardje en pretoogjes – ontdekte in 1995 de allereerste planeet bij een zon-achtige ster. ‘Indertijd telde de exoplaneten-gemeenschap hooguit tien mensen,’ zegt hij. ‘Nu zijn het er wereldwijd ver over de duizend.’ Oftewel: het aantal planetenjagers groeit even snel als het aantal jachttrofeeën. Mayors team heeft er inmiddels ruim honderdvijftig gescoord – inclusief de vijftig nieuwe planeten die maandag bekend werden gemaakt. ‘Binnen een paar jaar gaat het ons lukken om een echt tweelingzusje van de aarde te vinden,’ zegt hij vol overtuiging. ‘In de bewoonbare zone van een ster die als twee druppels water op de zon lijkt.’
Geoffrey Marcy van de Universiteit van Californië in Berkeley gelooft er niks van. ‘Die eerste kloon van de aarde wordt natuurlijk gevonden door de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler,’ zegt hij. De joviale Marcy – ooit Mayors aartsrivaal; tegenwoordig kunnen ze heel goed samen door één deur – maakte jaren lang op dezelfde manier jacht op planeten als de Europeanen: door de minieme schommelingen van een ster te meten, die veroorzaakt worden door de zwaartekracht van een rondcirkelende planeet. ‘Ik dacht dat ik daar een glanzende carrière mee had opgebouwd,’ zegt hij, ‘maar Kepler blaast het allemaal omver.’
Niet dat de planeten van Mayor en Marcy niet bestaan, maar hun zoekmethode is omslachtig, al was het maar omdat ze maar één ster tegelijk kunnen bestuderen. Vanuit de ruimte houdt Kepler ruim honderdvijftigduizend sterren tegelijkertijd in het oog. Niet om ze te zien schommelen, maar om ze heel af en toe een piepklein beetje zwakker te zien worden. Dat kan betekenen dat er een planeet voor langs beweegt. Als die helderheidsdipjes regelmatig optreden, is er sprake van een ‘kandidaatplaneet’.
Kepler-onderzoekster Natalie Batalha van NASA’s Ames Research Center – ‘Ik was aanvankelijk supersceptisch over het hele project’ – is de tel ook kwijt. 1781 kandidaat-planeten, maaar er zitten er nog honderden in de pijplijn. ‘Aan het eind van het project hebben we er waarschijnlijk rond de drieduizend.’ Maar de Kepler-kandidaten tellen pas mee als ‘officiële’ exoplaneten wanneer onafhankelijk is bevestigd dat de helderheidsschommelingen niet op een andere manier zijn veroorzaakt. En die bevestiging is er pas voor enkele tientallen Kepler-planeten.
Op de conferentie, in de rustieke Jackson Lake Lodge die uitzicht biedt op de indrukwekkende Grand Teton Range, presenteren slimme, jonge astronomen handige trucjes om die ‘validatie’ ook zónder tijdrovende vervolgmetingen uit te voeren. En theoreticus Jack Lissauer, ook van NASA Ames, weet iedereen ervan te overtuigen dat de zogenoemde ‘multi’s’ wel echt móeten zijn. Multi’s zijn de sterren waarbij meer dan één planeet is ontdekt; inmiddels gaat het om 328 sterren met in totaal 813 planeten. Als die allemaal meegerekend mogen worden, bedraagt het totaal aantal bekende exoplaneten inmiddels bijna 1500.
‘De ontwikkelingen gaan zó rap,’ zegt Batalha; ‘het voelt alsof we worden meegesleurd door een sneltrein.’ Een tweede stelsel met zes planeten; nieuwe superaardes; twee planeten in dezelfde baan; inmiddels zelfs een planeet met twee zonnen aan de hemel. En ja, die aarde-kloon gaat er komen; daar is ook zij rotsvast van overtuigd. Tenminste, als het Kepler-project volgend jaar door NASA verlengd wordt. Want de Kepler-sterren blijken iets midner stabiel te zijn dan verwacht, en dat vertraagt het onderzoek.
Batalha hoopt er het beste van, maar ze is er bepaald niet gerust op. Binnen het Kepler-team wordt al overwogen om op zoek te gaan naar rijke particuliere geldschieters. ‘Het is heel frustrerend,’ zegt ze. ‘We weten precies hoe we de vraag naar het aantal aarde-achtige planeten in het Melkwegstelsel moeten beantwoorden. Er zijn geen technische belemmeringen meer. Het is de economie die ons misschien nekt.’
17 september 2011
de Volkskrant
Het was een en al opwinding op de Extreme Solar Systems II-conferentie in Wyoming. Het aantal ontdekte planeten stijgt explosief; kleinere planeten vooral, maar ook complete zonnestelsels.
‘WASP-52, WASP-53, WASP-54, WASP-55, ...’ Coel Hellier van de Britse Keele University jaagt zijn Powerpoint-dia’s over het scherm. Een halve minuut later is het aantal bekende exoplaneten in het Melkwegstelsel met drieëntwintig gestegen. De nieuwe exemplaren zijn gevonden met de kleine, automatische telescopen van de Wide Angle Search for Planets; hun bestaan is bevestigd door precisiemetingen op de Europese La Silla-sterrenwacht. Hellier verwacht dat de WASP-teller binnen een paar jaar op tweehonderd staat.
De planetenjagers die afgelopen week bijeenkwamen in het spectaculaire Grand Teton National Park in Wyoming zijn allemaal de tel kwijt. Het is een en al opwinding op de Extreme Solar Systems II-conferentie – niet alleen over de nieuwe ontdekkingen, maar vooral ook over de hooggespannen verwachtingen voor de toekomst. Meer data, meer precisie, nóg meer planeten bij andere sterren. Complete zonnestelsels. En vooral: kleinere planeten. Liefst in de ‘bewoonbare zone’ van hun moederster, zodat er water en – wie weet – leven op kan voorkomen.
De bewoonbare super-aarde HD 85512b, onlangs gevonden door een Europees team onder leiding van de Zwitserse astronoom Michel Mayor, is een voorproefje van wat ons te wachten staat. Ook de Europeanen waren trouwens even de tel kwijt. Op een persconferentie van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht, afgelopen maandag, werd de ontdekking van zestien nieuwe super-aardes bekendgemaakt: planeten die groter zijn dan de onze, maar hooguit tien keer zo zwaar. Mayor noemde op datzelfde moment in Wyoming een aantal van negentien. Later die dag realiseerde hij zich dat hij er zelfs nog één was vergeten.
Mayor – een kleine, kalende man met een grijs baardje en pretoogjes – ontdekte in 1995 de allereerste planeet bij een zon-achtige ster. ‘Indertijd telde de exoplaneten-gemeenschap hooguit tien mensen,’ zegt hij. ‘Nu zijn het er wereldwijd ver over de duizend.’ Oftewel: het aantal planetenjagers groeit even snel als het aantal jachttrofeeën. Mayors team heeft er inmiddels ruim honderdvijftig gescoord – inclusief de vijftig nieuwe planeten die maandag bekend werden gemaakt. ‘Binnen een paar jaar gaat het ons lukken om een echt tweelingzusje van de aarde te vinden,’ zegt hij vol overtuiging. ‘In de bewoonbare zone van een ster die als twee druppels water op de zon lijkt.’
Geoffrey Marcy van de Universiteit van Californië in Berkeley gelooft er niks van. ‘Die eerste kloon van de aarde wordt natuurlijk gevonden door de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler,’ zegt hij. De joviale Marcy – ooit Mayors aartsrivaal; tegenwoordig kunnen ze heel goed samen door één deur – maakte jaren lang op dezelfde manier jacht op planeten als de Europeanen: door de minieme schommelingen van een ster te meten, die veroorzaakt worden door de zwaartekracht van een rondcirkelende planeet. ‘Ik dacht dat ik daar een glanzende carrière mee had opgebouwd,’ zegt hij, ‘maar Kepler blaast het allemaal omver.’
Niet dat de planeten van Mayor en Marcy niet bestaan, maar hun zoekmethode is omslachtig, al was het maar omdat ze maar één ster tegelijk kunnen bestuderen. Vanuit de ruimte houdt Kepler ruim honderdvijftigduizend sterren tegelijkertijd in het oog. Niet om ze te zien schommelen, maar om ze heel af en toe een piepklein beetje zwakker te zien worden. Dat kan betekenen dat er een planeet voor langs beweegt. Als die helderheidsdipjes regelmatig optreden, is er sprake van een ‘kandidaatplaneet’.
Kepler-onderzoekster Natalie Batalha van NASA’s Ames Research Center – ‘Ik was aanvankelijk supersceptisch over het hele project’ – is de tel ook kwijt. 1781 kandidaat-planeten, maaar er zitten er nog honderden in de pijplijn. ‘Aan het eind van het project hebben we er waarschijnlijk rond de drieduizend.’ Maar de Kepler-kandidaten tellen pas mee als ‘officiële’ exoplaneten wanneer onafhankelijk is bevestigd dat de helderheidsschommelingen niet op een andere manier zijn veroorzaakt. En die bevestiging is er pas voor enkele tientallen Kepler-planeten.
Op de conferentie, in de rustieke Jackson Lake Lodge die uitzicht biedt op de indrukwekkende Grand Teton Range, presenteren slimme, jonge astronomen handige trucjes om die ‘validatie’ ook zónder tijdrovende vervolgmetingen uit te voeren. En theoreticus Jack Lissauer, ook van NASA Ames, weet iedereen ervan te overtuigen dat de zogenoemde ‘multi’s’ wel echt móeten zijn. Multi’s zijn de sterren waarbij meer dan één planeet is ontdekt; inmiddels gaat het om 328 sterren met in totaal 813 planeten. Als die allemaal meegerekend mogen worden, bedraagt het totaal aantal bekende exoplaneten inmiddels bijna 1500.
‘De ontwikkelingen gaan zó rap,’ zegt Batalha; ‘het voelt alsof we worden meegesleurd door een sneltrein.’ Een tweede stelsel met zes planeten; nieuwe superaardes; twee planeten in dezelfde baan; inmiddels zelfs een planeet met twee zonnen aan de hemel. En ja, die aarde-kloon gaat er komen; daar is ook zij rotsvast van overtuigd. Tenminste, als het Kepler-project volgend jaar door NASA verlengd wordt. Want de Kepler-sterren blijken iets midner stabiel te zijn dan verwacht, en dat vertraagt het onderzoek.
Batalha hoopt er het beste van, maar ze is er bepaald niet gerust op. Binnen het Kepler-team wordt al overwogen om op zoek te gaan naar rijke particuliere geldschieters. ‘Het is heel frustrerend,’ zegt ze. ‘We weten precies hoe we de vraag naar het aantal aarde-achtige planeten in het Melkwegstelsel moeten beantwoorden. Er zijn geen technische belemmeringen meer. Het is de economie die ons misschien nekt.’
Never argue with idiots. First they will lower you to their level then beat you with experience.
