Ik denk dat de boeddhistische visie het proces het gedetailleerdst beschrijft.
In de Bijbel en dus ook in het Nieuwe Testament wordt niet gesproken over reïncarnatie maar het wordt ook niet ontkend.
Het zou kunnen dat het min of meer irrelevant werd gevonden omdat het er juist om gaat los te komen van de gebondenheid aan de wielwenteling van leven en dood, zoals die in het boeddhisme beschreven wordt.
Ook de boeddhisten hebben dat doel voor ogen, het doel is niet primair een zo goed mogelijk volgend leven te verzekeren maar in te gaan in het Nirwana, en zo voorgoed los te komen van de aardse gebondenheid, evenals van de ijlere sferen hiervan, zoals de ethersfeer en de astrale sfeer.
In het Nieuwe Testament wordt niet gesproken over Nirwana maar wel over het Koninkrijk der hemelen.
Wellicht dat deze min of meer vergelijkbaar zijn.
Dat er in het Nieuwe Testament niet gesproken wordt over reïncarnatie kan als reden hebben dat aan de kennis hiervan gevaren zijn verbonden: het kan o.a. leiden tot een mentaliteit van “als het in dit leven niet lukt dan misschien in het volgende, dus waarom zou ik me haasten”, en van uitstel komt.....
In het Nieuwe Testament wordt er juist de nadruk op gelegd dat dit ene leven beslissend is voor ons toekomstige lot, maar zoals reeds gezegd hoeft dat niet in strijd te zijn met reïncarnatie maar de christelijke visie stimuleert tot meer activiteit.
Het zal wel algemeen bekend zijn dat reïncarnatie nauw verbonden is met karma, wat zoveel wil zeggen als “wat je zaait zul je oogsten” of “waar je in het vorige leven bent opgehouden ga je in het volgende verder”.
Die reïncarnatie vindt alleen niet onmiddellijk na de dood plaats maar er gaat nog een reis door de ijlere aardse sferen aan vooraf.
In de esoterische visie heeft de mens n.l. behalve een stoflichaam ook nog een etherlichaam en een astraal lichaam.
Na de dood van het stoflichaam is de mens niet verdwenen maar heeft hij zijn etherlichaam en astrale lichaam nog over.
Ook dat etherlichaam vervluchtigt na verloop van tijd en dan leeft de mens in het astrale lichaam, in de astrale sfeer van de aarde. Ook dat astrale lichaam vervluchtigt weer en dan wordt de mens rijp voor reïncarnatie (gedwongen!).
Het leven in de astrale sfeer kan wel enige honderden jaren duren.
In de astrale sfeer moet men zich de hemelse gebieden voorstellen (niet te verwarren met het Koninkrijk der hemelen of het Nirwana!) en in de lagere regionen hiervan de helse gebieden. Deze zijn dus niet eeuwig durend.
De reden voor de hemelse en helse gebieden schijnt de volgende te zijn:
Het is de bedoeling dat de mens iets leert van zijn fouten.
Stel dat iemand heel weinig invoelingsvermogen heeft, gepaard met een grote mate van egoïsme. Het interesseert hem dan ook helemaal niet of hij zijn medemensen pijn doet of leed berokkent.
Zo iemand is dus de oorzaak van veel leed tijdens zijn leven.
Na zijn dood schijnt het nu zo te zijn (zoals waargenomen door geoefende helderzienden) dat de mens opnieuw zijn leven beleeft maar nu alles zelf ondergaat wat hij anderen heeft aangedaan, zowel in positieve als in negatieve zin.
Eerst ervaart hij al het negatieve, en als dat verwerkt is al het positieve.
In de eerst fase ervaart hij dus zelf alle smart en pijn die hij anderen heeft aangedaan, dat is de “helse” fase. Op deze manier leert hij de gevolgen van zijn daden kennen waardoor hij een bewuster mens wordt en waarschijnlijk niet meer zo snel in dezelfde fouten zal vervallen.
In de tweede fase ervaart hij al het goeds wat hij anderen heeft bezorgd, dat is de “hemelse” fase.
Zeer in het kort is dit een weergave van de esoterische visie, voor zover ik deze goed begrijp.
Uit het voorgaande wordt dus duidelijk dat er feitelijk 2 totaal verschillende hemelen bestaan, een tijdelijke hemel, zoals beschreven in het voorgaande, en een eeuwige hemel: het Koninkrijk der hemelen of het Nirwana, die het werkelijke doel is van het christendom en het boeddhisme.
Ook de hel is dus tijdelijk, maar soms wordt de hele gebondenheid aan aards bestaan wel als hels aangeduid en in dat geval kan het dus wel een bijzonder langdurige periode betreffen.
Dit is ongeveer mijn visie op het onderwerp maar ik maak er geen aanspraak op volledig te zijn of de waarheid in pacht te hebben.