Ik ging vroeg naar bed gisteren, leek me verstandig.
Ben nl een beetje ziek

Meestal is verstandig en ik niet zo'n goede combi, maar gisteren zou het dan eindelijk een keer
wel werken.
Krijg ik om 12 uur een SMSje,

waarna ik moeilijk in slaap kwam, sliep ik eenmaal, werd ik om 4 uur wakker geroepen door mijn dochtertje, die had de dekens van zich afgegooid en het nu koud

Duh.
Dus ik naar haar toe, pyjama aan, deken weer over dr heengetrokken en gezegd dat ze weer moest gaan slapen, want het was nou eenmaal midden in de nacht.
Lag ik lekker te doezelen, sliep
bijna...
"Mam! Ik kan niet slapen! Mag ik bij jou komen liggen? "
"Mop, eigenlijk doen we dat nooit..."
"Maar ik kan
echt niet slapen!"
"Voor een keer dan, maar je moet stil zijn en niet bewegen en niet tegen me aan komen liggen."
(Ik had geen zin in een kind dat me elk kwartier vanuit haar eigen bed zou roepen omdat ze niet kon slapen)
Dus, kind in bed, slaap.
Ging mn wekker: "Mam!? Wat is dat, is dat jouw wekker? Dan mag ik nu wel praten he? "
"Nee! Ik blijf altijd liggen tot ie nog een keer gaat "
Dus, nog niet zoveel geslapen als ik graag wilde.