ik ben gewoon ne loser ...

Mkay. Tja, duidelijk.

Sinatra bezong het ook al: You're nobody till somebody loves you.

succes.

peter wat is u email?

Stop met studeren en ga achter de kassa van de Aldi...

sterke man, het komt wel goed.

Ik zit nu met hem op msn

quote:

ik voel me zelf ook al een paar maanden down, mssch dat het komt omdat ik zelf al geen optimist ben :s, maar het lijkt alsof alles me tegenzit. bijvoorbeeld die dokeos, ik begrijp er niets van, maar als je het niet kan gebruiken, ja dan zit je met een groot probleem ( BAAAAAM -100 studiepunten <.< ). het is alsof ik helemaal leeg ben. maar ook zo over de studie, ik voel me gewoon niet thuis. is dat nou niet erg :s je inschrijven, een jaar kot betalen, en nog voor de studie begint, zeggen dat je het niet aankan.

Zo moet je niet denken. Je hebt de studie niet voor niets gekozen, met een doel. Het doel om te kunnen doorzetten op een manier waarvan jij denkt dat het de goede is.

quote:

verder zit ik zelf ook met enkele psychische problemen ( niet gelinkt aan de studie ), zo heb ik suicidale gedachten/dromen ( hence waarom ik men naam niet wil zeggen ), heb ik een enorme schrik om in iemand zijn aangezicht te kijken en dan te praten met die persoon. het is ook dat ik enorm verlegen ben ten opzichte van mensen van het andere geslacht. begrijp dit niet verkeerd, ik heb een paar prachtige vriendinnen, maar die ken ik meestal via de online community. dat is de enige plek waar ik vrij kan zijn :s online, maar met de studie mct beginnende, begin ik alles kwijt te raken, mijn vrienden ( of die enkele die ik had ), . . .

Praat met de vrienden die je nog hebt over je psychische problemen. De meeste vrienden zijn er een paar voor het leven, mensen die je kan vertrouwen. Daar kan je vast je ei wel bij kwijt.

Om mensen in hun gezicht te kijken, heb je zelfvertrouwen nodig. Dat wil zeggen, dat je in de spiegel kijkt en roept 'IK BEN TROTS OP MIJZELF!' Ga op een zelfverdedigingscursus, dat verandert niet alleen je houding als je ooit lastig gevallen wordt, maar ook je zelfbeeld; hoe je je presenteert aan andere mensen. Daarnaast zou het goed zijn voor je om een assertiviteitstraining of -cursus te volgen. Dit is een training waarbij je met andere mensen in een groepje zit en bepaalde sociale situaties naspeelt, mbt tot de sociale omgang met anderen.

quote:

en waarschijnlijk hebt u nu al een standaard antwoord op suicidale problemen klaar waarin u zegt "beste, wacht gewoon even af, het zal allemaal wel goed komen, je moet het gewoon van een andere kant bekijken, . . . ", want geloof me, ik heb al een paar psychs gehad <.<. Maar het lijkt me gewoon zo van, wat is nu het nut ? mijn leven zal toch eentonig zijn, eentonig blijven, werken en thuis komen, dag in dag uit, zonder iemand die om me geeft, zonder iemand die de lasten van het leven met me deelt, zonder iemand . . ., en dan na 50 jaar, wordt je op je werk afgedankt als een oude vod, om de volgende generatie informatici binnen te laten komen, en 10-20 jaar later sterf ik, oud en alleen. en heel mijn leven zal ik me dan afgevraagd hebben, wat als ik nu toch die ene dag me keel had overgesneden, zou dat beter geweest zijn, dan al die jaren te lijden ?. god ik zit te tranen :s.

Van zulke mensen moet je je niets van aantrekken. Jij bent jezelf, je moet in deze hedendaagse samenleving een bepaalde houding hebben tegenover anderen zoals: 'Schijt eraan, wat kan mij nou schelen wat een ander over me denkt.' Het klinkt raar, maar doe maar eens alsof andere mensen die jou vreemd aan kijken en/of negeren, bomen zijn. Bomen die ademen, bomen die schreeuwen. Laat het de wind zijn.

Het eentonige uit je leven, dat kan je zelf bepalen. Door het te veranderen. Wat je kan doen is een hobby zoeken. Vechtsport bijvoorbeeld, om al die woede en dat verdriet er uit te slaan. Meer bewegen bijvoorbeeld. Een hobby die een andere kijk op je leven geeft, een hobby waar jij goed in je vel zit.

Mensen die uitgewerkt zijn, in de zin van met de VUT of in de AOW (in Nederland, ik denk dat jij in België woont) zitten, hebben nog een heel leven voor de boeg. Ze kunnen zich manifesteren in clubs, verenigingen en dergelijke. Sommige oude mensen houden er van om gewoon door te werken (niet de meeste). Anderen zitten inderdaad achter de geraniums niets te doen. Dat is hun eigen keuze, tevens hun goed recht. Allen zijn wij, daarmee bedoel ik elk persoon binnen een samenleving, gefixeerd op een lange carrière. Lange werkdagen, of je nou wilt of niet. Er moet toch ergens brood op de plank komen, denk je niet?

Als je tevens denkt dat er niemand op de wereld is waarbij jij je ei kwijt kan, heb je het mis. Er leven zo'n 6 miljard mensen over de hele wereld, er is vast wel iemand die met jou haar wereld wil delen. Je moet alleen even goed zoeken. Goed zoeken in de vorm van dating, speeddating, mensen uitnodigen voor een feestje bij je thuis, wat dan ook. Wees creatief.

Ik hoop dat dit een beetje helpt. Jouw situatie, hoe je het ook wendt of keert, is inderdaad heel erg klote. Ik wens je veel succes de komende tijd en probeer in elk geval iemand te zoeken waarbij je je verhaal kunt doen, want zo wil het ook niet.

quote:

Op woensdag 24 september 2008 23:20 schreef kthxbye het volgende:
_!
ne suicidale belg!

Maa Gertje!

zoek professionele hulp, verder kan ik weinig met dit topic