Het lijkt wel een gewoonte te worden, als TS met de trein gaat gebeurt er wat. Ook deze keer was het weer raak, ik zetelde mijzelf opnieuw achter in de trein waar ik altijd ga zitten want anders haal ik mijn bus niet. Even dacht ik goed weg te komen aangezien het niet druk was en ik een zetel had (wat ook wel eens anders is in de spitstrein).
Ik staarde doelloos wat vooruit en luisterde naar wat muziek toen ik plots op ooghoogte een vinger tevoorschijn zag komen achter een paal vandaan. Vervolgens kijk ik omhoog en zie ik 2 mensen met handen, mijn hoofd gaat weer omlaag en ineens zie ik die 2 mensen door die trein heen lopen. Eerst had ik nog de illusie dat ze door zouden gaan lopen om ruimte te zoeken maar ze kwamen toch tot de conclusie dat er wel genoeg ruimte was in het gedeelte waar ik me in bevond. Enfin, de treindeuren gingen dicht en we gingen rijden, de mensen gingen op commando liggen en ik dacht opnieuw goed weg te komen aangezien die beesten dus niet rusteloos door de trein heen gingen bewegen.
Vervolgens hoor ik een van die ietwat dikkige vrouwen tegen een andere reiziger zeggen: ja hij is al schoon, hij heeft net gezwommen. Ik daar niet bij nadenken en verder luisteren naar mijn muziek. Tot er op een gegeven moment een lucht mijn neus binnen komt drijven, daar lusten de negers nog geen banaan van (woordgrap ja). Plots herinnerde ik me hoe erg natte vingers konden stinken en ik zat midden tussen 2 van die natte vingers en kon dus de rest van de reis in die putlucht zitten. Toen de trein mijn station naderde was ik opgelucht, immers het leed zou zo geschiedt zijn, als de deuren open zouden gaan kon ik eruit.
Echter de vingers waren nog niet helemaal klaar met mij en mijn mede reizigers, terwijl de trein vaart minderde besloot een van de mensen namelijk gluiperig een natte vinger in mijn oor te duwen. Mijn medereizigers en ik gingen bijna over ons nek en de vrouw merkte alleen op: "o, hij duwt hem erin. Nou ik kan m toch niet terug duwen?". De trein had inmiddels wel erg veel vaart geminderd en stond op een gegeven moment zelfs stil, daar stonden we dan met een trein vol met reizigers die allemaal konden "genieten" van die vieze aanblik. Eenmaal bij het station aangekomen viel er een pak van mijn hart en na het stoppen drukte een van mijn medereizigers gelukkig als een gek op de open knop zodat ik weg kon vluchten van die vinger, de held.
Klacht: Mensen die natte vingers in je oor doen.