De situatie wil namelijk dat het treinstel waarmee ik elke ochtend richting mijn werk reis om exact 08:38 aankomt op het lokale station, waarna ik exact vier minuten heb om mij van het perron naar de juiste bushalte te begeven. Nu zou dit normaliter geen probleem moeten zijn gezien het feit dat ik een zeer atletisch figuur heb, en dit, in combinatie met mijn zevenmijlslaarsen, de snelheid van Usain Bolt doet verbleken als een roestige stuiver in een badkuip vol met Cilit Bang, maar tot mijn verbijstering en onbegrip wordt mijn snelheid sinds enkele weken hevig ondermijnt door een groep a-muzikale Iraniërs. Ik begrijp dat ik jullie aandachtige lezers met deze onsamenhangende zin die ook nog eens een vrij onlogische conclusie kent op een dwaalspoor breng, maar vrees niet; ik zal dit alles toelichten in de volgende alinea.
Het perron waar ik na de treinreis uitstap is vrij smal en duidelijk te klein voor het aantal mensen wat zich hier in de ochtendspits begeeft. Wanneer de treindeuren open gaan verandert het lege perron opeens in een mensenmassa die een goed gevulde vrachtwagen met import-Chinezen doet voorkomen als een ruime stationwagen. Gezien het gros van de wereldbevolking nogal traag van pas is, is het dan ook meer regel dan uitzondering dat de doorstroming van wandelaars op het perron stagneert en ik daarom gedwongen word om met de gang van een naaktslak in zijn achteruit over het perron te strompelen. Nu is dit alles al vervelend genoeg, maar omdat ik niet graag klaag en ik erg positief in het leven sta neem ik elke morgen zonder morren deel in deze wandeling. Echter, onlangs viel mij tijdens het nemen van de dagelijkse milimeterpassen op dat de snelheid van de menigte zowaar nog meer had afgenomen. Enigzins bedremmeld keek ik om mij heen, zoekend naar verklaringen voor dit fenomeen. Was het soms nog drukker geworden op het perron? Heerste er misschien een obesitas-epidemie waardoor er minder ruimte was voor elke wandelaar? Geen van de redenen die ik kon bedenken bleek echter dicht bij de afgrijselijke werkelijkheid te staan: het bleek om een groep ongenode straatmuzikanten te gaan!
In het te smalle halletje waar men na het verlaten van het perron doorheen moet hadden drie Iraniërs (dit kan ook een andere etnische minderheid betreffen maar ik houd het op Iraniërs omdat ik zo graag die puntjes op de 'i' zet) zich in de kleermakerzit op de grond genesteld, luid spelend op hun tweedehands instrumenten. Met een glimlach van oor tot oor straalden deze drie onruststokers een enthousiasme uit welke op een arbeidsmorgen ongeveer even ongepast is als Erica Terpstra als model in een reclamecampagne van Hunkemöller. Zoals jullie zullen begrijpen deed de aanblik hiervan, in combinatie met de wetenschap dat ik door de extra opgelopen vertraging tijdens de perronwandeling mijn bus waarschijnlijk zou missen, mij sidderen van woede. In een vlaag van verstandsverbijstering deed ik dan ook iets wat ik, ondanks het onfatsoen van deze mensen, nooit had mogen doen.
Ik graaide in mijn binnenzak, op zoek naar het gepaste gebruiksvoorwerp voor deze situatie, en maakte mij klaar om tot de aanval over te gaan. Zo snel als ik kon (lees: zo traag als de gemiddelde beslissing van de Belgische regering) baande ik mij een weg richting de Iraniërs. Ik keek het alfa mannetje van de groep recht in de ogen aan en boog licht naar voren, klaar om toe slaan. Jullie raden het al: ik bewoog mijn knuist richting de pet met het door hen verzamelde geld en fopte de muzikanten door in plaats van een muntstuk, een knoop aan hen te doneren! De brede glimlach van de Iraniërs verdween als sneeuw voor de zon en maakte plaats voor een blik van teleurstelling. Beduusd bleven de a-muzikale dwazen achter, terwijl ik luidkeels lachend doorliep richting de bushalte.
Nu, een kleine twee maanden verder, loop ik nog haast dagelijks langs de nog altijd aanwezige muzikanten. Elke dag staat het schaamrood mij op de kaken wanneer ik hen passeer, en vraag ik mijzelf af hoe ik ooit zoiets onfatsoenlijks heb kunnen doen. Mijn acties getuigen van een gebrek aan respect voor mijn medelanders, en het enige wat mijn schuldgevoel kan verlichten is de krat bier die ik elke avond na het werk consumeer.
Inmiddels ben ik een knoop armer en een wekelijks bezoek aan de Brijder stichting rijker. Niets kan ooit nog goed maken wat ik die bewuste ochtend heb gedaan. Mijn klacht is dan ook: a-muzikale Iraniërs die je aan een drankprobleem helpen.
Samenvatting: zie klacht.
Bonusklacht: zeehondjes die na drie keer knuppelen nog niet dood zijn.
quote:Ik zie geen klacht
Ik snap je topic niet
quote:Hier ben ik gestopt met lezen.
Serieus, goed geschreven, wheheh
quote:
quote:Mijn klacht is dan ook: a-muzikale Iraniërs die je aan een drankprobleem helpen.
Even een tvp om em later ter kunnen lezen, lijkt me nochtans wel interessant
Het is natuurlijk wel een kutklacht.
quote:Ik zal jou eens zo hard liefhebben dat je kapot gaat.Op maandag 15 september 2008 16:51 schreef Misstique het volgende:
Drank maakt je meer lief dan kapot is.
quote:Maak mijn dag, knul.Op maandag 15 september 2008 16:52 schreef Chriz2k het volgende:
[..]
Ik zal jou eens zo hard liefhebben dat je kapot gaat.
Zoals het KLB betaamd.quote:Ah, erkenning. Zo zie ik het graag.Op maandag 15 september 2008 16:48 schreef Chriz2k het volgende:
Eindelijk eens een écht kwaliteitstopic, waarvoor hulde.
los eerst je eigen problemen op ipv die van anderen aan het licht te brengen
en je eigen actie is ook niet zo slecht nog eens, maar ja, weet niet wat voor levenswijze je hebt
lijkt me verstanding om andere regelingen te treffen wat betreft tijdsbeheer, maar ik ga niet
je verder helpen , doei jankerd...
quote:Nee, drank is eerder op dan je lief is.Op maandag 15 september 2008 16:51 schreef Misstique het volgende:
Drank maakt je meer lief dan kapot is.
Heb je de bus wel nog gehaald, TS?
quote:Wat denk jij nou? Als ik een trein eerder moet nemen betekent dat dat ik een half uur eerder op moet staan. Met mijn ochtendhumeur wil dat zeggen dat ik elke ochtend een onschuldig baby zeehondje dood zal moeten knuppelen om tot rust te komen. Is dat soms wat je wilt? Wil jij soms dat er onschuldige baby zeehondjes sterven? Wat een harteloze bruut ben jij! Ik vind het werkelijk ongehoord.Op maandag 15 september 2008 16:59 schreef zkr623 het volgende:
Euhhh pak een vroegere trein man,
los eerst je eigen problemen op ipv die van anderen aan het licht te brengen
en je eigen actie is ook niet zo slecht nog eens, maar ja, weet niet wat voor levenswijze je hebt
lijkt me verstanding om andere regelingen te treffen wat betreft tijdsbeheer, maar ik ga niet
je verder helpen , doei jankerd...
quote:ik hoop dat je nooit kinderen ter wereld brengt...Op maandag 15 september 2008 17:07 schreef JamesGarner het volgende:
[..]
Wat denk jij nou? Als ik een trein eerder moet nemen betekent dat dat ik een half uur eerder op moet staan. Met mijn ochtendhumeur wil dat zeggen dat ik elke ochtend een onschuldig baby zeehondje dood zal moeten knuppelen om tot rust te komen. Is dat soms wat je wilt? Wil jij soms dat er onschuldige baby zeehondjes sterven? Wat een harteloze bruut ben jij! Ik vind het werkelijk ongehoord.
quote:Kwestie van niet tegen de muur spuiten, zodat de vliegen de bevruchting niet af kunnen makenOp maandag 15 september 2008 17:10 schreef zkr623 het volgende:
[..]
ik hoop dat je nooit kinderen ter wereld brengt...
Maar ik vind dat de TS wel een punt heeft. Wie weet zijn die iranesiers wel heel erg blij met hun knoop. Mischien ontbrak er net een op hun kleding en hebben ze hiermee hun jas kunnen dichtmaken en zich aldus kunnen warmen. Hulde voor TS!
En daar hoeven geen onnozele zeehondjes voor neergeknuppeld te worden om vervolgens jassen van te maken voor iranesiers 
Goed denkwerk van TS
quote:Dat zou opmerkelijk zijn.Op maandag 15 september 2008 17:10 schreef zkr623 het volgende:
[..]
ik hoop dat je nooit kinderen ter wereld brengt...
quote:Wat? Wel of geen kinderen?
quote:Het is een man.Op maandag 15 september 2008 17:50 schreef vogeltjesdans het volgende:
[..]
Wat? Wel of geen kinderen?
leest lekker weg ! Netjes enzo
quote:Arnold Schwarzenegger lukte het ook in Junior.
quote:je hebt het een beetje fout, is niet exclusief tot vrouwen, in dit geval betekent het het deelOp maandag 15 september 2008 17:54 schreef Deliah het volgende:
Ter wereld brengen is een synoniem voor baren.
van de man aan de conceptie,
dus in algemene zin de handeling van een kind laten maken, al doe je dat letterlijk niet zelf
quote:Dat noem ik nog eens een bruikbare tip.Op maandag 15 september 2008 18:26 schreef JanusAnus het volgende:
Leuk geschreven maar iets minder metaforen en archaismen zou wel een idee zijn voortaan.
quote:Dat heet 'verwekken'.Op maandag 15 september 2008 19:30 schreef zkr623 het volgende:
[..]
je hebt het een beetje fout, is niet exclusief tot vrouwen, in dit geval betekent het het deel
van de man aan de conceptie,
quote:Moet je nou echt je gelijk halen? Moet dat perse? Moeten er nou echt zeehondjes worden neergeknuppeld omdat jij zonodig je gelijk moet halen? Wat gemeen! Wat voor een bruut ben jij eigenlijk?
quote:Op maandag 15 september 2008 16:30 schreef JamesGarner het volgende:
Heerste er misschien een obesitas-epidemie waardoor er minder ruimte was voor elke wandelaar? Geen van de redenen die ik kon bedenken bleek echter dicht bij de afgrijselijke werkelijkheid te staan: het bleek om een groep ongenode straatmuzikanten te gaan!
Toffe OP.
quote:Lachen? Het betreft toch echt een ernstige zaak. Ik zit hier diep in de put, begint meneer te lachen.Op dinsdag 16 september 2008 16:10 schreef Scootmobiel het volgende:
LOL, ik heb hier hardop om moeten lachen.
Toffe OP.
quote:Grappig dat je dat zegt.Op dinsdag 16 september 2008 13:44 schreef Michielos het volgende:
wat een stuk. Je kan bij Fok! werken