Ik zit deze middag net lekker op mijn zolderkamer te fokken, lekker chill jeweet, gaat ineens de bel. Wie zou dat kunnen zijn? En met welke boodschap? Is het de postbode met mijn in China bestelde en lang verwachte telefoon? Een brief met welverdiende salarisverhoging? Mijn benoeming tot minister van eruditie?

Dus ik spring in opperste verwachting op van mijn stoel en dender twee trappen naar beneden, daarbij door deze sportieve uitspatting welhaast mijn nek brekend
Kom ik beneden aan, ik zwaai met een sportief gebaar de deur open, ik sluit verwachtingsvol mijn ogen en open mijn armen om het artikel - wat dat ook moge zijn - in blijde tevredenheid in ontvangst te nemen. Drie seconden daarna ploft er nog echter nog steeds geen pakket in mijn armen. Voorzichtig open ik mijn ogen en kijk dus maar eens nader om mij heen. Staat er iemand voor me? Nee. Links dan? Nee. Rechts mischien? Ook niet. Ik besluit dus maar eens naar onderen te kijken en wat staat daar? Een tweetal kutkinderen met wat verfrommelde papiertjes in hun kleffe klauwen

Het gesprek ging ongeveer zo.
kindertjes: "Wilt u mischien lootjes kopen?

"
vogeltjesdans: "WAT VOOR LOOTJES

"
kindertjes: "lootjes voor de voetbalvereniging

"
vogeltjesdans: "WAT MOETEN DIE KOSTEN DAN?

"
kindertjes: "2,50

"
vogeltjesdans; "VAN WELKE VOETBALVERENIGING BEN JE DAN, PSV? IK BEN EEN VREK DUS SLIJT JE LOOTJES ERGENS ANDERS LAMLUL."
Met een bedroefd gezicht dropen de kindertjes af

Na dit educatieve onderhoud met de plaatselijke voetbaljeugd welke ik zoals jullie kunnen zien een warm hart toedraag, sloot ik mijn voordeur en vertrok weer terug naar boven om verder te kunnen fokken. Tevreden als ik was omdat ik deze kinderen weer een stukje weerbaarder heb gemaakt in deze harde maatschappij zette ik mij achter mijn pc en begon aldus dit topic te tikken. Want de maatschappij, dat zijn wij
Klacht: kutkinderen die je lootjes voor de plaatselijke voetbalvereniging proberen te verkopen