Na een iets wat drukke, toch gezellige dag lekker naar je auto lopen die je ergens geparkeerd hebt, in een gezellige straat vol bloemen en gezelligheid.
Plots hoor je getoeter aan de overkant, wat gescheld volgt, tevens viel het woord "kankermongool" een keer of wat. Een ordinaire taxi ruzie. Zoals we die allemaal wel kennen. Ik keek ze nog eens aan.. Vervolgens trok me gezicht in de vorm van een gele "

" en liep ik verder.
Vervolgens draai ik mijn auto open, stap in.. Radiotje derin geklikt, en lekker cruise op:
"I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and I laughed"
Op dat deuntje rol ik naar huis toe.. Halverwegen zie ik een golfje die er niet tussen gelaten word door een SUV. Dat beloofde een hevige strijd te worden.. En zo geschiede..
Een prachtig schouwspel, de vonken sprongen er vanaf. De ene zijn verkeerspik was groter dan de andere. Na een hevig gevecht, verbrande rubber, en bijna botsingen waren ze deruit. De golf had meer lef, en trapte nog eens na op zijn rem.
Waarom mensen, waarom maken jullie je zo druk in het leven. Brengen jullie andere in gevaar. Willen jullie iemand iets aandoen?
Vraag ik me af.. Tevens mijn klacht ook. Dat mensen veel te gehaast, gehaait, en opgefokt zijn hedendaags..