RBC is een mooie club voor Wilusz lijkt me.
Leuk stukje met Falkenburg:
quote:
Geen doorsnee talent
Zijn rugnummer 33 laat zien hoe snel Erik Falkenburg bij Sparta in de pikorde is gestegen. De 20-jarige Leidenaar, basiskracht ‘op tien’, is met reuzensprongen bezig om een gevestigde naam in de eredivisie te worden. De middenvelder wil meer en meer.
Om helemaal ‘vrij’ aan een duel te beginnen, bereidt hij zich op een aparte manier voor. Op een ouderwetse brommer trekt hij moederziel alleen de polder in. Om het juiste gevoel op te roepen.
Die opvallende wijze van voorbereiden past bij Falkenburg, die geen doorsneevoetballer kan worden genoemd. De Leidenaar rondde het gymnasium af, zijn vader is professor hematologie en zijn moeder is actief bij theater Castellum in Alphen aan den Rijn. Niemand in de familie voetbalde en ook de kleine Erik speelde zelden op een pleintje tegen vriendjes.
De voormalige speler van Oegstgeest en UVS vindt zijn ‘status aparte’ enigszins gezocht. ,,Het gaat niet om waar je vandaan komt, of je licht of donker bent, wat je ouders doen of wie je vrienden zijn,’’ zegt hij in hotel Atalaya in Estepona. ,,Je prestaties op het veld, daar moet naar worden gekeken. Nee, ik kom niet uit het gezin waar voetbal een belangrijke rol speelt. En ja, wij hebben het thuis zeker niet slecht. Maar is dat belangrijk?’’
Falkenburg debuteerde precies een jaar geleden op een koude winteravond in Eindhoven tegen PSV. Hij verzorgde meteen de assist voor de eretreffer van Darryl Roberts. Trainer Foeke Booy gooide hem dit seizoen voor de leeuwen. ,,Ik mocht de hele voorbereiding meedraaien om een plek in de selectie af te dwingen. Dat lukte, maar dat ik meteen in de eerste competitiewedstrijd in de basiself mocht beginnen, dat was meer dan ik had verwacht.’’
De 2-5 nederlaag tegen ADO Den Haag en een maand blessureleed voorkwamen een flitsende maand september, maar Falkenburg keerde eenmaal weer topfit snel terug in het favoriete elftal van Booy. De Fries maakte een opvallende keuze. Waar in de jeugd Kevin Strootman als meest vooruitgeschoven pion op het middenveld acteerde en Falkenburg een defensieve taak op het middenrif kreeg toebedeeld, ziet Booy het compleet andersom. ,,De trainer ziet in mij iemand die achter de diepe spits speelt. Als aanvallende middenvelder. Dat bevalt mij wel. Ik kom veel voor de goal. Dat blijft het leukste aan voetballen.’’
Het onbevangene dat het spel van jeugdige spelers kenmerkt, hoeft volgens Falkenburg eenmaal gearriveerd in de eredivisie niet te sneuvelen. ,,Het gaat om het vinden van een balans. De trainer stimuleert juist het zoeken naar creatieve oplossingen, al mag je uiteraard het teambelang nooit uit het oog verliezen. Waar ik in eerste instantie naar op zoek was, was dé manier om te doseren. Een wedstrijd negentig minuten blijven gaan, niet achter elke bal aanrennen. Dat is het verschil met de Erik Falkenburg die een jaar geleden debuteerde tegen PSV en de Erik Falkenburg die nu speelt.’’
Het kalenderjaar 2009 is net begonnen. Het jaar waarin Falkenburg moet bevestigen. Om niet in het lange rijtje spelersnamen terecht te komen die ooit eveneens een korte periode indruk maakten in de eredivisie, maar slechts eendagsvliegen bleken. ,,Dat houdt mij totaal niet bezig. Ik weet best dat het verwachtingspatroon omhoog zal gaan. Maar ik vind het onzin als mensen zeggen dat ik een roes leef. Een roes duurt kort. Ik draai nu een paar maanden mee en merk steeds meer wat er bij komt kijken om eengoede speler in de eredivisie te worden. Ik sta nog anderhalf jaar onder contract bij Sparta. De club heeft de intentie om langer met elkaar door te gaan. Daar ben ik blij mee. Ook ik droom van voetballen in Engeland of Spanje. Maar het is allemaal nog lang niet aan de orde. Ik moet eerst bij Sparta maar eens uitgroeien tot een vaste basiskracht.’’
Zijn eigen woning in hartje Leiden (‘dat is echt mijn stad’) was de volgende stap op weg naar volwassenheid. Zijn leven zit in een stroomversnelling. ,,Tijdens de feestdagen heb je tijd om terug te kijken op de eerste helft van het seizoen. Ik heb voldoende zelfkritiek en zal nooit tevreden zijn, maar het gaat de goede kant op. De lat moet steeds hoger. Ik heb twee keer gescoord en twee assists gegeven. Dat moeten er meer worden. Voetballen achter Rydell Poepon is echt smullen. Hij is als spits altijd aanspeelbaar en zo sterk. Dat kan tussen ons alleen maar beter gaan lopen. Soms pieker ik dagenlang over iets dat fout is gegaan. Tegen Willem II bijvoorbeeld kopte ik de bal zó slecht weg dat wij op 3-2 achterstand kwamen. Dat stoort mij echt. Voor avondwedstrijden stap ik bij droog weer vaak op een ouderwets brommertje. Dan rijd ik een stukje om het hoofd leeg te maken. Dan ben ik met de komende wedstrijd bezig. Die voorbereiding op een duel, daar geniet ik van. Voetbal is voor mij ook echt plezier, al besef ik hoeveel geld er mee gemoeid is.’’
Er is opvallend genoeg geen enkele angst voor het maken van fouten. Die horen immers bij het leerproces. Trainer Booy calculeert die missers in met het opstellen van jonge spelers als Strootman, Godee en Falkenburg. Zij kunnen aan de andere kant voor verrassende oplossingen zorgen. Zoals in de thuiswedstrijd tegen NAC toen de beweeglijke Falkenburg keer op keer de weinig wendbare Kees Kwakman zijn hielen liet zien. ,,De spelers leven echt toe naar de tweede helft van het seizoen. We krijgen Ajax, PSV, AZ, FC Groningen en FC Twente nog op eigen veld. Die ploegen gaan echt niet allemaal met drie punten naar huis, dat gevoel leeft heel sterk. Het idee dat wij die sterke clubs straks eventueel kunnen verslaan op het Kasteel maakt ons hongerig. Ik hoor van mensen dat ze echt genieten van ons spel bij thuiswedstrijden. En het is een kwestie van tijd dat wij ook op vreemde bodem resultaten gaan boeken. Dat durf ik hardop te roepen.’’
Staat in AD / RD.
Foeke heeft verder gezegd blij te zijn dat Falkenburg en Strootman hun hoge niveau lang vasthouden. De inzinkingen van John en Godee waren normaal, maar de manier waarop ze terugknokten beviel hem wel. Net als de invalbeurt van David Abdul tijdens het trainingskamp.