| servus_universitas | zaterdag 30 augustus 2008 @ 12:20 |
Een poosje geleden heb ik Portret van een jongeman gelezen van de Zuid-Afrikaanse schrijver John Maxwell Coetzee. Ik raakte in deze schrijver geïnteresseerd naar aanleiding van een Zomergasten special (ik geloof vorige zomer) waarin een aflevering werd gevuld door 'gewone' mensen die elkaar afwisselden aan tafel met Paul de Leeuw en vertelden over hun eigen leven en passies. Onder hen een echtpaar dat hun ettele minutes of fame besteedde aan Coetzee door enkele fragmenten te laten zien waarin hij werd geïnterviewd door Wim Kayzer in het kader van het VPRO-programma Van de Schoonheid en de Troost. Het was pijnlijk om te zien hoe Coetzee probeerde te overleven gedurende het interview. Een uiterst introverte man die de grootste moeite heeft om zich verbaal uit te drukken, maar zo'n fantastische schrijver.
Zijn er hier meer Coetzee-lezers en fans? |
| DaMart | zaterdag 30 augustus 2008 @ 16:51 |
| Ik heb een tijdje terug "dagboek van een slecht jaar" gelezen. Het was niet een boek dat me nog echt helder voor de geest staat. Ik was eigenlijk ook wel blij toen het verhaal klaar was. Dat komt voornamelijk door de manier waarop het is geschreven. Er lopen 2 a 3 verhalen tegelijkertijd door elkaar heen op één pagina, en elk verhaal loopt ook weer door op de volgende pagina. Misschien dat ik het op een verkeerde manier las, maar het telkens terugbladeren voor het andere verhaal ging me tegenstaan op een gegeven moment. |
| Iblis | maandag 1 september 2008 @ 20:58 |
Ik moet bekennen dat ik zijn dagboek van een slecht jaar nog niet gelezen, maar
Dusklands
In the Heart of the Country
Waiting for the Barbarians
Life & Times of Michael K
Foe
Age of Iron
The Master of Petersburg
The Lives of Animals
Disgrace
Elizabeth Costello
Slow Man
Boyhood
Youth
wél. En nog wat van zijn literaire kritiek, Stranger shores. Goed, dat was genoeg gepoch. Sommige boeken zijn wel wat uit de herinnering verdwenen… Maar ik heb eigenlijk van elk boek genoten.
Het interview van Kayzer is inderdaad ontzettend moeilijk, maar het is online te zien! Gewoon bij de VPRO. Ik vind zijn stijl en zijn woordkeuze heel intrigerend. Hoe hij daarover nadenkt blijkt ook als je zijn essays leest. Ik weet mijn ontmoeting met Coetzee nog wel, dat was op de middelbare school, daar had je zo’n blad waarin allerhande fragmenten uit Engelse boeken stonden, en daarin stond – dacht ik – een fragment uit Waiting for the Barbarians. Wat een kennismaking! |
| servus_universitas | maandag 1 september 2008 @ 21:16 |
Zo, Iblis, je hebt inderdaad behoorlijk wat van zijn werken tot je genomen  . Ik vind Coetzee ook een heel intrigerende man. Dat interview was inderdaad erg moeilijk, maar ik was toch erg gefascineerd door hem, juist door die excentriciteit. Ik heb dat interview (inderdaad via die website) een aantal keer gezien, alleen maar omdat hij mij daarin zo fascineerde. |
| Beregd | dinsdag 2 september 2008 @ 11:03 |
Geniaal schrijver. Heb enkel nog maar "de langzame man" en "in ongenade" gelezen, maar ben al verkocht. Ik hou wel van de intellectuele arrogantie en tegelijk kwetsbaarheid en humor van zijn personages.
Iblis, welke zou je mij als volgende aanraden, of laat ik me best leiden door de willekeur? |
| Iblis | dinsdag 2 september 2008 @ 11:36 |
Boyhood en Youth zijn (deels) autobiografisch, dat is wel een ander soort boek. Hij heeft wiskunde en Engels gestudeerd, en daar ik zelf ook een achtergrond van wiskunde en informatica heb, vond ik Youth wel heel intrigerend (en een beetje deprimerend). The Master of Saint Petersburg is leuk als je ook wat van Dostojevsky hebt gelezen (het boek is deels een verwerking van het verlies van Coetzees zoon), Foe is in zekere zin een hervertelling van Robin Crusoë (van Defoe) en heeft een heel postmoderne inslag, een soort deconstructionistische. Iets waar ik me meestal trouwens wel aan kan ergeren, maar dat was bij dit boek niet zo.
Dusklands, In the Heart of the Country, Waiting for the Barbarians en Life & Times of Michael K., zijn vrij grimmig. Allemaal (deels) gesitueerd in Zuid-Afrika, of ze hebben er direct betrekking op. Life & Times of Michael K. doet wel denken aan Kafka (Josef K.). Andere gaan eigenlijk allemaal over de uiteenzetting van de verhouding tussen kolonisators en de oorspronkelijke bewoners.
Age of Iron is later geschreven, maar nog steeds onder het Apartheidsbewind, en kritiseert dat, en alle geweld die er uit voort komt. Maar dit boek is wat uit mijn herinnering verdwenen…
Lives of Animals is ook in Elizabeth Costello opgenomen, en dat boek is veel filosofischer (en ook wel taaier, denk ik), omdat het allerhande ‘moeilijke’ problemen aansnijdt, voorzien van een dun laagje fictie. Zaken zoals vegetarisme (lives of animals), holocaust, het kwaad, etc. |
| PimpofPersia | dinsdag 2 september 2008 @ 20:27 |
| Nooit iets van gelezen. Welk boek van hem is het meest toegankelijk maar toch representatief voor de rest van zijn werk? |
| Manono | maandag 8 september 2008 @ 14:23 |
| Portet van een Jongeman gelezen, vond het boeiend door de onhechtheid van de hoofdpersoon. |
| thettes | donderdag 11 september 2008 @ 20:13 |
| Ik heb Disgrace gelezen, z'n meest bekende boek lijkt mij, maar is het ook representatief voor z'n andere boeken? |
| Lotjeb | donderdag 11 september 2008 @ 20:23 |
| Het afgelopen jaar veel Coetzee gelezen. De sombere, vaak vervreemde sfeer in zijn boeken vind ik erg mooi... |