Ja dit is blijkbaar wat ze noemen de 'klaagbaak' heb mezelf eigenlijk nog maar net lid gemaakt van dit forum enzo omdat ik wel zin heb om effe goed te lope klagen. Ik zal het nogal down-to-earth zeggen ik ben net terug uit de gevangenis (al zo'n dag of 2), 3 weekjes gezeten. Binnen een maand of wat moet ik waarschijnlijk nog een maand of 2 doen. Okee, goed dat heb ik geaccepteerd, een mens weet de risicos, blablabla, het is wel mn eerste keer in de bajes maar dan nog, daar ga ik niet over lopen zeiken.
Waar ik wel effe over moet lopen zeiken dat is de attitude van mn zogenoemde vrienden. Weetje, heel de fuckin tijd weten ze maar al te goed waar ik mee bezig ben, en ze genieten der zelf af en toe ook lekker van mee. Voor ik dus gepakt was, was het allemaal zo mooi, zo leuk, zo vriendelijk! En dan verblijf je 3 weken in een kamertje, je komt eruit en ineens sta je 'onder hun'. In de zin van 'je bent minderwaardig om met ons om te gaan'. Niet dat ze dat letterlijk zeggen, niet dat ze ook maar IETS zeggen, maar ik voel het aan de vibraties in de lucht. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Van al mn HOPEN vrienden, zijn er ongeveer 4 overgebleven die zeggen, voor mij ben jij nog steeds dezelfde als ervoor. VIER!!!!!!!!!!!!!!
Ik heb eerlijk zin om de rest gewoon de strot over te snijden. Als je iets wil zeggen, zeg het dan in mn fucking gezicht en ik word niet boos (of in elk geval minder - ligt eraan wat je zegt), maar begin niet op zo'n beslijmend toontje van "achja het overkomt iedereen wel es" en als ik dan de deur uit ben blazen van opluchting alsof ze zeggen willen "zo daar zijn we van af".
Mensen zeggen 'in tijd van nood kent men zijn vrienden' en het is waar, en mensen zeggen ook dat je echte vrienden maar op 1 hand kan tellen, en helaas, of je het nu geloven wil ofniet, dat is ook waar.
zie mn 'signature'
tot later
When we do right,
no one remembers.
Once we do wrong,
no one forgets.