quote:
Op vrijdag 22 augustus 2008 16:05 schreef mgerben het volgende:Wat een moralistisch gedoe weer.
Er was onlangs een onderzoekje over hoe verschillende landen/culturen staan tegenover vreemdgaan.
Conclusie: In alle landen gaat men vreemd, maar men gaat er anders mee om.
In Amerika is het bv een Zware Zonde als je erover liegt. Let wel: Niet het vreemdgaan is erg maar het liegen.
In Arabische landen is het belangrijk dat het gezin bij elkaar blijft (scheiden is schande). Vreemdgaan is niet persé leuk, maar als het de spanning weghaalt en je naar buiten kunt doen alsof alles koek en ei is is het goed. Niet helemaal mijn moraal, maar goed.
Rusland: Ja, we gaan vreemd, en wat dan nog? Is dat een probleem dan?
Onze moraal lijkt veel op die van Amerika.
Mijn motto: elke moraal is een aangeleerde moraal. Er is dus niet één waarheid en één juiste manier om alles te doen.
Mijn reacties op twee dingen die je het vaakst hoort:
- eerlijkheid. Binnen een relatie vertel je alles.
Bull-shit. Hoe oud ben je als je dat zegt, 14? Alles, kom op zeg.
Als je wel eens naar haar zus hebt gekeken, maar je weet voor jezelf dat je er niets mee doet... hoppa, op de biecht?
Als je een keer aan iemand anders hebt gedacht? Porno hebt gekeken? Als je vindt dat haar moeder zich moet scheren? Als je vindt dat ze te dik is / teveel eet / verkeerde vriendinnen heeft? Hoe die jurk haar staat?
Onzin natuurlijk. Zo ga je met niemand om. Als je iemand zegt dat die jurk haar mooi staat en daarmee een zinloos conflict voorkomt, dan doe je dat toch?
Wie hier onder het mom van 'eerlijkheid' alles maar naar buiten blurpt wat er in zijn hersenpan opkomt, houdt geen relatie vol.
- Hij verdient het om het te weten.
Ja, in principe wel.
Het probleem is dat je wél de actie die TS heeft gedaan aan hem over kunt brengen, maar niet haar overtuiging dat het een eenmalige fout was.
Je kunt wel cynisch doen, maar ze is daar wél van overtuigd.
En juist dat belangrijke aspect kun je niet overbrengen. Het overbrengen van gevoelens e.d. is gewoon veel moeilijker.
Daarom kun je dus alleen maar een vertekend beeld overbrengen bij die vriend; een halve waarheid, en niet het hele beeld.
Als je alleen maar de mogelijkheid hebt om het halve beeld - en dan nog wel de negatiefste helft - bij hem over te brengen en de andere helft door hemzelf te laten inkleuren, breng je dus alleen maar negativiteit over.
Je kunt het beeld niet neutraal of volledig overbrengen.
Dus kun je prima besluiten om het dan maar niet over te brengen.
Wat een onzin weer, waar het hier om gaat is niet of hij een stinkpiemel heeft en ze dat maar tegen hem moet zeggen. Het gaat om een afspraak die je aangaat zodra je een relatie aangaat met iemand, namelijk het exclusieve recht op elkaar in de periode dat je wat voor elkaar voelt. Soms ook wel een relatie genoemd.
In Nederland is het nogsteeds een ongeschreven wet dat zodra je samen zegt: We gaan d'r voor, dat je niet met een ander het bed gaat delen als je 2 malibu's op hebt. Mensen die anders van mening zijn spreken dat van te voren af, daar user in dit geval panisch is voor de gevolgen van haar relatie... Kunnen we wel stellen dat er in deze relatie geen afspraken zijn dat rondneuken als
Heleen van Rooyen een Done case is.
Kortom deze relatie heeft een fundementale basis van trouw zijn aan elkaar, een monogame relatie noemen we dat ook wel. Je kan wel stellen dat eerlijkheid uber alles een kinderachtig motto is, maar nogmaals het is niet het onderwerp de stinklul van piet.
Het onderwerp nu is 1 van de bouwstenen van deze relatie. De reden waarom hij elke avond piepers, hoe ranzig door haar ook gebakken, blijft komen eten en elke avond trouw naast haar in bedje ligt en niet bij 20 anderen dromend met haar over een toekomst met 14 kutkoters die mijn zaterdag ochtend verknallen in de appie kutheijn.
Ze heeft hem een worstje voorgehouden met daarom groot erop: Je mag me elke avond (of 1x in de week) neuken maar alleen als ik dat alleen recht heb, waarop hij haar de spiegel voorhield and the deal was done.
Zo werkt dat hier in Nederland, we zijn niet in alibaba land, niet in het land van de oneindige vrijheid om je 400 kilo dik te vreten, niet in het land waar 2 malibu's lacherig word weggeduwd door knoeste knokkels met daarin een wodka 80% fles. Nederland.
Waar een schaap elke avond thuiskomt in de wetenschap: Hey, ik kies voor deze meid en niet een van die 20 anderen omdat ik van haar hou omdat ze onder andere te vertrouwen is. In Nederland ga je, of hoop je, dat je een relatie aangaat met iemand omdat je die kan vertrouwen. Dat mevrouw niet een herpes lip meesleept vanuit de schilderswijk omdat Johnie haar als een goedkope hoer voor 2 malibu's op haar ruggetje kreeg.
Oh mijn naieve geest, ik en vele andere mannen en vrouwen, inclusief haar 'mannetje' (moet iemand net zo kotsen bij dit woord?) thuis gaan er vanuit dat de dame die je kust uit respect voor jou niet een uur ervoor een pik heeft lopen zuigen.
Hij heeft er inderdaad recht op om het te weten, want voor zover ik mij kan herinneren draait een relatie om 2 personen en niet om 1 persoon (ook al lijken veel vrouwen dat te ontkennen). Hij heeft het recht te weten welke mond hij kust na een dag arbeid. Een relatie draait om niets anders dan vertrouwen en monogamie, anders zouden we wel elkaar als Bonobo's aan het afneuken zijn.
Daar is waar het om draait: Hij vertrouwt erop dat hij krijgt waar zij hem op kan vertrouwen: Monogamie, vertrouwen en genoeg liefde voor elkaar om dit te respecteren. Ze heeft dit eenmalig verbroken, maar wie haar vorige week gevraagd zou hebben of ze ooit vreemd zou gaan zou ze dit even hard ontkennen als ze nu ontkent dat er een vervolg aan zal komen.