"Onbeschofte" dame in de MacDonalds

Ik ben al vanaf jongs af aan zwaarder dan de rest van de populatie. Dit is echter sinds een paar jaar de spuigaten uitgelopen, ik weeg momenteel 165 kilo. Na de dood van m'n ouders is het bergafwaarts met mij gegaan. Ik begon mijn verdriet weg te eten en me af te zonderen van de buitenwereld.
Met de consequenties moet ik dagelijks leven, geen sociaal leven meer en 165 kilo wegen dus.

Nu had ik vandaag de onbedwingbare behoefte een BigMac menu te verorberen. Normaal schaam ik mij teveel om mij bij de MacDonalds te vertonen maar vandaag leek het mij tijd daar verandering in te brengen.
Ik hoef me nergens voor de schamen, ik mag er best wezen ondanks mijn overgewicht.

Ik bestel mijn BigMac menu en ga opgewekt aan een tafel zitten om het geheel op te peuzelen. Mijn dag leek niet meer stuk te kunnen. Gaat er naast mij een 17-jarig meisje zitten met een uitdrukking op haar gezicht alsof ze me het liefst in een put zou willen stoppen ter uithongering om daarna een pak voor zichzelf te naaien van mijn vel .
Ook maakte ze kotsende bewegingen met haar mond.

Deze gebeurtenis heeft me weer met de neus op de feiten gedrukt. Ik verdien 't niet om te leven, ik ben walgelijk en de wereld is beter af zonder mij.

Ze schijnt na deze ,voor mij, traumatische gebeurtenis naar huis te zijn gegaan om aldaar een topic op een forum te openen.