Vorige maand heeft het Hof van Arbitrage voor de Sport (CAS) een beslissing gemaakt die grote gevolgen kan hebben voor het voetbal zo groot als het Bosman-arrest in 1995 en eventueel het Webster arrest in 2006, dat uiteindelijk niet zo universeel bruikbaar bleek als gedacht (zie: Matuzalem-arrest). Het opmerkelijke verschil bij deze beslissing is dat terwijl de eerdere juridische uitspraken aanzienlijk toegenomen macht gaf aan de spelers in de voetbalmarkt, de nieuwste uitspraak bijna zeker een triomf voor de clubs is.
Na positief te testen voor cocaïne in september 2004 heeft zijn werkgever, Chelsea FC, besloten Mutu in oktober te ontslaan. Na een uitgave van bijna ¤ 30m in de zomer van 2003 aan aankoop Mutu, is nauwelijks een jaar en een half later, zijn reputatie aan flarden.
De CAS heeft Mutu veroordeeld tot terugbetaling van meer dan de helft van de investering in hem. Het definitieve cijfer van ¤ 17m (dat was oorspronkelijk ¤ 9m als geacht door de FIFA) is een hamerslag ... zelfs voor de normen van een voetballer.
Natuurlijk zou men zich moeten afvragen, waarom heeft Chelsea gekozen voor dergelijke drastische maatregelen in de eerste plaats met Mutu? Zeker a ¤ 30m afschrijving op een speler was te veel terug in 2004? Misschien voor de meeste, maar waarschijnlijk niet voor Roman Abramovich.
Zelfs dan, de meest naïeve van voetbalsupporters nog zal u vertellen dat de de jonge, rijke en beroemde playboys van de Premier League sowieso vaak experimenteren met recreatieve drugs.
Behoren clubs hier niet intern mee om te gaan?
En dat is waar Mutu terecht voor kan worden benadeeld. Het besluit om Mutu's (weliswaar schandelijk) acties publiek en hem te ontslaan op basis daarvan was meer dan waarschijnlijk, een politiek gemotiveerde beslissing binnen de club gemaakt.
Adrian Mutu, kan u verzekeren, is niet de eerste voetballer in de geschiedenis te zijn gevangen snuiven van cocaïne door zijn club, dus waarom behandelen hem als zodanig?
Diverse cynici hebben voorgesteld dat zijn heel openbare ruzie met Mourinho op het moment kan een beslissende factor geweest in de gebeurtenissen die tot het ontslag van Mutu ... deed Mutu alsof hij een blessure had? We zullen het nooit zeker weten.
Maar het ontslag was ook een dubbele klap voor Mutu, want samen met het verliezen van zijn lucratief contract bij een duidelijk succesvolle club, werd Mutu werd verbannen uit voetbal voor zeven maanden en kreeg een boete van 20.000 pond door de FA.
Mutu heeft uiteindelijk besloten terug te keren is het voetbal en is verhuisd naar Italië, met de ondertekening van Juventus (die hun eigen morele normen, ironisch genoeg, naar een nieuw dieptepunt aan het verplaatsen waren). Dus in januari 2005 heeft Juventus gratis de speler verworven, waar Chelsea voor gegokt heeft.
Een andere voor de hand liggende vraag, en voorgesteld door Mutu's juridische team ontstaat hiervoor. Kan Juventus aansprakelijk worden gesteld voor een deel van de schadevergoeding? Gezond verstand vertelt dat dit niet erg logisch is, zeker gezien Juventus gewoon te maken had met een transfervrije speler op het moment van zijn ondertekening en niets meer.
De CAS was het hiermee eens.
Vandaag heeft Mutu bij Fiorentina, opnieuw een reputatie opgebouwd voor zichzelf als een hervormde man, hertrouwd en veel schonere manier van leven buiten het veld, ver van de wereld van de porno sterren en roos van de duivel.
Maar het verleden terug is gekomen om Mutu te achtervolgen. Zelfs de door Mutu's ontvangen salarisverhoging van Fiorentina, zal niet genoeg zijn om te compenseren voor het ongelooflijke bedrag.
Twee opties blijven voor Mutu: Om de zaak verder te nemen in het gerechtelijk systeem en een beroep op EU-niveau of om zich simpelweg terug te trekken uit het spel om te voorkomen dat de vergoeding geheel betaald moet worden. De beslissing is een uitspraak van het CAS, niet een burgerlijke rechter en is daarom niet van toepassing buiten de sport.
De tijd tikt.
Chelsea zou dom zijn om het geld in een keer terug te verwachten in een forfaitaire som deze zomer en terwijl Mutu's teamgenoten bij Fiorentina wonderwel bij elkaar zijn gekomen in een fundraising voor hun teamgenoot, is het heel goed mogelijk, dat Mutu snel failliet kan worden moet hij besluiten om verder te spelen.
Als de onduidelijkheden verdwijnen, zijn de gevolgen voor de rest van de wereld van het voetbal enorm. Een precedent is ingesteld waarbij clubs compensatie kan de vraag van de spelers voor contractbreuk, maar op een meer fundamenteel niveau, lijkt het FIFA heeft eindelijk besloten waar de lijn trekken met spelers.
Update: Bron komt van
http://www.bleacherreport.com[ Bericht 1% gewijzigd door dennis00 op 08-09-2009 18:08:59 ]