Thomas zoekt een echt thuis

Een paar weken geleden werd in de slowchat een oproepje geplaatst voor Thomas.
Hij was van een kennis van een kennis van een fokker en bevond zich in een rotsituatie.
Zijn madame die hem al had vanaf kitten wilde niet meer en liet hem achter bij iemand die nooit om een kat had gevraagd. Hij moest per direct weg of anders naar en asiel. Nou is Thomas 9 jaar oud. in deze tijd van het jaar zitten de asiels vol en zou Thomas nooit een ander thuis vinden. Of met heel erg veel moeite.
Ik besloot ja te zeggen en Thomas al dan niet tijdelijk op te nemen.
Zou het goed gaan met de andere 7 katten dan kon hij blijven, zo niet dan konden we rustig een thuis zoeken waar hij wel nog heel veel jaren zou mogen blijven.

De eerste week ging het best goed. maar nu, na bijna 3 weken, gaat het met de dag slechter. Mijn eigen katten zien hem niet zitten en mijn eigen zenuwkat Merlijn trekt zich terug en eet nauwelijks meer. Thomas komt te kort. Hij kent een kattengemeenschap helemaal niet want hij is altijd enige kat geweest. Hij wil spelen en snapt het woortd NEE in Kats niet helemaal. Hij gaat zich dus erg dominant gedragen. En dan is ie ook nog eens een enorm stuk kat. Echt 2x zo groot als mijn eigen katten.

Thomas is echt een lieve gozer met heel leuke trekjes. Waar hij de enige kat zou zijn zou hij echt een heel erg relaxed dier zijn. Geen schootkat, maar wel een kroel die lekker kletst.
Hij had nooit de gewoonte om naar buiten te gaan, behalve aan een riepmpje in de tuin. Hier geniet hij erg van de omheinde achtertuin.

Wie kan hem een lekker leven geven?

Inmiddels glanst ie trouwens mooi. Alle klitten zijn uit zijn vacht. Hij moet wel een keer per week geborsteld worden. Vindt ie ook heerlijk.

En hij heeft schattige trekjes. Als je gaat eten schooit hij prachtig. Hij kijkt met toegeknepen oogjes en steekt zijn neus in de lucht. Vervolgens zet hij zijn poten op je dijbeen. Hij vraagt en vraagt. Geef hem een stukje en dan stopt hij ook gelijk. Meestal wil hij het nieteens. Hij vraagt zelfs om koffie of een wijntje. Hij wil het gewoon mogen hebben. Maar hij stopt ook echt gelijk en blijft niet doorgaan als hij iets heeft gekregen. ook niet als hij het eens een keer wel lekker vond.

Het liefst zou ik hem bij vrienden thuis of bij een FOK!ker zien. Dan weet je tenmiste echt hoe het gaat en krijg je nogeens updates.

Hij is superrustig en ik heb begrepen dat hij uit een gezin van werkende volwassenen kwam. Hij kan daar dus heel erg goed tegen.

Hij is heel rustig maar vindt het wel leuk als er met hem gespeeld wordt.
Hij heeft trouwens zijn eigen kattenbak en krabpaal die hij trouwens verder nooit gebruikt.

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 12:12 schreef jpg97 het volgende:
I know, maar ik mis mijn Solito nog te erg

maar dit is wel een erg leuke kater. Die van mij was ook altijd de enige kat en kwam nooit buiten.
Kan deze kat ook goed tegen alleen zijn? Ik werk overdag altijd....

Hoe lang is Solito dood dan?

En weet je... een overleden vriendje blijf je altijd wel missen. Dat hebben wij hier nog steeds met Rosa.
Die ligt hier onder de rozestruik en als ik de tuin in loop zegg ik nog dagelijks: `hi Rozepoes`.

Nadenken is altijd goed

Leuk detail over hoe Thomas is:
Toen hij hier de eerste dag was wilde hij eerst niks van me weten. Hij blies en gromde. Maar later op de dag gromde en blies hij nog steeds.... terwijl hij me kopjes gaf.

Hier Thomas op onderzoek met Bijoux op minder dan een meter afstand. Om het verschil maar even aan te geven.
Nou moet ik wel zeggen dat ik allemaal vrij fijngebouwde poeskes heb.

Zal straks proberen wat foto's van vandaag te uploaden. Heb er net een paar gemaakt, leker in het zonnetje op de leuning van de bank.
Ik baal ook ontzettend dta het zo moet. Ik had gehoopt dat de manier waarop het de eerste week ging door zou blijven gaan. Maar helaas.