Iemand die echt intelligent is, weet van zichzelf dat hij of zij heel weinig weet en begrijpt.
Je kunt misschien beter leren, hebt andere interesses, bent meer rationeel als emotioneel aangelegd etc. Dan is het prima dat je dat van jezelf weet, maar als je jezelf als slimmer gaat bestempelen, zet je jezelf buiten de groep (geen wonder dat je je dan alleen gaat voelen).
Als je werkelijk slim bent zul je beseffen dat iedereen je iets kan leren. Jij bent goed in dit, een ander weer goed in iets anders (en een perfect iemand, die overal goed in is bestaat dus niet).
Als je jezelf 'anders' of 'apart' gaat beschouwen als andere mensen heeft dit consequenties voor je zelfbeeld, eigenwaarde en gedrag.
Weten waar je sterke punten liggen is prima, maar als je niet weet wat je zwakke punten zijn zul je nooit iets bereiken.
quote:alien8ed > Hieruit maak ik op dat jouw definitie van 'slim' is gebaseerd op kennis van en inzicht in voornamelijk natuurkundige begrippen. Beetje beperkt hoor, je IQ is niet afhankelijk van een klein kennisgebiedje.
Op maandag 18 maart 2002 09:20 schreef alien8ed het volgende:
Of kun je mij even de stringtheorie, relativiteitstheorie, negendimensionaal denken, energetica, kernfusie, reiki en quantummechanica uitleggen.
Om nog even op dat denken terug te komen: ik ken een boel mensen die 'slechts' MBO hebben, of via Mavo, MBO en HBO op de universiteit terecht zijn gekomen. En toch zijn het allemaal denkers, net als ik. Malen tot je erbij neervalt, en echt niet alleen over wetenschappelijke verschijnselen. Juist niet: voornamelijk over alledaagse dingen,maar dan wel in de hoogste versnelling zodat het niet of nauwelijks te volgen is voor anderen.
Slim? Neuh, integendeel, want je denkt jezelf soms helemaal kapot en dat lijkt me niet echt slim. Het enige wat ik ervan kan zeggen is dat je ermee moet leren leven. Als je er echt veel last van hebt, kan een psych je daar prima bij helpen, maar in de meeste gevallen leer je er vanzelf (door vallen en opstaan) mee leven.
Sorcerer8472 > ik ben dus ook zo'n zogenaamde denker, maar dat houdt niet in dat ik contactgestoord, arrogant of wat dan ook ben. Het is alleen wel een soort van handicap, waar je zelf nog het meest onder lijdt. Jij brengt het misschien wat 'lomp' zodat je een verkeerd beeld van jezelf geeft, maar ik was rond mijn 16e bijna net zo, had ook het gevoel dat niemand me begreep. Nu zie ik het zo: je denkt 'anders', maar dat wil nog niet zeggen dat jij gek bent of dat 'de anderen' gek zijn. Het probleem ligt inderdaad voor een groot deel bij jezelf, maar voor een deel ook bij 'de anderen' en het duurt even voordat je dat doorhebt. Leg je doelen niet te hoog ten opzichte van jezelf en anderen, probeer je erbij neer te leggen dat je nooit mensen zult ontmoeten bij wie die volle 100% begrip en herkenning op alle vlakken aanwezig is. Zie dat niet als iets frustrerends, maar als iets waar je wat aan hebt en waar je van kunt leren. Sta open voor andere denkbeelden, ook van mensen die in jouw ogen 'minder slim' zijn. Ze kunnen je een andere blik op de wereld geven, misschien 'simpeler', maar dat is soms ook net wat je nodig hebt.
Je hebt nog een lange weg te gaan, zelfs ik nog op mijn leeftijd (goh, wat klinkt dat oud). Maar ondanks mijn hersenen die soms nog flink op hol kunnen slaan om de onbenulligste dingetjes (of juist vrij zware kost), ben ik toch in staat om een happy life te leiden. Het is geen kwestie van wat je er AAN doet, maar wat je er MEE doet. En praat eens met iemand (een vertrouwenspersoon op school, een psych), dat is echt geen teken van zwakte maar juist een teken dat je iets wilt doen met iets waar je last van hebt. En als jij op die manier sterker uit de strijd komt, dan is dat toch alleen maar mooi?
Sterkte!
[Dit bericht is gewijzigd door Buidelbeestje op 18-03-2002 10:27]
quote:Zinnig en goed antwoord. Roepen dat mensen zomaar dom zijn is kwetsend (ook al bied je je van te voren je excuses aan) en mensen zullen je daardoor ook afstoten.
Op maandag 18 maart 2002 06:32 schreef NorthernStar het volgende:
wat een triest gebeuren dit...Iemand die echt intelligent is, weet van zichzelf dat hij of zij heel weinig weet en begrijpt.
Je kunt misschien beter leren, hebt andere interesses, bent meer rationeel als emotioneel aangelegd etc. Dan is het prima dat je dat van jezelf weet, maar als je jezelf als slimmer gaat bestempelen, zet je jezelf buiten de groep (geen wonder dat je je dan alleen gaat voelen).
Als je werkelijk slim bent zul je beseffen dat iedereen je iets kan leren. Jij bent goed in dit, een ander weer goed in iets anders (en een perfect iemand, die overal goed in is bestaat dus niet).
Als je jezelf 'anders' of 'apart' gaat beschouwen als andere mensen heeft dit consequenties voor je zelfbeeld, eigenwaarde en gedrag.
Weten waar je sterke punten liggen is prima, maar als je niet weet wat je zwakke punten zijn zul je nooit iets bereiken.
Je zegt dat je geen mensen kent waar je een zinnig gesprek mee kan voeren? Dat lijkt me supersterk. Ik kan met bijna al m'n maten een normaal en zinnig gesprek voeren. Ook niet altijd, maar als het een keer van komt dan wordt er ook over gepraat. Mij zal het nooit interesseren wat voor iq een mens heeft of hoe slim of dom ze zijn. De originele persoonlijkheid van elk mens is een prachtig iets en een mooi excuus om met bijna iedereen te praten. zinnig of onzinnig. Zoals Northern star al zei: Er is van iedereen wel iets te leren.
* Schorpioen spreekt uit ervaring
quote:Jah ik had ook niet verwacht dat zoveel anderen er net zo over dachten...
Op zondag 17 maart 2002 22:57 schreef Jory het volgende:
ruudje en marijke:
nooit verw8 dat jullie etzelfde zouden denken als ik
Kan best zijn dat er een drempel is om voor het laatste te kiezen, maar op de lange termijn zal het je meer opleveren. De keus is aan jou.
Praat zelf veel liever over andere zaken terwijl ik ook een "intelligent" persoon ben. (had iig hogere iq score bij mensa test.) Ben zelf van mening dat een "goed" gesprek niets met iq te maken heeft maar eerder met eq.
Al die natuurwetenschappen en dergelijke lijken dan wel moeilijk en je moet er een hoog iq voor hebben om het allemaal te begrijpen. Maar er is iets wat veel moeilijker is: Namelijk menselijke gevoelens. Om daar iets van te begrijpen moet je in mijn ogen toch VEEEEEL slimmer zijn dan om die natuurdingen te begrijpen. Een hoog eq lijkt me veel belangrijker dan een hoog iq.
Iemand met me eens/oneens????
quote:Oneens
Op maandag 18 maart 2002 11:48 schreef SharkWare het volgende:
Hi. Je verteld in je posts dat je geen "goede" gesprekken met mensen kan hebben. Nou vraag ik me af waar je het dan zo graag over zou hebben? Ben zelf ook een ongeloffelijke denker maar ik kan me niet vorrstellen dat je met andere mensen wil gaan praten over het lot van de mensen ofzo.Praat zelf veel liever over andere zaken terwijl ik ook een "intelligent" persoon ben. (had iig hogere iq score bij mensa test.) Ben zelf van mening dat een "goed" gesprek niets met iq te maken heeft maar eerder met eq.
Iemand met me eens/oneens????
quote:
Op maandag 18 maart 2002 11:29 schreef Mini_rulez het volgende:[..]
Jah ik had ook niet verwacht dat zoveel anderen er net zo over dachten...
Zeker niet op Rolduc of in mn omgeving ofzo...
Valt dan toch weer mee, ben ik niet helemaal gestoord, of anders ben ik in elk geval niet de enige
quote:Oneens.. het gaat zoiezo om de combinatie..
Op maandag 18 maart 2002 11:48 schreef SharkWare het volgende:
Een hoog eq lijkt me veel belangrijker dan een hoog iq.Iemand met me eens/oneens????
Dus hoge scores zeggen niet.. intelligentie heeft meer te maken met creativiteit en inventiviteit.. Hoe ga je om met de drempels in je leven..
Maar dat is selchts mijn mening
quote:Ja maar wat dan?? Wat denk je je uit?? Natuurlijk wil je daar dan met iemand over praten, maar zo'n gesprek zou bij mij echt niet opwegen tegen een "emotioneel" gesprek. Waar het gaat om dingen die "echt" belangrijk zijn.
Op maandag 18 maart 2002 11:52 schreef Mini_rulez het volgende:[..]
Oneens
Als je ergens over zit te denken, en iets uitgedacht hebt, wil je daar toch ook met iemand over praten? Es kijken wat anderen er van vinden, of misschien dat iemand es zegt "goh leuk zo kun je het ook bekijken" of "hey daar had ik nog niet eens aan gedacht" in plaats van "doe niet zo moeilijk, dat boeit toch niemand"
Ik snap niet helemaal wat er zo belangrijk is aan die wetenschappelijke dingen.. Mij lijken dingen die "echt" gebeuren en die dicht bij je staan VEEL belangrijker. Dus lijkt me zo'n gesprek veel prettiger.
Kan me mening niet echt goed onder woorden brengen, sorry.
PS: FF lunchen, Back in 30 min.
quote:Weet je hoe vermoeiend het is om altijd maar een "emotioneel" gesprek te voeren, zoals jij het noemt?
Op maandag 18 maart 2002 11:58 schreef SharkWare het volgende:[..]
Ja maar wat dan?? Wat denk je je uit?? Natuurlijk wil je daar dan met iemand over praten, maar zo'n gesprek zou bij mij echt niet opwegen tegen een "emotioneel" gesprek. Waar het gaat om dingen die "echt" belangrijk zijn.
Ik snap niet helemaal wat er zo belangrijk is aan die wetenschappelijke dingen.. Mij lijken dingen die "echt" gebeuren en die dicht bij je staan VEEL belangrijker. Dus lijkt me zo'n gesprek veel prettiger.
Kan me mening niet echt goed onder woorden brengen, sorry.
PS: FF lunchen, Back in 30 min.
quote:Achter jou had ik het al helemaal niet gezocht eerlijk gezegd... Je komt niet echt zo anders over dan anderen... (no offense
Op maandag 18 maart 2002 11:54 schreef Jory het volgende:[..]
![]()
![]()
Het is wel erg makkelijk om te zeggen: ik vind het juist dom als je niks doet, maar ik kom echt nergens meer toe, alleen al omdat ik alle schier oneindige mogelijkheden wil proberen te overzien.. maar ik heb ook een beetje depri-gevoel, maar dat heeft weer met andere dingen te maken.. hoop ik.
quote:Klopt, roddels zijn ook niet echt fantastisch. En koetjes en kalfjes zijn ook niet mijn lievelings dieren.
Op maandag 18 maart 2002 12:03 schreef Mini_rulez het volgende:[..]
[verhaal]
Denet tijdens het lunchen bedacht: De meeste "intelligente" mensen zeggen dat een "wetenschappelijk" gesprek een "goed" gesprek is. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat niet ALLE "intelligente" mensen zo'n gesprek "beter/leuker/interessanter" vinden. Het feit dat je slim bent heeft denk ik niets ermee te maken waar je graag over praat.
Ik praat veel liever over andermans problemen bijvoorbeeld. (en sinds kort me eigen problemen).
Dit is volgens mij fout:
1. Wetenschappelijke gesprekken zijn "goede" gesprekken
2. Gesprekken over gevoelens/problemen zijn "saai/dom/voor de minder intellegente"
Reply aub...
quote:Dus niet, want intellegtia begrijpen dat je met elk persoon een ander onderwerp kan en mag bespreken.
Op maandag 18 maart 2002 12:48 schreef SharkWare het volgende:[..]
Klopt, roddels zijn ook niet echt fantastisch. En koetjes en kalfjes zijn ook niet mijn lievelings dieren.
Denet tijdens het lunchen bedacht: De meeste "intelligente" mensen zeggen dat een "wetenschappelijk" gesprek een "goed" gesprek is.
quote:Juist.. afwisseling van onderwerp geeft gesprekstof, met je colegae heb je het over je werk en je vakgebied, met vrienden oover je wederzijdse interesses etc...
Ik probeer alleen duidelijk te maken dat niet ALLE "intelligente" mensen zo'n gesprek "beter/leuker/interessanter" vinden. Het feit dat je slim bent heeft denk ik niets ermee te maken waar je graag over praat.
mensen die alleen maar over wetneschap praten zijn nogal beperkt in hun wereldbeeld
quote:weet je hoe moe je word van alleen maar over problemen praten..! Da's allemaal negatieve energie..
Ik praat veel liever over andermans problemen bijvoorbeeld. (en sinds kort me eige problemen).
quote:waarom niet achter mij?
Op maandag 18 maart 2002 12:04 schreef Mini_rulez het volgende:[..]
Achter jou had ik het al helemaal niet gezocht eerlijk gezegd... Je komt niet echt zo anders over dan anderen... (no offense
)
Maar ja toneel spelen is makkelijk, heb ik gemerkt
hmmz.. toneel spelen is heel makkelijk (maskers noem ik dat. )
quote:Daar herken ik me dan weer in
Op maandag 18 maart 2002 12:05 schreef ThE_ED het volgende:
ik herken mijzelf wel best erg in het statement van de topicstarter.. ik ben nu bijvoorbeeld hard bezig studie 2 te verkloten. (Trouwens: Vandaag tentamen gehad en ik heb vanachotend een kwartiertje het boek doorgebladerd... ik vraga me af wat het wordt.)Het is wel erg makkelijk om te zeggen: ik vind het juist dom als je niks doet, maar ik kom echt nergens meer toe, alleen al omdat ik alle schier oneindige mogelijkheden wil proberen te overzien.. maar ik heb ook een beetje depri-gevoel, maar dat heeft weer met andere dingen te maken.. hoop ik.
Hier had ik gisteren een gesprek over met m'n moeder (hebben we altijd na een ruzie ):
Soms denk ik dat het misschien een soort faalangst is, dat ik niet begin aan dingen omdat ik bang ben om er achter te komen dat ik het niet kan ofzo
Omdat leren altijd het enige is geweest dat ik wel kon, in alle andere dingen was ik slecht... En ik ben bang om het risico te nemen dat ik er achter kom dat ik dit ook al niet kan, dat er niks meer over is
Gisteren wou ik iets vrij simpels doen, en dat lukte niet, en ik zat echt half te janken, voelde me zo dom... Het kon toch niet dat ik dat niet snapte?
Of klinkt dat nou heel raar?
quote:Gewoon omdat je zo makkelijk met iedereen omgaat...
Op maandag 18 maart 2002 12:53 schreef Jory het volgende:[..]
waarom niet achter mij?
![]()
hmmz.. toneel spelen is heel makkelijk (maskers noem ik dat.
)
Het zal idd dan wel door dat masker komen ofzo
quote:Dat wou ik ermee zeggen. Maar veel ander mensen hier zeggen dat ze OMDAT ze intelligent zijn een WETENSCHAPPELIJK gesprek beter vinden. Ik wou alleen zeggen dat dat er niks mee te maken heeft dat je intelligent bent.
Op maandag 18 maart 2002 12:53 schreef Frenkie het volgende:Dus niet, want intellegtia begrijpen dat je met elk persoon een ander onderwerp kan en mag bespreken.
Als je puur en wetenschappelijk onderwerp wil bespreken ben je mi meer een plebweet je hoe moe je word van alleen maar over problemen praten..! Da's allemaal negatieve energie..
En ik praat ook niet de hele dag over problemen. Maar van alle gesprekken die er zijn vind ik dat de beste. Die gaan echt diep vind ik. BTW: Een gesprek over problemen kan ook heel erg grappig zijn (zo is het bij mij tenminste vaak).
Humor is denk ik belangrijk. Hoe oppervlakkig een gesprek er misschien ook door wordt...
quote:Hoe kun jij nou in godsnaam weten hoe ik in de maatschappij val? Eigendunk ik nou juist het laatste wat ik heb!!!
Dit zegt het weer, mensen met een giga eigendunk vallen door het mandje door domme respectloze opmerkingen te maken naar anderen.
Dat iemand iets niet goed kan onthouden wil niet betekenen dat hij/zij minder weet of minder is dan een persoon met een fotografisch geheugen.
Waar het om gaat in relaties en in het leven is dat je jezelf aan past aan de maatschappy, en in dit heb je nog verdomde veel te leren
Buidelbeestje: Bedankt voor je antwoord... Alleen één opmerking: Ik denk niet dat ik, en al helemaal niet dat anderen gek zijn... Ik ben gewoon anders I guess
Ik ken trouwens maar weinig mensen, en al bijna helemaal geen volwassenen (gelukkig wel een paar, maar daar praat ik niet zo heel veel mee) waarmee ik erover kan praten.
Er zijn trouwens net zo goed slimme mensen die op de mavo zitten en geen flikker doen en domme mensen op de uni die er zijn gekomen door veel en hard te leren. Ik hoor om eerlijk te zijn bij de eerste groep, al zit ik wel op het VWO.
quote:Een gesprek hoeft echt niet op niveau te zijn ofzo hoor! Het probleem nu alleen is dat mensen (tegen mij dan) alleen maar praten over waar zij zin in hebben. Vragen ze me bijvoorbeeld weer eens hulp met hun computer ("Click OK to continue" - wat moet ik nu doen?)... help ik ze, en wil ik dan praten over m'n vriendin die bij me weg is gegaan en dan lullen ze er weer overheen met hun kutcomputer die me echt de kloten zal interesseren.
Omdat je nu constant bezig bent met het feit dat niemand op jouw niveau kan meelullen, en dat je minderwaardig ofzo bent, snij je ook de weg af naar een zinnig gesprek, omdat je veel te veel met jezelf bezig bent om te kunnen luisteren naar anderen en een gesprek voeren.
quote:Klopt waarschijnlijk. En daarbij is dat zelfvertrouwen nog eens flink omlaaggehaald door m'n ex (omdat ze is weggegaan)... Heb ik nog altijd veel last van en zal ook een behoorlijk grote rol spelen.
Een combinatie van hoge eisen en doelen met een gebrek aan zelfvertrouwen werkt idd niet echt bevorderend in dit soort situaties. Sorcerer, ik heb sterk het idee dat dit twee zaken zijn die bij jou erg meespelen.
Sharkware:
quote:Lastige vraag
Nou vraag ik me af waar je het dan zo graag over zou hebben?
Frenkie: Ben ik het grotendeels mee eens.
Ik vin mezelf niet contactgestoord... Ik ga wel veel om met mensen en praat ook veel enzo, maar ik voel me vaak gewoon klote omdat ik niet kwijt kan wat ik wil zeggen, hoe veel ik ook met mensen praat...
ThE-ED: Ja, precies zo gaat het bij mij ook. En met alleen slim zijn en geen flikker doen kom je trouwens ook niet ver. Je moet wel een gigantisch hoog IQ hebben wil je al die theorieën bij natuurkunde zelf gaan ontwikkelen terwijl je je proefwerk maakt en niet hebt geleerd
SharkWare:
quote:Niet helemaal mee eens. Wetenschappelijke gesprekken kunnen ook interessant zijn, maar lang niet altijd hoor! En gesprekken over gevoelens hoeven niet saai/dom voor wie dan ook te zijn!!! Voor mij tenminste niet! Het zelf niet kwijt kunnen van je verhaal is echter zwaar klote.
Dit is volgens mij fout:
1. Wetenschappelijke gesprekken zijn "goede" gesprekken
2. Gesprekken over gevoelens/problemen zijn "saai/dom/voor de minder intellegente"
quote:Wie heeft dat gezegd???
Dat wou ik ermee zeggen. Maar veel ander mensen hier zeggen dat ze OMDAT ze intelligent zijn een WETENSCHAPPELIJK gesprek beter vinden. Ik wou alleen zeggen dat dat er niks mee te maken heeft dat je intelligent bent.
quote:Helemaal mee eens, humor is een van de mooiste dingen die er zijn
Humor is denk ik belangrijk. Hoe oppervlakkig een gesprek er misschien ook door wordt...
quote:Wat zei je daar?
Slim zijn/wijsheid is het besef dat je niet alles weet. Al het andere is arrogantie
Ik weet dat ik LANG niet alles weet, maar et is relatief bedoeld enzo
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |