Ik ben reuze benieuwd of er forummers zijn die net als ik in een "safaripark" leven? Nee, niet in verweggistan, maar gewoon hier in de Randstad.
Al jaren heb ik geen mus meer mogen aanschouwen (ze zijn vast geëmigreerd, die musbeesten, naar een gebied waar ze niet heel welkom zijn), maar terwijl de mussen in dit jaargetijde volgens het gezegde van het dak behoren te vallen, vliegen mij de papagaaien om de oren! Ze delen al enkele jaren de woonwijk met ons, maar dit jaar lijkt de kolonie toch ineens aan een babyboom onderhevig te zijn geweest. De kolonie is behoorlijk uit zijn voegen gebarsten, en bestaat nu toch uit (naar ik schat) een stuk of 100 herrieschoppers.
Ik geniet me suf van het papagaailawaai, maar er zijn in de kamer (ja heus!) al vragen over gesteld. Of we deze allochtone herrieschopper niet of naar huis moeten sturen of zelfs uit moeten roeien?

Vol is vol, eigen vogels eerst!
Het knalgroene gespuis blijkt toch niet heel bijzonder meer te zijn in Nederland, hoewel menigeen (bij het horen van mijn verhaal) gekscherend mededeelt dat er bij hun voor de deur een leeuw ligt... Right.
Maar, dit is dan de gifgroene vriend die al het tumult veroorzaakt: En... mag hij blijven of moet hij weg?
![]()
Ze zouden onze vogelstand bedreigen. Een CDA-Kamerlid wilde ze zelfs laten afmaken en verdrijven. Eigen vogels eerst? Jean-Pierre Geelen dacht van niet. Hij bezingt de schoonheid van de allochtone halsbandparkiet.
Alarm! Een gifgroen gevaar bedreigt ons. Het was zes jaar geleden al voorpaginanieuws in De Telegraaf, dus het moet wel waar zijn: ‘Indiase halsbandparkiet verjaagt onze specht’. De halsbandparkiet? Dat zijn toch die lollige groene papegaaitjes die je in het park zo vrolijk heen en weer ziet kwetteren? Juist. De vogel, afkomstig uit India en Afrika, liftte in 1968 mee op de migratiegolf. Het eerste (vermoedelijk uit een kooi ontsnapte) exemplaar werd in Den Haag gezien, en conform de tijdgeest vreedzaam getolereerd, zo niet liefdevol omarmd. Niemand die besefte welk multicultureel drama dreigde.
Afgelopen weken bereikte het beestje de Tweede Kamer, eerder dan de wasbeer. CDA-Kamerlid Henk Jan Ormel wilde de ongenode gast vogelvrij verklaren. Afmaken, verdrijven, verwijderen. ‘Nederland is geen safaripark’, zei hij nog ferm.
Vanwaar toch die Haagse haat jegens vreemdelingen? Misschien is de bron van het kwaad een stukje in het AD vorig jaar: honderden exemplaren waren neergestreken op het Korte Voorhout en – we citeren – ‘schijten rijksambtenaren letterlijk op hun hoofd’. Een ambtenaar: ‘Zo rond het spitsuur komen ze aan. Lekker hoor, net als iedereen naar buiten moet.’
Tegenstanders vinden de allochtoon de pest voor de woningmarkt: de parkiet zou ‘onze’ spechten, spreeuwen, kauwtjes, mezen en boomklevers van hun zijn nestplaatsen beroven. Eigen vogels eerst. Vreemd: in de veertig jaar van de halsbandparkiet is geen van die vogels er in Nederland op achteruitgegaan. Ormel voelde zich gewoon bescheten.
Ziet hij niet hoe aandoenlijk ze zijn, deze kosmopolitische feestbeesten, die in groepen van soms vele tientallen de straten en parken van Amsterdam, Den Haag/Voorburg, Rotterdam en Haarlem opvrolijken met hun schelle trompetten? Die lange pijlstaart, dat groen, helderder dan jonge veldsla, die rozebottelrode kromsnavel als de feestelijke kers in een bakje appelmoes van het wegrestaurant. Aaibaar tot in de hoogste graad, al is hij daar te schuw voor. Met een verrekijker zie je bij mannetjes een zwart streepje van de bovenkant snavel naar het midden van het geel omrande oog. Daaronder zie je zijn naam: onder zijn kop draagt hij een dun zwart halsbandje, een sieraad – vast een goedkoop prul uit zo’n ver vakantieland, maar het doet het leuk bij de vrouwtjes. Dat moet wel, want de parkiet plant zich gestaag voort. In verscheidene steden zijn al meer dan drieduizend vogels geteld.
Schilder Jan van Eyck beeldde ooit Jezus uit af met een halsbandparkiet. Gebeurde wel vaker in de 15de vijftiende en 16de zestiende eeuw. Zoals publicist Hans Ulrich eens schreef: ‘De symbolische betekenis kan ik niet achterhalen, maar een vogel die al in de vijftiende eeuw wordt geschilderd, kan onmogelijk vreemd zijn.’
Het huiswerk voor deze week: wandel naar het stadspark, zie ze vliegen en feliciteer uzelf met uw eerste geheel klimaatneutrale reis naar de tropen.
Wat? Halsbandparkiet (Psittacula krameri)
Waar? In stadsparken in de Randstad
Wanneer? Het gehele jaar
Kenmerken? Fel groen gekleurd, luidruchtige, schelle roep
Groot? Tussen de 30 en 40 centimet
Bron:
http://www.papegaai-ara.n(...)andparkiet/#more-279