ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
19 januari, 2018
Waar ben ik? Ik zit in een kamer met een klein lampje en ik heb net een dagboek naast mij gevonden. Ook is er een horloge neergelegd. Ik heb net geprobeerd een deur te vinden, maar die is nergens te bekennen. Een en al muur. Waarom heb ik een dagboek gekregen? Willen ze weten wat er in mijn hoofd omgaat? Of is het gewoon zodat ik niet doodga van verveling?
Ik kan me niet herinneren wat er gebeurd is. Ik ben nog niet zo lang wakker. Een half uur volgens het horloge. Mijn hoofd doet pijn en er zit bloed op. Ik vermoed dat ik ontvoerd ben. Dat zou betekenen dat ik mij ergens in Rechtiberië bevind. Ik had nooit gedacht dat ik hier ooit zou belanden. Vooral niet na de grote overwinning bij De Grote Muur Van Rechtanië. We leken wel onoverwinnelijk.
Voor het geval ik hier mocht sterven en dit dagboek ooit gevonden wordt door een buitenstander zal ik mijn levensverhaal vertellen.
Het begon allemaal toen ik als jongen op de middelbare school belandde. De meeste mensen schreven recht, ik schreef schuin. Ik leerde Pythagoras, maar ik begreep het niet. In mijn visie waren alle lijnen schuin. Zwaartekracht werd altijd uitgebeeld met een pijl naar het midden van de aarde. In mijn visie week die paal af naar rechts of links. Zwaartekracht was schuin. Ik begon mij steeds meer te ergeren aan de rechte wereld en ik probeerde mijn vrienden (voor zover ik die nog had) te overtuigen dat schuin de oplossing was.
Door mijn opstandige gedrag werd ik van school getrapt. Ik verloor hierbij direct mijn "vrienden". Ze wilden niet meer omgaan met iemand die van school was getrapt. Daardoor zouden ze dom lijken.
Ik was gefrustreerd. Waarom wilde niemand naar mij luisteren? Ik trok me terug op mijn kamer en ik zat veel achter mijn computer. Ik belandde op het toen beroemde FOK! Forum.
Op dat forum kon ik mijn visie kwijt. Ik typte schuin. Eerst waren er mensen die zich daaraan ergerden. Ik kreeg echter snel enkele volgelingen. We wisselden contactgegevens uit en al snel kwam er een ontmoeting. We kwamen samen in een bos. Hier wisselden we onze visies uit en we besloten het bos om te dopen tot Schuinrijk. Bij de staat probeerden we het bos te claimen, met als gevolg een proces tegen mij. Ik werd gelukkig niet veroordeeld op dat moment.
Op het FOK! Forum steeg het aantal volgelingen niet. Ik moest het doen met de paar die ik al had. Ik besloot om in mijn thuisstad flyers uit te delen. Hierdoor kreeg ik er een paar volgelingen bij. Na een paar bijeenkomsten besloot ik om op het forum te solliciteren voor het moderatorschap in het Klaagbaak subforum. Toen ik hier drastisch in faalde knapte er iets bij mij.
Ik overtuigde mijn volgelingen er van om het FOK! Forum te indoctrineren, terroriseren en annexeren. Al snel hadden we Danny's (de eigenaar van FOK!) adresgegevens achterhaald. We brachten een bezoekje aan zijn huis en we hebben hem uiteindelijk ontvoerd naar ons geliefde Schuinrijk. Door ons werd op FOK! bekend gemaakt dat we Danny ontvoerd hadden. Veel mensen vielen hierover. Gek genoeg was er een aantal mensen dat zich aansloot bij onze groep. Bij de eerstvolgende ontmoeting bleken dit mijn oude "vrienden" te zijn. Ze hadden zich bedacht.
Die ontmoeting waren we bewapend. Door de ontvoering van Danny hadden we onszelf in een lastige positie gebracht. We moesten doorgaan met het doorvoeren van schuin. Al snel bouwden we enkele hutten in Schuinrijk. Deze werden nog niet direct door ons gebruikt en toen we later terugkwamen waren we dan ook verbaasd dat enkele hutten kapot gemaakt waren. Er was een brief achtergelaten. In de brief stond geschreven dat de hutten vernield waren door mensen die Danny bevrijd hebben. Ze noemden zichzelf de Rechtaniërs.
Danny was vrij en al snel kwamen de Rechtaniërs achter onze identiteiten. We kwamen in een benauwde positie en we trokken ons terug. Enkele jaren hebben we op underground bijeenkomsten leden gewerfd die ons moesten helpen de wereld van schuin te overtuigen. Er werden meer wapens aangeschaft. Het was ondertussen een koude winterdag, eind 2011.
Dat jaar werd er nog gewoon kerst gevierd door ons allen. Er was lekker eten, een kerstboom en er waren cadeaus voor iedereen. We waren gelukkig met elkaar, maar in ons achterhoofd wisten we dat dit misschien wel eens de laatste kerst zou kunnen zijn.
Die nacht schrokken we wakker. We werden allen uit ons bed gelicht en geblindeerd. De stemmen zeiden "dat ze ons dan eindelijk gevonden hadden." Ik wist het meteen: de Rechtaniërs. Ze bestonden nog en blijkbaar wisten zij dat wij ook nog bestonden. Ik was nog slaperig, maar ik moest iets bedenken om te ontsnappen uit de armen van de Rechtaniërs.
Wat er toen precies gebeurde weet ik niet meer, maar ik heb me door mijn mede Schuinrijkers laten vertellen dat de Rechtaniërs onderweg gestopt werden door enkele rebellen. De rebellen hadden gehoord van het plan van de Rechtaniërs om ons te ontvoeren. Enkele Rechtaniërs werden vermoord en de rest werd vrijgelaten. Ondertussen had de rest van de wereld van alles meegekregen over de strijd tussen ons en de Rechtaniërs.
Steeds meer mensen begonnen een kant te kiezen. Langzaam maar zeker werd ik een steeds machtiger leider. Maart 2012 was er een definitieve scheiding in de wereldbevolking. De Schuinrijkers en de Rechtaniërs. Respectievelijk wonend in Schuinrijk en Rechtanië. Er gebeurde echter niet veel. Af en toe werden er mensen vermoord of ontvoerd. We hoorden toen de eerste verhalen over Rechtiberië, waar ik op dit moment waarschijnlijk zit. Schuinrijkers zouden naar Rechtiberië afgevoerd zijn om daar te dienen als slaven.
Dit kon ik als leider en beschermer van de Schuinrijkers niet accepteren. In overleg met mijn bestuur besloot ik om in december 2012 Rechtanië de oorlog te verklaren. Schuin moest definitief doorgevoerd worden. Er was geen andere mogelijkheid.
De oorlog was lang en zwaar. Beide kanten waren even sterk, maar in juli 2015 kwam er een doorbraak. We braken door de verdedigingslinies van de Rechtaniërs en zetten onze aanval op Rechtanië door. Doordat we de verdedigingslinies hadden vernietigd kon er veilig met onze bommenwerpers worden gevlogen. Augustus 2015 viel er een atoombom op Rechtstad. Miljoenen mensen werden gedood. De Rechtaniërs gaven echter niet op. Onze spionnen wisten ons te vertellen dat het bestuur van Rechtanië zich schuil hield in Rechtdam.
Het Rechtanische leger gaf niet op, ondanks onduidelijkheid van het bestuur. Het leger leek zelfs sterker te worden. We werden enigzins teruggedrongen. Ons leger was moe en gedemoraliseerd. Er was weer sprake van een gelijke sterkte en de grenzen verschoven niet meer. Tot februari 2017 bleef dit zo. Met mijn strateeg Sjaak van Duyvenroohde had ik een grote slag geforceerd bij De Grote Muur Van Rechtanië. Het was een groot succes en het bestuur van Rechtanië ging op de knieën. Echter, door de grootte van Rechtanië was de strijd nog lang niet voorbij.
Het Rechtanische rebellenleger (het echte leger mocht immers niet meer strijden) gaf niet op. Het werd een guerilla oorlog zoals de Amerikanen die kenden in Vietnam. Ondergrondse gangenstelsels en boobytraps waren overal te vinden. We hadden echter nog steeds de macht in Rechtanië. De Rechtaniërs werden met geweld bekeerd tot Schuinrijkers.
November 2017 werden er enkele aanslagen gepleegd op ons bestuur, door het Rechtanische rebellenleger. Ik besloot met Sjaak van Duyvenroohde te vluchten en samen trokken we diep in de Rechtanische wouden. Afgaande op het feit dat het nu januari 2018 is hebben we daar twee maanden doorgebracht. Wat er precies gebeurd is weet ik nog steeds niet. Ik vraag me af hoe het gaat met mijn rijk.
Ik bedenk me nu dat de eeuwenoude wijzen gelijk hadden. In 2012 zou de wereld vergaan. De wereld zoals wij die ooit kenden. Dit kwam in de vorm van de Schuinrechtse Oorlog. Ik begin nu honger en dorst te krijgen... Hoe lang ben ik hier al?
Ik ga stoppen met schrijven, ik hoor door de muren iemand lopen! Hopelijk word ik niet afgevoerd naar de Rechtiberische slavenkampen. Deze hebben wij nooit weten te vernietigen. Als het bij deze pagina's blijft ben ik afgevoerd en zal ik een langzame dood zijn gestorven in de kampen.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 15-07-2008 00:54:28 ]
Waar ben ik? Ik zit in een kamer met een klein lampje en ik heb net een dagboek naast mij gevonden. Ook is er een horloge neergelegd. Ik heb net geprobeerd een deur te vinden, maar die is nergens te bekennen. Een en al muur. Waarom heb ik een dagboek gekregen? Willen ze weten wat er in mijn hoofd omgaat? Of is het gewoon zodat ik niet doodga van verveling?
Ik kan me niet herinneren wat er gebeurd is. Ik ben nog niet zo lang wakker. Een half uur volgens het horloge. Mijn hoofd doet pijn en er zit bloed op. Ik vermoed dat ik ontvoerd ben. Dat zou betekenen dat ik mij ergens in Rechtiberië bevind. Ik had nooit gedacht dat ik hier ooit zou belanden. Vooral niet na de grote overwinning bij De Grote Muur Van Rechtanië. We leken wel onoverwinnelijk.
Voor het geval ik hier mocht sterven en dit dagboek ooit gevonden wordt door een buitenstander zal ik mijn levensverhaal vertellen.
Het begon allemaal toen ik als jongen op de middelbare school belandde. De meeste mensen schreven recht, ik schreef schuin. Ik leerde Pythagoras, maar ik begreep het niet. In mijn visie waren alle lijnen schuin. Zwaartekracht werd altijd uitgebeeld met een pijl naar het midden van de aarde. In mijn visie week die paal af naar rechts of links. Zwaartekracht was schuin. Ik begon mij steeds meer te ergeren aan de rechte wereld en ik probeerde mijn vrienden (voor zover ik die nog had) te overtuigen dat schuin de oplossing was.
Door mijn opstandige gedrag werd ik van school getrapt. Ik verloor hierbij direct mijn "vrienden". Ze wilden niet meer omgaan met iemand die van school was getrapt. Daardoor zouden ze dom lijken.
Ik was gefrustreerd. Waarom wilde niemand naar mij luisteren? Ik trok me terug op mijn kamer en ik zat veel achter mijn computer. Ik belandde op het toen beroemde FOK! Forum.
Op dat forum kon ik mijn visie kwijt. Ik typte schuin. Eerst waren er mensen die zich daaraan ergerden. Ik kreeg echter snel enkele volgelingen. We wisselden contactgegevens uit en al snel kwam er een ontmoeting. We kwamen samen in een bos. Hier wisselden we onze visies uit en we besloten het bos om te dopen tot Schuinrijk. Bij de staat probeerden we het bos te claimen, met als gevolg een proces tegen mij. Ik werd gelukkig niet veroordeeld op dat moment.
Op het FOK! Forum steeg het aantal volgelingen niet. Ik moest het doen met de paar die ik al had. Ik besloot om in mijn thuisstad flyers uit te delen. Hierdoor kreeg ik er een paar volgelingen bij. Na een paar bijeenkomsten besloot ik om op het forum te solliciteren voor het moderatorschap in het Klaagbaak subforum. Toen ik hier drastisch in faalde knapte er iets bij mij.
Ik overtuigde mijn volgelingen er van om het FOK! Forum te indoctrineren, terroriseren en annexeren. Al snel hadden we Danny's (de eigenaar van FOK!) adresgegevens achterhaald. We brachten een bezoekje aan zijn huis en we hebben hem uiteindelijk ontvoerd naar ons geliefde Schuinrijk. Door ons werd op FOK! bekend gemaakt dat we Danny ontvoerd hadden. Veel mensen vielen hierover. Gek genoeg was er een aantal mensen dat zich aansloot bij onze groep. Bij de eerstvolgende ontmoeting bleken dit mijn oude "vrienden" te zijn. Ze hadden zich bedacht.
Die ontmoeting waren we bewapend. Door de ontvoering van Danny hadden we onszelf in een lastige positie gebracht. We moesten doorgaan met het doorvoeren van schuin. Al snel bouwden we enkele hutten in Schuinrijk. Deze werden nog niet direct door ons gebruikt en toen we later terugkwamen waren we dan ook verbaasd dat enkele hutten kapot gemaakt waren. Er was een brief achtergelaten. In de brief stond geschreven dat de hutten vernield waren door mensen die Danny bevrijd hebben. Ze noemden zichzelf de Rechtaniërs.
Danny was vrij en al snel kwamen de Rechtaniërs achter onze identiteiten. We kwamen in een benauwde positie en we trokken ons terug. Enkele jaren hebben we op underground bijeenkomsten leden gewerfd die ons moesten helpen de wereld van schuin te overtuigen. Er werden meer wapens aangeschaft. Het was ondertussen een koude winterdag, eind 2011.
Dat jaar werd er nog gewoon kerst gevierd door ons allen. Er was lekker eten, een kerstboom en er waren cadeaus voor iedereen. We waren gelukkig met elkaar, maar in ons achterhoofd wisten we dat dit misschien wel eens de laatste kerst zou kunnen zijn.
Die nacht schrokken we wakker. We werden allen uit ons bed gelicht en geblindeerd. De stemmen zeiden "dat ze ons dan eindelijk gevonden hadden." Ik wist het meteen: de Rechtaniërs. Ze bestonden nog en blijkbaar wisten zij dat wij ook nog bestonden. Ik was nog slaperig, maar ik moest iets bedenken om te ontsnappen uit de armen van de Rechtaniërs.
Wat er toen precies gebeurde weet ik niet meer, maar ik heb me door mijn mede Schuinrijkers laten vertellen dat de Rechtaniërs onderweg gestopt werden door enkele rebellen. De rebellen hadden gehoord van het plan van de Rechtaniërs om ons te ontvoeren. Enkele Rechtaniërs werden vermoord en de rest werd vrijgelaten. Ondertussen had de rest van de wereld van alles meegekregen over de strijd tussen ons en de Rechtaniërs.
Steeds meer mensen begonnen een kant te kiezen. Langzaam maar zeker werd ik een steeds machtiger leider. Maart 2012 was er een definitieve scheiding in de wereldbevolking. De Schuinrijkers en de Rechtaniërs. Respectievelijk wonend in Schuinrijk en Rechtanië. Er gebeurde echter niet veel. Af en toe werden er mensen vermoord of ontvoerd. We hoorden toen de eerste verhalen over Rechtiberië, waar ik op dit moment waarschijnlijk zit. Schuinrijkers zouden naar Rechtiberië afgevoerd zijn om daar te dienen als slaven.
Dit kon ik als leider en beschermer van de Schuinrijkers niet accepteren. In overleg met mijn bestuur besloot ik om in december 2012 Rechtanië de oorlog te verklaren. Schuin moest definitief doorgevoerd worden. Er was geen andere mogelijkheid.
De oorlog was lang en zwaar. Beide kanten waren even sterk, maar in juli 2015 kwam er een doorbraak. We braken door de verdedigingslinies van de Rechtaniërs en zetten onze aanval op Rechtanië door. Doordat we de verdedigingslinies hadden vernietigd kon er veilig met onze bommenwerpers worden gevlogen. Augustus 2015 viel er een atoombom op Rechtstad. Miljoenen mensen werden gedood. De Rechtaniërs gaven echter niet op. Onze spionnen wisten ons te vertellen dat het bestuur van Rechtanië zich schuil hield in Rechtdam.
Het Rechtanische leger gaf niet op, ondanks onduidelijkheid van het bestuur. Het leger leek zelfs sterker te worden. We werden enigzins teruggedrongen. Ons leger was moe en gedemoraliseerd. Er was weer sprake van een gelijke sterkte en de grenzen verschoven niet meer. Tot februari 2017 bleef dit zo. Met mijn strateeg Sjaak van Duyvenroohde had ik een grote slag geforceerd bij De Grote Muur Van Rechtanië. Het was een groot succes en het bestuur van Rechtanië ging op de knieën. Echter, door de grootte van Rechtanië was de strijd nog lang niet voorbij.
Het Rechtanische rebellenleger (het echte leger mocht immers niet meer strijden) gaf niet op. Het werd een guerilla oorlog zoals de Amerikanen die kenden in Vietnam. Ondergrondse gangenstelsels en boobytraps waren overal te vinden. We hadden echter nog steeds de macht in Rechtanië. De Rechtaniërs werden met geweld bekeerd tot Schuinrijkers.
November 2017 werden er enkele aanslagen gepleegd op ons bestuur, door het Rechtanische rebellenleger. Ik besloot met Sjaak van Duyvenroohde te vluchten en samen trokken we diep in de Rechtanische wouden. Afgaande op het feit dat het nu januari 2018 is hebben we daar twee maanden doorgebracht. Wat er precies gebeurd is weet ik nog steeds niet. Ik vraag me af hoe het gaat met mijn rijk.
Ik bedenk me nu dat de eeuwenoude wijzen gelijk hadden. In 2012 zou de wereld vergaan. De wereld zoals wij die ooit kenden. Dit kwam in de vorm van de Schuinrechtse Oorlog. Ik begin nu honger en dorst te krijgen... Hoe lang ben ik hier al?
Ik ga stoppen met schrijven, ik hoor door de muren iemand lopen! Hopelijk word ik niet afgevoerd naar de Rechtiberische slavenkampen. Deze hebben wij nooit weten te vernietigen. Als het bij deze pagina's blijft ben ik afgevoerd en zal ik een langzame dood zijn gestorven in de kampen.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 15-07-2008 00:54:28 ]
TS is niet rechtlijnig en dat maakt zijn leven er niet gemakkelijker op.quote:Op maandag 14 juli 2008 22:02 schreef zomgmoz het volgende:
ja samenvatting godverdomme
paint of een goede samenvatting
[b]Op <ahref="http://forum.fok.nl/topic/1286014/2/50#68576888" target="_blank" >vrijdag 1 mei 2009 23:32</a> schreef swarmahoer het volgende:[/b]
neem een voorbeeld aan de kwaliteitsposts van gers :P
neem een voorbeeld aan de kwaliteitsposts van gers :P
Remlof, je hebt de OP wel gelezen toch?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:33 schreef remlof het volgende:
[..]
TS is niet rechtlijnig en dat maakt zijn leven er niet gemakkelijker op.
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Jawel hoor, maar ik denk niet dat zomgmoz op een samenvatting van meer dan één regel zit te wachtenquote:Op maandag 14 juli 2008 22:35 schreef LudoSanders het volgende:
[..]
Remlof, je hebt de OP wel gelezen toch?
Je hebt je hoofd schuin gehouden?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:39 schreef remlof het volgende:
[..]
Jawel hoor, maar ik denk niet dat zomgmoz op een samenvatting van meer dan één regel zit te wachten
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Wtf deze bagger word toegestaan?
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
Je MutterAWSD!QDmkvcx.cxvxcvvvvvvvvvvvquote:Op maandag 14 juli 2008 22:41 schreef CrystalClear het volgende:
Bevertoen is jaloers.
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:44 schreef DurQ het volgende:
dat jouw avatar wordt toegelaten:P
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:49 schreef DurQ het volgende:
werkt een beetje hypnotiserend enzo....
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:49 schreef DurQ het volgende:
werkt een beetje hypnotiserend enzo....
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
Leuk verhaal. De eerste 3 zinnen dan.
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
Vierkantblokje faalt.
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
Och, heb je een trucje afgekeken om weer wat aandacht te verkrijgen door in bold te gaan typen.quote:Op maandag 14 juli 2008 22:52 schreef Vierkantblokje het volgende:
[..]
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Das binnekort zulks ein kloon van mij!?quote:
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
