Jullie hadden nog een lang verslag van Japan te goed. Bij deze........
Mijn zomervakantie in 2008 was in Japan. Mijn zus heeft daar vanaf januari tot gisteren gewoond en dan heb je een heel mooi excuus om die kant op te gaan.
116: Saitama Stadium, Urawa Red diamonds - FC Tokyo 2-0.
Mijn zus had kaartje geregeld voor deze derby. Mijn eerste Japanse (en aziatische) wedstrijd. Uiteraard (oals bij alle wedstrijden) m'n Nederlands elftal shirt aan. Japanners dragen allemaal (man / vrouw, jong / oud) hun clubkleuren. Mijn oranje springt er dan lekker uit. Buiten het stadion zijn ze stil, netjes en beleefd zoals overal. Maar eenmaal binnen gaan ze tekeer zoals je Japnners nooit los ziet gaan. Springen, zingen, vlaggen zwaaien. Hoewel het indrukwekkend is en van een volume waar geen enkele Nederlandse club aan kan tippen, is het toch nog steeds over georganiseerd.
Buiten bij het eten staan ze netjes in de rij en is de grond schoon, vergelijk dat eens met het voorplein van de kuip, een half uur voor de aftrap.
![]()
De vlag is uiteraard ook mee (en ja, ik heb een kort geschoren kop en compleet afgetrapte schoenen op deze foto........)
![]()
De binnenkant van het stadion (en een beetje een beeld van hoe de Jappanners juichen na de 2-0).
117: Olympisch Stadion, Tokyo.
Helaas zonder wedstrijd, maar dit is toch een "must see". Hoewel ik sintelbanen verafschuw, hou ik op de een of andere manier van Olympische stadions. Ze hebben iets bijzonders, een bepaalde geschiedenis en grootte die ze indrukwekkend maakt. Hier is jaarlijks de finale van de wereldbeker, maar de spelen zijn zoveel malen groter. Tokyo probeert trouwens de spelen van 2016 binnen te halen, met een geweldig plan, waaronder een nieuw stadion op de plaats waar mijn zus heeft gewoont (dus eigenlijk vind ik dat ik die over 8 jaar al gratis mag meetellen

).
De bak straalt iets machtigs uit. Hoewel het heel simpel en beton is, kreeg ik hier kippenvel, en dat heb ik niet vaak meer in stadions. Alles klopte gewoon perfect.
![]()
Een stukje van de skyline van Tokyo met het stadion
118: Stadium Big Eye (heeft nu ook een sponsor naam), Oita.
Toen ik m'n ticket had geboekt, wist ik dat ik hierheen moest. Om de een of andere manier trekt dit stadion mij. En het is inderdaad uniek, ondanks de atletiekbaan, waardoor je ver weg zit. Het dak vergoed alles en ik denk dat ik meer daarnaar heb gekeken, dan naar de wedstrijd (Oita Trinita - Urawa Red Diamonds 2-0). Ook ben ik hier een andere Nederlander tegengekomen die ook op fok! zit. Wel bizar, het is een uitwedstrijd met een treinreis van minstens 6 uur (Tokyo-Oita), en toch zijn er meer dan 4.000 uitsupporters aanwezig. Kunnen we in Nederland veel van leren.
Het geweldige dak in Otia
![]()
Japanse "Ultra's" (die mij nog weg wilden sturen........terwijl je en kop groter bent en Japanners sowieso niets durven te doen. ERg lachwekkend)
![]()
Een sumo stadion telt niet, maar wil ik jullie toch niet onthouden. Hoewel het maar 10.000 bezoekers kon hebben, is het fasicnerend om zo'n sport een keer te zien. Dit stadion staat in Nagoyo, heb het stadion (buitenkant) in Tokyo ook gezien. Verder nog honkbal gezien in Hiroshima en twee stadions, waaronder 1 WK stadion, vanuit de trein, maar dat is niet echt groundhoppen.
Het sumo stadion in Nagoya.
119: Kobe Wing Stadium.
Na 3,5 uur sumo kijken in Nagoya verveelde ik me zo, dat ik toch voetbal moest zien die dag. Kobe is "maar" 2 uur met de trein, dus waarom niet. Het Wing (of nu Home) stadium is het enige in Japan wat echt in een wijk lag. Heb een gratis kaartje voor Kove Vissel - Yokohama Marinos (1-0) gekregen van een Engelsman. Omdat ik weer in m'n NL shirt liep (altijd doen in het buitenland!) sprak hij me aan. Hij had 8 seizoenskaarten via z'n eigen voetbalclub en was blij kaartjes kwijt te raken.
Een stadion tussen bebouwing in plaats van op een afgelegen vlakte.
![]()
Eindelijk een keer dicht op het veld zitten, en nog gratis ook!
![]()
Kaartjes in japan (de goedkoopste) kosten tussen de 1500 en 3000 yen, dat is tussen de 9 en 20 euro. Prima te doen dus, en Japan is helemaal niet zo duur (alleen het vliegen) als gedacht.
120 Nissan Stadium, Yokohama.
Het stadion van de finale van het WK, en mijn laatste van de vakantie. Mooie afsluiter dus. Heb zelfs een Australisch meisje zover gekregen om met me mee te gaan naar deze wedstrijd (en ja, mijn volgende vakantie wordt waarschijnlijk Australië.....1+1=2).
Een beetje een lege sfeerloze bak in een voorstad van Tokyo. Yokohama verloor kansloos van Kashima met 0-2, en deze wedstrijd was voor mij typerend voor 4 wedstrijden Japans voetbal. Gigantische sfeer en fanatisme op de tribunes, maar een beroerd spel.
Groot doek bij de opkomst van de spelers over je hoofden
![]()
Altijd en overal
Conclusie JapanHet niveau is gewoon slecht, wat iedereen (Engelsen die in Japan wonen, Japanners zelf of europeanen die een wedstrijd daar gezien hebben) ook mogen beweren, het is allemaal kutvoetbal. Alle clubs kunnen echt niet meedraaien in de eredivisie. Het is één groot fouten festival, de buitenlanders die er rondlopen gedragen zich als vedetten en zijn te beroerd om te werken.
De sfeer is geweldig. Voetbal is een familiesport, mannen, (prachtige) vrouwen en kinderen gaan allemaal kijken, in clubkleuren. En iedere club heeft zijn "ultra's" die wel voor sfeer zorgen. Maar die gasten willen wel heel erg graag op Europeanen lijken, in plaats van hun eigen stijl te ontwikkelen. Daardoor is het lachwekkend en typsich Japans tegelijkertijd. Ze zullen nooit negatief zijn tegenover de scheidsrechter of de tegenstander.
Dankzij het WK zijn de stadions (waar ik ben geweest) allemaal hypermodern. En dat is niet de ideale manier waarop ik een wedstrijd wil beleven. En als de racistische Japanners (want dat zijn ze, ze beschouwen zichzelf als ubermenschen t.o.v. de rest van de wereld) dan ook nog moeilijk gaan doen als je in een fanatiek vak wilt staan (of probeert het uitvak in te glippen), dan ben je blij dat je Nederlander bent en af en toe schijt aan bepaalde dingen hebt.
Nee, geef mij maar gewoon een bouwvallig oud stadion, met 2.000 europeanen op de tribune die het spel wel begrijpen en waar een hoger niveau wordt neergelegd.
Next stop: Moskou, eind augustus.