Tnx[1.]
[2.]
[3.]
[4.]
[5.]
[6.]
[7.]
Je zou je compo's hier en daar misschien wat dynamischer kunnen maken door foto's wat schever te maken maar ik vind het een nette set.Wil je dit als serie presenteren, dan zou ik een bewerking kiezen ipv twee. Dus alles zwartwit of alles kleur.
verder zijn het geen slechte foto's, maar probeer volgende keer in je achterhoofd te houden dat je een geheel in delen vastlegt.
quote:Thanks! Nou ja... niet per sé als serie... ik vond sommige beter uitkomen in zwart wit... Nu nog even alle andere NEF'jes bijstellen en omzetten in jpg's voor de acteurs en regisseur... wat veel werk zegOp woensdag 2 juli 2008 19:27 schreef PdeHoog het volgende:
Leuke sprekende set foto's
Wil je dit als serie presenteren, dan zou ik een bewerking kiezen ipv twee. Dus alles zwartwit of alles kleur.
quote:Thanks! Je hebt gelijk... dit soort foto's zitten ook in de shoot:Op woensdag 2 juli 2008 19:32 schreef Ynske het volgende:
Je hebt heel veel portretten, uit portretten kun je weinig opmaken van het stuk dat gespeeld word. dat is jammer.
verder zijn het geen slechte foto's, maar probeer volgende keer in je achterhoofd te houden dat je een geheel in delen vastlegt.
En dat vind ik boeiend.
De overzichtsfoto die je als laatste plaatste vind ik ook goed.
Lijkt me een lastige afweging om te kiezen tussen de (gespeelde) emotie die je wilt vastleggen of het overzicht.
Hmmm... Ik wil me echt een keer gaan wagen aan theaterfotografie... Lijkt me bijzonder interessant.
quote:Ja thanks!Op woensdag 2 juli 2008 22:28 schreef Xilantof het volgende:
Zoals ik toen in de SC ook al zei vind ik het slim gemaakte foto's. Alsof je er midden in zit.
En dat vind ik boeiend.
De overzichtsfoto die je als laatste plaatste vind ik ook goed.
Lijkt me een lastige afweging om te kiezen tussen de (gespeelde) emotie die je wilt vastleggen of het overzicht.
Hmmm... Ik wil me echt een keer gaan wagen aan theaterfotografie... Lijkt me bijzonder interessant.
Een vriendin van mij (met die donkerrode krullen) speelt in het stuk en kon dus zo via via die shoot regelen. En dit is een kleine theatervereniging, dus ze waren zelf ook enthousiast om foto's van hunzelf te krijgen. Misschien zou je zo kunnen beginnen, want dan is het wat laagdrempeliger en relaxter voor beide partijen. Technisch gezien vond ik het niet lastiger dan concertfotografie (en daar doen veel Fok!kers aan), maar je moet wel steeds bij het stuk blijven om de leuke momenten niet te missen.
quote:Ah, dus dat is het wezenlijke verschil met bijv. concertfotografieOp woensdag 2 juli 2008 19:32 schreef Ynske het volgende:
Je hebt heel veel portretten, uit portretten kun je weinig opmaken van het stuk dat gespeeld word. dat is jammer.
verder zijn het geen slechte foto's, maar probeer volgende keer in je achterhoofd te houden dat je een geheel in delen vastlegt.
*leermoment*quote:weet je wat t isOp donderdag 3 juli 2008 15:04 schreef didotcicero het volgende:
[..]
Ah, dus dat is het wezenlijke verschil met bijv. concertfotografie
portretten kun je overal schieten
waar je rekening mee moet houden dat het publiek herkenning moet vinden in je foto's en het stuk dat gespeeld word. en als je als publiek kijkt, zie je de portretten niet, maar je ziet een geheel.
om maar een paar onderdelen van de cursus die ik gevolgd heb aan te halen.
Waar moet een theaterfoto aan voldoen? Als eerste ben ik geneigd
aan ‘duidelijkheid’ te denken. De toeschouwer moet zich nooit
belazerd voelen in zijn kijken. In dit digitale tijdperk waar het corrigeren
van de werkelijkheid niet meer te traceren is, een belangrijk
principe.
Dan komt ‘spannend’ omhoog. Zoiets heb je nog nooit gezien; het
aloude kermis-gevoel. Dit kan ontstaan omdat de fotograaf iets
exceptioneels voor de lens had of door de manier van vastleggen
van de fotograaf.
De beelden hoeven niet altijd een getrouwe voorstelling van zaken
te zijn. In de prepubliciteit moet men vaak een voorstelling verkopen
Dramatiek raakt ons in de ziel, het theatrale voedt
onze fantasie.
Het is van belang om een theaterfotograaf gevoelig te maken voor onderdelen als
het licht, het decor, mise en scène, de houding/het gebaar of het
verschil tussen theatraliteit en dramatiek.
Daarnaast is het inlezen in het stuk een pré.
Vaak word het afgedaan als een makkelijk iets maar er zit wel degelijk een wezenloos verschil tussen theaterfotografie en concertfotografie.
Mocht iemand de foto's van mijn expo nog willen zien dat kan hier
@ts, sorry dat ik het hier in je topic gooi
quote:Mja... dat soort shots zitten er ook tussen de pakweg 144 foto's, alleen vind ik ze zelf minder mooi...Op donderdag 3 juli 2008 16:31 schreef Ynske het volgende:
[..]
weet je wat t is
portretten kun je overal schieten
waar je rekening mee moet houden dat het publiek herkenning moet vinden in je foto's en het stuk dat gespeeld word. en als je als publiek kijkt, zie je de portretten niet, maar je ziet een geheel.
om maar een paar onderdelen van de cursus die ik gevolgd heb aan te halen.
Waar moet een theaterfoto aan voldoen? Als eerste ben ik geneigd
aan ‘duidelijkheid’ te denken. De toeschouwer moet zich nooit
belazerd voelen in zijn kijken. In dit digitale tijdperk waar het corrigeren
van de werkelijkheid niet meer te traceren is, een belangrijk
principe.
Dan komt ‘spannend’ omhoog. Zoiets heb je nog nooit gezien; het
aloude kermis-gevoel. Dit kan ontstaan omdat de fotograaf iets
exceptioneels voor de lens had of door de manier van vastleggen
van de fotograaf.
De beelden hoeven niet altijd een getrouwe voorstelling van zaken
te zijn. In de prepubliciteit moet men vaak een voorstelling verkopen
Dramatiek raakt ons in de ziel, het theatrale voedt
onze fantasie.
Het is van belang om een theaterfotograaf gevoelig te maken voor onderdelen als
het licht, het decor, mise en scène, de houding/het gebaar of het
verschil tussen theatraliteit en dramatiek.
Daarnaast is het inlezen in het stuk een pré.
Vaak word het afgedaan als een makkelijk iets maar er zit wel degelijk een wezenloos verschil tussen theaterfotografie en concertfotografie.
Mocht iemand de foto's van mijn expo nog willen zien dat kan hier
@ts, sorry dat ik het hier in je topic gooi
Ik denk dat je dit soort foto's bedoelt:
[9]
Afstandfoto's waarbij je het geheel ziet... Ik vind persoonlijk de expressies minder duidelijk als je ze van een afstand neemt. Emoties in mimiek zie je toch beter terug in close-ups.
quote:Op donderdag 3 juli 2008 22:04 schreef Doodkapje het volgende:
[..]
Mja... dat soort shots zitten er ook tussen de pakweg 144 foto's, alleen vind ik ze zelf minder mooi...
Ik denk dat je dit soort foto's bedoelt:
[9]
[ afbeelding ]
Afstandfoto's waarbij je het geheel ziet... Ik vind persoonlijk de expressies minder duidelijk als je ze van een afstand neemt. Emoties in mimiek zie je toch beter terug in close-ups.
ik geef alleen aan wat de dingen zijn die belangrijk zijn bij theaterfotografie. het klopt dat expressies in het gezicht ietwat minder te zien zijn, maar ze zijn wel meer te koppelen aan de situatie, aangezien je bij portretten dit ook vaak in scene kan zetten.
tis niet aanvallend bedoeld, probeer alleen tips te geven en te delen wat ik geleerd heb in de cursus die ik hiervoor gevolgd heb
quote:Oh nee hoor,... ik probeer alleen duidelijk te krijgen wat je bedoelt. Maar thanks voor de tips. Als het kan en ik heb tijd, wil ik het wel vaker doenOp vrijdag 4 juli 2008 10:45 schreef Ynske het volgende:
[..]
het klopt dat expressies in het gezicht ietwat minder te zien zijn, maar ze zijn wel meer te koppelen aan de situatie, aangezien je bij portretten dit ook vaak in scene kan zetten.
tis niet aanvallend bedoeld, probeer alleen tips te geven en te delen wat ik geleerd heb in de cursus die ik hiervoor gevolgd heb
