Stil en afwezig

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 12:59 schreef bhm het volgende:

[..]

Niet op te maken??
Er word niet gesteld dat hij hoogbegaafd is maar lichtelijk of iig slimmer dan leeftijdgenoten.
Als ouders en juffrouw zeggen dat het desinteresse is, dat het vaak tegen een vriendje zegt "snap je dat niet?" , dat hij het nut niet inziet van vinger verven , dat hij op zijn 5e zulke vragen stelt en dat zijn moteriek iets achter lopen zijn toch wel aanwijzingen dacht ik zo.
Niet meteen dat hij een iq van 150 heeft.
Maar het geeft wel iets aan..

ja en dat soort dingen moet je gewoon overlaten aan mensen die ervoor geleerd hebben en het jochie daadwerkelijk kennen. Met alle respect: niemand kan hier uit geschreven tekst opmaken wat er omgaat in het jochie en of hij wel of niet slimmer is. Als je dit soort dingen als aanwijzing gaat zien, is straks elk kind hoogbegaafd.

Wat het aangeeft is dat het zeer wenselijk en op zich verklaarbaar zou zijn als het het geval zou zijn, maar ook dat veel mensen hier het wel erg makkelijk met anderen eens zijn. Zoals ik al zei: als de eerste autisme geroepen had, dan hadden ook meer mensen dat geroepen.

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 12:59 schreef bhm het volgende:

[..]

Niet op te maken??
Er word niet gesteld dat hij hoogbegaafd is maar lichtelijk of iig slimmer dan leeftijdgenoten.
Als ouders en juffrouw zeggen dat het desinteresse is, dat het vaak tegen een vriendje zegt "snap je dat niet?" , dat hij het nut niet inziet van vinger verven , dat hij op zijn 5e zulke vragen stelt en dat zijn moteriek iets achter lopen zijn toch wel aanwijzingen dacht ik zo.
Niet meteen dat hij een iq van 150 heeft.
Maar het geeft wel iets aan..

Desinteresse ontstaat vaak wanneer er materie aan het kind wordt aangeboden die gewoon te eenvoudig is, en daarom gewoon simpelweg niet interessant is om uberhaupt te verwerken.

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 13:12 schreef AlphaOmega het volgende:

[..]

Desinteresse ontstaat vaak wanneer er materie aan het kind wordt aangeboden die gewoon te eenvoudig is, en daarom gewoon simpelweg niet interessant is om uberhaupt te verwerken.

desintresse ontstaat ook wanneer iemand iets niet begrijpt of niet mee kan komen

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 13:12 schreef AlphaOmega het volgende:

[..]

Desinteresse ontstaat vaak wanneer er materie aan het kind wordt aangeboden die gewoon te eenvoudig is, en daarom gewoon simpelweg niet interessant is om uberhaupt te verwerken.

of te moeilijk...

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 13:14 schreef Ynske het volgende:

[..]

desintresse ontstaat ook wanneer iemand iets niet begrijpt of niet mee kan komen

yep

en daarbij, een heel slim iemand hoeft bepaalde makkelijke dingen niet meteen te begrijpen, of andersom.

Het is niet zo dat iemand met een hoog iq alles maar snapt en goed kan, en net zo min is het zo dat iemand met een laag iq niet kan uitblinken. Beter is dan naar afzonderlijke aspecten te kijken en daar op in te gaan dan maar een etiketje te plakken en het daarmee af te doen.

-edit-

laatmaar

[ Bericht 33% gewijzigd door ElizabethR op 18-06-2008 14:11:10 ]

Niet om je bang te maken, maar het kan ook een milde vorm van autisme zijn. Bij een vriend van me hebben ze dat pas na zijn dertigste geconstateerd. Het verklaart heel erg veel, achteraf, maar het is toch fijn dat er verklaring is gekomen.

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 14:04 schreef Adelphos het volgende:

[..]

Ja dat kan heel goed. Ik heb daar ook aan gedacht. Toch zal dat dan in een milde vorm zijn, zoals bijvoorbeeld het niet tonen van emoties.

Ik wil alleen oppassen door iets te benoemen. Om te voorkomen dat we te beoordelend naar de situatie kijken.

Dat is dan wel een beetje dubbel.
Aan de ene kant heb je zelf aan een aantal dingen gedacht en ook op ingelezen (asperger, autisme e.d.) en aan de andere kant wil je niet dat de school gaat beoordelen door een maatschappelijk werker in te schakelen om tot een eventuele beoordeling te komen.

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 13:56 schreef Adelphos het volgende:
Ik heb zelf op de basisschool een klas overgeslagen. Waarschijnlijk omdat ik het erg goed deed (weet ik eigenlijk niet meer). Vervolgens begonnen met Atheneum, jaar later naar Havo, toen werd er verzocht om mij naar mavo te doen.
Ben toen naar een beroepsopleiding LTS gegaan, en MTS daarna.

Door het eerste jaar Atheneum, heb ik tot het einde van de MTS niets meer hoeven leren. Mijn schooltijd bestond voornamelijk uit lol trappen en examens leren 5 minuten van te voren in aula.

Wellicht dat mijn zoon daar nu ook mee te maken heeft. Mijn ouders hebben het in ieder geval nooit gemotiveerd, want ik presteerde toch nooit wat. Wellicht had het anders uit kunnen pakken, want ik heb een IQ van 143 (laatste keer getest ruim 6 jaar geleden), en er blijft altijd een gevoel knagen dat ik het verkloot heb en dat ik er iets mee had kunnen doen.

In mijn geval ben ik er qua capaciteit op achteruit gegaan in mij leven, en mocht het zo zijn dat mijn zoon dat ook heeft, dan zal ik dat in ieder geval niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Maar nu word ik er zelf mee geconfronteerd (heb ik het vermoeden), en het doet me goed om jullie reacties te lezen.

Dat van dat veters strikken is heel herkenbaar, want daar was ik ook erg laat mee. Vond klitteband veel en veel makkelijker namelijk

Ik heb morgenochtend een gesprek met de school. Ik post hier wel het resultaat.

Soms heb je van die dagen............

Er zijn meer dingen in het leven

Met mijn cito score zat ik al in de top van nederland, maar toch havo advies vanuit school (ook wegens gezinsomstandigheden), die heb ik nooit afgemaakt, mbo niet afgemaakt, toen ik werd getest met 19 voor mijn toenmalige werkgever had die psycholoog echt zoiets van jij had met alle gemak universiteit moeten kunnen halen en tot de betere leerlingen hebben moeten horen daar. Ik ben ook iemand van even van te voren snel leren, omdat ik het ook met gemak kan, maar de motivatie voor school niet altijd even denderend was (maar de motivatie heb ik wel, echter voor dingen die ik dus echt interessant vind, dan wordt ik opgeslokt door de zoektocht naar informatie en ben ik juist heel leergierig).

Ik ben ook nooit gemotiveerd omdat mijn vader zelf heel slim is (en mijn moeder ook heel slim, ook klas overslaan etc, maar helaas kan ze daar weinig van genieten), maar niet van opscheppen en kapsones houdt, eerder gewoon echt hollands hard werken en al doe je normaal dan doe je al gek genoeg.
(Mijn vader stond overigens wel als eerste te juichen toen het rapport binnen kwam van mijn kunnen, van zie je wel, echt mijn dochter ).

IQ of bepaalde gebieden wat betreft ontwikkeling gaat trouwens zowieso achteruit, tenminste, van kind naar volwassen worden, omdat je je gaat specialiseren en je hersenen zich daarop aanpassen. Daarom is het iq van een kind ook niet evenredig aan dat van een volwassene, dat steekt iets anders in elkaar van wat ik heb begrepen.

Overigens voor jezelf, doe met je eigen intelligentie wat jezelf gewenst acht. Ik ben destijds als programmeur aan de bak gegaan na wat verkorte cursussen, lekker met de hersens aan de gang. Maar intussen heb ik gewoon een simpel administratief baantje, lekker dicht bij huis, zometeen lekker moederen, maar daarnaast houd ik mezelf aardig geprikkeld op het hobbygebied. Ik voel me er een rijk mens mee, en heb alles goed in balans ermee kunnen zetten.
Een hoog iq hoeft nog niet te zeggen dat je het ook aan kan om dokter of bankdirecteur te worden, daar komt meer bij te kijken. Belangrijkste is dat je als mens happy bent en tevreden kunt zijn over de dingen die je doet

Daarom, voor je zoon ook belangerijk dus; dat hij zich kan ontwikkelen naar zijn eigen kunnen. En de observatie kan daarmee van pas komen, maar die mensen weten ook niet altijd alles of zitten ook niet altijd op het goede spoor. Ik zou jezelf en je ex er iig in betrekken, dat ze niet zomaar met een etiketje komen aandragen, maar dat jullie er zelf ook in mee kunnen denken en doen.

Wat ik van mijn eigen werk (kdv) weet, is dat als wij twijfelen of het met een kind wel goed gaat, en je wilt dat daarnaar gekeken wordt je aan de ouders toestemming moet vragen.

Aan de andere kant zou ik ook wel blij zijn hoor, dat er iemand naar hem komt kijken, het is alleen maar bedoeld om hem te helpen. Je merkt zelf ook wel op dat hij zich niet gedraagt als een "gemiddeld" kind, en het is op zich niet verkeerd om uit te zoeken waar dat vandaan komt.

Ik vind het bijzonder vreemd dat de juf dit telefonisch meedeelt en blijkbaar ook nog zonder voldoende motivatie. Ik ben zelf al jaren leerkracht en ik zou het niet in mijn hoofd halen halen om dat op een dergelijke manier te doen. Zoals je zelf ervaart nu maak je je dus onnodig heel veel zorgen. Jammer, dat had de juf kunnen voorkomen.
Overigens kijkt een maatschappelijk werker niet naar evt evt stoornissen (asperger/autisme, snap trouwens niet dat het hier überhaupt genoemd wordt! ), en ook niet naar evt hoogbegaafdheid. Waar hij/zij wel voor komt, kan de juf je vertellen. Maar zoals ik het nu lees zal men heus niet van plan zijn zich met jullie thuissituatie te bemoeien.
Ik hoop van harte dat het jullie ook in de toekomst blijft lukken om zo goed met elkaar om te gaan!
Laat je de uitkomst van het gesprek morgen nog even weten?

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 15:51 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het bijzonder vreemd dat de juf dit telefonisch meedeelt en blijkbaar ook nog zonder voldoende motivatie. Ik ben zelf al jaren leerkracht en ik zou het niet in mijn hoofd halen halen om dat op een dergelijke manier te doen. Zoals je zelf ervaart nu maak je je dus onnodig heel veel zorgen. Jammer, dat had de juf kunnen voorkomen.
Overigens kijkt een maatschappelijk werker niet naar evt evt stoornissen (asperger/autisme, snap trouwens niet dat het hier überhaupt genoemd wordt! ), en ook niet naar evt hoogbegaafdheid. Waar hij/zij wel voor komt, kan de juf je vertellen. Maar zoals ik het nu lees zal men heus niet van plan zijn zich met jullie thuissituatie te bemoeien.
Ik hoop van harte dat het jullie ook in de toekomst blijft lukken om zo goed met elkaar om te gaan!
Laat je de uitkomst van het gesprek morgen nog even weten?

Ik noemde het als schaap over de dam voorbeeld

Hoi hoi,

Hier ook nog even een juf aan het woord. In eerste instantie een vreemde zaak dat de juf je belt en de mededeling doet die ze gedaan heeft. Tenzij jullie nooit op school (in de klas komen, briefjes niet beantwoorden etc etc) kan ik me er ergens nog iets bij voorstellen, maar uit je verhaal lijk je mij een betrokken ouder die simpelweg met wat vragen zit.

Ik kan je alleen vertellen hoe ik te werk zou gaan....daar moet je dan maar uithalen wat voor jezelf werkt. En wat voor jouw een goed gevoel geeft. Sommige dingen heb je wellicht al zelf bedacht, maar ach....

Ik zou morgenvroeg zeker aan de juf vragen waarom ze gekozen heeft om dat telefoontje te plegen. Vertel haar dat je daar erg van geschrokken bent. En waarom zij denkt dat een maatschappelijk werker een goed idee is. Misschien komen jullie er wel samen uit ? Deelt ze jullie zorgen ? Dan is de intern begeleidster wellicht een goed idee. De IB-er kan de leekracht helpen om een plannetje op te stellen dat de juf uitvoert. Dat heet een hulpplan (bij mij op school). Dat is een specifiek plan met een doel. Bij mij op school werken we 6 weken met dit plan. Doel niet gehaald ? Dan komt hulpplan nummer 2. Zelfde doel wederom weer niet gehaald ? Dan pas gaat een kind de interne zorgcommissie in.....Traject loopt in theorie en praktijk nog door, maar voor nu genoeg info, denk ik.

Een maatschappelijk werker staat in mijn beleving echt verderop in het traject. Jullie staan aan het begin, na mijn idee.....En dat is echt op tijd. Je zoon is 5 jaar. Zijn ontwikkelijk zal stabieler worden, maar is nu nog grillig. Dat past bij een kleuter.

Hij heeft nog zoveel tijd om zichzelf te ontwikkelen. Geef hem de vrijheid, zelfstandigheid en het vertrouwen om dat te doen. Ik denk dat je in samenwerking met je school een eind kan komen.

Succes morgen !

En denk maar....ook juffen zijn de beroerdste niet

quote:

Op woensdag 18 juni 2008 11:54 schreef Adelphos het volgende:
...knipje...
Ik heb een eigen bedrijf en mij ex heeft psychologie gestudeerd, we zijn allebei niet achterlijk, maar dit begrijpen we niet.
...knip.

Wat niet uitsluit dat je net zoals ieder mens een blinde vlek kunt hebben tov jezelf of (juist) je kinderen.
Uit ervaring weet ik dat je er met je neus bovenop kunt zitten zonder iets door te hebben. Een beetje afstand (iemand anders bijvoorbeeld) kan veel duidelijk maken.
Ik kan me voorstellen dat je veel vragen (èn stekels) krijgt van een dergelijke ongemotiveerde mededeling. Dat heeft de juf vast (ooit) anders geleerd.
_{Ik ben ook wel benieuwd wat nu de insteek is geweest achter deze move van school.}

En hoe is je gesprek met de juf nou gegaan?

wel mooi ontopic, adelphos!

Vind TS ook wat stil en afwezig....

http://www.hiq-forum.nl/i(...)1af4584417a8ed8c9a9b
Hét forum voor dit soort problematiek!

Ik wil sowieso even zeggen dat de manier waarop dit naar jullie gecommuniceerd is slecht is.
Volgens ons kan een school wél zijn zorgen bij een maatschappelijk werker néérleggen, maar niet een maatschappelijk werker inschakelen. Daar is toestemming van de ouders voor nodig. Hier zou ik zeker even achteraan gaan.

Waarschijnlijk gaat het in eerste instantie niet om de thuissituatie, maar wel om het kind zelf. Omdat ze zich als school zorgen maken om zijn ontwikkeling. Het is de taak van de school om dit naar de ouders te communiceren.
Advies: ga naar die school toe, geef aan dat je geschrokken bent van de mededeling en zeg dat je een gesprek wilt. Ga ópen dit gesprek in en zorg dat je te weten komt, wat hún zorgen zijn. Daar heb je als ouder recht op.

Ik vind je reactie dan ook niet achterdochtig, ik kan goed begrijpen dat je zo reageert.

edit: ik zie dat de start van het topic twee weken terug is geweest..

[ Bericht 4% gewijzigd door Paradijsvogeltje op 30-06-2008 12:33:09 ]