Anouk, om inmiddels overduidelijke redenen niet gecast via haar bureau voor de Noodles-reclame, wil tijdens het pepernoten bakken kijken of het warmte element in de oven rood opgloeit. Net zoals kinderen in het restaurant als een magneet ("nee, Cyril, we riepen je niet") naar het rechaud worden getrokken. Zit opeens met haar wang aan de bakplaat vast. Karin meteen de tuin in op zoek naar peterseliepapje en Ruud er naast. "Dat is met extasy ook zo, wat jij nu voelt, Anouk, dan voel je zeg maar vanuit je wang die warmte helemaal naar je handen lopen, en dan kan je afslaan wat je wil, maar dat blijft er potverdikkie in, hé. Ik heb ook heel veel warmte in me, joh, hé. En die Indianen, van net ten zuiden de Navarro, zeg maar om de hoek bij de schoenmaker, tegenover het postkantoor, die doen dat al eeuwen joh, lichaamsverfraaiende littekens op de wang branden en die hebben het weer van Keith Richards, die eigenlijk helemaal één groot gitaarspelend litteken is. Nee, Anouk, dan wat jij nu op je wang hebt is echt peanuts, hoor, echt joh"
Ook heel mooi was het verbinden van Anouks wond. Je ziet het voor je, in dat studentenhuis, 34 gillende truien om een schaafwondje heen. Nu is er de
Moeder Aller Moeders, Karin, net nog een Tamme Slangenbeet bij Maurice uitgezogen, je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Ik vond het een heel mooie, bijna serene scène. Net als gisteren werd ik met grote kracht teruggeworpen in de tijd. Na het schaatsen, met bevroren handen in een dampende kamer vol visite binnenkomen, en na een minuut voel je het al, een gek makende kloppende pijn in je vingers. Niet huilen, niet huilen. Anouk heeft duidelijk de pijngrens van een nachtvlindertje. Waar Mona vorige week met haar schaambot nog een complete circusattractie in tweeën brak daar zat Anouk nu te beven en te trappelen om een oppervlakkig brandwondje. Cyril zal morgen een elektromagneetsessie doen. "Wacht even, nee, concentreren, ik voel het, ik weet het zeker, het is je hand. Is het je hand? Er zit een knoop in je hand. Ik voel hem"
Ik maak me wel een beetje zorgen om Ruud. Kan er niet iemand in zijn slaap een minuscuul omgekeerd werkend infuusje aan zijn linkerbijbal hangen, zodat op gezette tijden, vanuit de regiekamer, de druk er een beetje afgehaald kan worden. Gezellig, wat bijpraten met de mannen over masturberen. Morgen ook op het werk ook eens proberen, tijdens de koffie. Er over praten, o.k, maar mijn probleem is vooral dat ik het steeds haarscherp voor me zie, die totaal vernederende sluiptocht door het huis naar een goed afwerkplekje Aan het enthousiasme van de muizen te zien halen zij deze licht gepocheerde eiwitrijke maaltijd bij voorkeur uit het kippenhok.
Vond ik ook een mooi moment. "Leo, buiten de schutting, opletten ze hebben het over muizen. Even wachten, even wachten, …. ja, laat maar los." Bewoners in extase over zoveel toeval. Er loopt opeens een muisje. Morgen zal de mogelijkheid om een kat in huis te nemen weer worden besproken. Hummie komt gereed.
Probeer me de hele tijd Ruud op extasy voor te stellen. Lukt me niet. Deze van levenslust vibrerende smartrukker zet al zijn afvalstoffen om in volledig aan het lichaam ten goede komenden, bij de reguliere wetenschap nog niet bekende lichaamseigen stimulerende middelen. Schraap heel voorzichtig wat van Ruuds elleboog af, met wat water, heel belangrijk, water innemen en je gaat 3 dagen naar die deur van Bianca zitten kijken om er steeds weer heel andere dingen in te ontdekken. Als je daar ook nog extasy bij gaat mengen….
Maurice zou ik wel weer graag live een pilletje zien nemen. Staat na een uur of 6 met groen schuim om zijn mond op de deur van de dagboekkamer te dreunen en eist een nieuwe rol ijzerdraad van 50 meter, om nog 43 kleine volkswagentjes te buigen.
Toen ik Cyril vanavond een spervuur van stereotypen over De Hockeyer er uit hoorde gooien, vond ik het jammer dat Anouk haar al eerder geuite banvloek niet voor dit moment had bewaard. Vanuit de tenen, Anouk, volgende keer, vlak voor Cyrils gezicht: "Aaaaaaa, Fok,, nou heb ik het echt gehad, klootwijf!!!!"
Tot morgen, Nico Dijkshoorn
[Dit bericht is gewijzigd door doordevil (Datum 07 November 1999).]
quote:
op 11-07-1999 om 10:14 PM schreef doordevil het volgende:
Vond ik ook een mooi moment. "Leo, buiten de schutting, opletten ze hebben het over muizen. Even wachten, even wachten,.... ja, laat maar los." Bewoners in extase over zoveel toeval.
PRACHTIG!!!
(de rest trouwens ook 
)
nee
oooh mam, mag ik nog een doordevil
nee
Maaaammaaaa, mag ik nog een doordevil
NEEE
oooh?
NEE, donderdag had er ook al 2 en toen heb je de hele nacht niet geslapen van de buikpijn!!!!
maar ik heb nou ook al buikpijn, dus da maak nie uit.....
mam?
Dit is je prachtigste zin vandaag.
moest er weer van watertanden,zo goed vind ik je stukjes!!!!
ga zo door.........
. En ik hoop dat je mijn slotwoord in dat roddelstuk nog meegekregen hebt.Wil je toch ff laten weten dat er ook mensen zij die dit wel lezen , maar niet overal op reageren , (ondoenlijk ) , maar bij deze , NICO , ook ik lees ze , en.... ILMDOOMP !
(I Laugh My Dick Out Off My Pants ! )
Blijkt dus toch verzonnen te zijn wat ik al vermoedde, maar het is net als met Nico's stukjes soms ga je echt geloven dat het zo gebeurd is
Was weer Klasse
Rob
[Dit bericht is gewijzigd door R@b (Datum 08 November 1999).]
Gaat zo door, mijn zoon...(v/d duivel himzelf)
Laat ze maar kletsen over jou, maar wij hebben jou tenminste.
(een hele trouwe lezer)
't was erg LEUK, Nico!!
!!!!!!!!!!Schateren!