ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Het is alweer een tijdje geleden, maar het was zeker tijd voor een online reunie van alle oud gedienden in Vietnam en ook Cambodja, Laos. Na 3 maanden te hebben gezeten in Saigon (Thành Phô Hô Chí Minh), heb ik het stedelijk gebied verlaten en zijn we over gegaan naar de dichtbegroeide jungle en vocht daar met de hardheid van Buon Enao.
Codenaam: Ortega (SpecialForces)
(van links boven tot en met rechts onder)
Jeroen Patrijs: Een van mijn kameraden, gestorven in 1981, doodgereden tegen een boom (psychische stoornis) hij liet een hond na, god hebbe zijn ziel.
Pou Mhet: Verloor in '68 zijn beide benen, landmijn (USSR TP1), momenteel werkzaam in een chipsfabriek.
La Li Nguyen: POW, ingezet in de NL special forces, dakloos (regio zuid-holland.)
Ricardo Ooster: '92 in detentie, 12 jaar cel, voor verschillende criminele activiteiten, huidige woon of verblijfplaats: onbekend.
Maurits van Wijk: geen gegevens over bekend.
Jeffrey Sprangel: Doodgeslagen door een geestelijk gehandicapte.
Andere compagnies en eenheden, meld je hier en praat mee over onze gebeurtenissen...
Welcom in de Vietnam reunie!
[ Bericht 2% gewijzigd door NTCE op 11-06-2008 13:44:04 ]
Codenaam: Ortega (SpecialForces)
(van links boven tot en met rechts onder)
Jeroen Patrijs: Een van mijn kameraden, gestorven in 1981, doodgereden tegen een boom (psychische stoornis) hij liet een hond na, god hebbe zijn ziel.
Pou Mhet: Verloor in '68 zijn beide benen, landmijn (USSR TP1), momenteel werkzaam in een chipsfabriek.
La Li Nguyen: POW, ingezet in de NL special forces, dakloos (regio zuid-holland.)
Ricardo Ooster: '92 in detentie, 12 jaar cel, voor verschillende criminele activiteiten, huidige woon of verblijfplaats: onbekend.
Maurits van Wijk: geen gegevens over bekend.
Jeffrey Sprangel: Doodgeslagen door een geestelijk gehandicapte.
Andere compagnies en eenheden, meld je hier en praat mee over onze gebeurtenissen...
Welcom in de Vietnam reunie!
[ Bericht 2% gewijzigd door NTCE op 11-06-2008 13:44:04 ]
long dark curly hair with a smooth face, crystal blue eyes and a stunning body, yep thats my girl.
La Li Nguyen, ik zal je niet vergeten !
Op woensdag 30 juni 2010 20:32 schreef afcajos het volgende:
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Verrassend. Een topic over het regelen van te jonge smatjes en C_N en Lakitu zijn er als de kippen bij.
Waren jullie ook bij de slag om heuvel 346 betrokken? We hebben daar veel van onze jongens verloren.
Ik heb trouwens nu nog steeds last van huidproblemen door de agent orange
Ik heb trouwens nu nog steeds last van huidproblemen door de agent orange
Kreeg jij soms ook een brandende maag na een wandeling in de napalm bossen? De maagzuur die ik ervan kreeg was echt horrorquote:Op woensdag 11 juni 2008 14:16 schreef Trashcanman het volgende:
Waren jullie ook bij de slag om heuvel 346 betrokken? We hebben daar veel van onze jongens verloren.
Ik heb trouwens nu nog steeds last van huidproblemen door de agent orange
Man, praat me er niet van. Ik heb zeker 5 weken in het veldhospitaal door moeten brengen (ok, de laatste 3 weken bleef ik daar alleen maar om de verpleegsters te versieren en vanwegen het goede voedsel 
)
)
Neem je ook een veldhaas voor mij mee?quote:Op woensdag 11 juni 2008 14:30 schreef Trashcanman het volgende:
Maar ik stap nu achter de computer vandaan, moet nog op herten jagen. Tot snel strijdmakkers!
Aah, een tunnel kruiper!quote:Op woensdag 11 juni 2008 14:48 schreef beverton het volgende:
Dood aan de Amerikanen!
Napalm?
Soldaat 1e klas van het 35e bataljon meldt zich!
live as if you'll die today
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
Dat was in 1992 toch? Daar was ik bij ja.
Verdomde spleetogen.
Verdomde spleetogen.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Warme zomer van '68, het was een dinsdag avond, en we waren na het nuttigen van onze maaltijd op pad gegaan richting de Tuong Mi vallei. Dit wad een gebied waar in die tijd enorm veel vijandelijke eenheden zich bevonden. Ik zat samen met Jeffrey Sprangel in een schuttersput te wachten tot de nacht zou vallen, maar plots werden we gespot door een verkenners eenheid van de NVA. Ik werd geraakt in mijn schouder, maar na de eerste pijnscheut, verscheen er een glimlach op mijn gezicht, en pakte mijn dolk, en greep 4 NVA leden bij de kladden. punt.
long dark curly hair with a smooth face, crystal blue eyes and a stunning body, yep thats my girl.
quote:Op woensdag 11 juni 2008 15:53 schreef NTCE het volgende:
Warme zomer van '68, het was een dinsdag avond, en we waren na het nuttigen van onze maaltijd op pad gegaan richting de Tuong Mi vallei. Dit wad een gebied waar in die tijd enorm veel vijandelijke eenheden zich bevonden. Ik zat samen met Jeffrey Sprangel in een schuttersput te wachten tot de nacht zou vallen, maar plots werden we gespot door een verkenners eenheid van de NVA. Ik werd geraakt in mijn schouder, maar na de eerste pijnscheut, verscheen er een glimlach op mijn gezicht, en pakte mijn dolk, en greep 4 NVA leden bij de kladden. punt.
Schitterend.
live as if you'll die today
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
Geen herten kunnen spotten, dommage!
Ik moest in ene denken aan die keer dat we tijdens een verkenningstocht in een dorpje in de bergen in de buurt van Da Nang kwamen. Het was bekend dat de Victor Charlie daar erg actief was maar het dorpje zelf zou aan onze kant zou staan ("America one, VC ten!"). Toen we daar aankwamen was het muisstil. De luit droeg me op om samen met George Dimaggio op onderzoek te gaan, er was gewoon niemand daar. Zo'n 3 kilometer buiten het dorp in de rijstvelden vonden we de lijken: mannen, vrouwen en kinderen... iedereen was geexecuteerd. Aan de staat van de lichamen te zien waren we 2 dagen te laat gekomen. The horror... The horror!!
De dorpen vond ik altijd het ergste, je wist nooit wanneer een van de inwoners achter je opdook met een mes of geweer. In de jungle kon je in ieder geval nog schieten op alles wat verdacht was...
Ik moest in ene denken aan die keer dat we tijdens een verkenningstocht in een dorpje in de bergen in de buurt van Da Nang kwamen. Het was bekend dat de Victor Charlie daar erg actief was maar het dorpje zelf zou aan onze kant zou staan ("America one, VC ten!"). Toen we daar aankwamen was het muisstil. De luit droeg me op om samen met George Dimaggio op onderzoek te gaan, er was gewoon niemand daar. Zo'n 3 kilometer buiten het dorp in de rijstvelden vonden we de lijken: mannen, vrouwen en kinderen... iedereen was geexecuteerd. Aan de staat van de lichamen te zien waren we 2 dagen te laat gekomen. The horror... The horror!!
De dorpen vond ik altijd het ergste, je wist nooit wanneer een van de inwoners achter je opdook met een mes of geweer. In de jungle kon je in ieder geval nog schieten op alles wat verdacht was...
1997 december. Het was een warme zomerdag en ik kreeg de opdracht om een leider neer te halen, ben gespecialiseerd in snipers met komkommer kogels.
Na 3 weken door het bos te kruipen en mijn eigen stront te eten kwam ik aan. 2 dagen gewacht tot het doelwit aankwam. Helaas werd ik op heterdaad betrapt door de spleetogen. Ik ben toen zwaar mishandeld en 6x verkracht. Ik schijt dagelijks ongecontroleerd mijn onderbroek onder. Ik ben 4 weken later bevrijd door onze held Rambo. 3 weken later was ik terug in NL omdat ik niet meer in staat was om te vechten. Ik heb nu een uitkering waar ik tevreden mee ben.
Ik zal vanavond nog een eerdere missie van mij plaatsen die wel geslaagd was.
Na 3 weken door het bos te kruipen en mijn eigen stront te eten kwam ik aan. 2 dagen gewacht tot het doelwit aankwam. Helaas werd ik op heterdaad betrapt door de spleetogen. Ik ben toen zwaar mishandeld en 6x verkracht. Ik schijt dagelijks ongecontroleerd mijn onderbroek onder. Ik ben 4 weken later bevrijd door onze held Rambo. 3 weken later was ik terug in NL omdat ik niet meer in staat was om te vechten. Ik heb nu een uitkering waar ik tevreden mee ben.
Ik zal vanavond nog een eerdere missie van mij plaatsen die wel geslaagd was.
tralalalalala
quote:Op woensdag 11 juni 2008 16:36 schreef Spuitkomkommer het volgende:
1997 december. Het was een warme zomerdag en ik kreeg de opdracht om een leider neer te halen, ben gespecialiseerd in snipers met komkommer kogels.
Na 3 weken door het bos te kruipen en mijn eigen stront te eten kwam ik aan. 2 dagen gewacht tot het doelwit aankwam. Helaas werd ik op heterdaad betrapt door de spleetogen. Ik ben toen zwaar mishandeld en 6x verkracht. Ik schijt dagelijks ongecontroleerd mijn onderbroek onder. Ik ben 4 weken later bevrijd door onze held Rambo. 3 weken later was ik terug in NL omdat ik niet meer in staat was om te vechten. Ik heb nu een uitkering waar ik tevreden mee ben.
Ik zal vanavond nog een eerdere missie van mij plaatsen die wel geslaagd was.
Juni 1968 - Li Longor
Ik kan mij nog herrineren dat ik wakker werd midden in de jungle. Mijn vertrouwde veldbed voelde klam aan. Mijn uniform voelde hard. Nog altijd was het bloeden niet gestelpt, dit omdat de hospik de nacht ervoor het loodje had gelegd. De arme drommel gleed uit over een banaan en voor hij het wist was daar ineens Ernesto Sesamostratchy die hem onmiddelijk onder vuur nam. Ik kon nog nét wegduiken achter een verlaten XY-28, alvorens de guerillaleider rechtsomkeer maakte. Een grimas van pijn verscheen op mijn gezicht, wetende dat ik geraakt was in mijn bovenarm. Alleen plaatste ik na uren door de jungle te moeten ploeteren mijn veldbed op een beschut plekje. De duisternis zette langzaam in. Daar waren we weer, oude vriend...
Ik kan mij nog herrineren dat ik wakker werd midden in de jungle. Mijn vertrouwde veldbed voelde klam aan. Mijn uniform voelde hard. Nog altijd was het bloeden niet gestelpt, dit omdat de hospik de nacht ervoor het loodje had gelegd. De arme drommel gleed uit over een banaan en voor hij het wist was daar ineens Ernesto Sesamostratchy die hem onmiddelijk onder vuur nam. Ik kon nog nét wegduiken achter een verlaten XY-28, alvorens de guerillaleider rechtsomkeer maakte. Een grimas van pijn verscheen op mijn gezicht, wetende dat ik geraakt was in mijn bovenarm. Alleen plaatste ik na uren door de jungle te moeten ploeteren mijn veldbed op een beschut plekje. De duisternis zette langzaam in. Daar waren we weer, oude vriend...
live as if you'll die today
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
dream as if you'll live forever
- james 'jimmy' dean
ook ik heb het na de slag om La Drang vally niet meer droog kunnen houden. Zeker dagelijk neemt mijn zieke geest controle over mijn lichaam en wordt ik gedwongen mij aan buitensporige activiteiten deel te nemen. Het oraal tot je nemen van warme ontlasting of jezelf rectaal pijnigen met houten keukenmetarieel bewegend en pulserend gedurende 45 minuten behoren tot deze activiteiten. Mijn vriendin vind het niet zo erg, ook niet dat mijn gezicht was kapotgeschoten in '68 (Laos, La pong berg), ze vind me nogsteeds best aardig.
Snachts badend in zweet en urine beleef ik mijn avonturen weer keer op keer, en dat deed mij realiseren dat ik deze verhalen wou delen met mijn mede kameraden.
Snachts badend in zweet en urine beleef ik mijn avonturen weer keer op keer, en dat deed mij realiseren dat ik deze verhalen wou delen met mijn mede kameraden.
long dark curly hair with a smooth face, crystal blue eyes and a stunning body, yep thats my girl.
Juli 1969, Da Nang.
Ik kan me het nog goed herinneren. We liepen al uren door de jungle, na een hevige een aanval waarbij we vele kameraden hadden verloren. M'n beste vriend, Jack Walker was in z'n been geraakt. De kogel was vrijwel direct eruit gehaald door een veldhospik, die kort daarna een kogel door z'n kop kreeg. Maar goed ook. Ik vond hem al zo'n eigenwijze leeghoofd. Ik nam echter wel steeds meer afstand van Jack; Dat gat in z'n been begon behoorlijk te stinken.. erger dan een ongewassen kut.
We kregen stervens honger. In de verte zagen we een boer met wat rijstvelden. We stormde erop af en ontnamen hem al z'n voedsel. Een paar kameraden van me sloegen de boer nog een paar keer in z'n ballen waardoor hij bibberend in elkaar stortte. Toen ik hem zo zag zag ik gelijk een kip voor me. "Bwa hua ti tjung hwa!".. heerlijk volk is dat toch met die gekke geluiden. Toen we wegliepen kwam ie ons even achterna met een hooivork. Ik weet niet meer wat hij zei, maar aan z'n gekke stem te horen is het vast niet goed..
Ik kan me het nog goed herinneren. We liepen al uren door de jungle, na een hevige een aanval waarbij we vele kameraden hadden verloren. M'n beste vriend, Jack Walker was in z'n been geraakt. De kogel was vrijwel direct eruit gehaald door een veldhospik, die kort daarna een kogel door z'n kop kreeg. Maar goed ook. Ik vond hem al zo'n eigenwijze leeghoofd. Ik nam echter wel steeds meer afstand van Jack; Dat gat in z'n been begon behoorlijk te stinken.. erger dan een ongewassen kut.
We kregen stervens honger. In de verte zagen we een boer met wat rijstvelden. We stormde erop af en ontnamen hem al z'n voedsel. Een paar kameraden van me sloegen de boer nog een paar keer in z'n ballen waardoor hij bibberend in elkaar stortte. Toen ik hem zo zag zag ik gelijk een kip voor me. "Bwa hua ti tjung hwa!".. heerlijk volk is dat toch met die gekke geluiden. Toen we wegliepen kwam ie ons even achterna met een hooivork. Ik weet niet meer wat hij zei, maar aan z'n gekke stem te horen is het vast niet goed..
Erg is dat he? als ik dat soort activiteiten uitvoer dan zie ik voor een paar seconden al die doden niet meer voor me.. verlichting!quote:Op woensdag 11 juni 2008 17:03 schreef NTCE het volgende:
ook ik heb het na de slag om La Drang vally niet meer droog kunnen houden. Zeker dagelijk neemt mijn zieke geest controle over mijn lichaam en wordt ik gedwongen mij aan buitensporige activiteiten deel te nemen. Het oraal tot je nemen van warme ontlasting of jezelf rectaal pijnigen met houten keukenmetarieel bewegend en pulserend gedurende 45 minuten behoren tot deze activiteiten. Mijn vriendin vind het niet zo erg, ook niet dat mijn gezicht was kapotgeschoten in '68 (Laos, La pong berg), ze vind me nogsteeds best aardig.
Snachts badend in zweet en urine beleef ik mijn avonturen weer keer op keer, en dat deed mij realiseren dat ik deze verhalen wou delen met mijn mede kameraden.
ik ben er gvd dood gegaan, kut spleetogen met hun kanker boobytraps 
There's a virus in my system
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
|
|
