Nu willen wij graag de ervaringen weten die jij en of je vriend(in) hebben opgedaan tijdens het samenwonen en dan vooral gericht op dingen die niet direct met de relatie te maken hebben , mag wel maar liever toegespits op het wonen , verzekeringen en dingen waar je tegenaan liep.
Liepen dingen anders dan dat je ze van te voren ingeschat had
Hoe heb jij je erop voorbereid en waar kwam je later achter van dat je het vergeten was of over het hoofdgezien had.
alvast bedankt
Verder: degene op wiens naam de woning staat, krijgt de vervelende rekeningen: afvalstoffenheffing en dat soort dingen. Als je een gezamenlijke rekening opent, stort daar dan iedere maand een bedrag op dat ongeveer 50 Euro hoger ligt dan je totale vaste lasten. Aan het eind van het jaar heb je dan een beetje gespaard voor die belastingen, voor extra gas-, water-, licht-eindafrekeningen e.d. Geld dat je daar weer van over houdt, kun je mooi besteden aan een weekendje weg met zijn twee, of een nieuwe wasmachine of whatever 
Van tevoren kwam iedereen met spookverhalen, want "jullie kennen elkaar nog maar zo kort blabla" "helemaal alleen in een vreemde stad, bla bla (had ik al eerder gedaan)"
We wonen nu een half jaar samen en ik vind dat het nog steeds perfect gaat.
Wij zijn verzekerd via de woningbouwverening. WA zit daarbij, rook- en waterschade enzo. Een echtsbijstandverzekering zit er ook bij en nog iets geloof ik. 
Via de Dela hebben we een uitvaartverzekering die in
natura uitbetaald. (was eerst via mijn ouders verzekerd) We hebben een gezamelijke rekening waar we beiden geld op storten en daar betalen we de huur enzo van.
Het inrichten van een huis kost een heleboel geld. Dat
viel nog flink tegen. Onze flat is niet groot maar bijv. verf (alles is geschilderd) is duur. Gelukkig hoefden we niet de hele vloer opnieuw te leggen, maar het stukje slaapkamer was al duur genoeg.
Omdat ik al een paar jaar op mezelf woonde, hoefde ik niet te wennen aan het huishouden. Het was wel even wennen dat er nu weer iemand thuis is die 'op je wacht'. Een huisgenoot in een studentenhuis maakt het niet uit of ik 's nachts thuiskom.
Erg belangrijk: we hebben 2 pc's.
Barb heeft gelijk wat betreft het leuke-dingen-doen. Dat moet je niet vergeten!
zo niet, dan moet degene die van buiten komt een nieuwe huisarts en eventueel ook een nieuwe tandarts.
Sluit een samenlevingscontract af. Het lijkt allemaal niet zo nodig, want uiteraard kunnen jullie nu nog samen door een deur, maar als het fout mocht gaan (war je natuurlijk niet vanuit gaat maar wat altijd kan gebeuren) is het toch wat fijn als er al zaken duidelijk op papier staan!
Hmm, ik zal nog eens verder denken
quote:samenlevingscontract was al een zeker punt voor ons , is soms ook vereist bij sommige dingen die je samen wil doen
Op maandag 11 maart 2002 15:06 schreef miss_sly het volgende:
Wonen jullie nu al in dezelfde stad/dorp?
zo niet, dan moet degene die van buiten komt een nieuwe huisarts en eventueel ook een nieuwe tandarts.Sluit een samenlevingscontract af. Het lijkt allemaal niet zo nodig, want uiteraard kunnen jullie nu nog samen door een deur, maar als het fout mocht gaan (war je natuurlijk niet vanuit gaat maar wat altijd kan gebeuren) is het toch wat fijn als er al zaken duidelijk op papier staan!
Hmm, ik zal nog eens verder denken
zij kan bv alleen bij mij onder mijn door mijn baas betaalde ziektekostenverzekering als wij bv getrouwd of een samenlevingscontract hebben. zo zijn er wel meer dingen waarvoor zo'n samenlevingscontract handig is , het is niet altijd nodig voor negatieve zaken
quote:dat is geen gemakkelijk iets , aangezien er tegenwoordig al wachtlijsten zijn voor tandartsen en huisartsen , wij wonen allebei dicht bij elkaar , maar net in 2 verschillende plaatsen. Ik denk dat er weinig problemen zijn met het behouden van onze huis- en tandartsen tot er een plek is vrijgekomen , het is ook helemaal afhankelijk waar wij leefruimte kunnen krijgen
Op maandag 11 maart 2002 15:06 schreef miss_sly het volgende:
Wonen jullie nu al in dezelfde stad/dorp?
zo niet, dan moet degene die van buiten komt een nieuwe huisarts en eventueel ook een nieuwe tandarts.
Volgens de regels moet je huisarts binnen een kwartier reizen kunnen bereiken (of hij jou). Echter, zolang je geen andere huisarts hebt kun je nog gewoon bij je oude terecht hoor! Voor tandartsen geldt dit niet, dus die kun je gewoon aanhouden.
Dat samenlevingscontract is (iig bij mij en mijn vriendin) iets wat wij eerst niet wilden doen, je gaat er dan eigenlijk toch van uit dat áls het mis gaat je elkaar niet genoeg kan vertrouwen om het samen op te lossen. Wij hadden besloten om het niet te doen, totdat de notaris BIJ DE OVERHANDIGING VAN DE SLEUTEL! fijntjes opmerkte dat als wij geen samenlevingscontract hebben en een van ons beiden komt te overlijden dat er dan meer als 30% van de levensverzekering naar de belasting gaat ipv naar de hypotheek. Toch maar ff snel zo'n papier gaan halen dus 
Verder is het ons hartstikke meegevallen, en genieten we nog iedere dag!
Veel succes met de voorbereidingen!
quote:was zeker schikken he
Op maandag 11 maart 2002 16:31 schreef Gellarboy het volgende:
Toen ik ging samenwonen liep ik tegen een gigantische stapel foto's van Oxazepam aan. Maar daar was wel overheen te komen.
je had zeker eric york verwacht
Leuk voor je, wie is de gelukkige ?
quote:[beetje offtopic maar wel in het goede forum]
Op maandag 11 maart 2002 23:11 schreef shmoopy het volgende:
Gezien de openingspost heb ik hem even een zwiepje gegeven.
Wat een werklust!
[/beetje offtopic maar wel in het goede forum]
quote:een bijna buurtgenoot van je , woont op de vleutenseweg
Op maandag 11 maart 2002 23:06 schreef Bluezz het volgende:
Morph!
Leuk voor je, wie is de gelukkige ?
enige waar we ons op verkeken is het geld wat in het inrichten gaat zitten. gaat echt hard, tafeltje hier, kastje daar, gordijnen , verf, hout, behang.. etc. etc.
suc6!
quote:Als je via familie etc. enig meubelmateriaal kunt scoren dan kan dat een hoop geld schelen, en dan heb je in ieder geval in het begin iets om op te zitten (later heb je nog tijd genoeg om het in te ruilen voor iets wat wat minder jaren-70 is
Op donderdag 14 maart 2002 17:09 schreef BDisOKE het volgende:
enige waar we ons op verkeken is het geld wat in het inrichten gaat zitten. gaat echt hard, tafeltje hier, kastje daar, gordijnen , verf, hout, behang.. etc. etc.
).quote:bankje met kleedje eroverheen doet wonderen
Op vrijdag 15 maart 2002 09:01 schreef SigmundFreud het volgende:[..]
Als je via familie etc. enig meubelmateriaal kunt scoren dan kan dat een hoop geld schelen, en dan heb je in ieder geval in het begin iets om op te zitten (later heb je nog tijd genoeg om het in te ruilen voor iets wat wat minder jaren-70 is
)quote:Dat wijf bleek niet te kunnen koken
Op maandag 11 maart 2002 14:13 schreef morpheus_at_work het volgende:
waar kwam je later achter van dat je het vergeten was of over het hoofdgezien had.
Bedenk je bijvoorbeeld dat de ander bezoek heeft dat jij niet zo gezellig vindt. Of een karweitje of hobby die je wilt uitvoeren maar onmogelijk dag en nacht de kamer in beslag kan nemen.
Hoe lief je elkaar ook vindt je kan niet constant alles met elkaar delen kwa plekken, gesprekken en spullen: op den duur vliegt dat toch naar de keel.
Als kind had je wel je eigen speeltjes en plekjes: geef dat niet op vanwege de liefde. Juist die kleine verschillen in partners en hun eigen dingetjes maken ook dat ze op elkaar vallen. Gooi dat dus niet weg.
Doe ook niet allebei al je troep van het alleenwonen of uit je jeugd weg. Daar krijg je spijt van: wat geschiedenis van jezelf om je heen is leuk. Het geeft je de kans over vroeger te vertellen want het herinnert je aan dingen.
In het begin lijkt dat allemaal onbelangrijk want je hebt samen een nieuwe start maar alles went en op een gegeven moment ga je verlangen naar dat waar je verder ook nog aan gewend was.
Veel succes en geniet van elkaar!
Lurky, ervaringsdeskundige
[Dit bericht is gewijzigd door Lurky op 18-04-2002 20:06]
Gewoon even informeren, maar als je toch redelijk dichtbij je arts woont, en je vertrouwd die persoon, waarom weggaan.
Een arts moet inderdaad binnen 15 min. bij je kunnen zijn, zonder snelheidsovertredingen.
quote:een tandarts hoef je niet in dezelfde woonplaats als jezelf te hebben. als hij/zij bevald dan blijf je daar toch?! de mijn e zit ook 30 km verderop
Op maandag 11 maart 2002 15:23 schreef morpheus_at_work het volgende:[..]
dat is geen gemakkelijk iets , aangezien er tegenwoordig al wachtlijsten zijn voor tandartsen en huisartsen , wij wonen allebei dicht bij elkaar , maar net in 2 verschillende plaatsen. Ik denk dat er weinig problemen zijn met het behouden van onze huis- en tandartsen tot er een plek is vrijgekomen , het is ook helemaal afhankelijk waar wij leefruimte kunnen krijgen
alleen de huisarts moet idd binnen 15 minuten bij je kunnen zijn zoals iemand al meldde. maar als een van beide bij de ander opkomt is het vaak geen probleem
Interessant topic, ik ben met mijn vriendje namelijk ook bezig een huisje te zoeken om ons dan daar saampies te gaan vestigen!
Wat ik me nou afvroeg, hoeveel waren jullie nou kwijt aan de inrichting van het huis?? Of ongeveer?
en hoeveel boodschappen/huishoudgeld geven jullie nou per week uit?
Andere tips e.d. zijn natuurlijk ook welkom
Ook een voordeel voor ons: het is een huurwoning, dus geen gedonder met hypotheken (zeker niet in deze tijd, ik zou er voorlopig niet aan beginnen).Qua boodschappengeld, we doen dat best simpel. Het is rond de 300 euro per maand wat we aan eten enzovoorts kwijt zijn. Dan doen we niet eens echt zuinig moet ik zeggen... Het kan dus behoorlijk omlaag als je je best ervoor zou doen.
Wat het verdelen betreft, op dit moment ben ik de enige die werkt, m'n vriendin heeft geen inkomen (ook geen uitkering). We kunnen het van mijn loon best trekken, er blijft zelfs nog wel wat over. Ik heb dan met m'n vriendin wel de afspraak dat als ze werk heeft, dan zorgt zij voor de boodschappen. Ik betaal dan de rest, wat gelukkig ook best meevalt (ik ben denk ik rond zo'n 450 euro per maand kwijt aan stookkosten, huur en verzekeringen).
quote:hier voeg ik niks aan toe
Op maandag 11 maart 2002 14:25 schreef Barb het volgende:
Sorry, toch een ding over de relatie: de klassieke "samenwoonfout" is dat men, juist doordat je elkaar al dagelijks ziet, dingen gaat ondernemen met anderen (door de weeks naar de film ofzo), met als gevolg dat je bijna nooit meer samen iets aan leuke vrijetijdsontspanning doet, onder het mom van "we zien elkaar de hele dag al". Hou het verschil tussen kwantiteit en kwaliteit goed in de gaten en reserveer tijd om samen dingen te doen buitenshuis.Verder: degene op wiens naam de woning staat, krijgt de vervelende rekeningen: afvalstoffenheffing en dat soort dingen. Als je een gezamenlijke rekening opent, stort daar dan iedere maand een bedrag op dat ongeveer 50 Euro hoger ligt dan je totale vaste lasten. Aan het eind van het jaar heb je dan een beetje gespaard voor die belastingen, voor extra gas-, water-, licht-eindafrekeningen e.d. Geld dat je daar weer van over houdt, kun je mooi besteden aan een weekendje weg met zijn twee, of een nieuwe wasmachine of whatever
quote:euhm gelukkig niets geworden , hopelijk volgend jaar met jou
Op zondag 11 januari 2004 19:44 schreef Meimeltje het volgende:
En hoe gaat het nu met het samenwonen Morpheus??
100x zo leuk Toch maar eens kicken...
Ik wilde er geen topic voor aanmaken.
Situatie is al volgt.
Ik huur via een woningstichting, mijn vriendin zou bij mij intrekken. Het apartement blijft op mijn naam staan, omdat je daarvoor langer ingeschreven moet staan.
Verder is alles er al qua inrichting, zij brengt alleen haar eigen kleding / pc in.. plus nog een en ander aan uitzet (blijkbaar heb ik zelf nog niet genoeg pannen etc).
Zij verdient ongeveer de helft van mij en ik heb uit een vorige relatie nog een krediet openstaan van 26.000 euro, waar ik haar niet verantwoordelijk voor wil maken. Tegelijk wil ik niet dat mochten we uit elkaar gaan, ik met veel midner overblijf dan dat ik begon.
Ik wil sowieso een keer met een notaris gaan praten... maar dan nog.. wat zou verstandig zijn.. sowieso een contract .. maar een samenlevingscontract, of is wellicht een geregistreerd partnerschap?
zij deelt gewoon mee naar ratio in de kosten die gemaakt worden voor levensonderhoud , geen idee of jullie al toe zijn aan zware middelen als geregistreerd partnerschap
In plaats van nuecken als je dat uitkomt
quote:Als jij dat denkt... moet je dat vooral geloven SeLang...Op donderdag 27 oktober 2005 15:36 schreef SeLang het volgende:
Waar je tegen aanloopt is dat je dat wijf nu de hele dag ziet
In plaats van nuecken als je dat uitkomt
Ook hebben we toen een testament laten opstellen zodat ik van haar erf en niet haar familie.
Een geregistreerdpartnerschap is hetzelfde als trouwen.. En trouwen doe je natuurlijk onder huwelijkse voorwaarden want anders deel je samen je bezittingen en schulden..
Dus het advies.. Een samenlevingscontract... En de notaris heeft daar natuurlijk veel informatie (en ook een foldertje) over.. Overigens ga wat rondshoppen voor de notaris want dat kan zo 300 euro schelen voor een samenlevingscontract en testament..
quote:Wij kregen op 9 juni '89 verkering. De eerste nacht heb ik bij hem geslapen. Daarna sliep hij steeds bij mij. Oftewel, in principe woonden wij al vanaf dag 1 samen.Op maandag 11 maart 2002 14:36 schreef YPPY het volgende:Het is mij 100% meegevallen.
Van tevoren kwam iedereen met spookverhalen, want "jullie kennen elkaar nog maar zo kort
Na een half jaar hebben we zijn flat en mijn huis ingeruild voor een andere huurwoning.
Zomer 91 getrouwd.
Wij hebben toen we officieel samenwoonden meteen één lopende rekening opgezegd en van de andere een en/of rekening gemaakt. Verder openden we een gezamenlijke spaarrekening waarop we spaarden voor de bruiloft. Nooit problemen gehad over het geld, wie wat betaalde of wat dan ook. Nog steeds alles samen. Eén rekening, één spaarrekening en twee kinderrekeningen.
Waar we wel tegenaan liepen: We hadden alles dubbel. Hij had mooiere meubels, dus die van mij konden eruit. We hebben gewoon alle lp's en cd's bij elkaar gezet. Niks beschreven. We hadden twee pannensets, twee strijkplanken en strijkijzers, enz....
We hebben jaren later één en ander aan mijn schoonzus gegeven, toen zij ging trouwen.