religieus geïnspireerde angstklachten

Ik kom er morgen even op terug maar ik was er toch serieus van overtuigd dat de hel niet bestaat.

Dit is dus wat ongelovigen mensen bedoelen met indoctrinatie, . Ik zelf geloof niet in een hel anders ben je geen liefde volle god.

In Johannes staat 10 en 14

"Jezus ging dus verder: ‘Waarachtig, Ik verzeker u: Ik ben de deur voor de schapen. "
"Ik ben de deur; wie door Mij binnenkomt zal gered worden: die kan vrij in en uit gaan en zal weidegrond vinden. "
"Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. "

Van wipikedia
Het christendom telt op wereldniveau 2 miljard gelovigen en is daarmee de grootste religie. Het christendom is verdeeld in 1,1 miljard rooms-katholieken (nieuwe cijfers: 1,33 miljard), 216 miljoen orthodoxe christenen, 367 miljoen protestanten, 84 miljoen anglicanen, 414 miljoen Onafhankelijken (niet behorend tot de belangrijkste stromen van het christendom) en 31.7 miljoen "marginalen" (de Jehova's getuigen, de mormonen, enz.).

dat zijn 2 miljard mensen aangezien er +- 4miljard in een andere religie geloven betekent dat de hel vele male groter zal zijn. Neem niet aan dat je mensen eerst creeert om ze daarna eeuwig te verdoemen! Stel dat jij God was en de mens gecreeert had inclusief zonden zou jij dan kunnen zeggen als liefdevol persoon ik laat jou eeuwig branden als je een fout maakt. Je kan ze hoogsten bang maken om er zo voor te zorgen dat ze zich proberen liefdig en vredig te gedragen.

Tjah... een vriendin van me pleegde zelfmoord omdat ze het niet meer aankon, ze wou weten ofdat het echt waar was.

TVP, want Christelijk.

Mmmhm tja, het wordt er echt in gestampt, begrijp me niet verkeerd maar ik vind het persoonlijk hersenspoeling je kinderen een geloof opdringen.
Zelf hebben ze dat bij mij gepoogd al hoewel in zeer matige zin, mijn vader is gelukkig ook een realist en is ook een technisch persoon. Vrijwel alle techneuten zijn ergens wel darwinisten en vanuit de natuurkunde en biologie kijk je toch heel anders naar de wereld.

Ik zou in jouw plaats dat soort onderwerpen vermijden met je familie en het er proberen bij te laten, ga er niet op in.
Zij geven jouw "afvalligheid" geen respect en denken mogelijk dat ze jouw kunnen overtuigen omdat je twijfelt.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 23:49 schreef Alleslijm het volgende:
Ja, die dominee zei ook tegen me dat er in de bijbel niet bijster veel aanwijzingen waren voor de hel en dat Openbaringen (waar mijn gelovige vrienden telkens naar verwijzen) duidelijk gericht was op de politieke situatie waarin Johannes toen zat. Maar goed, mijn geloofsgemeenschap gelooft dus dat dat allemaal beeldspraak over de nieuwe hemel ende aarde is.

En dan blijft er dus de angst voor een eeuwigheid in de hemel/hiernamaals.

Maar ik ben wel benieuwd naar de onderbouwing van jouw overtuiging

Hoi,

Vervelend dat je in zo'n situatie zit en zulke angsten hebt.

Toevallig heb ik de hel net behandeld in een ander topic dus ik quote dat stuk wel even voor je om duidelijkheid te geven over wat de bijbel zegt over de 'hel'. Ik denk dat dit best nauwkeurig is. Het gaat over de 'eeuwige straf van vuur'.

In het hebreeuws kan 'eeuwig' ook betekenen dat de gevolgen eeuwig duren. De dood die door dat vuur komt duurt eeuwig, niet het branden. Daarom heet het de 'tweede dood'. Verzen in de rest van de bijbel bewijzen dat we het zo moeten lezen:

De doden zullen als as onder je voeten worden:

Maleachi 4
1 Want ziet, die dag komt, brandende als een oven, dan zullen alle hoogmoedigen, en al wie goddeloosheid doet, een stoppel zijn, en de toekomstige dag zal ze in vlam zetten, zegt de HEERE der heirscharen, Die hun noch wortel, noch tak laten zal.
2 Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen; en gij zult uitgaan, en toenemen, als mestkalveren.
3 En gij zult de goddelozen vertreden; want zij zullen as worden onder de zolen uwer voeten, te dien dage, dien Ik maken zal, zegt de HEERE der heirscharen.

Het vuur zal verslinden en doen verdwijnen, niet zonder ooit te stoppen martelen:
Openbaring 20:9 En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad; en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden.

Psalmen 21:9
10 Gij zult hen zetten als een vurige oven ter tijd uws toornigen aangezichts; de HEERE zal hen in Zijn toorn verslinden, en het vuur zal hen verteren.

Psalmen 37:20 Caph. Maar de goddelozen zullen vergaan, en de vijanden des HEEREN zullen verdwijnen, als het kostelijkste der lammeren; met den rook zullen zij verdwijnen.

De verdelging, de dood dus, duurt tot in de eeuwigheid:
Psalmen 92:8 Dat de goddelozen groeien als het kruid, en al de werkers der ongerechtigheid bloeien, opdat zij tot in der eeuwigheid verdelgd worden.

Sodom en Gomorra hebben ook de straf van het eeuwige vuur ondergaan, maar die steden bestaan niet meer en de inwoners zijn al lang dood:

Judas 7 Gelijk Sodoma en Gomorra, en de steden rondom dezelve, die op gelijke wijze als deze gehoereerd hebben, en ander vlees zijn nagegaan, tot een voorbeeld voorgesteld zijn, dragende de straf des eeuwigen vuurs.

2 Petrus2:6 En de steden van Sodoma en Gomorra tot as verbrandende met omkering veroordeeld heeft, en tot een voorbeeld gezet dengenen, die goddelooslijk zouden leven;

Dan dienen we een vuur dat nooit geblust zal worden in de juiste manier op te vatten:

Jeremia 17:27 Maar indien gij naar Mij niet zult horen, om den sabbatdag te heiligen, en om geen last te dragen als gij op den sabbatdag door de poorten van Jeruzalem ingaat; zo zal Ik een vuur in haar poorten aansteken, dat de paleizen van Jeruzalem zal verteren, en niet worden uitgeblust.

Deze profetie werd op de volgende manier vervuld:
Jeremia 52
12 Daarna, in de vijfde maand, op den tienden der maand (dit jaar was het negentiende jaar van den koning Nebukadrezar, den koning van Babel), als Nebuzaradan, de overste der trawanten, die voor het aangezicht des konings van Babel stond, te Jeruzalem gekomen was;
13 Zo verbrandde hij het huis des HEEREN en het huis des konings; mitsgaders alle huizen van Jeruzalem en alle huizen der groten verbrandde hij met vuur.

2 Kronieken 36
19 En zij verbrandden het huis Gods, en zij braken den muur van Jeruzalem af, en al de paleizen daarvan verbrandden zij met vuur, verdervende ook alle kostelijke vaten derzelve.
20 En wie overgebleven was van het zwaard, voerde hij weg naar Babel, en zij werden hem en zijn zonen tot knechten, tot het regeren des koninkrijks van Perzië;
21 Opdat het woord des HEEREN vervuld wierd, door den mond van Jeremia, totdat het land aan zijn sabbatten een welgevallen had; het rustte al de dagen der verwoesting, totdat de zeventig jaren vervuld waren.

De tempel is niet nog steeds aan het branden.

Het vuur na het laatste oordeel zal dus niet eeuwig duren, maar het zal branden totdat het gedaan heeft wat het moet doen, de schuldigen verteren en verdelgen en zij zullen tot in de eeuwigheid nooit meer terugkomen. Het is de absolute dood.

Wat ik geloof is dat God je oordeelt op basis van het licht dat je hebt. Als jij niet kan geloven, ookal ben je gelovig opgevoed, zal je denk ik niet zomaar sterven als je toch naar waarheid leeft. Als je wel gelooft en weet dat het de waarheid is, en toch doorzondigt, heb je wel een probleem. Maar de dood is dus voor degenen die de hemel niet halen. Maar waarom zou je willen sterven?

Zelf ben ik vorig jaar christen geworden en ervaar eigenlijk precies het omgekeerde proces van jou, gelovig worden is de mooiste ervaring van mijn leven gebleken!

Mag ik vragen wat jouw beeld van de hemel is? Sinds ik God ken wil ik niets liever dan naar de hemel, een paradijs zonder zonde, waarin Hij koning is, alles onvoorstelbaar veel mooier en fantastischer is dan in dit leven, ik kan niet wachten. Wat zijn voor jou obstakels gebleken om te geloven?

[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 28-05-2008 00:10:03 ]

tvp want fundamentalistisch Atheïst.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 23:05 schreef Alleslijm het volgende:
Heb even getwijfeld of ik dit in R&P moest zetten, maar denk toch dat het meer een religieus topic is.
[..]

Zijn er mensen hier die zich in mijn verhaal herkennen? Hoe gaan jullie met deze gedachten om?

Als je het nog niet gelezen hebt, dan kan ik 'The God Delusion' van Dawkins aanraden. Ik vond dat hij erg goed weet te verklaren waarom het heel erg moeilijk is om compleet afscheid te nemen van die geloofsgevoelens, ook al ben je er verstandelijk al lang achter dat er geen reet van klopt.

Alleslijm, op de website van richarddawkins.net bestaat een speciale pagina waar heleboel mensen, w.o. veel jongeren, hun verhaal van geloof naar ongeloof hebben neergezet en hoe ze er meer omgaan.
The converts corner, ik neem aan dat Engels geen probleem voor je zal zijn.
Overigens is de hele site interessant en kan misschien je meer ondersteuning bieden.

bij alles waar je ooit sterk in hebt gelooft, kost het échte afscheidnemen tijd. gun jezelf die tijd en verwacht niet dat je van de ene op de andere dag volkomen gelukkig bent met je 'nieuwe leven'.

dit geldt dus ook voor dromen, die je nog wel lang zal houden, misschien wel altijd. gelukkig zullen ze steeds minder vaak voorkomen en vervangen worden door mooie nieuwe dromen met de intellectuele vrijheid aan je zijde.

Alleslijm, heb je weleens verdiept in een ander geloof dan het Christendom? Want er is een grote kans dat het christelijke geloof een dwaalleer is. Misschien moet je niet zo spartelen en gemarteld worden binnen het Christendom en beyond Christianity zoeken.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:28 schreef Super7fighter het volgende:
Alleslijm, heb je weleens verdiept in een ander geloof dan het Christendom? Want er is een grote kans dat het christelijke geloof een dwaalleer is. Misschien moet je niet zo spartelen en gemarteld worden binnen het Christendom en beyond Christianity zoeken.

dit is in mijn ogen vergelijkbaar met een meisje dat verkracht wordt door haar neef en eindelijk de moed heeft gevonden om het haar vader te vertellen. die haar dan vervolgens vermoordt.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:31 schreef Alleslijm het volgende:

[..]

Heb me wel degelijk ingelezen in de Islam

Vooral de passages over de hel waarin ongelovigen de huid wordt afgestroopt en het er iedere keer weer aangroeit, om opnieuw afgestroopt te worden deden me beseffen dat ook deze religie de oplossing niet bood.

Wat voor zieke God zou je hebben die zn eigen schepsels zo laat martelen?

Super zag even potentie om een zieltje te winnen. De posts van die troll zijn beter gewoon te negeren. De kans dat je dommer wordt of je irriteert aan stompzinnigheid bij het lezen van zijn posts is significant.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:31 schreef Alleslijm het volgende:

[..]

Heb me wel degelijk ingelezen in de Islam

Vooral de passages over de hel waarin ongelovigen de huid wordt afgestroopt en het er iedere keer weer aangroeit, om opnieuw afgestroopt te worden deden me beseffen dat ook deze religie de oplossing niet bood.

Wat voor zieke God zou je hebben die zn eigen schepsels zo laat martelen?

Dezelfde God als die van het Christendom, die ook eeuwige hel en verdoemenis in het vooruitzicht aan de goddelozen en onrechtplegers.

God martelt niet. Je kiest je eigen pad. Dat je in de hel komt is je eigen verdienste. Je hebt twee opties. God geeft jou de keus. Misbruik je de vrije wil, dan hangen daar ook consequenties aan vast.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:36 schreef Monolith het volgende:

[..]

Super zag even potentie om een zieltje te winnen. De posts van die troll zijn beter gewoon te negeren. De kans dat je dommer wordt of je irriteert aan stompzinnigheid bij het lezen van zijn posts is significant.

Zit je weer te flamen? Ik heb de Islam niet eens genoemd. Een ander geloof hoeft niet per se op de Islam betrokken te worden. Of ben je gewoon paranoide?

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:33 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

dit is in mijn ogen vergelijkbaar met een meisje dat verkracht wordt door haar neef en eindelijk de moed heeft gevonden om het haar vader te vertellen. die haar dan vervolgens vermoordt.

Monolith, dit is natuurlijk geestelijke rijkdom voor je, haha.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:28 schreef Super7fighter het volgende:
Alleslijm, heb je weleens verdiept in een ander geloof dan het Christendom? Want er is een grote kans dat het christelijke geloof een dwaalleer is. Misschien moet je niet zo spartelen en gemarteld worden binnen het Christendom en beyond Christianity zoeken.

De kans dat het Christelijke geloof een dwaalleer is, is m.i. 100%. Net zoals de Islam of het Jodendom. Het maakt geen fuck uit, een imaginair vriendje blijft een imaginair vriendje, of je hem nou Jezus of Mohammed noemt.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:40 schreef Super7fighter het volgende:

[..]

Zit je weer te flamen? Ik heb de Islam niet eens genoemd. Een ander geloof hoeft niet per se op de Islam betrokken te worden. Of ben je gewoon paranoide?

Vreemd dat TS gelijk leek te begrijpen waar je het op doelde, net als Zoalshetis.

Edit: Maar goed, dit is geen topic voor dergelijk triest geneuzel. Ik laat het verder wel aan mensen die serieuze on topic reacties willen geven.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:41 schreef Monolith het volgende:

[..]

Vreemd dat TS ook gelijk leek te begrijpen waar je het op doelde, net als Zoalshetis.

Een simpele klik op mijn postgeschiedenis spreekt boekdelen over mijn interesses, toch? En zoalshetis is gewoon een slechte troll.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:47 schreef Super7fighter het volgende:

[..]

Een simpele klik op mijn postgeschiedenis spreekt boekdelen over mijn interesses, toch? En zoalshetis is gewoon een slechte troll.

geloof me, zoals je met wel meer dingen doet, ik ben een kritische user. en ik hou jou slechts een spiegel voor. het echte trollen laat ik aan jou over, want ik vind het heerlijk om te happen.

Beste Alleslijm,

Uit jouw verhaal kom ik tot de conclusie dat je meer twijfelt dan dat je echt atheist bent geworden. De twijels die je hebt komen voort uit de gebeurtenissen die je niet goed kan vertalen. Het hart kan niet geloven in iets wat niet in overeenstemming is met de logica. Terwijl jij (in dit geval) via je geweten wel beseft dat er een God moet bestaan, maar welke? En waarom doet hij dingen wat jij niet kan verklaren. Deze twijfels hebben meer te maken omdat je sommige achtergronden niet goed weet. Je stelt jezelf de vraag waarom God mensen, waarvan jij houd, maar die niet geloven in Hem naar de hel worden gestuurd. Je snapt de essentie hier niet van. Terwijl jouw hart en logica niet tevreden is met deze beslissing.
Aan de ene kant wil je niet dat je geliefden naar de hel worden gestuurd, je raakt met deze gedachte zeer bedroefd. Je kan met deze gedachte niet leven. Daarom kies je er voor om niet in een God te geloven zodat je niet met die gedachte hoeft te lopen. Dit doe je natuurlijk onbewust. Een mens kan namelijk niet lange tijd met leed leven. Daarom dat je de makkelijke weg kiest via je onderbewuste.
Als ik jou was zou bij een nederlandstalige imam langsgaan. Iemand die je de achtergronden kan vertellen van de essentie van het bestaan. Het is namelijk belangrijk dat je sommige dingen niet door elkaar haalt zoals prioriteiten in het leven. Je hebt namelijk je vrienden aan de ene kant waar je veel van houd omdat zij om jou geven en omdat je je gezelligheidsbehoefte via hun kwijt kan. Aan de andere kant heb je God die miljoenen malen meer om je geeft. Hij heeft je namelijk uit het niets een bestaan gegeven en waakt over jou. Hij geeft jou zuurstof, eten, drinken, vreugde en zelfs plezier door jou niet alleen te laten o.a. door middel van je vrienden of met een directe contact met jou via he hart. Omdat jouw contact met hem wat verwaterd is kan het lijken dat de aanwezigheid van je vrienden en kennissen sterker lijken. Daarom lijkt het alsof je afgedwaald bent van God. Maar vergeet niet dat iedereen vergankelijk is behalve God. Iedereen is je vriend tot aan de deur van de graf. Uiteindelijk kom je alleen te staan met hem. Zijn aanwezigheid zal dan zo sterk zijn dat je zelfs je beste vriend of moeder niet eens zal herinneren.
Mijn advies is daarom zet je twijfels op papier. Waarom doet God zus en zo. Ga naar een plaatselijk moskee en een nederlandstalige imam en stel die vragen een voor een. Je hoeft geen moslim te worden, Maar de antwoorden die je krijgt zal je logica en gevoelens die jarenlang in de steek zijn gelaten gerust stellen. Daarme zal je ook verlost zijn van je angstaanvallen.

Met vrede,
Kazakx

even voor de duidelijkheid. niet-geloven en atheïst zijn twee verschillende dingen.

Er zijn trouwens wel fora waar meer mensen met dezelfde problemen kampen als jij Alleslijm. Neem bijvoorbeeld dit forum (wel Engelstalig).

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 00:51 schreef Alleslijm het volgende:

Ik heb vroeger online veel discussie gevoerd met atheisten en ik denk dat ze werkelijk van hun stoel zouden vallen als ze zouden weten hoe het er nu voor staat

*valt van stoel

Ik zou mezelf niet expliciet Christelijk noemen, maar wat ik je kan aanraden is om es een keer mensen op te zoeken die vrijzinniger met het Christendom omgaan. Ik kom zelf wekelijks bij een soort van "studentenvereniging" die religieus en maatschappelijk geörienteerd is, en lezingen en discussies over religie en maatschappij organiseert. De manier van geloven is daar heel relaxed, en je kunt er alles zeggen. Vanavond bijvoorbeeld een lezing over de mystieke betekenis van het Hebreeuwse alfabet gehad,en hoe zich dat uit in bijbelverhalen. Die bijbelverhalen worden dan niet letterlijk genomen, maar het wordt vooral vertaald naar vandaag en je eigen leven; wat kun jij er uit halen?

Dat idee dat het leven een Rad van Fortuin is waarmee je een koelkast wint door de juiste religie te kiezen, wordt in mijn ogen steeds belachelijker. Tegelijkertijd ga ik steeds meer de schoonheid en de waarde van het Christelijke en Joodse geloof inzien. Dat kan dus prima samengaan Je angstgevoelens begrijp ik erg goed; ik heb ze zelf ook wel es. Aan de ene kant beangstigt een zinloos bestaan me enorm. Aan de andere kant vergelijk ik het wel es met een tripje; als je een prachtige reis ernaar toe hebt gehad, maakt het dan nog zoveel uit of je einddoel nou wel zo zinvol is? Het klinkt cliché, maar het is een besef wat moet groeien, denk ik

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 01:14 schreef Alleslijm het volgende:
Dus nogmaals: waarom komt God het me niet zelf vertellen?

(En ja, ik heb wel eens een ervaring gehad waarbij ik een heel warm gevoel kreeg toen ik God om hulp vroeg, maar puur rationeel gezien is dat een gevoel dat je zelf oproept. Niettemin ben ik goed het zaadje als dat toch een teken van God was :p)

Nou, maakt het dat minder waardevol? Je kunt je er stuk op rationaliseren dat dat gevoel vanuit jezelf komt, maar het gaat uiteindelijk om dat gevoel wat je ervaart en of je gelukkig bent.

Waarom komt God het je niet vertellen ? Tsja, waarom legt de belastingdienst niet een grote zak geld voor je deur. 't Zou fijn zijn, maar het zou ook een ontiegelijke lamlul van je maken, lijkt me. Ik zou in ieder geval in m'n bed blijven wachten totdat die tweede zak voorbij komt.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 23:05 schreef Alleslijm het volgende:
Zijn er mensen hier die zich in mijn verhaal herkennen? Hoe gaan jullie met deze gedachten om?

Herkenbaar Ben zelf na twintig jaar bij de Gereformeerd Vrijgemaakte kerk te hebben gezeten, tot de conclusie gekomen dat díe stroming het voor mij in ieder geval niet is. Te veel aannames en onzekerheden die als compleet logische waarheden worden gezien.

Wat jij zou moeten doen is praten met mensen die wat gematigder in het christelijke geloof staan. Weet dat de visie waarmee jij bent opgegroeid één van de vele (christelijke) geloofsstromingen is. Je daaraan vasthouden zal altijd veilig voelen, omdat je in je opvoeding niets anders hebt meegekregen dan dat die visie de enige juiste is. Iedereen om je heen gelooft immers hetzelfde. Het loont om met mensen te praten die geheel anders in het (geloofs)leven staan. Hou een [i]open mind[i] en besef dat jij alleen de keuze kan maken op basis van je verstand en je gevoel, meer kan je niet doen. Bang zijn voor een boeman-God die van je verwacht dat jij van alle geloofstradities en -stromingen 'de enige juiste waarheid' kan vinden, is mijn inziens onnodig, zinloos en contra-productief.

tvp, want teletubbie

_{heb het topic ook eventjes doorgestuurt naar Viking84. Wel een beetje haar cup-of-tea en wellicht heeft ze nog wat constructiefs voor de TS}

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 01:12 schreef Alleslijm het volgende:
@ Kazakx

Precies, als God zoveel om mij geeft. Waarom dan niet om mijn ongelovige vrienden? Hoe kan Hij 'leven' met het feit dat Hij ze straks naar de hel stuurt? (Even aannemen dat er een hel is.)

En welke oplossing geeft een imam boven een dominee? (Er zit ook nogal een verschil tussen de ene imam en de andere.)

Dominee: Alleen door Jezus zul je behouden worden
Imam: Doe je plichten volgens de vijf zuilen en je zult behouden worden
Priester: Doe goede daden en je zult behouden worden

In de kern botsen Islam en Christendom met elkaar. (Heb trouwens al bedacht dat ik het beste met een moslim kan trouwen: dan ben ik via het huwelijk met hem geheiligd voor 'Allah' en is hij via het huwelijk met mij geheiligd voor 'God')

En dus kan niemand mij het juiste antwoord geven, want iedereen zegt weer iets anders. En als ik 100 mensen heb gevonden die hetzelfde zeggen, kan ik er zo weer 100 vinden die precies het tegenovergestelde beweren...

Deze vragen die je stelt hebben te maken met de essentie van de schepping. Wat is het doel van het creeeren van de mens? Wie of wat is de mens? Zijn we hier om te genieten van deze inperfecte wereld? Wat wil God van ons? Waarom is er leed? Waarom is er twijfel? Waarom laat God zich niet openbaar zien? Waarom heeft een almachtige God ons niet de tools meegegeven om hem direct te zien te horen?
Nogmaals dit zijn allemaal vragen die te maken hebben met de essentie van de schepping. Als je hier antwoorden op hebt gekregen zullen je twijfels ook verdwijnen waardoor je contact met God weer zal herstellen.
Ik denk dat deze forum niet echt de geschikte plek is om deze vragen te beantwoorden omdat zij vrij lang zijn en het zal nieuwe vragen opwekken die ook beantwoord moet worden. Je twijfels zijn ook niet in 1 dag ontstaan neem ik aan. Er is tijd voor nodig.

En nee de imam zal niet beginnen bij de 5 zuilen. Dat is meer hoe je je leven moet invullen om tot diepere betekenissen te komen. De 5 zuilen zijn niet de essentie van de iman (het geloven).
In jou situatie is het van belang dat je je geloof in God weer hersteld. Dit kan alleen gebeuren als je logische en plausibele antwoorden hebt gekregen op je vragen die betrekking hebben op je twijfels.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 01:40 schreef kazakx het volgende:

[..]

Deze vragen die je stelt hebben te maken met de essentie van de schepping het leven. Wat is het doel van het creeeren van de mens?

Is er niet.

quote:

Wie of wat is de mens?

De mens is een op koolstof gebaseerde levensvorm, ontstaan, niet gecreëerd.

quote:

Zijn we hier om te genieten van deze inperfecte wereld?

Als je dat wil, je mag het helemaal zelf bedenken.

quote:

Wat wil God van ons?

Er is geen God.

quote:

Waarom is er leed?

Omdat onze behoeftes niet altijd bevredigt worden.

quote:

Waarom is er twijfel?

Omdat je zo veel kan kiezen.

quote:

Waarom laat God zich niet openbaar zien?

Omdat er geen God is.

quote:

Waarom heeft een almachtige God ons niet de tools meegegeven om hem direct te zien te horen?

Zie boven.

quote:

Nogmaals dit zijn allemaal vragen die te maken hebben met de essentie van de schepping het leven. Als je hier antwoorden op hebt gekregen zullen je twijfels ook niet verdwijnen.

In een documentaire van Richard Dawkins (Root of all Evil? deel 2) wordt ook een gesprek gevoerd met een psychologe:

quote:

Dawkins meets the psychologist Jill Mytton who suffered an abusive religious upbringing in the Exclusive Brethren – she now helps to rehabilitate similarly affected children. Mytton explains how, for a child, images of hell fire are in no sense metaphorical, but instead inspire real terror. She portrays her own childhood as one "dominated by fear." When pressed by Dawkins to describe the realities of Hell, Mytton hesitates, explaining that the images of eternal damnation which she absorbed as a child still have the power to affect her now.

Het verhaal van deze vrouw lijkt m.i. op jouw verhaal. Zij is een Engelse (als ik het me wel herinner), maar allicht dat in Nederland ook eenzelfde psycholoog wel gespecialiseerd is in zulke gevallen.

Zelf heb ik mijn geloofsafval (voor zover het echt afval was, het werd gewoon op den duur ongeloofwaardiger, alhoewel mijn ouders niet zo streng gelovig waren) niet zo ervaren als jij; de overtuiging dat er geen God is, is daar domweg te groot voor. Jij zegt dat je meer neigt naar atheïsme, in dat geval zal twijfel je wellicht meer parten spelen dan wanneer je een andere geloofsinsteek kiest; anderzijds zijn een paar twijfels die je noemt m.i. wel op elke vorm van geloof van toepassing.

In ieder geval veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je er echt van wakker kunt liggen.

[ Bericht 12% gewijzigd door Iblis op 28-05-2008 02:08:11 ]

Is het overigens geen idee om zulks achterwege te laten:

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 01:40 schreef kazakx het volgende:
In jou situatie is het van belang dat je je geloof in God weer hersteld. Dit kan alleen gebeuren als je logische en plausibele antwoorden hebt gekregen op je vragen die betrekking hebben op je twijfels.

Het loopt de kans nu een beetje een theïst-atheïst reltopic te worden, maar vooruit. Waarom is het precies van belang dat ze haar geloof in God weervindt? Van mij mag ze, daar niet van, maar ik vind het wat ongepast om direct te gaan proseliteren. Bovendien lokt het zo snel discussies uit die de eigenlijke vraag doen ondersneeuwen.

Even een tvp'tje voor later.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 07:55 schreef Alleslijm het volgende:
Ik neig naar het atheïsme, omdat ik wat dat betreft ook wel weer rechtlijnig ben. Mijn psycholoog stelde ook voor om mijn geloof een andere invulling te geven, maar de bijbel lijkt me wat dat betreft wel 'duidelijk'. Als ik er in wil geloven dan moet ik er in geloven en geen bullshit als: 'homoseksualiteit was in die tijd een gruwel in Gods ogen, omdat mensen daarmee vreemde goden aanbaden, etc, etc...' Want op zo'n manier kun je iedere passage wel invullen zoals je wilt en blijft er dus niet veel meer van de bijbel over.

Wat dat soort zaken betreft kun je je afvragen of je naar de letter van de wet moet leven, of dat het om de boodschap in de Bijbel gaat. Het Oude Testament bevat wel meer geboden – geen kleding van twee verschillende stoffen dragen, niet twee gewassen op het veld planten, bij de geboorte van een dochter is een vrouw twee weken onrein, nog weer later moet een lam en een duif naar de tempel gebracht worden om te offeren. Dit doen we niet meer. (Leviticus 12)

Dat heeft volgens mij niet zoveel te maken met het ‘naar believen invullen’ – alhoewel sommigen dat natuurlijk zeggen, maar ik vind dat je die groep dat verwijt net zogoed kunt maken, alhoewel menigeen natuurlijk claimt dat zijn of haar lezing de enige juiste en de ware is.

quote:

Misschien is dat het ook wel: er blijft op den duur niks meer van de bijbel over, omdat het niet meer van toepassing is op de huidige situatie. (En wij maar liedjes zingen over: 'Jezus is de Goede Herder, Jezus Hij is overal'-> Jezus is helemaal niet overal, dat hebben we er zelf van gemaakt.)

Kortom: als ik er een eigen geloof van ga maken, dan hoeft het net zo goed niet van mij, want dan lijkt het me nogal een domme bezigheid.

Je kunt de Bijbel ook gebruiken als morele gids, om er levenslessen uit te trekken. Persoonlijk vind ik dat vaak wel het resultaat van de krenten uit de pap vissen, en er deels een bevestiging van je eigen opvattingen in zien. Zoals Haushofer schrijft over de mystieke interpretatie van teksten, en betrekking op vandaag, dat is wat mij betreft prima, maar ik denk niet louter alleen de Bijbel voorbehouden is. Er zijn genoeg boeken die je kunt gebruiken om een levenshouding te krijgen, of om levenslessen uit te trekken. Sommige mensen (en als ik de stapels in de boekhandel zie, redelijk wat mensen) putten iets uit ‘The Power of Now’ van ‘Eckhart Tolle’. Zo’n benadering ontneemt, voor jou, wellicht de status die de Bijbel in je jeugd had, en het weerspreekt de manier waarop je de Bijbel altijd hebt benaderd, maar ik zou niet kunnen zeggen dat dit inherent een foutieve benadering is.

Je kunt ook je ‘heil’ in de filosofie zoeken. ‘Het leven is zinloos.’ of ‘Hoe verder te gaan na de dood van God’ is een favoriet onderwerp voor existentialistische schrijvers, zoals Nietzsche, Sartre en Camus. De laatste heeft ook Romans zoals ‘De Vreemdeling’ (L'étranger) en ‘De Pest‘ (La Peste) geschreven die als existentialistische klassiekers worden beschouwd.

quote:

(Hoewel het er in de praktijk wel op neer zal komen, aangezien ik in de toekomst misschien wel kindjes krijg en voor die tijd voor de kerk moet trouwen en de kindjes moet laten dopen. Gelukkig heb ik daar weer niet zulke gewetensproblemen mee. Het zal wel een compromis worden, want ik wil mn kinderen niet opvoeden in een streng-christelijke omgeving en mn partner zal waarschijnlijk ook niet al te gelovig zijn :p...)

Ik zou dat zelf volgens mij niet doen, alhoewel ik weet dat m'n ouders het zouden kunnen waarderen. Ik vind het wat religieuze veinzerij; maar goed, als je anders uit de familie ligt. (Overigens stelt de doopbelofte vaak dat je je kind trouw dient te blijven, hoe hij of zij ook opgroeit, en hoe hij of zij ook zal leven.)

Toch meteen maar even reageren (de OP sprak me te zeer aan ).
Ik ben zelf ook christelijk opgevoed, maar niet zo streng als jij. Ik kan me geen hel en verdoemenispreken herinneren en ik hoefde maar 1 keer naar de kerk op zondag (altijd nog 1 keer teveel, maar dat terzijde ). Om een lang verhaal kort te maken: Ik heb me nooit prettig gevoeld bij het geloof. Het bestaan van God was voor mij een gegeven, maar ik heb dikwijls gedacht: "Bestond die hele God maar niet". Vanaf het moment dat ik uit huis ging op mijn 17e ging het geloof een steeds minder grote rol spelen in mijn leven. Ik was er gewoon niet mee bezig, maar als mijn moeder weer dreigde met "Voor alles wat je doet moet je verantwoording afleggen!" dan voelde ik me toch altijd wel erg aangesproken. Ook ben ik altijd gevoelig geweest voor apocalyptische verhalen. Dus hoewel ik me niet met God bezig hield, was ik toch altijd onder de indruk als ik met God geconfronteerd werd. Vanaf mijn 22e kwam daar verandering in. Ik ging vakken volgen aan de theologische faculteit en toen kwam ik erachter dat de Bijbel bol staat van de inconsistenties. Anderen denken misschien: "So?", maar voor mij was de Bijbel een heilig boekwerk, gedicteerd door de almachtige God en zo'n boekwerk hoort geen inconsistenties te bevatten. Alles hoort te kloppen. En dat was dus niet zo. Het begon er dus mee dat ik de Bijbel verwierp als het Woord van God. Maar daaruit volgde niet logisch dat God dus ook niet bestond. God kon best bestaan zonder iets met de Bijbel te maken te hebben. Na een tijdje realiseerde ik me echter dat mijn beeld van God volledig berustte op de Bijbel, dus ging met het verwerpen van de Bijbel ook mijn godsbeeld aan gruzelementen. Van 2006-2007 heb ik erg veel gelezen over deze materie (zowel boeken over de geschiedenis van de Bijbel en het chrisendom als Dawkins e.d.) en nu kan ik - niet zonder trots zeggen - dat ik helemaal van God los ben. Mijn ouders hebben het daar erg moeilijk mee. Regelmatig brandt er een discussie los thuis, ook al probeer ik het onderwerp 'godsdienst' zoveel mogelijk te vermijden. Mijn ouders zijn van mening dat zij bij mijn doop de plicht op zich hebben genomen mij met het geloof op te voeden. Dat mijn opvoeding allang voorbij is (ik ben godbetert 24!) wil er niet echt in bij hun. Ze weigeren te accepteren dat ik er anders tegenaan kijk. Zij mogen hun visie aan mij verkondigen, maar ik moet mijn mond houden, want ik 'maak hen oud' en ik doe hen 'verschrikkelijk veel verdriet'. Maar ik ben niet meer onder de indruk van de tranen van mijn moeder. Ik hoop dat zij op den duur inziet dat ze, uit zelfbescherming, maar het beste haar mond kan houden over dit onderwerp.

Moraal van het verhaal: nadat je je geloof van je af hebt geworpen (de één doet dit vrij snel, de ander doet er jaren over), breekt er een periode van twijfel aan en een gevoel van eenzaamheid (en wederom: voor de ene duurt die periode kort, voor de ander iets langer), maar er komt een dag dat je, zonder je schuldig te voelen, hardop kunt zeggen dat je niet meer in God gelooft en op die dag ben je ook niet meer gevoelig voor theologische dreigementen.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het een enorme bevrijding is en ik gun het elke christen om los te komen van zijn geloof. Het is zo heerlijk om zelf verantwoordelijk te zijn voor je daden! Niet bang te hoeven zijn dat je in de hel terecht komt, omdat je leeft naar je eigen natuur. Jezelf niet voortdurend zondig en onwaardig te hoeven voelen.

Ik heb exact dezelfde fase doorgemaakt en nog steeds kan ik mijn vader niet vertellen dat ik niet geloof.
Hij wordt dan echt ontzettend boos. Wat mij weer sterkt in mijn beslissing. Ik geloof niet in indoctrinatie, dwang of angst. Ik geloof in liefde, zelfbeschikking en keuzevrijheid en als er dan toch een God is, dan is hij het zeker weten met mij eens. Hij heeft mij niet voor niets een stel hersens gegeven.

Ik hoop dat mijn lieve paps in een volgend leven betere keuzes zal maken.