http://www.rotterdamsdagblad.nl/bigbrother
een openhartig interview met Bianca
Rotterdams Dagblad, vrijdag 5 november
Door Tonny van der Mee
,,Ik mis haar heel erg,’’ verzucht Bianca Plune. Het televisiescherm in haar kamer laat een snotterende Karin in het Big Brother huis zien. De huismoeder uit Apeldoorn wordt in het beroemdste huis van Nederland getroost door medebewoners Maurice en Willem, omdat ze haar ’hartsvriendin’ Bianca mist. Omgekeerd is hetzelfde het geval. Maar waar Karin nog vrijwillig ’opgesloten’ zit, is Big Brother voor Bianca afgelopen.
Het meest spraakmakende televisieproject van dit moment, waarbij een groep bewoners is opgesloten in een huis vol camera’s zonder contact met debuitenwereld, wordt nu vanaf de andere kant bekeken. Vorige week donderdag vertrok Bianca vrijwillig uit het huis.
De lol was eraf. Ze wilde de persoonlijke uitdaging aangaan en zichzelf tegenkomen. Dat is gelukt. ,,De kleine dingen in het leven beginnen belangrijk te worden. Muziek, het schrijven, dat heb ik ontzettend gemist. Ik merkte ook dat je jezelf gaat missen. De dingen van buiten, je vrienden, de dingen die je doet. Dat maakt je.’’
Of die envelop van Veronica met 10.000 gulden die extra schop onder de kont was die ze nodig had? Nee, zegt ze stellig. ,,Ik had het voor mezelf al besloten. Het werd gewoon te saai.’’ Aan saaiheid ná Big Brother geen gebruik. Terug in haar vertrouwde huisje in Rotterdam, verontschuldigt ze zich voor de ’enorme bende’ in haar huis.
Camera's
Nee, hier zijn geen 24 camera’s die haar 24 uur per dag volgen. Geen microfoons die gevoelige uitspraken genadeloos vastleggen. En geen medebewoners met wie je gedwongen brood moet bakken, ballonnen opblazen of borduren. Big Brother kijkt ze slechts sporadisch. ,,Ik heb maandag even gekeken, maar ik vond het echt saai.’’
De telefoon staat echter roodgloeiend. Radio Noordzee, Stadsradio Rotterdam en Radio Rijnmond hebben al gebeld. Ze maakt geen geheim van haar ambities. Programma’s maken bij de radio lijkt haar wel wat. Zoals de andere ex bewoners een baan binnen de televisiewereld in hun schoot krijgen geworpen, zo lijkt ook Bianca de vruchten te kunnen plukken van de titel Bekende Nederlander. Zelf blijft ze er nuchter onder.
Antwoordapparaat
,,Ik blijf liever een beetje in de anonimiteit. Ik laat alles gewoon op me afkomen. Als je in het huis zit heb je geen flauw benul van de hype eromheen. Ik wist wel dat er een fanclub van me was. Nu herkent iedereen je, dat is best raar. Toen ik laatst in Donner de Weekend en de Story zag, dacht ik: jeetje, wat is hier aan de hand?!’’ De nasleep van Big Brother laat zich duidelijk merken: het roddelcircuit is volop in werking.
Nee, zegt ze, ze is niet door Veronica ingehuurd als actrice. Nee, Karin (39, huismoeder van vier kinderen) en Maurice (25 en een relatie) hebben hét niet met elkaar gedaan. En nee, ze had aan niemand echt een hekel. Het is natuurlijk niet zo dat iedereen je beste vriend wordt, zegt Bianca.
,,Maar Karin en Maurice zijn echt heel goede vrienden van me geworden. Die ga ik nog vaak zien.’’ Op haar antwoordapparaat staat Sabine -Tilburgse ex bewoonster die onlangs werd weggestemd door de kijkers- hysterisch te gillen. Ze zucht. ,,Daar heb ik even geen zin in,’’ is op haar gezicht af te lezen. Net zoals ze niet zoveel zin heeft in een interview met het Duitse blad Der Stern. Een Havo scholier belt met de vraag of ze nog een goede vraag heeft de Big Brother les bij Maatschappijleer.
Kwajongensstreken
,,Hoe komt het dat vorige week 2,5 miljoen mensen naar het programma hebben gekeken,’’ vraagt Bianca aan de scholier. Tsja, antwoordt ze zelf even later als ze heeft opgehangen. ,,Ik denk dat Nederlanders grote voyeurs zijn. Ze willen alles weten. Ze identificeren zich ermee, omdat het ook maar gewone mensen zijn die in het huis zitten.’’ Maar hoe echt is deze reality soap, hoe geïsoleerd zijn de bewoners en hoe back to basic is Big Brother?
Een keer in de week een cd speler, indringers van buitenaf, vrienden die een fles bacardi, koekjes en briefjes over de schutting gooien. En het ’geheim’ van de ontblote bovenlijven ontrafeld: een kapotte thermostaat zorgt ervoor dat het dagelijks 26 graden in huis is. ,,Back to basic? Dan zou je een groep mensen op een onbewoond eiland moeten zetten en ze hun gang moeten laten gaan. Dat bereik je niet met acht kippen.’’
Dagboekkamer
Ze pareert de kritiek van manipulatie. Natuurlijk probeert Veronica de boel te sturen. ,,Veronica kan zoveel willen, maar het is uiteindelijk de groep zelf die bepaalt wat er gebeurt.’’ Dat laatste heeft ze bewezen. Verschillende malen heeft ze geprobeerd leven in de brouwerij te brengen, door de redactie een beetje laten zweten met kwajongensstreken. Een oud kapot horloge -wat ten strengste verboden- werd in haar toilettas naar binnen gesmokkeld. Ze heeft geprobeerd om een van de Veronica pennen achter te houden en te communiceren via briefjes. ,,Je geeft jezelf wel bloot, maar sommige dingen zijn heel persoonlijk en niet voor heel Nederland bestemd.’’ Het was de bewoners niet gegund.
De enige privacy was de dagboekkamer, verboden producten moesten worden ingeleverd. De postbode bezorgt toevallig op dat moment een aangetekend pakketje met daarin het beruchte horloge en haar (lege) dagboek. ,,Ik ben een beetje opstandig. Af en toe probeer je dingen. Het is misschien vergelijkbaar met een dictatuur. Op de een of andere manier ga je daar in mee en leg je je erbij neer.’’ Neerleggen bij het feit dat er geen alcohol, maar koud water en thee gedronken wordt.
,,We hebben echt een week honger geleden. En tijdsbesef? Je hebt het wel een beetje in de gaten, maar als je geen verantwoordelijkheden hebt, maakt het niet uit hoe laat je leeft.’’ Licht verwonderd ziet ze op de televisie hoe de achtergebleven bewoners een sjiek diner met wijn. Ook was voor het eerst het licht in de huiskamer gedempt. Normaal brandt er 24 uur lang een fel licht en daar word je knettergek van, bekent ze.
Vriendin ’Eefje’ belt. ,,Natuurlijk gaan we stappen!’’ Het wordt de tweede keer sinds haar vertrek. Ze is er heilig van overtuigd dat ze haar oude leventje weer op kan pikken. Ze zit nog even vast aan haar contract met John de Mol. Ze moet beschikbaar zijn voor Veronica en behalve censuur op frontal nudity en toiletscenes, staat er volgens haar niks in over het niet uitzenden van seksuele activiteiten. ,,Maar ik mag gewoon alles zeggen hoor,’’ klinkt het overtuigd.
,,Hoe lang ik nog aan dat contract vastzit? Dat is maar een bepaalde termijn, maar niet voor eeuwig. Ik wil even goed nadenken wat dit allemaal heeft gedaan. Maar ik wil wel weer zo gauw mogelijk aan het werk. Niet in de hulpverlening, dat is op dit moment niet verstandig. Actrice? Nou ja, als mensen vinden dat ik goed kan acteren, waarom niet?’’
------------------
Ruud: Ik heb weleens soms een week niet, weetjewel, en dan een week, dan eh, dan kennut niet op, weetjewel? Gek hè? Dat zijn gewoon ja, ja, je eigen hormonen, denk. Kweenie.
[Dit bericht is gewijzigd door Kozzmic (Datum 05 November 1999).]
Ik heb ook last van niet werkende links. Daar heb ik het volgende op gevonden. Je selecteerd de link en klikt er met je RECHTER muisknop op. Kies de optie: snelkoppeling kopieren. Dan ga je naar adres. Selecteer dat en klik weer met de RECHTER muisknop erop. Kies de optie plakken en druk vervolgens op enter.
|
|
