Zwanger.... en dan gaat het mis #5

Ik heb geen test gedaan meer. Maar gewoon op de cyclus gewacht en dat kwam al na 5 weken. Daarna was het gelijk 4 weken, dus dat ging gelijk prima.
Naar mijn idee is het gewoon wachten op de cyclus.

Testje gedaan, zo negatief heb ik em nog nooit gezien . Dus dat lijkt me ok.
Heb ook het gevoel alsof er alweer een ei op springen staat.... misschien wel vlot, maar zo voelde het een paar maand terug ook nou ja... dat leverde dus een zwangerschap op .

He Nijna, fijn! Leuk he, een negatieve test en er dan nog blij mee zijn ook! En hopelijk is dat wat je voelt idd je eisprong, dan is alles weer goed op gang. Lekker snel ook!

Nijna, ik hoop dat je gevoel klopt!
Ik heb 1 september miskraam gehad, en wekelijks word mijn HCG geprikt. Vlak voor de operatie was die 4000 (deze waarde loopt op met de zwangerschapsduur volgens mij), 1 week na de operatie was die nog 2400, 2 weken 2000 en de uitslag van deze week heb ik nog niet. Het duurt dus echt wel een tijd (misschien afhankelijk van de zwangerschapsduur, dat weet ik niet) voor het echt uit je bloed is.

Misschien verschilt het ook wel per persoon, ik weet het niet... We zullen het wel zien. Waarom moet je eigenlijk steeds je HCG laten prikken?

Volgens mij is dat om zeker te weten dat de hele vrucht uit je systeem is dat er niet nog ergens iets groeit.

Maar ik weet het niet zeker, hoor!

Maar ik hoefde helemaal niet te laten prikken, dus t is vast niet standaard dat ze dat doen...

Ehm, Lishe, jij had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap toch? Dan prikken ze het inderdaad wel, juist om te kijken of er nog niet ergens wat 'materiaal'(klinkt zo stom) groeit. Bij een 'gewone' miskraam kijken ze met een echo en als dat dan goed is, dan hoef je niet te prikken. Tenzij je natuurlijk pijn blijft houden of blijft vloeien, dan wel mag je je weer melden. Volgens mij is dat het verschil en zijn wij daarom niet geprikt en wordt Lishe wel geprikt. Sterker nog, ik heb gevraagd of ik geprikt mocht worden, maar daarvoor zou ik terug moeten naar het ziekenhuis want de huisarts doet het niet (bij ons dan).

De huisarts doet dat ook niet, en de bbz (alsof ik expert ben ) is inderdaad de reden. Maar ik nam eigenlijk aan (misschien dom?) dat de HCG waarde bij elke miskraam op ongeveer een gelijke manier zakt?

Ik heb er werkelijk geen idee van eigenlijk hoe snel dat zakt en of dat bij iedereen ongeveer gelijk is...

Het is alweer 5 maanden geleden, maar toch wil ik er nog een keertje over schrijven.
Ik ben 26 en moeder van een meisje van bijna 4.
Ik heb nu bijna 2 jaar een nieuwe relatie met een fijne man.
sinds de geboorte van mijn dochter droeg ik een spiraaltje Mirena.
ik was er ontzettend blij mee omdat je haast geen bloedverlies meer hebt bij je menstruatie.
Achteraf heb ik meer bijwerkingen moeten verduren dan dat ik er profijt aan had,
ik had namelijk ontzettend last van onderrug pijn, ontstekingen op mijn rug en depressieve klachten.
Op een gegeven moment hield het lichte bloedverlies een maandlang aan, dat was vreemd,
en het begon heviger te worden. Ook was ik constant doodmoe. pas toen ik me misselijk begon te voelen begreep ik het. Volgens mij ben ik zwanger, maar dat kan toch helemaal niet? Toen ik de test ging doen wist ik het eigenlijk al zeker. En ja hoor, in verwachting, een grote schrok voor mij en mijn vriend. Ik kan amper financieel rondkomen en heb al weinig energie en tijd voor mijn kind. Laat staan nog een baby erbij. Mijn vriend is net klaar zijn studie, en begint volgend jaar weer met een nieuwe zware studie. Hij was er dus ook helemaal niet aan toe. Dus beide willen we niet een baby, maar wij zijn ook beide tegen een abortus. De keus die ons werd opgelegd was zo ontzettend zwaar.
Twee dagen later gingen we op vakantie, tijd genoeg met elkaar om er over te praten.
Die week erop zaten we op een terras, en ik voelde dat ik wat verloor, dus ging ik naar het toilet en vond ik een bloedprop, denkende dat het onze baby was. Wat als een opluchting voelde. We hadden al een afspraak gemaakt bij de gynaecologe voor een curettage en verwijdering van het spiraal. Daar vertelde ik hun het verhaal van mijn bloedprop en besloten ze een ego te doen. Daar bleek mijn vruchtje n og gewoon aanwezig te zijn. het was erg zwaar om het hartje te zien kloppen. De dokter vertelde dat het vruchtje waarschijnlijk al aan het afsterven was aangezien ik zoveel last had van bloedverlies, dat was een soort van steun omdat de natuur het toch niet had toegelaten. De behandeling werd onder volledige narcose verricht, toen ik wakker werd bleek er iets goed fout te zijn gegaan, ik had erg veel bloed verloren. De dokter had moeite het bloeden te stoppen. Had ik een liter extra verloren dan was mijn leven in kritieke toestand geweest. Het duurde fysiek nog drie weken voordat ik me weer de oude voelde. En mentaal zijn we er beide stuk van geweest, ookal was het nog geen kind, de band is er meteen. Een leven, deel van mij en een deel van mijn partner, iets wat we moeten koesteren.

Tja, kut voor je maar wat moeten andere users hier mee?
Goede post voor op een blog of dagboek.

Of het kon gewoon hier bij: Zwanger.... en dan gaat het mis #5

quote:

Op zondag 7 december 2008 11:21 schreef E.T. het volgende:
Tja, kut voor je maar wat moeten andere users hier mee?
Goede post voor op een blog of dagboek.

Of het kon gewoon hier bij: Zwanger.... en dan gaat het mis #5

Tja, kut voor jou dat jij er niks mee moet, en misschien sta ik inderdaad niet goed hier, maar ja, ach ja.
Maar misschien kunnen dames met een Mirena gewaarschuwd zijn, zorg dat je jezelf goed controleert als je er ook 1 hebt.

quote:

Op zondag 7 december 2008 11:26 schreef danya_rachel het volgende:

[..]

Tja, kut voor jou dat jij er niks mee moet, en misschien sta ik inderdaad niet goed hier, maar ja, ach ja.
Maar misschien kunnen dames met een Mirena gewaarschuwd zijn, zorg dat je jezelf goed controleert als je er ook 1 hebt.

hoe moet je in vredesnaam controleren of het ding ook werkt

Weet niet wat de exacte cijfers zijn, maar tot 15%!! van de vrouwen met de Mirena kunnen toch een eisprong hebben.

Door een hormonaal middel met oestrogeen en progestageen te gebruiken (combinatiepil), is de hormoonspiegel constant zo hoog dat het lichaam zelf geen hormonen aanmaakt. De Mirena is een hormonaal middel zonder oestrogeen, waardoor de hypofyse seintjes kan blijven geven dat het lichaam zelf oestrogeen moet aanmaken. Progestageen remt de eisprong, oestrogeen stimuleert het.
In de gevallen dat er een eisprong is zijn er andere mechanismen die een zwangerschap vookomen, maar de kans voor deze groep is natuurlijk groter. Je kunt bijvoorbeeld door te temperaturen checken of je een eisprong hebt. Echt ideaal is het niet, maar het is een optie.

Ik vind het heel botte reacties, meiden. Kan echt wel wat meer gevoel bij hoor. Kijkende naar het postaantal, komt ze hier niet zo vaak blijkbaar. Dus tsja. Ze wilde ook gewoon haar verhaal kwijt. Dat het misschien beter in een ander topic kan: ja, misschien. Het had ook net zo goed in het mirenatopic gekund, wellicht had ze daar meer sympathie gekregen.

danya, wat rot voor je dat zo gelopen is. Ik kan me voorstellen dat je ons wilt waarschuwen. Ik heb zelf ook een Mirena. Ik heb ook wel een paar keer een test gedaan omdat de bijwerkingen op symptomen van een zwangerschap leken. Ik controleer ook de duur van mijn cyclus en of ik de draadjes nog voel.
Sterkte met de verwerking

Valse bitches in de ochtend

het verhaal staat al twee keer op fok Mogelijke miskraam? en het topic dat ik eerder postte..

Hoe rot het ook is.. het hoeft niet 3x wmb

quote:

Op zondag 7 december 2008 11:57 schreef Raamkonijn het volgende:
Valse bitches in de ochtend

dat zijn de beste

Zelfs IK vond het bot .

ik vraag me nog wel af hoe je dat zou kunnen controleren, dat is toch niet te doen?

Je kan je zelf controleren door met je vingers in je vagina te voelen of je de touwtjes nog voelt zitten. Doe dit net na je menstruatie, dus voor je ovulatie.

Ik vond het ook behoorlijk ongevoelloos die reacties.
Drie keer geplaatst of niet, het verhaal blijft hetzelfde en behoeft dan niet ineens een botte reactie.

Ik kan me goed voorstellen dat je je zwaar klote voelt als je een kindje in je schoot geworpen krijgt waar je niet voor kunt zorgen. En dan dat twee strijdige gevoel van wel een band voelen maar ook opluchtig als de natuur ingrijpt. Sorry meis voor de botteriken onder ons. sterkte.

(zijn jullie irl. ook zo grof? of is het de anonimiteit die jullie makkelijker zo laat reageren? )

quote:

Op zondag 7 december 2008 13:01 schreef E.T. het volgende:
het verhaal staat al twee keer op fok Mogelijke miskraam? en het topic dat ik eerder postte..

Hoe rot het ook is.. het hoeft niet 3x wmb

Laat mij gewoon lekker mijn verhaal nog een keer doen, als je er last van hebt, blijf dan uit deze topic!

Ik ben een keer zwanger geraakt door mijn pil heen ( marvelon ) en kreeg toen bij de echo ook te horen dat het vruchtje al aan het afsterven was.
Dat maakte de curretage wel dragelijker trouwens.

Het is sowieso een dubbel gevoel, aan de ene kant is het onbeschrijfelijk het gevoel wat je hebt als je een vruchtje ziet zitten, aan de andere kant was ook voor mij dat kind niet gepland en dus was ik er eerlijk gezegd wel opgelucht over, dat de natuur al had ingegrepen.

Maar weet je, je zegt zelf al dat je in een beroerde financiele situatie zit en je relatie is natuurlijk nog heel vers.
Het is niet erg om er verdrietig over te zijn, logisch..zeker omdat je al mama bent. Maar het is wat het is.
En idd, ook met anti-conceptie moet je waakzaam zijn, niemand heeft 100% garantie.

Waarom heb je trouwens voor Mirena gekozen? Ik ben nu zelf aan het rondloeren voor nieuwe anti-conceptie, maar als ik de horror verhalen over de Mirena lees dan is dat wel het laatste wat ik overweeg.