LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Mijn zoon bleek niet te kunnen spellen (werkwoordspellen, noemen ze dat op school), dus sinds kort ben ik begonnen met een privécursus. Het gaat prima, hij begrijpt het allemaal uitstekend, en ik wil het zo simpel mogelijk houden voor hem (hij is 11 jaar). Ik laat hem in tt-zinnen steeds het hele werkwoord zeggen (worden, fluiten), en daarna doet hij het trucje met 'lopen' bij de d-werkwoorden, de rest schrijft hij met een t.
Dan 't kofschip. Ik snap er weinig van, dat wil zeggen: ik weet wel hoe je de werkwoorden spelt, maar ik weet niet waarom. Ik ken de regels dus niet. Ook hier geldt dat ik het zo simpel mogelijk wil houden, dus geen uitzonderingen en ander ingewikkeld gedoe, dat komt later wel. Eerst gewoon de basis.
Hij schrijft, op basis van 't kofschip: "Hij heeft belooft." Hij denkt, ik zie een f, ik weet genoeg. Nou vermoed ik dat je hier ook het hele werkwoord moet zeggen, beloven dus, en dan wordt duidelijk dat de kofschip-regel hier niet opgaat. Maar op internetsites lees ik dat het gaat om de stam. Verwarrend. Kent iemand de regel?
Dan 't kofschip. Ik snap er weinig van, dat wil zeggen: ik weet wel hoe je de werkwoorden spelt, maar ik weet niet waarom. Ik ken de regels dus niet. Ook hier geldt dat ik het zo simpel mogelijk wil houden, dus geen uitzonderingen en ander ingewikkeld gedoe, dat komt later wel. Eerst gewoon de basis.
Hij schrijft, op basis van 't kofschip: "Hij heeft belooft." Hij denkt, ik zie een f, ik weet genoeg. Nou vermoed ik dat je hier ook het hele werkwoord moet zeggen, beloven dus, en dan wordt duidelijk dat de kofschip-regel hier niet opgaat. Maar op internetsites lees ik dat het gaat om de stam. Verwarrend. Kent iemand de regel?
Voor het kofschip moet je weten op welke letter de stam eindigt. Dan moet je dus weten wat de stam van een werkwoord is. Dat is het werkwoord minus 'en'. De stam van beloven is dan 'belov', die van verhuizen is dan 'verhuiz'. Als je dan het kofschip toepast, klopt het: de 'v' zit niet in het kofschip, dus het voltooid deelwoord van beloven is beloofd. De 'z' zit niet in het kofschip, dus het voltooid deelwoord is verhuisd.
The love you take is equal to the love you make.
Goed dat je er zo mee bezig bent en belachelijk dat de school dit niet gewoon oppakt. Verder is het precies zoals Lienekien uitlegt.
EDIT: Overigens met de toevoeging dat je alleen naar de medeklinkers van 'kofschip' moet kijken. De klinkers doen niet mee.
Voorbeeld: draaien -> draai -> gedraaid
EDIT: Overigens met de toevoeging dat je alleen naar de medeklinkers van 'kofschip' moet kijken. De klinkers doen niet mee.
Voorbeeld: draaien -> draai -> gedraaid
Stop the world, I want to get out.
Je neemt inderdaad het hele werkwoord minus '-en' : belov(en).
Als de laatste letter van dit (rare) woord in het kofschip zit, komt er een -t, en anders een -d in de vervoegingen van de voltooide en verleden tijd.
Maar deze regel geldt inderdaad alleen voor sterke werkwoorden (als ik het me goed herinner), en niet voor zwakke werkwoorden (klinkerverandering).
Als de laatste letter van dit (rare) woord in het kofschip zit, komt er een -t, en anders een -d in de vervoegingen van de voltooide en verleden tijd.
Maar deze regel geldt inderdaad alleen voor sterke werkwoorden (als ik het me goed herinner), en niet voor zwakke werkwoorden (klinkerverandering).
Je draait de sterke en de zwakke werkwoorden om. Het zijn juist de sterke werkwoorden die een klinkerverandering hebben. En een voltooid deelwoord dat niet op een d of een t eindigt, dus het hele kofschipverhaal doet daarvoor niet ter zake.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:16 schreef nxmr het volgende:
Je neemt inderdaad het hele werkwoord minus '-en' : belov(en).
Als de laatste letter van dit (rare) woord in het kofschip zit, komt er een -t, en anders een -d in de vervoegingen van de voltooide en verleden tijd.
Maar deze regel geldt inderdaad alleen voor sterke werkwoorden (als ik het me goed herinner), en niet voor zwakke werkwoorden (klinkerverandering).
The love you take is equal to the love you make.
Waarom besteedt de school hier geen aandacht aan? Belachelijk toch dat je dit zelf aan je kind moet leren.
Het is toch niet zo bijzonder dat een kind van 11 dit fout doet? Ik heb zinsontleding en werkwoordvervoeging in elk geval pas op de middelbare school geleerd. Op de basisschool is het ook wel aan de orde gekomen, maar pas toen ik een jaar of 14/15 was, viel het kwartje pas echt.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:21 schreef mirannie het volgende:
Waarom besteedt de school hier geen aandacht aan? Belachelijk toch dat je dit zelf aan je kind moet leren.
netzoals bij loeien --> loei --> i staat in het kofschip --> De koe loeite
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.I used to be schizofrenic, but we're okay now.
Het is niet belachelijk dat een kind van 11 het fout doet, maar het is wél belachelijk dat een moeder blijkbaar moet gaan uitleggen hoe het 'kofschip' werkt. Dat behoren ze natuurlijk op school te doen.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:25 schreef Tijn het volgende:
[..]
Het is toch niet zo bijzonder dat een kind van 11 dit fout doet? Ik heb zinsontleding en werkwoordvervoeging in elk geval pas op de middelbare school geleerd. Op de basisschool is het ook wel aan de orde gekomen, maar pas toen ik een jaar of 14/15 was, viel het kwartje pas echt.
Stop the world, I want to get out.
Wat dan, het 'fokschaap'?quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:26 schreef Lienekien het volgende:
Ik heb 't kofschip nooit geleerd.
Stop the world, I want to get out.
Nee, ook niet. Wij leerden om het werkwoord langer te maken, dan kon je horen of het met een t of een d moest.quote:
Het beloofde boek, dat idee.
The love you take is equal to the love you make.
Lijkt me niet helemaal waterdicht of wel? Soms kun je het verschil tussen d of t haast niet horen. Bijvoorbeeld bij 'verhuizen' zullen veel kinderen een t zeggen bij het vervoegen. Denk ik. Maar voor welke methode zou jij kiezen als je het voor het zeggen had?quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:30 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Nee, ook niet. Wij leerden om het werkwoord langer te maken, dan kon je horen of het met een t of een d moest.
Het beloofde boek, dat idee.
Stop the world, I want to get out.
Dat langer maken gaat soms mis als het niet zulke frequent gebruikte woorden zijn, of als het rare vormen oplevert. Bijvoorbeeld 'blaffen' – 'het geblafte bevel’, maar, als je toch al aan het twijfelen bent, dan klinkt 'geblafde' naast 'beloofde' ook wel.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Klopt, ik twijfel nog steeds bij 'verhuizen'. Maar ik ken de kofschipregel nu wel.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:35 schreef Lkw het volgende:
[..]
Lijkt me niet helemaal waterdicht of wel? Soms kun je het verschil tussen d of t haast niet horen. Bijvoorbeeld bij 'verhuizen' zullen veel kinderen een t zeggen bij het vervoegen. Denk ik. Maar voor welke methode zou jij kiezen als je het voor het zeggen had?
Als ik het voor het zeggen had? Hmm. Ik vind het kofschip vrij gekunsteld.
The love you take is equal to the love you make.
Je kunt natuurlijk een uiteenzetting houden over stemloze en stemhebbende medeklinkers en over assimilatie en zo, en waarom het daarom logisch is dat na een klank als k, f, s, ch en p de uitgang ‘–te’ komt. Maar ja… Dat is ook zowat voor 11 jarigen.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
ik vraag me in deze hele discussie af hoe zoiets ontstaan is... Was er vroeger een taalkundige die opeens van alle werkwoordstammen in de gaten kreeg dat de -d en -t gekoppeld was aan een beperkt aantal medeklinkers (kofschip)? Of zou de kofschip-regel zijn opgesteld waarna alle werkwoorden hieraan zijn aangepast? Beide methodes lijken me vrij onmogelijk in de Nederlandse taal met al haar uitzonderingen!
Misschien moeten we een nieuwe methode verzinnen, alhoewel ik niet zou weten welkequote:Op dinsdag 22 april 2008 15:39 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Klopt, ik twijfel nog steeds bij 'verhuizen'. Maar ik ken de kofschipregel nu wel.
Als ik het voor het zeggen had? Hmm. Ik vind het kofschip vrij gekunsteld.
Toen er nog geen internet was, leerde je ook bij doordat je overal steeds de juiste vorm gespeld zag. Dan slaat het woordbeeld zich op in je hoofd en doe je het op een gegeven moment vanzelf goed.
Maar tegenwoordig spellen al die proleten maar raak op hun sites en ga je soms zelfs twijfelen aan de meest gangbare woorden.
Stop the world, I want to get out.
Het lijkt me toch dat het 'kofschip' verzonnen is als ezelsbruggetje in plaats van dat het het uitgangspunt werd voor hoe we moesten gaan spellen en vervoegenquote:Op dinsdag 22 april 2008 15:46 schreef nxmr het volgende:
ik vraag me in deze hele discussie af hoe zoiets ontstaan is... Was er vroeger een taalkundige die opeens van alle werkwoordstammen in de gaten kreeg dat de -d en -t gekoppeld was aan een beperkt aantal medeklinkers (kofschip)? Of zou de kofschip-regel zijn opgesteld waarna alle werkwoorden hieraan zijn aangepast? Beide methodes lijken me vrij onmogelijk in de Nederlandse taal met al haar uitzonderingen!
Stop the world, I want to get out.
Je kan het ook het woord fokschaap gebruiken 
"Maar ja, echt ontspannen zaten we niet meer te bingoën"
Als je de 's' en de 'z' uitspreekt, dan zul je merken dat je tong zich niet van plaats verandert. Het enige verschil is dat je in het laatste geval wel je stembanden gebruikt. Dit kun je ook voelen door je hand op je keel te leggen. Hetzelfde onderscheid vind je bij p en b, t en d, f en v, en, afhankelijk waar je woont in Nederland, misschien ook nog bij ch en g. De k en de g in het Engels 'goal' zijn ook zo'n paartje.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:46 schreef nxmr het volgende:
ik vraag me in deze hele discussie af hoe zoiets ontstaan is... Was er vroeger een taalkundige die opeens van alle werkwoordstammen in de gaten kreeg dat de -d en -t gekoppeld was aan een beperkt aantal medeklinkers (kofschip)? Of zou de kofschip-regel zijn opgesteld waarna alle werkwoorden hieraan zijn aangepast? Beide methodes lijken me vrij onmogelijk in de Nederlandse taal met al haar uitzonderingen!
De k, s, p, ch en t zijn zogenaamde stemloze medeklinkers, omdat je daar je stembanden niet bij gebruikt. Als een stemloze en een stemhebbende medeklinker elkaar opvolgen, dan assimileren ze meestal als je snel spreekt. Je schrijft weliswaar 'opvolgen', maar in de praktijk spreek je niet een nette v en een p uit. Je past je v meestal aan, zodat het 'opfolge' wordt. Liefde wordt meestal met een 'v' uitgesproken echter, vanwege de 'd'.
Enfin, dit assimilatieproces zorgt ervoor dat je na een 's' op natuurlijke wijze eigenlijk een 't' krijgt. Deze zijn beide stemloos. Er is feitelijk sprake van progressieve assimilatie (de uitgang -de wordt beïnvloed door de voorafgaande stemloze medeklinker). Het Limburgs kent deze vorm van assimilatie niet. Het kent alleen regressieve assimilatie, in het Limburgs zeg je dus maakde, waarbij de 'k' uitgesproken wordt als de 'g' in het Engelse 'goal'. De uitgang is dus altijd -de, maar de eindklinker in de stam verandert.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Ik wilde het ook al voorstellen.quote:Op dinsdag 22 april 2008 16:02 schreef timmeeeh het volgende:
Je kan het ook het woord fokschaap gebruiken
De 'jeugd van tegenwoordig' leert het misschien sneller wanneer het kofschip wordt ingeruild voor een eigentijds ezelsbruggetje:
"Fokschaap X"
-"Whaddup yo? Watch yo spelling, bitchez. Don't fok with da sheep, aiight?"
Zo wordt grammatica tenminste weer leuk! En de kids blijven van de straat.quote:Op dinsdag 22 april 2008 16:09 schreef Croupouque het volgende:
[..]
Ik wilde het ook al voorstellen.
De 'jeugd van tegenwoordig' leert het misschien sneller wanneer het kofschip wordt ingeruild voor een eigentijds ezelsbruggetje:
"Fokschaap X"
[ afbeelding ]
-"Whaddup yo? Watch yo spelling, bitchez. Don't fok with da sheep, aiight?"
Zulks een maatschappelijk bewustzijn
"Maar ja, echt ontspannen zaten we niet meer te bingoën"
Ah, heel goed, fijn, dank!quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:11 schreef Lienekien het volgende:
Voor het kofschip moet je weten op welke letter de stam eindigt. Dan moet je dus weten wat de stam van een werkwoord is. Dat is het werkwoord minus 'en'. De stam van beloven is dan 'belov', die van verhuizen is dan 'verhuiz'. Als je dan het kofschip toepast, klopt het: de 'v' zit niet in het kofschip, dus het voltooid deelwoord van beloven is beloofd. De 'z' zit niet in het kofschip, dus het voltooid deelwoord is verhuisd.
Ik heb trouwens nooit geweten wat de stam is! 'Belov'?!
Is het dan niet handiger (voor een 11-jarige) om gewoon het hele werkwoord te doen - beloven, verhuizen - en dan te zien dat er een andere letter staat? Of komt hij dan met andere woorden weer in de problemen?
Ook zoiets: "Hij heeft gespord" schrijft mijn zoon (sporten), omdat hij een 'r' ziet staan, maar ik weet niet hoe ik moet uitleggen dat het moet zijn: gesport. Waarom dat dus zo is. Ik merk dat ik het erg verwarrend vind om met vaste regeltjes te werken, maar voor iemand zonder enige grammaticakennis (vooralsnog, hoop ik dan maar) is het wel de enige methode.
Ik vraag me ook af: telt die 't van 't kofschip ook mee? Zodat de uitleg dus moet luiden: 'De stam van sporten is sport, dat eindigt op de t van 't kofschip, en dus schrijf je het met een t'?
Ja, dat is het precies. Die T aan het begin van 't Kofschip staat er niet voor niks.quote:Op dinsdag 22 april 2008 17:11 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik vraag me ook af: telt die 't van 't kofschip ook mee? Zodat de uitleg dus moet luiden: 'De stam van sporten is sport, dat eindigt op de t van 't kofschip, en dus schrijf je het met een t'?
Ja, daar schrok ik ook van. Vooral omdat hij al twee jaar bijles heeft, met name voor rekenen, maar ook voor (werkwoord)spelling. En laten we eerlijk zijn: zo ingewikkeld is het gewoon niet. Dit kan zelfs een herdershond leren, daar zijn het simpele regeltjes voor.quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:16 schreef Lkw het volgende:
Goed dat je er zo mee bezig bent en belachelijk dat de school dit niet gewoon oppakt.
Maar ik pak nu de aantekeningen van de bijlesjuf erbij, en ik lees: "Als je/jij achter het w.w. staat in een vraagzin --> vervalt de -t!!
Lekker duidelijk, voor iemand van 11. Als ik die zin aan hem voorlees, is hij al afgehaakt bij het derde woord. Waarom niet gewoon uitleggen dat 'lopen' het mantra is, lopen-lopen-lopen, en dan krijg je vanzelf: 'Loop jij?' en dus ook: 'Word jij?'
Mijn persoonlijke theorie is dat hij nu absoluut niet hoeft te snappen waarom iets op een bepaalde manier wordt geschreven, als hij het maar doet, en dan graag goed! En verder ben ik bang dat er op scholen te weinig wordt stilgestaan bij de volstrekte desinteresse van kinderen voor zoiets als grammatica en spelling (of eigenlijk voor alles behalve voetbal), en dat je er dus beter een spelletje van kunt maken.
Ik heb nu twee weken geoefend, elke avond tien minuten, met behulp van een internetsite die 'rekentaal' heet en waar je simpele invuloefeningen kunt doen. Het resultaat van gisteravond: vier oefeningen van 10 zinnen, en vier keer nul fout. En verder krijgt hij er uiteraard keihard voor betaald, hahaha. Omkopen is my middle name, inmiddels
Ja, dat dacht ik dus ook!quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:47 schreef Lkw het volgende:
Toen er nog geen internet was, leerde je ook bij doordat je overal steeds de juiste vorm gespeld zag. Dan slaat het woordbeeld zich op in je hoofd en doe je het op een gegeven moment vanzelf goed.
Ik heb ooit letterlijk tegen de juf van mijn zoon gezegd: "Oh, maar hij leest de krant (alleen sport, maar toch...) en geregeld een boek, ik neem aan dat hij de spelling op een bepaald moment wel vanzelf gaat 'herkennen'. Toch vraag ik me inmiddels af of het zo werkt. Ik vrees van niet. Ik heb zelf leren lezen en schrijven van mijn oma (een ouderwetse onderwijzeres), alles met kaartspelletjes en muntjes, heel speels, ik had niet eens in de gaten dat zij er stiekem allerlei regels in zat te beuken. Misschien is dat toch de enige methode. De regels één keer goed leren, punt. Zo heb ik ook van mijn moeder leren ontleden. Nu zou ik het niet meer kunnen, maar op school haalde ik standaard een tien. Het zijn regels. En regels zijn nooit moeilijk, hooguit vervelend (als je ze nog niet kent).
Taalregels zijn je vriend. Als je ze goed kent, stellen ze je in staat om je met zelfvertrouwen uit te drukken.
The love you take is equal to the love you make.
Zo is het.quote:Op dinsdag 22 april 2008 17:47 schreef Lienekien het volgende:
Taalregels zijn je vriend. Als je ze goed kent, stellen ze je in staat om je met zelfvertrouwen uit te drukken.
De eerste school die ik destijds voor mijn toen 4-jarige zoon bezocht, om eens te kijken of ik hem misschien tóch Montessori-onderwijs zou laten volgen, verwelkomde de ouders met een groot schoolbord waarop stond te lezen:DE KENNISMAKINGSBIJEENKOMST VIND PLAATS OP DE EERSTE VERDIEPING
Ik ben de trap maar niet meer opgelopen
Dat voorbeeld van 'sporten' is een aardige. Oficieel is het inderdaad 't Kofschip in plaats van simpelweg Kofschip. In het Nederlands eindigt echter nooit een vervoeging op dubbel t (behalve misschien bij een paar rare leenwoorden), dus dat komt vanzelf goed.quote:Op dinsdag 22 april 2008 17:11 schreef Nadine26 het volgende:
Ook zoiets: "Hij heeft gespord" schrijft mijn zoon (sporten), omdat hij een 'r' ziet staan, maar ik weet niet hoe ik moet uitleggen dat het moet zijn: gesport. Waarom dat dus zo is. Ik merk dat ik het erg verwarrend vind om met vaste regeltjes te werken, maar voor iemand zonder enige grammaticakennis (vooralsnog, hoop ik dan maar) is het wel de enige methode.
Ik vraag me ook af: telt die 't van 't kofschip ook mee? Zodat de uitleg dus moet luiden: 'De stam van sporten is sport, dat eindigt op de t van 't kofschip, en dus schrijf je het met een t'?
Laat 'm gewoon altijd slechts 'en' van het werkwoord afhalen en op basis van wat dan als laatste letter overblijft, bepalen hoe hij moet vervoegen:
sporten -> sport (géén spor, dan haal je meer weg dan alleen 'en'!) -> gesport
----
Verder heb ik er vroeger ingestampt gekregen:
Géén +t bij
- ik ervoor
- ik erachter
- jij erachter
Dit zeg ik zelfs nu nog wel eens heel snel in mezelf op
Maar het voorbeeld van 'lopen' dat jij gebruikt, lijkt me ook prima.
Stop the world, I want to get out.
Je erachter is een beetje een instinker, want dan krijg je iets als: "Wordt je vader morgen 40?" Wat correct is. Als je zegt "Loopt je vader morgen naar z'n werk" hoor je de -t ook. Soms wordt dat ook met het werkwood 'smurfen' gedaan, omdat dat je natuurlijk alles door smurfen kunt versmurfen.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Voor een kind van 11 is dit misschien verwarrend inderdaad. Alhoewel 'je vader' natuurlijk iets heel anders is dan 'je' in de betekenis van 'jij'. Maar voor de kleintjes dan toch maar de methode van 'smurfen' of 'lopen', waar niks mis mee is.quote:Op dinsdag 22 april 2008 19:03 schreef Iblis het volgende:
Je erachter is een beetje een instinker, want dan krijg je iets als: "Wordt je vader morgen 40?" Wat correct is. Als je zegt "Loopt je vader morgen naar z'n werk" hoor je de -t ook. Soms wordt dat ook met het werkwood 'smurfen' gedaan, omdat dat je natuurlijk alles door smurfen kunt versmurfen.
Stop the world, I want to get out.
Dit rijtje kreeg ik ook op school in mijn hoofd gestampt vanaf groep 6, dus een 11-jarige moet dat heus wel kunnen snappen lijkt me. Daarbij werd er wel altijd uitgelegd dat voor "je" hetzelfde geldt als je het door "jij" kunt vervangen.quote:Op dinsdag 22 april 2008 18:42 schreef Lkw het volgende:
Géén +t bij
- ik ervoor
- ik erachter
- jij erachter
Voor het (zwakke) voltooid deelwoord, vergeet dat hele kofschip en luister gewoon naar de verleden tijd:quote:Op dinsdag 22 april 2008 15:47 schreef Lkw het volgende:
Misschien moeten we een nieuwe methode verzinnen, alhoewel ik niet zou weten welke
Kappen -> Kapte -> Gekapt
Sporten -> Sportte -> Gesport
Leunen -> Leunde -> Geleund
Branden -> Brandde -> Gebrand
Ik had zo tot mijn 10e ook de D's en T's niet onder de knie, mijn moeder heeft ze me toen in een uurtje bijgebracht (sindsdien geloof ik dat ouders hun kinderen het hele lagereschoolcurriculum wel in een maandje kunnen bijbrengen).
En nog een belangrijke uitzondering, de gebiedende wijs enkelvoud (Word groot! Loop weg! etc.)quote:Op dinsdag 22 april 2008 18:42 schreef Lkw het volgende:
Géén +t bij
- ik ervoor
- ik erachter
- jij erachter
Maar tegen je opa zeg je dan weer: 'Wordt groot!'quote:Op woensdag 23 april 2008 05:06 schreef dvr het volgende:
[..]
En nog een belangrijke uitzondering, de gebiedende wijs enkelvoud (Word groot! Loop weg! etc.)
Toch niet. Niet meer.quote:Op woensdag 23 april 2008 08:57 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Maar tegen je opa zeg je dan weer: 'Wordt groot!'
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/924/
The love you take is equal to the love you make.
Dit vind ik ook wel een geweldige oplossing. Hoe simpeler, hoe beter. Daarom geef ik ook de voorkeur aan de 'lopen'-truc boven dat rijtje van ik ervoor/erachter etc., omdat je dat tijdens het schrijven bijna gedachteloos kunt toepassen, en supersnel.quote:Op woensdag 23 april 2008 04:59 schreef dvr het volgende:
[..]
Voor het (zwakke) voltooid deelwoord, vergeet dat hele kofschip en luister gewoon naar de verleden tijd:
Kappen -> Kapte -> Gekapt
Sporten -> Sportte -> Gesport
Leunen -> Leunde -> Geleund
Branden -> Brandde -> Gebrand
Ik had zo tot mijn 10e ook de D's en T's niet onder de knie, mijn moeder heeft ze me toen in een uurtje bijgebracht (sindsdien geloof ik dat ouders hun kinderen het hele lagereschoolcurriculum wel in een maandje kunnen bijbrengen).
Het enige punt is dat die CITO-toets ongelooflijk moeilijk is - met werkwoorden als epileren en afromen en bestieren, en hij kent lang niet al die woorden. Dus ik denk dat hij, zolang zijn woordenschat nog niet optimaal is, het beste kan werken met een domme regel. Kofschip, dus. Maar ik houd deze regel wel in mijn achterhoofd, kijken of het lukt.
En ja, ik ben het met je eens dat 'thuisscholing' vermoedelijk de beste oplossing zou zijn. Ik heb me nu ook voorgenomen om mijn kinderen af en toe, als het nodig is, een dag thuis te houden om ze bij te spijkeren - werkwoordspelling, bijvoorbeeld, en de tafels leren. Dat is ook zoiets: tegenwoordig mogen kinderen de tafels niet langer uit hun hoofd stampen, ze moeten het begrijpen, dus laten we zeggen: ze moeten zich de stof op een organische manier eigen maken, of zoiets spiritueels. Ik vind dat allemaal flauwekul, omdat begrip volgens mij de tweede stap is, eerst komt het automatisme. Dus nu heb ik stiekem, tegen de regels van de school, een spelletje bij de HEMA gekocht en daarmee stamp ik die tafels er bij mijn dochter (9) in
Ik loop weer achterquote:Op woensdag 23 april 2008 09:00 schreef Lienekien het volgende:
Toch niet. Niet meer.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/924/
Maar dit vind ik wel een goede aanpassing, het zag er altijd zo belachelijk uit: 'Wordt lid!'
Het euvel met deze oplossing is ook dat als je gaat twijfelen, dat je dan weer krijgt: ‘is het nu verhuiste of verhuisde’? Is het nu ruiste of ruisde? Het is dus verhuisde en ruiste. Zulk soort dingen gaan meestal mis als je er over na begint te denken, want dan ga je twijfelen, en dan is zo’n domme regel, zoals jij het noemt, wel fijn.quote:Op woensdag 23 april 2008 09:16 schreef Nadine26 het volgende:
Dit vind ik ook wel een geweldige oplossing. Hoe simpeler, hoe beter. Daarom geef ik ook de voorkeur aan de 'lopen'-truc boven dat rijtje van ik ervoor/erachter etc., omdat je dat tijdens het schrijven bijna gedachteloos kunt toepassen, en supersnel.
Ik moet zeggen, het is me ook niet duidelijk wat er nu precies aan tafels te begrijpen valt. Je kunt 3x5 natuurlijk zo illustreren:quote:Dat is ook zoiets: tegenwoordig mogen kinderen de tafels niet langer uit hun hoofd stampen, ze moeten het begrijpen, dus laten we zeggen: ze moeten zich de stof op een organische manier eigen maken, of zoiets spiritueels. Ik vind dat allemaal flauwekul, omdat begrip volgens mij de tweede stap is, eerst komt het automatisme. Dus nu heb ik stiekem, tegen de regels van de school, een spelletje bij de HEMA gekocht en daarmee stamp ik die tafels er bij mijn dochter (9) in :s)
| 1 2 3 4 | 1 * * * * * 2 * * * * * 3 * * * * * |
Waarmee je ook nog duidelijk maakt waarom 3x5 en 5x3 hetzelfde is, maar heel veel meer 'begrijpen' komt er ook niet aan te pas denk ik. Het is vooral hándig om het uit je hoofd te kennen. En dan geldt dat herhaling de moeder van het leren is.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Volgens mij is het idee dat ze bij 8 x 5 begrijpen dat 10 x 5 = 50, en 10 - 2 = 8, er moet dus 2 x 5 = 10 vanaf worden getrokken, dus 50 - 10 = 40. Zo leren ze de tafels. Door ze te berekenen, in plaats van ze gewoon op te lepelen.quote:Op woensdag 23 april 2008 09:46 schreef Iblis het volgende:
Ik moet zeggen, het is me ook niet duidelijk wat er nu precies aan tafels te begrijpen valt. Je kunt 3x5 natuurlijk zo illustreren:
[ code verwijderd ]
Waarmee je ook nog duidelijk maakt waarom 3x5 en 5x3 hetzelfde is, maar heel veel meer 'begrijpen' komt er ook niet aan te pas denk ik. Het is vooral hándig om het uit je hoofd te kennen. En dan geldt dat herhaling de moeder van het leren is.
Ik zou het omgekeerd doen: luisteren naar de verleden tijd, en als dat niet werkt pas het kofschip erbij halen. Die VT-truc sluit meer aan bij een natuurlijk taalbegrip; het werkt snel en geeft controle. Het kofschip blijft een ezelsbruggetje dat je iedere keer het idee geeft dat je er niets van snapt en op een trucje moet terugvallen. En dat epileerte, roomte en bestierte niet goed klinken hebben ze wel door denk ik, zelfs als ze de betekenis niet kennen.quote:Op woensdag 23 april 2008 09:16 schreef Nadine26 het volgende:
Het enige punt is dat die CITO-toets ongelooflijk moeilijk is - met werkwoorden als epileren en afromen en bestieren, en hij kent lang niet al die woorden. Dus ik denk dat hij, zolang zijn woordenschat nog niet optimaal is, het beste kan werken met een domme regel. Kofschip, dus. Maar ik houd deze regel wel in mijn achterhoofd, kijken of het lukt.
Heel goed, zou ik ook doen! En leer 'r meteen een ouderwetse staartdeling te doen, want die schijnen in het hervormingsgeweld ook gesneuveld te zijn.quote:Dus nu heb ik stiekem, tegen de regels van de school, een spelletje bij de HEMA gekocht en daarmee stamp ik die tafels er bij mijn dochter (9) in
Laat je zoon bij de Citotoets uitkijken voor monniken, haviken, bangeriken en kieviten!
Ik moest even nadenken hoe je dit nou bedoelt, maar in plaats van 10 - 2 = 8 bedoel je denk ik 10 - 8 = 2...quote:Op woensdag 23 april 2008 11:19 schreef Nadine26 het volgende:
Volgens mij is het idee dat ze bij 8 x 5 begrijpen dat 10 x 5 = 50, en 10 - 2 = 8, er moet dus 2 x 5 = 10 vanaf worden getrokken, dus 50 - 10 = 40. Zo leren ze de tafels. Door ze te berekenen, in plaats van ze gewoon op te lepelen.
Volgens mij niet. Volgens mij gaat het er, formeel om, dat: 8 x 5 = (10 - 2) x 5 = (10 x 5) - (2 x 5) = 50 - 10 = 40. Ofwel: 8 x 5 is 'moeilijk', maar 10 x 5 en 2 x 5 zijn 'makkelijk', dus daarom doe je 10 x 5 - 2 x 5 zodat je alsnog 8 x 5 hebt.quote:Op woensdag 23 april 2008 18:22 schreef _Floddertje_ het volgende:
[..]
Ik moest even nadenken hoe je dit nou bedoelt, maar in plaats van 10 - 2 = 8 bedoel je denk ik 10 - 8 = 2...
Hoe je dan 78 x 5 doet? 80 x 5 - 2 x 5 of wel 100 x 5 - 20 x 5 - 2 x 5 = 500 - 100 - 10 = 390? Het mag van mij, maar ergens is dat volgens mij niet zo handig.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
Heeee, dvr. 
Ik zie ineens dat je hier vrijwel tegelijkertijd met mij iets postte vanavond.
Ik zie ineens dat je hier vrijwel tegelijkertijd met mij iets postte vanavond. Ja, we bedoelen ook hetzelfde, hoor. Het is een piepklein nuanceverschil in uitleggen. Mijn eerste gedachte was, snapt een kind waar ze die 2 vandaan haalt, waaróm je 10 - 2 doet? Om 8 te krijgen. Je kunt ook gewoon zeggen: 10 - 8 = 2. Nou ja, never mind, ik geloof niet dat ik goed kan uitleggen wat ik bedoel en het is ook helemaal niet belangrijk, het idee is precies hetzelfde.quote:Op woensdag 23 april 2008 18:52 schreef Iblis het volgende:
Volgens mij niet. Volgens mij gaat het er, formeel om, dat: 8 x 5 = (10 - 2) x 5 = (10 x 5) - (2 x 5) = 50 - 10 = 40. Ofwel: 8 x 5 is 'moeilijk', maar 10 x 5 en 2 x 5 zijn 'makkelijk', dus daarom doe je 10 x 5 - 2 x 5 zodat je alsnog 8 x 5 hebt.
Uitzondering is dan weer
Ik houd van jou
Ik hou van jou
Dit is toch allebei correct?
Ik houd van jou
Ik hou van jou
Dit is toch allebei correct?
U kent mij waarschijnlijk van de romans..
Nee, de tweede is eigenlijk spreektaal, maar klinkt op een of andere manier wat intiemer, dus zie je 'm ook wel eens uitgeschrevenquote:Op donderdag 24 april 2008 01:51 schreef Minisuisse het volgende:
Uitzondering is dan weer
Ik houd van jou
Ik hou van jou
Dit is toch allebei correct?
De eerste is - voor zover ik weet - de enige juiste schrijfwijze.
EDIT: Onze Taal vindt dat het allebei mag.
Stop the world, I want to get out.
Ik maakte er in groep 7 ook altijd een potje van, totdat het in groep 8 door een andere leraar een keer goed uitgelegd werd en sindsdien maakte ik vrijwel nooit meer fouten. Trouwens ook grotendeels dankzij het 'loop'bruggetje.
Het is een ramp als de leraar het niet eens fatsoenlijk uit kan leggen.
Het is een ramp als de leraar het niet eens fatsoenlijk uit kan leggen.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik herinner me een stagiair in klas drie (nu groep 5), die het lijdend voorwerp uitlegde. Het klopte voor mijn gevoel helemaal niet. Ik twijfelde aan mezelf. Ik keek naar de reactie van mijn eigen meester: die greep naar zijn hoofd en lachte lichtelijk wanhopig. Dat was mijn geruststelling.
Ze hebben mij trouwens nooit dat gedoe met hulpwerkwoorden uitgelegd.
Ze hebben mij trouwens nooit dat gedoe met hulpwerkwoorden uitgelegd.
The love you take is equal to the love you make.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |