Odie heeft diabetes

Wat een ramp, wat een ramp...

Net thuis van de dierenarts, Odie klapte in gewicht omlaag zonder verder alteveel te laten zien, dus het was hoog tijd voor een controle.

We waren bang voor zijn nieren, maar die zijn zo gezond als maar kan, Odie heeft suikerziekte en niet zo'n beetje ook, zijn waarden waren gruwelijk hoog.
We hebben godsgeluk gehad dat hij niet onderuit is geklapt, dat hij nog rondloopt, nu zal de dierenartsstress de waarden niet verbetert hebben, maar het was erg schrikken toch.

Maar nu de ellende van suikerziekte, eten op vaste tijdstippen, hoe ga ik dit voor mekaar krijgen bij odie, nu is hij wel binnen ja, hij voelt zich niet top, maar als hij zich straks beter voelt wil hij weer terug naar buiten en daar grotendeels blijven.

Dat kan dus eigenlijk niet meer, hij zou eigenlijk binnen moeten blijven, ook om te verkomen dat hij ergens anders gaat eten, beter gezegd, zijn eigen maaltje bij elkaar jaagt.
Hoe ga ik een evenwicht verkrijgen tussen een gelukkige kat en een gezonde kat, helemaal binnen houden zou voor hem een gruwel zijn.
Hoe ga ik het doen met de andere katten, die ik niet dat mega dure dieetvoer wil gaan geven noch wil ik dat odie hun eten eet...

Zat om over na te denken dus de aankomende tijd....

Gelukkig ben ik vrij handig met onderhuids spuiten, dus dat is iig geen zorg erbij, dat scheelt weer.

Wie ervaring heeft met suikerziekte bij katten, alle info is welkom.
Ik ben natuurlijk druk bezig met me inlezen overal in, het is een boel om op je bord te krijgen zo ineens, dus heeft iemand tips, advies of wat dan ook, GRAAG!

Ja, het is een afschuwelijke jager, sterker nog, hij neemt zelfs levende prooien mee naar huis voor ons.
Als ik hem op dieet zet gaat hij veel meer jagen weet ik uit het verleden(het was altijd een beste dikzak, wat niet echt toppie is natuurlijk, maar afvallen was zo goed als onmogelijk omdat hij gewoon meer ging jagen en erg succesvol daarin is).

Op dit moment weet ik het allemaal zo net nog niet met dat suikerziektegedoe, odie lijkt niet beter te worden van de insuline, eerder andersom.
Hij zit onder de urine nu omdat hij gewoon op de plaats waar hij zat geplast heeft, dat heb ik nog nooit meegemaakt met hem en duidt wat mij betrefd op spierzwakte wat dan weer samenhangt met juist te weinig glucose hebben.
Ook kwam hij niet zelf op het aanrecht toen ik hem eten wilde geven, deze kat springt normaal vanuit stilstand bovenop de schutting van een 180 cm zonder steun te pakken onderweg.

Fuck, ik moet zo snel mogelijk zelf instaat zijn een druppel bloed te pakken, dat gesleep naar de dierenarts is funest, het beest zit nu nogsteeds zwaar onder de stress ervan, kost dagen om het weer een beetje goed te krijgen en dat beinvloed de uitkomsten van het bloedonderzoek nogal.

Ik zit te wachten tot de dierenarts aan de foon kan komen, had al gebeld, maar dei was druk met operatie's op dat moment, kan pas na 12-en bellen...

Maar als ik niet zelf bloed kan gaan pakken komen we er volgens mij nooit uit omdat de stress(en dat heeft hij erg veel ervan, hij heeft een gruwelijke hekel aan vreemde mensen, laat alles wel over zich heenkomen, maar dan half in shock zeg maar) de uitslagen zwaar beinvloed.

Ik ga eens opzoek naar die meetapperaatjes, hoop dat de dierenarts daar al wat meer info over heeft, want tot nu toe had ze nog niets.

Ik weet al dat het er is, weet alleen niet hoe je eraan moet komen, waar je dat kan vinden en of er ook wat speciaal voor dieren is, of dat het blij het mensenapperaatje blijft.

Dierenarts wist ook niets tot nu toe, maar die zou gaa informeren voor me had ze beloofd, moet geduld hebben tot na 12-en, moeilijk!

Update....

GVD GVD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Odie ligt nu bij de dierenarts, het is een godswonder dat hij niet in coma is, beter gezegd dood is.
Dinsdag bij de dierenarts de hoeveelheid insuline gekregen, met klem werd er gezegd, let op bij 10 is het 1 eenheid, de spuit moet dus tot 20 gevuld worden.
Dit is met zeer veel klem uitgelegd, 3 dubbel aan zowel mijn man als aan mij.

De dierenarts nu kreeg een hartrolling, dat zijn dus 10 eenheden, hij heeft dus 20 eenheden gekregen ipv 2.
Het wondertje ligt hem erin dat Odie nog bij was, nog eet en drinkt en nog kan staan/lopen, in zijn urine totaal geen glucose, in zijn bloed nog een heel klein beetje.

De crash die hij had was dus nogal logisch, het had vele malen erger moeten zijn zelfs.

Ik loop hier dus nu met een blok steen in mijn buik waar normaal mijn maag zit, ik had maar zomaar mijn eigen kat doodgespoten kiunnen hebben.
Helemaal overd e zeik ben ik nu, fijn hoor dit...

Vanavond weten we meer, als het ook maar een beetje kan komt hij vanavond weer naar huis omdat de dierenarts hem liever onder zware controle heeft nu en daar in de nacht natuurlijk niemand is.

Hij ligt nu aan een infuus met suiker, heeft een megaprik met suiker gehad, de dierenarts verwacht geen rare dingen nu meer, maar pfffffffffffffffff, ik zit gek te worden hier...

Zo, even het huis in de dettol gezet, het is nu wat minder een kattenbak zeg maar, bah wat vies als ze hun urine niet ophouden en dat bij voorkeur dan ook nog eens op lastige plaatsen.

Schoonmake heeft als voordeel dat het het hoofd even wat rustiger maakt.

Ik kan idd ook niet geloven dat die andere dierenarts zo'n enorme fout heeft gemaakt, ze wist ook geen donder af van suikerziekte, haalde de info direct uit een blaadje voor dieetvoer ervoor van royal canine(en van de insuline zelf dan).
Maar dat had allemaal helemaal goedgekomen omdat de normale dierenarts(die we nu dus gewoon hadden) zelf een suikerkat heeft en er zo'n beetje alles van weet.

Zo weet ik nu ook dat wat teveel eten geen enkel probleem is, dat hoger in waarde zitten geen probleem is, dat te laag zitten pas echt een probleem is(hoge waarden zijn alleen op de echt langere termijn een probleem), wat door de insuline dus kan gebeuren.
Ik had dus eerst te horen gekregen dat hij perse afgemeten hoeveelheden mocht krijgen in 2 maaltijden.

Gelukkig ben ik erg eigenwijs geboren en heb ik hem in die twee dagen hapjes tussendoor gegeven omdat ik het te eng vond met de insuline anders(die dat suikergehalte kunstmatig omlaag gooit), dat heeft hem waarschijnlijk gered.
Maar zelfs met die hapjes tussendoor(die wat broodnodige suiker in het bloed verzorgde) is het een wondertje dat hij nog bij is en zelfstandig eet(hij heeft bij de dierenarts, zwaar onder de stress een blikje ad voer naar binnen zitten werken, dat is erg veel, toen vleer dat kreeg omdat ze ziek was was een kwart blikje al veel).

Maarja, ik heb odie dan ook nog nooit eten zien weigeren, hij heeft niet voor niets nu suikerziekte, dat zal vast met zijn eetlust te maken hebben(en de 10 kilo die hij woog, zelfs als we hem op dieet zette viel hij niet af).

Waar we eerst dachten dat we eindelijk succes hadden met odie wat slanker krijgen werd het te mager, ging ineens reuze snel, vandaag woog mijn grote kater een kleine 4 kilo nog maar, wat wat mij betrefd vel over been is(alhoewel de dierenarts daar an ders over dacht).

Zo, net weer naar de dierenarts geweest voor conrtrole nadat hij gisteravond thuisgekomen was.
Vanavond gaat hij weer terug op de insuline, zijn waarde zijn weer hoog nu, wie had ooit gedacht dat die hoge waarden een opluchting zouden zijn.

Gisteravond was hij iig weer een beetje een odie, hij mrauwelt weer lekker achter me aan met zijn allerschattigste stemmetje.
Hij baalt nu wel een beetje dat hij niet naar buiten mag, hij heeft het helemaal gehad met de dierenarts en al dat gefrummik aan hem.

Wat met gemak op een regelrechte ramp had kunnen uiitlopen loopt met een sisser af, het ventje is weer helemaal boven water, ik ben inmiddels ook wel wat gekalmeert.

Maandag moeten we weer voor controle om te zien hoe hij het doet onder de insuline, waarvan hij nu nog maar 1 eenheid krijgt en dat 2 keer per dag.

Behalve dat de kat er weer bovenop is nu zijn we vooral erg veel wijzer geworden, het is allemaal een stuk minder dramitisch als het leek, de vakantie kan blijven staan, hoeven we niet af te zeggen, het is geen ramp als de insuline een keer een uurtje later gegeven wordt als het echt niet anders uitkomt, ook wat eten betrefd is het een heel stuk minder stteng als gedacht, niets vaste afgemeten hoeveelheden op bepaalde punten in de dag, maar bij voorkeur gewoon de hele dag door eten, zoals ze al gewend zijn.

Speciaal voer is wel aan te raden, maar het is niet erg als dat een keer niet kan(bv in pensoin, gewoon meeeten met de rest betekend dat hij los kan blijven lopen ipv apart vast moet, wat erg lastig is en erg veel stress oplevert).

Het leven ziet er iets makkelijker uit voor de toekomst, niet zo bar vast aan het voer en medicijngebruik van onze kat.

Hij heeft nu zijn normale dosus insuline gehad, 1 eenheid nu nog maar voor de zekerheid en ja nu zie ik het nut ervan in!

Binnen een paar uur was zijn vacht weer zacht ipv heel vettig, mooie heldere oogopslag, gaat de gode kant op!
Het is nog niet zijn normale fluwelen en zeer dikke vacht, maar ik herkende weer wat van mijn odie erin.

Hij drinkt nog wel aardig wat en plast nog wel redelijk wat, dus zijn dosis zal denk ik nog wel wat omhoog moeten straks, maar nu komen we tenminste nog ergens.

Nu straks nog 1 hobbel en dat is wat er gaat gebeuren met de gevolgen van die fout, of dat op onze rekning komt of niet, maar zo ver ik begreep gaan ze daar wel wat mee doen, wat weet ik nog niet, maar we zullen de komende weken er nog vaak zat zijn en als grootverbruikers van de dierenarts zo in de laatste jaren komt het meestal wel met dat betalen, maar niet snel(dat we rekeningen krijgen).