FOK!forum / Relaties & Psychologie / Jaloers zijn; Hoe, wat, waarom en hoe er mee om te gaan!
Marjan80maandag 14 april 2008 @ 17:49
Jaloers zijn, het voelt als iets vreselijks, iets waar moeilijk mee om te gaan is. Maar in sommige gevallen is het ook goed om te weten dat je het bent!
Jaloers zijn hoeft niet erg te zijn, je beseft je namelijk hoeveel je van de ander houdt en om die persoon geeft. Maar het kan ook hele andere vormen aannemen. Bezitterigheid, controlerend gedrag en naar mijn mening ook een stukje wantrouwen.

Hoe ga je om met jaloezie? En wat kun je er aan doen als het te erge vormen aanneemt en je je daar ook bewust van bent? Hoe kom je er weer van af of hoe kom je weer op t punt dat het acceptabel gaat worden!

Hoe zijn jullie er mee omgegaan en hebben jullie tips en adviezen hierover?
Marjan80maandag 14 april 2008 @ 17:57
2x hetzelfde...

foutje
MinderMutsigmaandag 14 april 2008 @ 18:03
Ik heb er eigenlijk helemaal geen last van, ik kan me er ook weinig bij voorstellen.
Kerdabenmaandag 14 april 2008 @ 18:03
Duidelijke afspraken maken over wat wel en niet mag

Oh, en gewoon niet zo zeiken!
Marjan80maandag 14 april 2008 @ 18:13
Het ergste scenario is ook niet direct op mij van toepassing hoor
Naar mijn idee heb ik een redelijk gezonde manier van jaloers zijn. Met af en toe een uitschieter misschien als het ff niet zo lekker loopt!

Maar ik weet dat een vriendin van me best een behoorlijk controlerend gedrag kan vertonen omdat ze zich geen houding weet aan te nemen en zich daardoor erg alleen voelt en onzeker is.

Ik ben gewoon benieuwd hoe mensen hiermee omgaan en welke adviezen er zijn. Misschien dat zij er wat aan hebben. En anderen. En ik misschien ook nog wel, je weet het nooit. Je kunt altijd wel iets leren, zelfs hier
Lauwheidmaandag 14 april 2008 @ 18:32
Vertrouwen is denk ik erg belangrijk.. En onzekerheid kan erge jaloezie veroorzaken.
Integritymaandag 14 april 2008 @ 18:37
Als je je bewust bent van je eigen gevoelens en de oorzaak ervan, hoeft het toch helemaal geen probleem te zijn? Het kan allerlei oorzaken hebben van nare ervaringen uit het verleden tot gewoon karaktereigenschappen. Als jaloezie de boventoon gaat krijgen, dan is er iets goed mis met jou of de relatie. Kan namelijk ook zijn dat je intuitief al in de gaten hebt dat er iets niet helemaal pluis is. Ik heb daar wat meer gevoel voor, door kleine verschillen in houding die opvallen en reacties op vragen, maar zodra zoiets een grotere rol gaat spelen moet je er óf over praten óf naast je neerleggen en in het ergste geval de relatie verbreken omdat het echt niet meer gaat.
roooosjemaandag 14 april 2008 @ 18:53
Ik ben altijd extreem jaloers geweest, tot op het zieke af. Ik werd al gek als mijn lief met een collega ging lunchen. Bij mij is het langzaam maar zeker afgenomen. Ik keek naar mezelf en zag in dat dit nergens over ging. Ja, het is soms doorbijten als ie tot 4 uur naar 1 of ander mediafeestje moet met een vrouwelijke collega, maar eigenlijk doet het me niet zoheel veel meer. Wat ik merk is dat ik me eerst jaloers voel en dat ik dan denk: stop!
Het gevoel ebt dan langzaam weg en ik heb er gewoon minder problemen mee. Mijn jaloerse gevoelens komen door mezelf, als ik vroeger met een jongen iets ging drinken en hij toonde meer dan gezonde interesse in me, dan was ik ook opeens geïnteresseerd . Nu ik ouder en wijzer ben ( ) merk ik ook dat ik er geen problemen mee heb om iemand gewoon hard af te wijzen, daardoor besef ik dat het voor anderen waarschijnlijk ook niet zo moeilijk is.
Maar ik snap dat het echt klote is om met zulke gevoelens om te gaan, maar geloof me, voor je partner is het ook gruwelijk irritant.
Emelmaandag 14 april 2008 @ 18:55
--> R&L
Marjan80maandag 14 april 2008 @ 19:07
Nou dat is het zeker voor je partner.
In mijn geval heeft het nog geen enorm extreme gevolgen. Soms wel eens een uitschieter en dan duurt het wel ff voordat het weg is. Althans dan wil je de bevestiging hebben dat het wel goed zit.
Maar anders ga ik me dusdanig k*t voelen en dat is niet prettig. Dit is meer als er wat stress in de relatie is.
Je moet idd zelf denken van: Nu is het genoeg geweest en gewoon denken dat het wel goed zit! En daar natuurlijk wel ingeloven!

Wat betreft die vriendin, die controleerd hem gewoon als in wat doet ie, waar hangt hij uit, waneer komt ie thuis en met wie belt hij!
En dat lijkt me niet gezond en voor jezelf ook zwaar frustrerend.
En ze zit er zelf ook wel heel erg mee! Maar ze weet gewoon niet wat ze er mee aan moet.
As_33maandag 14 april 2008 @ 19:25
quote:
Op maandag 14 april 2008 19:07 schreef Marjan80 het volgende:

Wat betreft die vriendin, die controleerd hem gewoon als in wat doet ie, waar hangt hij uit, waneer komt ie thuis en met wie belt hij!
En dat lijkt me niet gezond en voor jezelf ook zwaar frustrerend.
En ze zit er zelf ook wel heel erg mee! Maar ze weet gewoon niet wat ze er mee aan moet.
Dat is heel simpel, ik heb dat ook gedaan in het verleden, en het werkt verslavend. Je doet het een eerste keer, en dan nog een keer, en voor je het weet zit je dagelijks alles te checken. En daar werkt maar één ding tegen en dat is cold turkey afkicken, gewoon meteen volledig mee stoppen. Kan in het begin best lastig zijn, maar met wat hulp van de partner (zorgen dat dingen als email en telefoon ook even niet beschikbaar zijn om te bekijken) is dat met een paar weekjes over.
wannabememaandag 14 april 2008 @ 21:10
Ik ben helemaal niet jaloers en ik denk dat het komt doordat ik mijn vriend volledig vertrouw.
Bij mijn eerste vriendje was ik juist heel erg jaloers. Als hij zei dat hij een meisje leuk vond, had ik automatisch een hekel aan haar. Hij bleek achteraf dan ook niet te vertrouwen.
Volgens mij hoef je niet jaloers te zijn als je relatie gewoon goed in elkaar zit en er dus niks is om jaloers over te worden. Zo werkt het voor mij in ieder geval wel.
Klutsdinsdag 15 april 2008 @ 09:06
Ik ben ook behoorlijk jaloers, maar inmiddels niet meer zo erg als vroeger. Goed voorbeeld is het filmpje van Hans Teeuwen over jaloezie.



Deed bij mij wel inzien dat ik me echt te druk maak, en inmiddels bedenk ik me gewoon dat ik het toch niet kan tegenhouden als er iets gebeurd tussen mijn vriend en iemand anders. Dus ik kan me wel druk gaan maken, maar ik weet eigenlijk ook wel dat hij dat niet doet.
MinderMutsigdinsdag 15 april 2008 @ 10:46
quote:
Ah dus dát doet hij als op op stap is.
mgerbendinsdag 15 april 2008 @ 10:57
Jaloersheid begint met angst.
Angst om alleen gelaten te worden, angst om je partner/vriend/vriendin kwijt te raken.
Geef toe aan die angst en het wordt boosheid; dat is de jaloezie. Boos op je partner, boos op 'die ander' die je partner aan het stelen is.
Geef daar weer aan toe en het wordt controlerend gedrag: Verbieden dus.

Het lijkt een beetje op een konijn in lichtbundel van een auto; hij staart vol angst naar de naderende auto en hij ziet niet dat-ie in één huppeltje veilig is.

Om het op te lossen moet je terug naar de oorzaak. De angst ontstaat bij jezelf.
Wanneer je de oplossing buiten jezelf gaat zoeken wordt het probleem groter en groter, totdat je zo jaloers bent dat je je grootste angsten zelf waarmaakt - doordat je partner opstapt.

Het is zeer verleidelijk om de oplossing altijd buiten jezelf te zoeken, omdat je dan lekker relaxed anderen kunt bekritiseren en zelf niets hoeft te doen. Maar het probleem ontstaat bij jou, en als je het niet bij de wortel aanpakt houd je er altijd last van.
Synthesistdonderdag 17 april 2008 @ 02:10
Jah, da's wel een duidelijke omschrijving. Wat je het beste kan doen is sowieso nooit twijfelen aan jezelf en de ander altijd de vrijheid te geven. Beetje geduld enzo.

En gewoon zorgen dat je altijd iets hebt te doen als ze niet op msn is.. een super nintendo ofzo
S_1980donderdag 17 april 2008 @ 16:27
Ik ben het gedeeltelijk met mgerben eens. Maar ik heb ook een vriendin gehad die zich jaloers voelde, maar dat rationeel totaal niet kon verklaren. Oftewel gevoelens kun je niet altijd wegnemen door rationele argumenten / oplossingen aan te voeren.

Wat ik met je eens ben is dat je het sowieso niet aan je partner moet opdringen. Hoe jaloers ook, verbiedt hem/haar nooit met iemand of in bepaalde situaties af te spreken. Is je partner een beetje empatisch dan zal hij/zij wel stukje 'bewijs' aan je tonen dat er niets is om je zorgen over te maken.
Dus nadat je bent wezen stappen met je vrienden vertellen hoe het was, de foto's laten zien, je 'thuis' melden als met een ex wat bent wezen drinken/eten, als je op een feestje een knap meisje spreekt laten merken (tov van haar en je vriendin) dat jullie bij elkaar horen etc. etc.
Dan krijgt je jaloerse partner als vanzelf het vertrouwen in jouw en zichzelf.

Oftewel, met een beetje wederzijds begrip moet je het ver kunnen schoppen. Maar dan moet de jaloers persoon wel over de initiele emoties van jaloezie heen kunnen stappen.
mgerbendonderdag 17 april 2008 @ 17:09
quote:
Op donderdag 17 april 2008 16:27 schreef S_1980 het volgende:
Oftewel gevoelens kun je niet altijd wegnemen door rationele argumenten / oplossingen aan te voeren.
Klopt natuurlijk.
Maar veel te snel wordt het probleem bij de partner neergelegd. En als die probeert eea tot normale proporties terug te brengen is het al snel 'zo ben ik nou eenmaal' - alsof we onze gevoelens totaal niet in de hand hebben.
Je moet gewoon je eigen gebruiksaanwijzing leren; herkennen wanneer die gevoelens kunnen optreden en wanneer je de neiging hebt de gemakkelijke weg te kiezen - lees: eraan toe te geven.
quote:
Oftewel, met een beetje wederzijds begrip moet je het ver kunnen schoppen. Maar dan moet de jaloers persoon wel over de initiele emoties van jaloezie heen kunnen stappen.
Ja dus.
S_1980donderdag 17 april 2008 @ 17:18
Wellicht schrijf ik het zo duidelijker op: Het zal misschien niet (direct) lukken je emoties te bedwingen, maar je kunt altijd je emoties opzij schuiven en rationeel gaan handelen.

[ Bericht 67% gewijzigd door S_1980 op 17-04-2008 17:25:24 ]