quote:

AFSCHEID van een voetbaldino

Hij schoffelde, zwoegde en ploeterde bijna twee decennia lang over de Nederlandse voetbalvelden. Met het mes tussen de tanden ontwikkelde Ger Senden zich tot een bikkelharde, door tegenstanders gevreesde en door de eigen aanhang bewierookte verdediger. Negentien jaar lang bleef de 36-jarige Kerkradenaar zijn Roda JC trouw. Met die uitzonderlijke staat van dienst maakt hij deel uit van een uitstervend ras.

p mijn elfde ben ik de eerste keer benaderd door Roda, op mijn vijftiende heb ik pas de overstap gemaakt.

Ik heb het jaren afgehouden, wilde helemaal niet weg uit Chevremont waar ik dagelijks voetbalde. De sterke band met vrienden en familie was alles voor me, waarom zou ik dat moeten opgeven? Bovendien overleed mijn vader plotseling aan een hartstilstand, daardoor hing ik nog meer aan mijn vertrouwde omgeving. Eigenlijk was ik constant op straat te vinden, daar ben ik groot geworden. Die jaren hebben me gevormd zoals ik nu ben, op straat heb ik mijn karakter ontwikkeld.

Met Roda had ik niets, ik ging altijd naar Chevremont.

Pas op mijn vijftiende heb ik de eerste keer op Kaalheide een wedstrijd bezocht. Toch was ik al eerder in aanraking gekomen met de club. Ik maakte namelijk wel deel uit van de Limburgse jeugdselecties. Daar trof je vooral jongens van profclubs. Langzaam maar zeker groeide mijn interesse voor het profvoetbal en na vier jaar besloot ik de stap toch te maken. Ik mocht meteen mee naar een toernooi in Lugano.

Naar Italië, dat was wat voor me.

De eerste jaren gingen razendsnel voorbij, ik voelde me vanaf het eerste moment thuis. Ons team bestond bijna alleen uit Limburgers, Hens Fischer was de trainer. Die kon best harde kritiek geven, maar dan op zo’n aparte manier, ook nog in het dialect, dat je nooit het gevoel had te worden afgezeken. Een maand voordat ik 18 jaar werd kon ik mijn eerste contract tekenen.

Een echt profcontract, ik had daar nog geen moment bij stilgestaan. Na de dood van mijn vader heeft Jos Jongen, destijds verzorger bij Chevremont, zich om mij bekommerd. Hij was ook degene die de eerste contractbespreking deed, ik was daar zelf niet bij. Nou ja, bespreking…Hens Coerver (toenmalig manager, red.) schreef op de achterkant van een bierviltje wat ik kon verdienen.

Zo ging dat destijds. Het maandsalaris bedroeg 1000 gulden bruto. Vond ik niets eens zo belangrijk. Waar het mij om ging was dat ik een kans kreeg prof te worden. Die moest en zou ik grijpen.

Dan zit je plotseling in het kleedlokaal met jongens als Van Loen, Fräser, Hanssen en Hofman.

Grote namen natuurlijk. Ik kreeg de plek van nummer twee, meteen naast de keeper. Ik durfde in het begin nog geen drie woorden te zeggen.

Ik was niet bij de selectie gekomen om te praten, maar om me te bewijzen. Om te doen O‘ wat jonge spelers moeten doen als hen iets gevraagd wordt. Ik wilde me op het veld laten zien, nergens anders. Al snel had de gevestigde orde in de gaten dat die jonge gast het van zijn mentaliteit moest hebben. Als iemand op de training me een hengst gaf, kwamen anderen meteen voor me op. Toen wist ik dat ik geaccepteerd was, dat was het moment waarop ik dacht: ‘Als je jezelf blijft, kun je het maken in deze groep’.

Ik moet me ergens thuis voelen, wil ik kunnen functioneren. Halverwege de jaren negentig werd gezegd dat Ger Senden misschien wel de beste rechtsback van Nederland was. Onder anderen door Huub Stevens. Ik besefte dat toen niet, was niet geil op publiciteit en stelde me bescheiden op. Ben er nooit mee bezig geweest om naar een andere club te gaan. Kees Ploegsma, mijn zaakwaarnemer, voelde dat heel goed aan.

Die wist dat het mij erom ging lekker te kunnen voetballen, niet om het grote geld. Ajax zou toen interesse hebben gehad, ik weet niet of dat klopt. Een geïnteresseerde club moest zich eerst melden bij Roda. Als het antwoord dan nee was, mochten ze mij niet benaderen. Dat is dus ook niet gebeurd. Ik lig daar niet wakker van. Wat geweest is, is geweest.

In mei 1994, vlak voor het Bosman-arrest, had ik een contract voor twee jaar getekend. In augustus werd het opengebroken en verlengd tot zes jaar. Ik heb met mijn volle verstand getekend, dan moet je later niet gaan zeuren. Ik vind het respectloos als een voetballer, die net zijn handtekening heeft gezet, meteen daarna over een transfer begint. Toch heb ik één keer het gevoel gehad dat ik op zoek moest naar iets anders. Fatih Sonkaya brak door en ik raakte mijn plaats kwijt. Daar kon ik slecht mee omgaan. Ik ben nu eenmaal een emotioneel iemand; als ik iets voel, zeg ik het ook. Dat was niet zo verstandig.

Sef Vergoossen heeft me toen uit de selectie gezet.

Ik was razend, maar nu denk ik er anders over. Ben ook niet rancuneus naar Vergoossen toe. Ik realiseer me dat hij gelijk had, het lag ook aan mezelf. Ach ja, als het niet draait, zoek je de schuld meestal bij anderen. Dat is het makkelijkste.

Utrecht, Groningen, RBC en AZ toonden interesse.

Maar dan kom je weer bij dat ene punt: ik had geen trek voor 10.000 euro meer te verhuizen naar de andere kant van het land. Naar een omgeving die je niet kent en waarvan je dus ook niet weet of je daar beter kunt presteren. Voor mij blijft dat toch Kerkrade. Daar waar ik ben opgegroeid en iedereen ken. De supporters waarderen me om m’n karakter en m’n bescheidenheid.

Ik ben niet de voetballer met de fijnste techniek, maar het woord opgeven ken ik niet.

Ze zien me als het toonbeeld van de koempelmentaliteit.

Het is toch fantastisch als jij degene bent die belichaamt wat de fans het liefste zien.

Bij Roda is dat nu eenmaal mouwen opstropen en knokken. Mensen blij maken is het mooiste wat er is. Vorige week was ik te gast op een lagere school. Had een kind een spreekbeurt over mij gehouden. Van begin tot einde, hij wist alles.

Het was geweldig om het allemaal nog eens voorbij te horen komen uit de mond van zo’n jongetje.

Ik realiseer me dat ik met mijn lange staat van dienst bij één club een uitzondering ben. Tegenwoordig komen spelers van overal hier naartoe met een ander doel voor ogen: zo snel mogelijk veel geld verdienen. Ik heb daar helemaal geen moeite mee, we leven nu in een andere wereld.

Ik heb er ook begrip voor dat het voor jongens die uit een totaal andere cultuur komen best moeilijk is hier. Maar ze moeten het op een gegeven moment wel oppakken. Doen ze daar te weinig moeite voor, dan krijgen ze met mij te maken. Ook zij zullen moeten beseffen dat een profvoetballer, ongeacht of hij nu één euro krijgt of tien, een bevoorrecht persoon is.

Daarom heb ik er geen moeite mee op maandag met het tweede te voetballen. Heerlijk toch, ik voel me daar niet te groot voor en zie het zeker niet als een straf. Ik mag dan een liefhebber zijn, ik zie mezelf niet meer afbouwen bij een amateurclub of in de eerste divisie. Ik hoor wel eens van anderen hoe het er daar aan toegaat, ik denk dat ik krijsend zou weglopen. Ik ben met Roda in onderhandeling over een contract als teammanager. Ik verwacht geen problemen.

Zouden we er onverwacht niet uitkomen, ga ik iets anders doen. Ik ga in elk geval niet stilzitten, want iemand die veel stilzit sterft snel.

Als je vraagt naar mijn hoogtepunt schieten me twee gebeurtenissen te binnen. Ten eerste gewonnen bekerfinale in 1997 tegen Heerenveen.

Wat een feest was dat. Heerenveen werd gezien als de torenhoge favoriet, de sfeer was geweldig.

Je voelde dat de supporters van Heerenveen vóór hun team waren, niet tegen Roda. Dat zal over twee weken tegen Feyenoord wel anders zijn. Vanaf het begin zaten wij beter in de wedstrijd.

Ik kopte tegen de lat en scoorde eenmaal, het was onvergetelijk. Het tweede hoogtepunt is mijn doelpunt bij AZ: een als voorzet bedoelde bal die zo maar bij de tweede paal binnenviel. Elke keer als Roda tegen AZ speelt spreken mensen me daarover aan. Zo zie je welke impact een verkeerd geraakte bal kan hebben.

Je kijkt na al die jaren wel eens terug op die periode.

Ik heb nergens spijt van, al had ik misschien andere keuzes gemaakt als ik op bepaalde momenten wist wat ik nu weet. Maar het heeft geen zin daar te lang stil bij te blijven staan. Alles wat je doet en wat je beslist past bij je persoon. Dat je niet alles goed hebt gedaan is iets anders. Het leven is niet altijd even makkelijk.

Is maar goed ook, ander was er niets aan het leven. Ik heb negentien jaar in het eerste team mogen voetballen van een geweldige club met fantastische supporters. Dan mag ik, met mijn kwaliteiten, niet ontevreden zijn.’

Bron: LD

quote:

Op zaterdag 12 april 2008 12:37 schreef -Vaduz- het volgende:
Een Roda JC'er in hart en nieren.

quote:

Op zaterdag 12 april 2008 16:24 schreef zjroentje het volgende:

[..]

Nah, dat zal toch wel 'Sjevemel' blijven.

Wel een cultheld, en idd de belichaming van wat ze graag in Kerkrade zien.

quote:

Op zaterdag 12 april 2008 17:03 schreef Schimpie het volgende:

[..]

Sjeveemet

quote:

Op zaterdag 12 april 2008 17:26 schreef zjroentje het volgende:

[..]

Hmm, volgens mij zegt mijn schoonma (uit Kaalhei) Sjevemel.

quote:

VOOR EVEN TERUG OP HET OUDE NEST

Na afloop van Roda JC-VVV wordt morgen ter ere van de na dit seizoen afscheid nemende Ger Senden (foto) een wedstrijd gespeeld tussen het Roda dat in 1995 onder Huub Stevens en Eddy Achterberg tweede werd en een All Star Team. De volgende (oud-)spelers hebben toegezegd te zullen komen: Babangida, Graef, Van Hoogdalem, De Kock, Luijpers, Huiberts, Derksen, Scheutjens, Van der Luer, Iwan, Atteveld, Vandenbroeck, Doomernik, Van Galen, Danny Hesp, Trost, Ihalauw, Roelofsen, Haan, Ter Avest, Peeters, Vrede, Gorter, Van Haaren, Hanssen, Broeders, Hofman, Waterreus, Rudge, Zafarin, Dijkstra, Anastasiou, Fischer, Blatter, Kalac (mag alleen niet spelen van AC Milan), Romero, Diliberto en Boerebach.

Ooijer en Valgaeren moesten afzeggen, omdat hun wedstrijd werd verplaatst. Vurens en Nanninga ontbreken vanwege familie omstandigheden.

Bron: LD

quote:

Op zondag 13 april 2008 21:58 schreef -Vaduz- het volgende:
Dat was Kah, Schimpie.

quote:

Op zondag 13 april 2008 21:54 schreef Schimpie het volgende:
Wie droeg hem nou van het veld toen die weer gewisseld werd? Was wel mooi om te zien.
There's only oneeeeee Gerrie Senden!

quote:

Op zondag 13 april 2008 16:32 schreef methodmich het volgende:
Maak je er een leuk verslag met foto's van DarkShine? Ben wel benieuwd, denk niet dat ze er op TV iets van laten zien vanavond.

quote:

Op zondag 13 april 2008 21:40 schreef planethugo het volgende:
mooi afscheid vanmiddag,de wedstrijd tussen 94/95 en de allstars was wel geinig. Leuk om Graef, Baba, Huiberts, De Kock, Van Galen etc nogeens samen te zien spelen

en natuurlijk mooi voor gerrie, klasse vent en prima rechtsback

quote:

Op zondag 13 april 2008 23:13 schreef ZoneKill het volgende:

[..]

Was ook lekker subtiel gedaan van Kah.

quote:

Op maandag 14 april 2008 00:10 schreef Jasza het volgende:

[..]

Baba

quote:

Op maandag 14 april 2008 11:41 schreef planethugo het volgende:

[..]

'Hoe ziet dat met de W-A-O-gat?'

en idd was wel geinig wat Kah deed maar hij had op de schouders het veld afgemoeten. Al gebeurde dat na die andere wedstrijd natuurlijk wel nog. Ook geinig hoe ze allemaal polonaise het lopen waren. Geloof met Baba voorop

quote:

Dubbel feest voor Roda JC

Het was gisteren één groot feest in het Parkstad Limburg Stadion. Roda JC verzekerde zich door een 4-1 overwinning tegen VVV definitief van een plek in de play-offs om Europees voetbal, en nam vervolgens op grootse wijze afscheid van Ger Senden.

Mister Roda Senden (36) mocht tegen de Venlonaren vlak voor tijd invallen. Vrijwel direct werd hij weer naar de kant gehaald.

De publiekswissel is een passende ode aan de voetballer die na negentien jaar trouwe dienst na dit seizoen afscheid neemt als profvoetballer.

Tal van Roda-coryfeeën waren naar Kerkrade afgereisd om Senden in een wedstrijdje tussen de ploeg uit het seizoen ’94- ’95 en een All Star Team te eren.

Zelfs AC Milan-doelman Zeljko Kalac was overgevlogen uit Italië, al mocht de Australiër niet keepen. Alle spelers droegen uit eerbetoon een 2 op de rug, hét nummer van Senden. Na afloop werd de bescheiden Kerkradenaar met cadeaus overstelpt. „Als een club je zo’n dag bezorgt, is dat niet terug te betalen in geld.”

Bron: LD

quote:

OVERWINNING ALS AFSCHEID

Mister Roda Ger Senden nam gisteren afscheid met twee duels. Hij deed eenmaal twee minuten mee in de wedstrijd tegen VVV, die Roda won met 4-1. Daarna werd er nog een feestje gebouwd met een duel tussen Roda ’94-’95 en een all stars-team. Na afloop ging Senden op de schouders bij Mark Luijpers en Marco van Hoogdalem.

Bron: LD

quote:

Geknipt afscheid voor ‘de schier’

Het moet je maar gebeuren: mag je vlak voor tijd invallen in een belangrijke derby om vervolgens twee minuten later weer naar de kant te worden gehaald. De curieuze wissel is een passende ode aan Ger Senden (36), die na negentien jaar trouwe dienst na dit seizoen afscheid neemt als profvoetballer.

De laatste seconden van Roda JC-VVV (4-1) tikken weg als aan de zijlijn een wissel wordt aangekondigd.

Hoewel het bordje aangeeft dat de Roda JC’er met nummer 2 zich moet melden, maakt de betreffende speler niet bepaald aanstalten naar de kant te komen. Sterker nog, hij heeft het helemaal niet door. Pas als grinnikende teamgenoten Ger Senden duidelijk maken dat hij, twee minuten nadat hij Fatih Sonkaya is komen aflossen, toch echt weer moet inrukken, valt het kwartje bij het feestvarken.

,,Daar had ik dus absoluut geen rekening mee gehouden”, aldus Senden, die lachend richting de dug-out slentert en vervolgens door Pa Modou Kah wordt opgetild en afgeleverd langs de zijlijn.

Zelden zal zo’n belangrijke wedstrijd (Roda strijdt voor Europees voetbal, VVV tegen degradatie) zo’n kolderiek slot hebben gekend.

Al was gekend. Al was de wissel volgens Roda-interimtrainer Martin Koopman logisch. ,,Ger speelde zo dramatisch dat ik hem wel móest wisselen.”

Door de geruststellende tussenstand is de opluchting in het Kerkraadse kamp op dat moment levensgroot.

Het plannen van de afscheidswedstrijd voor Senden na afloop derby, is afloop van de beladen derby, is niet zonder risico. Aan het gruwelscenario dat VVV zou winnen, durft eigenlijk niemand te denken. Veel reden om te feesten zou er dan namelijk niet zijn geweest en een deels leeg stadion is het laatste wat Ger Senden zou hebben verdiend.

Zover komt het niet. Al trekt iedereen bij Roda wit weg als VVV op 0-1 komt. ,,Toch maakte ik me geen zorgen”, aldus de hoofdrolspeler zelf. ,,Ik bleef rustig, wist dat het goed zou komen.

Ik heb de jongens voor de wedstrijd gezegd: ‘Het grootste cadeau dat jullie me vandaag kunnen geven is een overwinning’.”

En dus gaan na afloop alle remmen los. Tal van Roda-coryfeeën zijn naar Kerkrade afgereisd om de schier (een van Sendens bijnamen luidt: de schaar) in een wedstrijdje tussen de ploeg uit het seizoen ’94-’95 en een All Star Team te eren. Zelfs AC Milan- doelman Zeljko Kalac is overgevlogen uit Italië, al mag de Australiër niet keepen. ,,Dan vermoorden ze me in Milaan.”

Alle spelers dragen uit eerbetoon een 2 op de rug, hét nummer van Senden. Die zorgt zelf voor één van de hoogtepunten door met een verfijnde lob over Ronald Waterreus één van de doelpunten voor zijn rekening te nemen. Misschien wel de mooiste treffer uit zijn lange carrière. Alsof het niet anders kan, worden tegen het einde van het potje de hemelsluizen volledig opengedraaid en komt de regen met bakken uit de hemel.

Zelfs de weergoden werken mee, want onder deze omstandigheden was Ger Senden op z’n best.

Na afloop wordt de bescheiden Kerkradenaar met cadeaus overstelpt.

,,Als een club je zo’n dag bezorgt, is dat niet terug te betalen in geld.”

Bron: LD

quote:

Rel rond afscheidsduel
Gène Hanssen stapt per direct op als trainer bij derdeklasser MSP’03

Gène Hanssen is per direct opgestapt als trainer van derdeklasser MSP’03 uit de Heerlense wijk Meezenbroek.

De voormalig Roda-speler heeft daartoe besloten nadat hij van zijn club geen toestemming had gekregen om acte de présence te geven tijdens de afscheidswedstrijd van Roda-speler Ger Senden, afgelopen zondag.

Die speelde jarenlang met Hanssen samen bij de Kerkraadse profclub.

Hanssen was overigens wél van de partij tijdens dat duel en liet daarmee de uitwedstrijd van MSP tegen Scharn aan zich voorbijgaan. „Natúúrlijk moest ik bij die wedstrijd van m’n vriend Ger zijn. Een unieke gebeurtenis.

En daarnaast is het gewoon fantastisch om jongens als Michel Boerebach en Edwin Gorter na zo’n lange tijd weer eens te zien én om voor het eerst in het nieuwe stadion van Roda te spelen. Dát ik zou gaan, was bij MSP al minstens drie maanden bekend. In de kantine, bij de spelers, supporters én bij het bestuur. Er werd ook veelvuldig over gesproken.

Als de voorzitter dan enkele dagen van tevoren beweert helemaal van niks te weten en eigenlijk niet wil dat ik ga, ben ik daar snel klaar mee. Dan houdt het voor mij direct op en dat heb ik de voorzitter afgelopen donderdag na ons inhaalduel ook direct laten weten”, zei Hanssen, die als profvoetballer jarenlang voor Roda en ook eventjes voor VVV speelde.

Voorzitter Co Gerardu was gisteren niet voor commentaar bereikbaar.

De preses liet zondag voor aanvang van het duel tegen Scharn wel al weten dat ‘MSP als de werkgever van Hanssen geldt’. „En dan dien je je toch correct af te melden.”

De afscheidswedstrijd van Ger Senden heeft ook bij de Kerkraadse tweedeklasser LHC de nodige gespreksstof opgeleverd.

Doelman Sieb Dijkstra, eveneens voormalig Roda JC’er, koos namelijk ook voor de wedstrijd van Senden en ontbrak daardoor in het LHC-doel tijdens de (gewonnen) wedstrijd tegen Mheerder Boys. „Met dat besluit was ik niet zo blij”, erkent voorzitter Rinus Prevo.

„Zeker omdat we nog steeds niet helemaal buiten degradatiegevaar verkeerden. Maar ja, het gaat om amateurs. Men zegt dat je dan kunt gaan en staan waar je wilt. Gelukkig hebben we gewonnen en zijn we nu veilig; dan wordt zo’n onderwerp al een stuk minder beladen.”

Dijkstra zegt in de voorbereiding op het seizoen al door Roda benaderd te zijn voor participatie tijdens het afscheidsduel van Ger Senden. „Ik heb toen onder voorbehoud mijn medewerking toegezegd. Onder voorbehoud, omdat ik het wilde laten afhangen van de situatie waarin LHC dan zou verkeren.

In maart werd ik opnieuw gebeld en op dat moment stond er in het geval van LHC voor afgelopen zondag geen wedstrijd op het programma. Toen heb ik ‘ja’ tegen Roda gezegd. Later bleek dat we zondag toch moesten voetballen; een inhaalwedstrijd.

Vervelend, maar de situatie van de club vond ik niet zo nijpend om Roda af te bellen.

LHC stond al behoorlijk wat punten boven de degradatiezone.”

Trainer Ger Vroomen wilde gisteren niet ingaan op de beslissing van zijn doelman. „Daarover wil ik in de loop van deze week eerst met Sieb zelf praten.”

Bron: LD

quote:

Afscheid
Helemaal aan de andere kant van het land -- in Kerkrade bij Roda JC-VVV Venlo -- heerste een echte voetbalsfeer. Ondanks het feit dat er grote belangen voor beide Limburgse teams op het spel stonden, werd er met respect voor elkaar gestreden en won Roda met 4-1. Het échte voetbalfeest brandde pas daarna los en ik mocht daar zelf deel van uit maken. Op verzoek van de spijkerharde en nooit verzakende Ger Senden haalde ik mijn voetbalschoenen -- die ik sinds het afscheidsduel van Dennis Bergkamp, twee jaar geleden, niet meer gedragen had -- weer eens uit het vet. Het uitstekende Roda JC van het seizoen '94-'95 speelde een afscheidspartij(tje) tegen een Roda all-star team.

En prompt merkte ik, dat sommige dingen nooit veranderen. Eugène Hanssen stond nog steeds als blok beton in de verdediging. En bij elk vermeend buitenspelgeval gingen de handen van Raymond Atteveld, Johan de Kock en René Trost gelijktijdig -- als een soort automatisme -- de lucht in. Ondanks hun nieuwe kunstheupen, maakten Arno Doomernik, Marco Van Hoogdalem nog steeds dezelfde soort slidings die zij in hun toptijd ook maakten. En lieten Eric Van der Luer, Barry Van Galen, Max Huijberts, Edwin Gorter en Yannis Anastasiou zien dat ze het voetballen nog lang niet zijn verleerd.

Grappig was dat verdedigers als Mark Luijpers en Michel Boerebach er op hun leeftijd bijna een spierscheuring voor over hadden, om Tijjani Babangida, Maurice Graef en Bob Peeters van een doelpunt af te houden. Slechts één ding bleek echter wel veranderd: het scorend vermogen van de afscheidsnemer. De prachtige lob waarmee de verder nauwelijks scorende Ger Senden, doelman Ronald Waterreus verraste was van grote schoonheid en een mooi slot van een 19 jaar durende Eredivisiecarrière.

Mario van den Ende

quote:

Op dinsdag 15 april 2008 17:41 schreef methodmich het volgende:
Konden de oude helden nog een beetje voetballen? Baba nog snel of viel dat tegen?

De foto's en verhalen zijn in elk geval leuk. Senden is toch een flink stuk nostalgie, die heeft jaren achtereen in de Panini-albums e.d. gestaan bij Roda.

quote:

Senden weigert persconferentie te leiden

KERKRADE - Ger Senden is naast verdediger bij Roda JC ook teammanager en perschef van de Kerkraadse club.

"Mister Roda JC" Ger Senden. FOTO PICS UNITED
Hij zit de persconferenties na afloop van de wedstrijd voor en meldt dan keurig wat de uitslag is, wie de doelpunten heeft gemaakt en welke spelers geel en rood hebben gekregen.

In de eerste wedstrijd in de play-offs om Europees voetbal tussen Roda JC en NEC (0-1) donderdagavond kreeg Senden zelf rood. Onterecht, vond hij. Senden was daar zo boos en teleurgesteld over, dat hij na afloop weigerde om de persconferentie voor te zitten.

Hoefde hij zichzelf niet te noemen als de speler die uit het veld was gestuurd. Oud-speler Eric van der Luer nam de honneurs voor Senden waar.

Senden is bezig aan zijn negentiende en laatste seizoen bij Roda JC. De routinier is waarschijnlijk geschorst voor het tweede duel in de play-offs om Europees voetbal, zondag in Nijmegen.

Mocht Roda JC er niet in slagen om te winnen van NEC en zo een derde duel af te dwingen, dan eindigt de carrière van Senden met een rode kaart.

Roda-trainer Raymond Atteveld vond die veldverwijzing volkomen onterecht. ,,Ik heb de beelden teruggezien en Senden raakte de speler noch de bal. Ik kon ook meteen aan de reactie van Senden zien dat de rode kaart onterecht was. Hij loopt lang genoeg mee om te weten of hij een overtreding maakt of niet.’’

NEC-trainer Mario Been vond dat zijn ploeg zichzelf te kort had gedaan door niet vaker te scoren. ,,We hadden er voor rust al vier moeten maken. Dan zouden we zondag met een prettiger gevoel aan het tweede duel beginnen.’’

Atteveld was NEC dankbaar dat het niet vaker scoorde. ,,We zijn daardoor nog in de race.’’ (ANP)

quote:

Ger Senden gaat desnoods tot ná zijn carrière in beroep

Ger Senden kan zondag met Roda JC meespelen tegen NEC. De Kerkraadse club heeft het schikkingsvoorstel van één wedstrijd schorsing vanwege Sendens rode kaart in het thuisduel tegen NEC (0-1) niet geaccepteerd. De zaak komt volgende week voor.

Senden werd afgelopen donderdag met rood uit het veld gestuurd na een overtreding op Jhon van Beukering. De verdediger, die na dit seizoen afscheid neemt als betaald voetballer, kreeg gisteren van de aanklager van de KNVB een schikkingsvoorstel van één duel. Roda liet weten daarmee niet akkoord te gaan. Aangezien het te laat was om de zaak gisteravond nog te laten voorkomen, is ze over het weekeinde heen getild en is Senden morgen speelgerechtigd.

Als Roda in Nijmegen zou worden uitgeschakeld door NEC en het seizoen er dus op zit, zal de club zich volgende week toch in Zeist melden. Al is de uitspraak in dat geval niet meer direct van belang, omdat de carrière van Senden dan ten einde is.

,,Het gaat om het principe, we willen hiermee een signaal afgeven", aldus algemeen directeur Huub Narinx. ,,We hebben de beelden goed bekeken en denken een sterke zaak te hebben. Een scheidsrechter kan best een inschattingsfout maken, maar we vinden wel dat er recht moet worden gesproken.

Ook al stopt Ger na dit seizoen. Bovendien kan het naar hem toe worden gezien als een stuk rehabilitatie."

De routinier zelf wilde niet reageren op de gebeurtenissen van donderdagavond. ,,Zolang geen uitspraak is gedaan kan ik er beter niets over zeggen.”

Bron: LD