Raad Je Plaatje # 170

Hmz. Dit is wel een heel makkelijk plaatje!

Dit zijn natuurlijk Jacques Bloem en A. Roland Holst.

..

Tsja, Tokay, de Dummies zitten hiernaast hoor.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 15:46 schreef Tokay het volgende:
Ik dacht: och, 't is vrijdagmiddag, laat ik maar rekening houden met jullie door alcohol aangetaste waarnemingsvermogen. ..

Het is ook nooit goed, hè? ..

Zeg. ..

Zit ik hier, de rug kromgebogen van het vele harde werken, het hoofd zwaar en vermoeid van alle overbodige en stomme vragen, kom jij daar even langsvlinderen met het vrijdagmiddaggevoel en alcohol. We zijn potdomme geen ambtenaren! Grmbl! ..

_{Leuke van dit plaatje is dan weer dat er een KOPJE KOFFIE voor de drankorgelneus van Bloem staat. En Roland Holst maar betalen natuurlijk! .}

Bij de kwaliteit van zijn boordje zijn wel kanttekeningen te plaatsen, moet ik zeggen. Terwijl de hh. Roland Holst en Bloem toch hierboven duidelijk hebben laten zien hoe het hoort (al was dat kopje koffie wel een pijnlijke blunder van laatstgenoemde, natuurlijk. Goed dat het niet onopgemerkt is gebleven).

_{(Ik bezit overigens een boekje van de hand van de heer Roland Holst met één van de meest schitterende titels uit de vaderlandse literatuurgeschiedenis: Overpeinzingen van een bramenzoeker. Misschien heb ik daar hier al eens gewag van gemaakt. Dat stoort mij dan niet. Op zo'n mooie boektitel wil ik graag jaar in jaar uit tamboereren).}

Zo. Dan is het nu tijd voor een kleine alcoholische snuisterij, al zeg ik het zelf.

[ Bericht 0% gewijzigd door Gellius op 18-04-2008 17:40:14 ]

_{Op vrijdagmiddag kan dat wel eens een keertje, vind ik. De heer Het Student De Withropos zal het ons ook vast niet kwalijk nemen - die neemt naar alle waarschijnlijkheid juist deel aan een jool in deze of gene bij het jongvolkje populaire biertuin.}

.

Een pochet!

_{*ril!* Zo'n typisch buigs attribuut! Gelukkig gebruikte Roland Holst zijn borstzak gewoon voor zijn bril.}

Lijkt me een heel nare en zure man! Nobelprijswinnaar?

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 17:43 schreef plunk het volgende:
Een pochet!

_{*ril!* Zo'n typisch buigs attribuut! Gelukkig gebruikte Roland Holst zijn borstzak gewoon voor zijn bril.}

Typisch zo'n dwaze rechtlijnige knakkersaanpak. Heb je wel eens getracht een bril te poetsen met de binnenkant van een borstzak? Dat is niet te doen. Wij buigers gebruiken daartoe heel eenvoudig het meest geëigende instrument: het poetslapje. In de borstzak. Praktisch en handig. Geen tijdverspillerij met moeilijk gedoe. Poetsen die bril en je kunt gelijk je aandacht weer richten op belangrijker zaken, zoals het ragfijne lijnenspel van kroezelhaartjes in de aanbiddellijke nek van de serveerster die net de koffie voor de drankorgelneus heeft geplaatst.

Hola, de Overpeinzingen zijn van Richard, niet van Adriaan. Nu ja, een kniesoor. _Hopelijk.

.

Zou het een doorlusplaatje zijn? Ik zie er niet direct 'n obstinate dadaist in, maar het plaatje is ook van enige decennia later, zo te zien. 'n Relatie met Holst/Bloem zie ikook niet zo direct.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 17:53 schreef Gellius het volgende:
Typisch zo'n dwaze rechtlijnige knakkersaanpak. Heb je wel eens getracht een bril te poetsen met de binnenkant van een borstzak? Dat is niet te doen. Wij buigers gebruiken daartoe heel eenvoudig het meest geëigende instrument: het poetslapje. In de borstzak. Praktisch en handig. Geen tijdverspillerij met moeilijk gedoe. Poetsen die bril en je kunt gelijk je aandacht weer richten op belangrijker zaken, zoals het ragfijne lijnenspel van kroezelhaartjes in de aanbiddellijke nek van de serveerster die net de koffie voor de drankorgelneus heeft geplaatst.

Het lefdoekje is er helemaal niet voor gemaakt om brillen te poetsen! Zo’n ding dient, handgerold en afgestemd op de kleur van hemd of das, enkel ter .. verfraaiing .. van de kleding. Ik zie het al voor me: serveerster zet kopje koffie voor drankorgel, buiger haalt bril van zijn neus, trekt met grote omhaal het lefdoekje uit zijn borstzak en begint daarmee bril te poetsen. En dan? Dan frommelt de buiger daarna het vodje zeker weer in zijn borstzak, en loopt vervolgens de rest van de dag met een bobbel in zijn jas rond.

The horror!

Welnee. Een pochet dient met te allen tijde te vermijden: onfunctioneel, fratserig en lelijk. Alle borstzakjes dienen trouwens te worden dichtgenaaid, zodat er nimmer overbodige dingen in terecht kunnen komen, denk aan wisselgeld, papiertjes, gevonden veertjes, etc. En de bril? Die poetst men – heel gewoon - met een brilledoekje, die veilig opgeborgen en mooi opgevouwen in een leren brilledoos ligt, of beter nog (namelijk 2 vliegen in 1 klap), in het etui van de altijd meegenomen verrekijker. Pfft.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 18:09 schreef Tokay het volgende:
Meneer heeft zo'n bekend hoofd, wat jullie?

Ik heb geen idee, T.k.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 19:52 schreef plunk het volgende:

[..]

Ik zie het al voor me: serveerster zet kopje koffie voor drankorgel, buiger haalt bril van zijn neus, trekt met grote omhaal het lefdoekje uit zijn borstzak en begint daarmee bril te poetsen. En dan? Dan frommelt de buiger daarna het vodje zeker weer in zijn borstzak, en loopt vervolgens de rest van de dag met een bobbel in zijn jas rond.

Je schetst mijn leven! . Een fijn en comfortabel leven, voeg ik daar aan toe. _{Hoewel ik nauwelijks koffie drink.}

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:49 schreef Gellius het volgende:
Je schetst mijn leven! . Een fijn en comfortabel leven, voeg ik daar aan toe. _{Hoewel ik nauwelijks koffie drink.}

Al die overbodigheid!

..

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 21:55 schreef Tokay het volgende:
Een plaatje plaatsen en dan de plaat poetsen...

..

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 22:02 schreef plunk het volgende:

[..]

Al die overbodigheid!

..
[..]

..

Flodders en tierelantijnen plunk. Ik zou niet zonder kunnen.

Het is een Brit. Dat moge duidelijk zijn.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 22:29 schreef Z het volgende:
Het is een Brit. Dat moge duidelijk zijn.

Met zo'n 'snor'? Impossible!

DIt is nou een typisch Brits snorretje. Richard Beeching, om maarf eens een Brit te noemen, had exact zo'n snor.

Maar de hangende oogzakken geven de doorslag.

Wel, wel, wel, wat het geoefende radersoog allemaal niet vermag! Jullie zijn al een heel eind op scheut hoor. Lopen we het rijtje suggesties even langs:

Tokay heeft gelijk: meneer is een Nederlander (niettemin ook hulde voor de puntige constateringen van Z) en hij schreef (zo’n 500 titels meen ik), maar geen literatuur.

De kanttekeningen, van Gellius en plunk, bij boord en pochet zijn eveneens op hun plaats: meneer was er zeer onwennig mee; hij droeg ze nooit, alleen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, bij wijze van vermomming. Om die reden droeg hij ook een snor (geen Brits, maar wel ook een onwennig snorretje dus; goed waargenomen, Z).

Een nare, wat zure man, ja, zo is hij wel gezien – anderen daarentegen, met name van het vrouwelijk geslacht, liepen weer met hem weg. Zelf oefende hij elke dag voor de spiegel het ‘apostolaat van de glimlach’. Controversieel, ja, dat was hij zeker.

En Nobelprijswinnaar? Nee, dat niet, ofschoon meneer vond dat hij wel een Nobelprijs verdiend had. Het verhaal wil dat hij ieder jaar wanneer de agenda het punt ‘voordrachten Nobelprijs’ bevatte, op het geijkte moment de vergadering verliet, zodat de overigen het rustig over hem konden hebben.