KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Ik zal mijn ervaring hier maar eens posten...
2,5 jaar geleden ben ik geëmigreerd naar Italië. De reden hiervoor was ten eerste dat ik graag in de bergen wilde wonen: in de bergen voel ik me gezonder dan in NL door mijn astma. In Nederland kon ik goed leven, maar ik voel me gewoon beter in de frisse berglucht. Daarnaast Italië omdat ik Oostenrijk "te Duits" vond en ik vond en je zit aan de zuidkant van de Alpen: altijd mooi weer.
In het begin is alles nieuw, andere taal (die ik al redelijk gestudeerd had in NL), andere cultuur enzovoorts. Even wennen dus. Maar het ging allemaal goed: ik maakte vrienden, vond werk enzovoorts. Niet het werk wat ik wilde: ik ben afgestudeerd in elektronica en wilde graag als ingenieur aan het werk. Alleen is er in de regio waar ik zit weinig werk op dat gebied (dat wist ik ook al toen ik hier heenkwam) en daarnaast vinden ze het enorm moeilijk om in te schatten wat voor opleiding ik nu precies heb (ondanks de internationale stempels op mijn diploma van het IBG die mij ¤50 hebben gekost). Dus werk vinden als ingenieur is moeilijk hier. Na 1,5 jaar begon ik te twijfelen: ik miste Nederland met alles erop en eraan. Van kroketten uit de muur, vrienden tot de hogere salarissen en economische/sociale zekerheid. Destijds had ik een vriendin (italiaans) en dus miste ik slechts Nederland en ik dacht er niet aan om terug te gaan.
Op een gegeven moment ging uit met mijn vriendin en somehow verdween tegelijkertijd ook de heimwee naar Nederland. Mooi, dacht ik. Met kerst en oud & nieuw van dit jaar in Nederland geweest en ik besefte dat ik in Italië wilde blijven. In februari ging ik een weekje skiën met een paar vrienden en vrienden van vrienden (allemaal Nederlanders). Daar merkte ik het verschil: de communicatie verliep zo makkelijk: niet alleen de taal, ook de manier van denken enzovoorts (het waren gewoon "Nederlanders"). Je hoort ze praten over hun leven in Nederland, over hun baan (als ingenieur), over het salaris, over toekomstplannen enzovoorts. Toen ben ik gaan twijfelen. Een week na die week skiën heb ik besloten om terug te keren naar Nederland.
Waarom? Uiteindelijk komt het hier op neer: "ik ben Nederlander en mijn plek is in Nederland", dat gevoel heb ik. Daarnaast ook de financiële kant: ik heb hier een goede baan maar verdien 1100 Euro netto. In Nederland zou dat 1400 Euro zijn. Daarnaast is alles hier duurder. Dus tel uit je winst. Daarnaast ook de sociale zekerheid die er hier gewoon niet is. En over mijn astma: ik kon goed leven in Nederland met medicijnen (gebruik ook hier in Italië nog medicijnen, maar 3x minder) en heb op een aardig niveau geschaatst wat aangeeft dat ik niet "ziek" ben in Nederland. Dus ik keer terug. In het begin zal het moeilijk zijn in Nederland: ik zal de schone lucht, het altijd zonnige weer en de bergen van hier missen maar that's it ook. Daarvoor krijg ik mijn oude vrienden, meer financiële ruimte, een uitdagende baan en "Nederland" terug... Over vier weken vertrek ik...
2,5 jaar geleden ben ik geëmigreerd naar Italië. De reden hiervoor was ten eerste dat ik graag in de bergen wilde wonen: in de bergen voel ik me gezonder dan in NL door mijn astma. In Nederland kon ik goed leven, maar ik voel me gewoon beter in de frisse berglucht. Daarnaast Italië omdat ik Oostenrijk "te Duits" vond en ik vond en je zit aan de zuidkant van de Alpen: altijd mooi weer.
In het begin is alles nieuw, andere taal (die ik al redelijk gestudeerd had in NL), andere cultuur enzovoorts. Even wennen dus. Maar het ging allemaal goed: ik maakte vrienden, vond werk enzovoorts. Niet het werk wat ik wilde: ik ben afgestudeerd in elektronica en wilde graag als ingenieur aan het werk. Alleen is er in de regio waar ik zit weinig werk op dat gebied (dat wist ik ook al toen ik hier heenkwam) en daarnaast vinden ze het enorm moeilijk om in te schatten wat voor opleiding ik nu precies heb (ondanks de internationale stempels op mijn diploma van het IBG die mij ¤50 hebben gekost). Dus werk vinden als ingenieur is moeilijk hier. Na 1,5 jaar begon ik te twijfelen: ik miste Nederland met alles erop en eraan. Van kroketten uit de muur, vrienden tot de hogere salarissen en economische/sociale zekerheid. Destijds had ik een vriendin (italiaans) en dus miste ik slechts Nederland en ik dacht er niet aan om terug te gaan.
Op een gegeven moment ging uit met mijn vriendin en somehow verdween tegelijkertijd ook de heimwee naar Nederland. Mooi, dacht ik. Met kerst en oud & nieuw van dit jaar in Nederland geweest en ik besefte dat ik in Italië wilde blijven. In februari ging ik een weekje skiën met een paar vrienden en vrienden van vrienden (allemaal Nederlanders). Daar merkte ik het verschil: de communicatie verliep zo makkelijk: niet alleen de taal, ook de manier van denken enzovoorts (het waren gewoon "Nederlanders"). Je hoort ze praten over hun leven in Nederland, over hun baan (als ingenieur), over het salaris, over toekomstplannen enzovoorts. Toen ben ik gaan twijfelen. Een week na die week skiën heb ik besloten om terug te keren naar Nederland.
Waarom? Uiteindelijk komt het hier op neer: "ik ben Nederlander en mijn plek is in Nederland", dat gevoel heb ik. Daarnaast ook de financiële kant: ik heb hier een goede baan maar verdien 1100 Euro netto. In Nederland zou dat 1400 Euro zijn. Daarnaast is alles hier duurder. Dus tel uit je winst. Daarnaast ook de sociale zekerheid die er hier gewoon niet is. En over mijn astma: ik kon goed leven in Nederland met medicijnen (gebruik ook hier in Italië nog medicijnen, maar 3x minder) en heb op een aardig niveau geschaatst wat aangeeft dat ik niet "ziek" ben in Nederland. Dus ik keer terug. In het begin zal het moeilijk zijn in Nederland: ik zal de schone lucht, het altijd zonnige weer en de bergen van hier missen maar that's it ook. Daarvoor krijg ik mijn oude vrienden, meer financiële ruimte, een uitdagende baan en "Nederland" terug... Over vier weken vertrek ik...
Jee, moedig besluit en goed dat je dat hier neer durft te kalken! 
Ik kan me prima inleven in je verhaal. Het feit dat je je op een gegeven moment realiseert dat je gewoon dichter bij de Nederlandse way of life staat dan bij de Italiaanse, dat het gewoon natuurlijker voelt... Nou, dan heb je groot gelijk om de stap terug naar NL te zetten!
Het zal wel weer even aanpassen worden in NL ook, want ondanks alles zul je toch zelf ook veranderd zijn, in die 2enhalf jaar!
Maargoed, als je lekker weer terecht komt in een oude vertrouwde vriendenkring, zal dat vast en zeker helpen.
Plus het feit dat deze buitenland-ervaring een enorm pluspunt zal zijn bij het solliciteren!
Ik wens je heel veel sterkte bij het afscheidnemen (ook niet simpel!), en een geslaagde terugkeer.
Ook op gezondheidsgebied.
Hou ons op de hoogte!!
Ik kan me prima inleven in je verhaal. Het feit dat je je op een gegeven moment realiseert dat je gewoon dichter bij de Nederlandse way of life staat dan bij de Italiaanse, dat het gewoon natuurlijker voelt... Nou, dan heb je groot gelijk om de stap terug naar NL te zetten!
Het zal wel weer even aanpassen worden in NL ook, want ondanks alles zul je toch zelf ook veranderd zijn, in die 2enhalf jaar!
Maargoed, als je lekker weer terecht komt in een oude vertrouwde vriendenkring, zal dat vast en zeker helpen.
Plus het feit dat deze buitenland-ervaring een enorm pluspunt zal zijn bij het solliciteren!
Ik wens je heel veel sterkte bij het afscheidnemen (ook niet simpel!), en een geslaagde terugkeer.
Ook op gezondheidsgebied.
Hou ons op de hoogte!!
FR
Mooi verhaal. het is ook zo. Sommige landen en dingen lijken mooier dan het is.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Vivamus posuere.
Fusce vulputate dolor id augue. Maecenas sapien metus, consectetuer quis,
commodo eget, vehicula sed, elit.
Fusce vulputate dolor id augue. Maecenas sapien metus, consectetuer quis,
commodo eget, vehicula sed, elit.
Wat als je wel een baan had gevonden waarbij een redelijk salaris verdiende waarmee je tevreden was, was je dan denk je nog steeds teruggegaan?
Je zegt dat het communiceren met Nederlanders allemaal wat soepeler verliep, voel je je na 2,5 jaar nog altijd een buitenstaander in Italië en niet zo zeer één van hen? Voelde je dat de Italiaanse langzamerhand ook jouw cultuur werd of absoluut niet?
Je zegt dat het communiceren met Nederlanders allemaal wat soepeler verliep, voel je je na 2,5 jaar nog altijd een buitenstaander in Italië en niet zo zeer één van hen? Voelde je dat de Italiaanse langzamerhand ook jouw cultuur werd of absoluut niet?
Het hier weer weggaan valt inderdaad ook niet mee: heb inmiddels hier ook een behoorlijke vriendenkring plus de prachtige omgeving...
Nee, ik werk fulltime... + overuren die ik niet uitbetaald krijg
Italië is een prachtig land, net zoals veel andere landen. Maar je begint een land pas echt te "snappen" als je er een jaar woont en werkt. Ik kan uit ervaring zeggen: Nederland is één van de beste landen om in te wonen...
Nee, ik werk fulltime... + overuren die ik niet uitbetaald krijg
Italië is een prachtig land, net zoals veel andere landen. Maar je begint een land pas echt te "snappen" als je er een jaar woont en werkt. Ik kan uit ervaring zeggen: Nederland is één van de beste landen om in te wonen...
Een ingenieur verdient hier ook maar 1300 en kan doorgroeien naar 1600 en that's it. geen vetpot dus. Maar misschien was ik wel gebleven omdat ik dan tenminste als ingenieur zou werken en een uitdaging in mijn werk zou vinden.quote:Op zondag 6 april 2008 17:00 schreef OldJeller het volgende:
Wat als je wel een baan had gevonden waarbij een redelijk salaris verdiende waarmee je tevreden was, was je dan denk je nog steeds teruggegaan?
Je zegt dat het communiceren met Nederlanders allemaal wat soepeler verliep, voel je je na 2,5 jaar nog altijd een buitenstaander in Italië en niet zo zeer één van hen? Voelde je dat de Italiaanse langzamerhand ook jouw cultuur werd of absoluut niet?
Men respecteert me hier alsof ik één van hen ben. Maar ik voel me absoluut een buitenlander. Dat zal ook nog een hele tijd zo blijven. Ik ben Nederlander en dat zal ook altijd mijn cultuur blijven. Ondanks dat ik de taal nu vloeiend spreek...
Het HBO start salaris voor een ingenieur (wat voor ingenieur?) ligt echt wel voor de 2k bruto in Nederland hoor.. En wat je verdiend in een land zegt niet heel veel; het gaat erom hoeveel dat is in vergelijking met wat je betaald voor huur/eten/leven/etc.
Maargoed, je hebt een leuke tijd gehad, en je heb het geprobeerd. Leuk toch?
En wat je verdiend in een land zegt niet heel veel; het gaat erom hoeveel dat is in vergelijking met wat je betaald voor huur/eten/leven/etc. Maargoed, je hebt een leuke tijd gehad, en je heb het geprobeerd. Leuk toch?
Jammer dat 't wat anders is uitgepakt maar het is ook niet altijd even makkelijk voor iedereen. Als jij je beter voelt in NL moet je inderdaad gewoon lekker teruggaan.
Heb je misschien foto's van je huidige woonomgeving? Want ik kan me niet voorstellen dat je er op vooruit gaat in NL.
Heb je misschien foto's van je huidige woonomgeving? Want ik kan me niet voorstellen dat je er op vooruit gaat in NL.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Ik had het over netto salarissen (het systeem is hier nogal anders) en daarnaast had ik al genoemd dat het leven hier duurder is, gemiddeld ongeveer 10%. Boodschappen, verzekeringen, huur enzovoorts...
Fotootje van de stad (15.000 inwoners) waar ik woon:
Uurtje rijden en ik zit aan de voet van bergen van 3500 meter of in de dolomieten...
Fotootje van de stad (15.000 inwoners) waar ik woon:
Uurtje rijden en ik zit aan de voet van bergen van 3500 meter of in de dolomieten...
Ik heb ook een tijdje in italie gewoond maar ik vond het juist goedkoper 
maar dat terzijde. Wat verdient een fysio dan ongeveer in Italie
maar dat terzijde. Wat verdient een fysio dan ongeveer in Italie
Ik denk dat het je nog gaat tegenvallen terug in Nederland..
En anders niet Dan ben je weer lekker thuis. Dat hoop ik voor je!
En anders niet
Dan ben je weer lekker thuis. Dat hoop ik voor je!
ik vindt het gek dat hij zo weinig betaald krijgt Noord italie was per capita rijker dan NL dacht ikquote:Op zondag 6 april 2008 17:46 schreef Grimm het volgende:
Ik heb ook een tijdje in italie gewoond maar ik vond het juist goedkoper
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Er zijn weinig HBO'ers in Nederland die een lager startloon dan ¤2300,- hebben.. Onderwijs en verpleging misschien.
dat is wel bruto he en hij had het over nettoquote:Op zondag 6 april 2008 19:05 schreef Oksel het volgende:
Er zijn weinig HBO'ers in Nederland die een lager startloon dan ¤2300,- hebben.. Onderwijs en verpleging misschien.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ja, dat is zo. Maar 2300 bruto is nog steeds +/- 1800 netto. Minimaal.quote:Op zondag 6 april 2008 19:07 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
dat is wel bruto he en hij had het over netto
Noord Italie... De Po-vlakte is ook Noord=Italie en daar verdient men wel zoals in NL. Probleem is dat ik niet op de Po-vlakte zit maar daarboven. Op het "platteland" zeg maar. En hier is het allemaal wat midner omdat er minder industrie is: de economie draait op toerisme hier. Vandaar dat ze minder kunnen betalen: mensen die hier wonen willen toch niet naar de Po-vlakte. Ik wil niet naar de Po-vlakte omdat daar de lucht nog viezer is dan in de randstad, kan ik net zo goed teruggaan naar Nederland. Zie mijn fotoboek voor een kaartje...
dan ga je in NL niet in de randstad wonen (wat altijd een strak plan is natuurlijk)quote:Op zondag 6 april 2008 19:14 schreef AlmightyArjen het volgende:
Noord Italie... De Po-vlakte is ook Noord=Italie en daar verdient men wel zoals in NL. Probleem is dat ik niet op de Po-vlakte zit maar daarboven. Op het "platteland" zeg maar. En hier is het allemaal wat midner omdat er minder industrie is: de economie draait op toerisme hier. Vandaar dat ze minder kunnen betalen: mensen die hier wonen willen toch niet naar de Po-vlakte. Ik wil niet naar de Po-vlakte omdat daar de lucht nog viezer is dan in de randstad, kan ik net zo goed teruggaan naar Nederland. Zie mijn fotoboek voor een kaartje...
Als ingenieur kun je ook goed aan de slag in Eindhoven en omgeving
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Inderdaad. Ik probeer iets in de omgeving van Zwolle te vinden. waar ik vandaan kom. Zitten mijn vrienden enzo ook..quote:Op zondag 6 april 2008 19:48 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
dan ga je in NL niet in de randstad wonen (wat altijd een strak plan is natuurlijk)
Als ingenieur kun je ook goed aan de slag in Eindhoven en omgeving
Je zat wel in een mooie omgeving zeg! 
Maar dat niet hetzelfde kunnen communiceren met Italianen daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik vind het altijd van die verwende moederskindjes. Wonen tot hun 30 bij de ouders, lusten geen 'vreemd' eten, etc. Is toch echt een ander volk.
Maar dat niet hetzelfde kunnen communiceren met Italianen daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ik vind het altijd van die verwende moederskindjes. Wonen tot hun 30 bij de ouders, lusten geen 'vreemd' eten, etc. Is toch echt een ander volk.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Mooi zeg.quote:Op zondag 6 april 2008 17:40 schreef AlmightyArjen het volgende:
Ik had het over netto salarissen (het systeem is hier nogal anders) en daarnaast had ik al genoemd dat het leven hier duurder is, gemiddeld ongeveer 10%. Boodschappen, verzekeringen, huur enzovoorts...
Fotootje van de stad (15.000 inwoners) waar ik woon:
[ afbeelding ]
Uurtje rijden en ik zit aan de voet van bergen van 3500 meter of in de dolomieten...
En zeker met je astma niet in de randstad gaan wonen, da's een van de meest vervuilde lucht in de wereld.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Ik woon nu al 12 jaar in Zuid-Italie. Ik zit in een streek met ee hoog werkloosheidspercentage en heb in de eerste 3 jaar veelal van mijn spaarcenten geleefd en onregelmatig gewerkt in de administratieve sector. Toen kreeg ik vanwege mijn 5 talen de kans om als Salesman bij . een biologisch bedrijf te werken. Na 3 jaar had ik het zooitje wel gezien en ging ik voor mezelf werken als Food Chain Manager voor buitenlandse bedrijven. Daarnaast werk ik part-time bij 2 bedrijven als Business Development Manager. Als ik zin heb dan organiseer ik ook cursussen in Agro-Marketing. Ik krijg regelmatig aanbiedingen maar het moet wel een leuk bedrijf en leuk produkt zijn, de uitdaging moet er wel inzitten. De Marketing & Salessector heeft altijd werk met variabele verdiensten maar gemiddeld heb ik niet te klagen. Ook niet voor Noord-Italiaanse begrippen
Waar zit je? Calabria/Puglia?quote:Op dinsdag 8 april 2008 15:47 schreef Pesche het volgende:
Ik woon nu al 12 jaar in Zuid-Italie. Ik zit in een streek met ee hoog werkloosheidspercentage en heb in de eerste 3 jaar veelal van mijn spaarcenten geleefd en onregelmatig gewerkt in de administratieve sector. Toen kreeg ik vanwege mijn 5 talen de kans om als Salesman bij . een biologisch bedrijf te werken. Na 3 jaar had ik het zooitje wel gezien en ging ik voor mezelf werken als Food Chain Manager voor buitenlandse bedrijven. Daarnaast werk ik part-time bij 2 bedrijven als Business Development Manager. Als ik zin heb dan organiseer ik ook cursussen in Agro-Marketing. Ik krijg regelmatig aanbiedingen maar het moet wel een leuk bedrijf en leuk produkt zijn, de uitdaging moet er wel inzitten. De Marketing & Salessector heeft altijd werk met variabele verdiensten maar gemiddeld heb ik niet te klagen. Ook niet voor Noord-Italiaanse begrippen
Ik zit in Puglia, het is steeds wennen met Italianen te werken. Ik moet ze achter alles achter de broek aan zitten en dat hangt me soms de keel uit, maar het is een deel van mijn werk en ik word er meer dan redelijk voor betaald. Ik heb wl geluk gehad een kleine zelfstandige te worden, dat zou ik in NL niet gedaan hebben, de uitdaging trekt me.
Het verkeer is een molensteen. In Italie bestaan auto's waarbij de richtingaanwijzer optional is, er wordt overal en nergens dubbel geparkeerd en als het even kan aan beide zijden. Voor oversteklende voetgangers wordt niet gestopt en als ik mijn middelvinger opsteekt, worden ze wel erg kwaad.
Daar tegenover staat een uitstekend leven, ik voelde me snel thuis in Italie, al naar twee dagen weet de kranteboer welke krant ik lees. Sochtends drink ik relax mijn capuccino of espressino in de bar . Het leven is heel relax als ik niet hoef te werken. We hebben een huisje op het platteland waar we in de zomer 4 maanden wonen en ik werk dan tussendoor, de schone zee is op 20 Km afstand. Zaterdagavond eten we met vrienden altijd pizza, zondag wordt in familieverband uitgebreid en goed gegeten. Met vrienden ga ik vaak uitgebreid smiddags een paar uur eten, ik verantwoord het als werklunch. Daarnaast ligt de cultuur links en rechts langs de weg. tevens hou ik van italiaanse kleren en die vind ik nu overal. Alleen de gezondheidszorg is wel erg k... met peren. Over het weer hoef ik niet te klagen maar vorig jaar was het eens 42° C en dan krijg ik het ook wel warm, maar geen stropdas dragen.
O ja, ik moet ook eens wat aan mijn pensioen doen,, maar met het huidige werk kan ik wel erg oud worden, alleen van dat reizen vooral in de auto begin ik te balen als een stekker.
Het verkeer is een molensteen. In Italie bestaan auto's waarbij de richtingaanwijzer optional is, er wordt overal en nergens dubbel geparkeerd en als het even kan aan beide zijden. Voor oversteklende voetgangers wordt niet gestopt en als ik mijn middelvinger opsteekt, worden ze wel erg kwaad.
Daar tegenover staat een uitstekend leven, ik voelde me snel thuis in Italie, al naar twee dagen weet de kranteboer welke krant ik lees. Sochtends drink ik relax mijn capuccino of espressino in de bar . Het leven is heel relax als ik niet hoef te werken. We hebben een huisje op het platteland waar we in de zomer 4 maanden wonen en ik werk dan tussendoor, de schone zee is op 20 Km afstand. Zaterdagavond eten we met vrienden altijd pizza, zondag wordt in familieverband uitgebreid en goed gegeten. Met vrienden ga ik vaak uitgebreid smiddags een paar uur eten, ik verantwoord het als werklunch. Daarnaast ligt de cultuur links en rechts langs de weg. tevens hou ik van italiaanse kleren en die vind ik nu overal. Alleen de gezondheidszorg is wel erg k... met peren. Over het weer hoef ik niet te klagen maar vorig jaar was het eens 42° C en dan krijg ik het ook wel warm, maar geen stropdas dragen.
O ja, ik moet ook eens wat aan mijn pensioen doen,, maar met het huidige werk kan ik wel erg oud worden, alleen van dat reizen vooral in de auto begin ik te balen als een stekker.
Een vriend van me woont in Como en klaagt soms ook over de lage lonen. Hij wil eigenlijk het liefst in Zwitserland gaan werken en ik Como blijven wonen, zodat hij een hoog inkomen heeft en toch lage woonlasten. Daarnaast zijn de Zwitsers toch wat minder moederskindje, aanstellerig en moeilijk dan de Italianen, dus een prima balans.
Voor mij zou het kwa loon moeilijker zijn in NL, omdat er veel meer nadruk op opleiding ligt (en ik heb alleen de MAVO afgemaakt - shock horror), de lonen sowieso lager liggen en ik hier mijn eigen goedlopende bedrijfje heb zonder dat ik een middenstandsdiploma oid nodig heb. Daarnaast vind ik de Britse cultuur geweldig, heb hier een vriendin en m'n vrienden. Ik ben er ook al te lang eigenlijk om zo maar terug te keren. (zo'n 3/4 van m'n volwassen leven) Maar zeg nooit nooit.
Voor mij zou het kwa loon moeilijker zijn in NL, omdat er veel meer nadruk op opleiding ligt (en ik heb alleen de MAVO afgemaakt - shock horror), de lonen sowieso lager liggen en ik hier mijn eigen goedlopende bedrijfje heb zonder dat ik een middenstandsdiploma oid nodig heb. Daarnaast vind ik de Britse cultuur geweldig, heb hier een vriendin en m'n vrienden. Ik ben er ook al te lang eigenlijk om zo maar terug te keren. (zo'n 3/4 van m'n volwassen leven) Maar zeg nooit nooit.
reset
|
|
