Emotioneel vreemdgaan, mening

Beste Fokkers,

Allereerst wil ik zeggen dat ik al meer dan twee jaar deze site en forum bezoek, maar nog niet echt de behoefte gehad heb om te posten hier. Toch hoop ik dat jullie naar mijn verhaal willen luisteren;

Ik ben een jongen van 20 en heb al 3 jaar en 3 maanden een relatie met een meid van nu 18.
Ze woont een stukje verderop, 18 km van mij, maar ik heb een auto en zij een scooter.

We deden/doen alles samen en waren echt heel hecht, ze is echt een (groot) deel van mijn leven geworden. We waren echt elkaars soulmaatje, en over sex was ook niks te klagen.

Toen ik zij op een dag heel sip deed, en beetje afstandelijk, dus ik vroeg zo ja wat is er aan de hand enzo zit je ergens mee, want ik vind dat natuurlijk niet leuk. Toen zei ze oppeens dat het slecht gaat met onze relatie, en dat ze het niet meer wist, en dat ze meer aandacht nodig had. Nou, ik werk parttime, en zit in nog op school,zij overigens ook.Ze heeft ook niet de makkelijkste ouders, bij elkaar slapen elke dag/weekend zit er niet in van haar ouders' kant. Ik heb dat geaccepteerd en er geen punt van gemaakt.

Maar toen dacht ik, ja ik heb altijd alles voor je gedaan,we hebben leuke dingen gedaan, en doen dat nog steeds, uitjes enzo, films checken thuis, samen eten koken en lachen enzo, dus ik kon me er niet goed in vinden, ik dacht meer van; hoe kom je erbij, want ik had niks in de gaten dat het zo slecht ging ofzo. Flink uitgepraat, toen kwam ze huilend tot de conclusie dat ik toch de enige was en ze niemand anders wilde en alleen met mij verder wou. Ik voelde me nog steeds kut maar ik wilde ook graag met haar verder, en er speelde geen ander, ' dacht ik'.

Toen ze bij mij was en daarna wegging, was ze nog ingelogd op haar hotmail, heb ik per ongeluk een mail gezien van haar, wat open stond. Ik weet dat ik niet mag kijken maar ik heb er toch opgeklikt.
Daar had ze een andere 'msn jongen' geschreven dat de pc even traag was en dat ze even moest restarten, en dat ze zo terug was, en ze noemde hem schat.

Ik heb haar hier toch mee geconfronteerd, want waarom stuur je een mail als je pc traag is en je moet restarten, en waarom noem je hem schat, want dat is toch een speciaal woord vind ik, dat noem je niet zomaar iedereen. Zij verweerde dat met dat ze wel vaker iemand schat noemt, haar vriendinnen enz.
Ik heb dit echter nog niet eerder gehoord en vond het maar bullshit.

Een paar dagen later was ze weer bij mij, en ging haar telefoon af, een sms. Het was van een jongensnaam, die ik niet kende. Direct telefoon weer in haar zak en ze had het er niet meer over, en ze keek ook niet meer op haar mobiel. Ik vroeg haar wie dat was, en of ik het mocht zien, want ik vond het raar. Ze antwoorde mij met dat ze het niet nodig vond dat ik het moest zien.
Na heel veel aandringen en uren later heb ik het toch mogen lezen. En daarin stond iets wat er eigenlijk op neer kwam samengevat; ' dat doen we wel als je me meisje bent'. het was overigens niet sexueel getint. Ze zei overigens dat ze hem niet wil ontmoeten in het echt, en ook niks met hem wilde, hij woont wel ongeveer 20 km van haar vandaan.

Weer haar op aangesproken, weer huilen en heel het gezeik opnieuw, toen kwam ze weer tot de conclusie dat ze niets met hem wilde, en alleen van de aandacht genoot die ze van hem kreeg. Dus we hadden het weer bijgelegd en zij heeft hem een sms teruggestuurd dat ze niet wilde dat hij zo tegen haar deed, welke ik overigens niet heb gezien.

Dit was allemaal ongeveer 3 dagen terug, en sinds die dag is ze nog steeds tot laat op msn, wat ze voorheen nooit deed, en ze smst nog steeds met hem op 'vrienden' basis zegt ze, en dat heb ik te accepteren want ik mag haar niet verbieden dat te doen, en oke, daar zit wel wat in, maar toch.

Ik herken haar hier niet meer in terug, ze was al die tijd echt een oprecht, eerlijk en lief meisje en we hadden het goed. Ik heb bovendien ook niets gedaan wat niet door de beugel kan in onze relatie.

Wat is jullie mening hierover, het is wel bijgelegd maar dit zit me nog steeds niet lekker.
Wat vinden jullie hiervan?