En dan is ie geboren

Haha, als iedereen in de wagen kijkt en zegt ach tis vast een lief kind, dan weet je toch ergens wel genoeg?

Maar oordeel zelf. Hier waren ze alle drie ongeveer een uur oud.
Het grote kleine babietjes topic deel 138

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 13:45 schreef Swetsenegger het volgende:
Maar oordeel zelf. Hier waren ze alle drie ongeveer een uur oud.
Het grote kleine babietjes topic deel 138

Ach
Pasgeboren babies lijken op die cabbage patch dolls, en die vind ik dus ook zo schetig
Ik vind Nienke erg op Tijn lijken, Swets

ik vond mijn babies prachtig toen ze net geboren waren, en terecht!

dit is mijn jongste zoon toen ie net geboren was



en hij is nu nog steeds leuk

Lief!!!!!

Het is door de natuur zo geregeld gewoon, dat je als ouder volkomen subjectief naar je eigen kind kijkt, dat schept een band, dat zorgt ervoor dat je voor je kind wil zorgen, het wil vasthouden, het wil beschermen, etc etc.
Het is net als met het glimlachen van een baby, je gaat vanzelf teruglachen, je ontkomt er gewoon niet aan.
Een kind heeft dat nodig, die glimlach van een ouder, een verzorger, een ouder persoon, het geeft hetzelfde resultaat als hierboven beschreven, het houdt een kind letterlijk in leven.

precies, als ouder kijk je gewoon anders naar je eigen kind dan een ander dat doet en zo hoort het ook
natuurlijk zie ik ook wel dat mijn beebje hierboven in elkaar gefrummelt was en een grote neus had maar toch was en is ie prachtig

kinderen blijven dat met dat lachen doen trouwens, vaak als je boos bent op een kind, gaat het lachen in de hoop dat jij dat ook doet

Nienke en Tijn lijken echt op elkaar zeg!

Zo zag Demi eruit toen ze net was geboren. ( ja ik vond haar echt mooi toen)






En dit is ze nu.

Ik vond mijn dochter de allermooiste ter wereld toen ze net geboren was. Niet puur enkel en alleen op uiterlijk gebaseerd, maar gewoon omdat dat in mij gegroeid was. Omdat dat door mij en mijn man in elkaar geknutseld was qua genenpakket. Dat is gewoon een knap iets. Puur op uiterlijk gebaseerd was het een mooi lief meiske, maar de allermooiste? Neuh vast niet.

1 uur oud


2 maanden oud


Vandaag


De allermooiste? Neuh vast nog steeds niet, maar het is wel mijn mooiste kind!

dit topic is nu toch geen verkapt " post -hier-je- baby/kinder- foto"-topic geworden?

tuurlijk wel

Kijk


Dat is toch om op te vreten

_{Al vind ik nu dat ie als echt klein babietje wel een beetje grote neus had}

Ik vond mijn beide kinderen eigenlijk helemaal niet mooi. Mijn zoon leek op een kikkertje en mijn dochter gewoon op...een baby. Maar dat trok al snel bij en toen waren het inderdaad erg mooie kindjes! Als ik nu naar de babyfoto's kijk vind ik ze achteraf gezien zelfs erg mooi.
Mijn zoon is geloof ik ook objectief gezien erg knap, maar ik vind mijn dochter eigenlijk net zo mooi (lange lichtblonde haren en grote bruine ogen. Prachtig!)
Jammer genoeg kan je nooit aan iemand vragen of je kinderen nu echt zo knap zijn, want mensen aan wie je zoiets kan vragen geven ook om die kinderen en kijken waarschijnlijk met een vergelijkbare roze bril. En foto's online plaatsen doe ik ook niet, dus ik kan ze ook niet laten afbranden door de internetcommunity.

toch merk je het wel aan de reacties van mensen.
Als we in de supermarkt staan en iemand zegt spontaan uit zijn eigen, wauw wat een prachtig kindje, dan kan je ervanuitgaan dat ze dat ook echt zo vinden.
Maar ik vind een kindje ook niet snel echt lelijk hoor, haast ieder kindje heeft wel iets, of het nu knap, guitig, lief of wat dan ook is.
Vanmiddag in de speeltuin liep er een heel knap manneke, maar wat een rotjoch was dat zeg, dan vind ik het kind in zijn geheel al niet leuk.

bij mij twee verschillende ervaringen. piet vond ik -heel klassiek- echt onmiddellijk prachtig, terwijl als ik terugkijk was 't toch ook af en toe maar een gek 'apie'. anna vond ik eerst helemaal niet zo mooi, dat groeide langzamer. ze waren (en zijn) ook heel verschillend qua uiterlijk, maar ook mijn aanloop naar beide zwangerschappen was nogal verschillend.

Mara was "mooi" toen ze geboren was, bijna geen bloed, geen huidsmeer en een gaaf huidje, mooi bolletje en open oogjes. Die deed er dan ook 40 uur over en kon mooi onderweg wat uitdeuken.

Zoë daarin tegen was een kleine buldog men ze was echt niet mooi, gedeukt, gerimpeld en bebloed maar wel mijn kind wat heerlijk rook en prachtig was op haar eigen manier.

En nu nu krijg ik alleen maar complimentjes zelfs van vreemde dat het beide mooie meiden zijn.

groetjes joyce (klein_spookje)

*weg*

[ Bericht 33% gewijzigd door Vivi op 30-03-2008 10:36:07 ]

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 20:54 schreef S-A-I-N-T het volgende:
mijn kind wat heerlijk rook

Ja, dat is nou iets waar ik nog niet over uit kan, die geur...zo zoet, zo lekker!

Jij hebt een heerlijk ding, Viefke!

Mijn vader kreeg anders wel bijna een klap van de vroedvrouw toen mijn zusje geboren werd.
Ze vonden mij als eerste uiteraard de mooiste baby van de hele wereld, ik was mooi glad en gaaf en helemaal kaal en zo , kwam ook op mn gemakje. Mn zusje kwam met een rotvaart en was helemaal verrimpeld en had heel veel haar en schreeuwde het uit en mn vader en moeder keken ernaar en zeiden jeetje t lijkt wel een aapje. Die vroedvrouw werd echt kwaad schijnbaar, zoiets mag je schijnbaar van je eigen broedsel echt niet hardop zeggen .
Ze moesten er gewoon aan wennen dat ze zo anders was, en ze hebben nooit net gedaan of dat niet zo was. En het wende heus wel hoor haha.
Mijn zusje noemt haar tweede dochter ook altijd dr kleine walrus, omdat dat zo;n lekkere dikke spekkie is, terwijl de eerste een heel fijn poppetje is. Wij zijn gewoon nogal direcht met die dingen haha.

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 21:07 schreef Oblivion het volgende:

[..]

Ja, dat is nou iets waar ik nog niet over uit kan, die geur...zo zoet, zo lekker!

Jij hebt een heerlijk ding, Viefke!

Right back at ya babe

Ik vond Julius helemaal niet mooi in het begin. Wél heel fascinerend! Zo'n klein wezen, dat blijkbaar uit jou zelf is gekomen. Bizar! Ongelooflijk! Een klein mensje dat zomaar leeft en functioneert zoals 'het hoort'. Dat vond ik mateloos interessant. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Zó onbekend en tegelijkertijd zó dichtbij was hij, dat ie me het liefste werd van alles en iedereen. Maar dat heeft moeten groeien. En over iemand die zó dichtbij je staat dat de band nauwelijks aan een buitenstaander te omschrijven is, iemand die soms voelt als een verlengde van jouzelf, die kun je natúúrlijk NIET objectief bekijken. Uiteraard is zo iemand de mooiste persoon die bestaat! Mooi is immers een begrip dat veel verder reikt dan uiterlijke schoonheid. Dat Julius niet de mooiste baby op aarde was, heb ik altijd met heel veel nuchterheid kunnen zien. Maar hij is degene die ik beter ken en snap dan ik mijzelf ken en snap. Degene die ik van dag 1 tot de dag van vandaag heb zien groeien, leven, evolueren. Hallo!!! NATUURLIJK is hij het mooiste wezen dat er op deze aarde rondloopt!!!

[ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 30-03-2008 10:29:05 ]

Toen mijn kinderen geboren werden waren ze vooral eerst heeeeel vies... (zoveel huidsmeer als bij Noa hadden ze in het ziekenhuis nog nooit gezien ) maar na een badje waren het toch echt geen lelijke babietjes. En ach, je kijkt als moeder vaak helemaal niet zo naar het uiterlijk van je kind op die manier.

Daarnaast, hoe lelijk een pasgeboren baby ook mag zijn soms, ik vind ze eigenlijk altijd schattig en fascinerend, moet ik zeggen. Dat had ik als kind al. Het is zo klein en hulpeloos, alles is nog zo fragiel...het is gewoon 'mooi' op z'n eigen manier, zo'n nieuw leven. Dat vind ik dan.

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 21:02 schreef Vivi het volgende:
Ik vond de mijne eigen ook enorm knap, ook objectief gezien ja

Je was waarschijnlijk de enige.

[ Bericht 6% gewijzigd door popolon op 30-03-2008 17:06:49 (Dan doe ik 'm ook weg) ]

quote:

Op zondag 30 maart 2008 09:02 schreef Queen_Bee het volgende:

En als dat dan met hormonen ed te maken heeft, hoe zit het dan met de vaders?

Dat staat er toch....

Toen mijn dochter geboren werd dacht ik echt: what the fuck?? Haar bijnaam was Boedha, dat zegt genoeg....Nu is ze inmiddels vijf jaar oud en het is gelukkig wel wat bijgetrokken.

Ik denk trouwens dat het een onmogelijke vraag is om te stellen aan moeders. Want liefde maakt echt blind, dat is in dit geval geen cliche.

Het punt is ook een beetje, en daarom is deze vraag zo moeilijk te beantwoorden: wanneer is een kind uitzonderlijk mooi of uitzonderlijk lelijk?? Mijn kind is 'middelmatig'. Objectief gekeken (en dat is errug moeilijk) is ze niet lelijk en ook niet extreem mooi. Maar ik smelt telkens als ik haar zie..........En ik bereid haar voor op de echte wereld: ik zal er voor zorgen dat het een zelfverzekerde meid wordt met zelfrespect en eigenwaarde. En met een mooie persoonlijkheid. Dat je dan niet zo knap is niet zo'n punt dan......(hoewel ik er van overtuigd ben, subjectief gezien natuurlijk, dat ze een killerbomb gaat worden later )


Ik ken wel een paar lelijke kinderen (op school bij mijn dochter), maar die hebben ook lelijke ouders die dan ook nog eens hun kinderen in verwassen kleding, met jampotglazen en een bloempotkapsel naar school laten gaan. Of die ouders dat door hebben? Lijkt me wel.........maar het is hun eigen werkelijkheid dus..........
Ik ken ook kinderen die uitzonderlijk mooi zijn. Die hebben dan ook prachtige ouders en die ouders weten ook dat ze een uitzonderlijk mooi kind hebben. Zo ken ik twee modellen-in-de-dop. Die dus op hun vijfde jaar al ingeschreven staan bij een modellenbureau en zelfs af en toe een opdracht krijgen. Of die ouders weten dat dat kind extreem mooi is?? Ja dat weten ze.

Kortom (slotconclusie): ja, ouders weten of hun kind mooi of lelijk is en handelen daar in veel gevallen ook naar.