Char ontmaskerd door Zembla

quote:

Op zondag 23 maart 2008 22:40 schreef HanB het volgende:
Ik ben niet erg onder de indruk van de Zembla uitzending. Zembla staat er om bekend goede documentaires te maken maar deze was bar slecht. Zo hier er daar komen de zogenaamde experts aan het woord maar uiteindelijk komt daar weinig zinvols uit. Zo weinig informatie er uit de mediums lijkt te komen zo weinig komt er ook van de experts. Ik vraag me af of je een goochelaar als James Randi een expert mag noemen maar dit ter zijde.
Ik vind het goed dat hij bepaalde zaken wil aantonen maar overtuigend is het ook niet.
Natuurlijk zijn er elementen terug te vinden zoals met cold reading aan te tonen is maar je zou cold reading ook kunnen weerleggen door het medium het het "slachtoffer" van elkaar te scheiden door middel van een schot zodat ze elkaar niet kunnen zien. Subtiele oogbeweging en aanwijzigingen waar het medium iets zou kunnen afleiden zijn dan niet waarneembaar. Waarom gebeurt dit niet?

Een ontmaskering van Char kan ik uit deze uitzending niet halen. Het is mij te vaag en algemeen.
Die prijs van 1 miljoen dollar die James Randi ter beschikking stel doet hij overigens alleen onder zijn voorwaarden, die voorwaarden zijn zo strikt dat het vrijwel onmogelijk is hieraan te voldoen. Je kunt nog makkelijker de hoofdprijs in de loterij winnen. Vandaar dat het voor hem ook eenvoudig is een dergelijke prijs uit te loven.

Ja, dat plantje op de achtergrond was mij ook opgevallen, onbedoeld erg grappig!!

quote:

Op maandag 24 maart 2008 00:01 schreef HanB het volgende:
De tarieven van Char liggen een stuk hoger en dan ontstaat al gauw het idee dat de helderziende er een slaatje uit wil slaan en zijn/haar gaven niet belangeloos aan de mensen ter beschikking stelt.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 22:36 schreef teirnon het volgende:
Voor de mensen die zeggen dat het allemaal toch geen kwaad kan, dat mediums alleen maar troost bieden: zoek eens op "Sylvia Browne." Dit medium was een wekelijkse gast in een Amerikaanse show waar ze vermiste mensen probeerde te vinden. Het is vast heel troostend om te horen dat je zoon vermoord is, terwijl hij eigenlijk nog leeft. Of juist om de valse hoop te krijgen dat je dochter nog leeft, gekidnapt naar Japan of gedwongen tot prostituee, terwijl ze allang dood is.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 22:36 schreef teirnon het volgende:
Voor de mensen die zeggen dat het allemaal toch geen kwaad kan, dat mediums alleen maar troost bieden: zoek eens op "Sylvia Browne." Dit medium was een wekelijkse gast in een Amerikaanse show waar ze vermiste mensen probeerde te vinden. Het is vast heel troostend om te horen dat je zoon vermoord is, terwijl hij eigenlijk nog leeft. Of juist om de valse hoop te krijgen dat je dochter nog leeft, gekidnapt naar Japan of gedwongen tot prostituee, terwijl ze allang dood is.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 22:57 schreef SCH het volgende:

[..]

Als ik het over troost heb, heb ik het vooral over die mensen die nog even iets van hun overleden partner willen horen ofzo. Daar kan ik me iets bij voorstellen, hoe zeer ik er ook niet in geloof.

De voorbeelden die jij noemt vind ik van een andere orde, gevaarlijk en scary.

quote:

Op maandag 24 maart 2008 22:59 schreef Ridley het volgende:

[..]

Eigenlijk verdienen idioten die in mediums geloven niet beter dan dat, moet ik eerlijk zeggen. Domme trailertrash van de onderste richel.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 00:15 schreef teirnon het volgende:

[..]

Deze mensen zijn vaak wanhopig. Ze zijn al jaren op zoek naar die vermiste persoon en willen alles aangrijpen om die te vinden. Al geloven ze maar voor 1% dat mediums "echt" zijn, ze willen het toch proberen, voor die kleine kans dat het medium het tóch weet. En van die wanhoop maken mediums gretig gebruik.

quote:

_{CHAR MARGOLIS (56) is niet boos op de makers van Zembla , het programma dat haar zondagavond ’ontmaskerde’. Wel verdrietig om hun onzorgvuldigheid. „Als ik luister naar overledenen is het of ik luister naar vijf radiozenders tegelijk”, verklaart ze haar werkwijze met initialen. „En wat ik in 1987 deed bij de opsporing van de verongelukte zoon van de Amerikaanse acteur Dean Martin, staat gewoon in het boek van zijn broer Ricci. Jammer dat Zembla dat niet heeft gelezen. Ricci wil ook getuigen hoe ik onder de neus van de grondstaf op de Air Force kaarten de plek heb aangewezen waar zijn broer twee uur later werd gevonden…”}

CHAR SLAAT TERUG!

Amerikaans medium zet feiten op rij

„Critici zoeken altijd naar „andere waarheid voor onverklaarbare”

Het Amerikaanse medium, naar wie we al zeven jaar met miljoenen tegelijk naar kijken, is om halfvijf ’s ochtends Los Angeles-tijd opgestaan om te reageren op het paasoffensief van het VARA-programma. „Ik begin liever vroeg. Hierna ga ik met mijn nichtje winkelen om daarna met haar naar de opnames van American Idol te gaan. De makers daarvan maakten ook mijn Amerikaanse tv-show. Dus we kunnen achter de schermen. Voor mijn nichtje is dat nu het belangrijkste ter wereld. Ik wil haar niet teleurstellen.”
Char heeft ook haar assistent Steven uit bed gehaald. Hij moet in haar boerderij in Michigan het boek That’s amore uit de boekenkast halen, dat Ricci Martin in 2002 schreef over zijn jeugd met zijn beroemde vader (zie kader). Steven moet het geheel met spoed naar Nederland faxen. „Het was 1987, ik was midden dertig. Actrice Shirley MacLaine had me aanbevolen en al snel werden we ontvangen op de March Air Force Base in Californië. Broer Ricci Martin, zijn vriend Scott en ik. Ik voelde de plek waar zijn broer was neergestort snel. De luchtmacht wilde eerst niet nog een keer op die plek gaan zoeken, want dat hadden ze al gedaan. Toch gingen wij drieën er met een burgerluchtvaarthelikopter naar toe. Toen we er bijna waren, werd alle burgerluchtvaart weer naar het vliegveld verordonneerd, de Air Force moest erbij. Op precies de door mij aangegeven plek werd het vliegtuigwrak gevonden.”
Hoe kan het dan dat de piloot en onderzoeksleider zich Char tegenover de verslaggevers van ’Zembla’ niet meer wisten te herinneren?
„Ik heb toen met de grondstaf gesproken. Een kapitein heeft me later die dag nog opgebeld: u heeft vandaag een hoop sceptici overtuigd van uw gaven. Vraag maar aan Ricci of anders aan Dina, de dochter van Dean Martin. Ook zij heeft een boek geschreven waarin ik voorkom.”
Char goochelt met initialen, vertelt mensen niet meer dan ze zelf vertellen, gokt omstandigheden, verzint verhalen… Dat beweert ’Zembla’ op autoriteit van een godsdienstpsycholoog en de ex-magiër James Randi, die in Amerika een soort Skepsis-vereniging runt.
Char zucht: „Ik ben eraan gewend dat critici altijd andere waarheden zoeken voor het onverklaarbare. En mensen hebben ook recht op een andere mening. Het is net als in de politiek of de wetenschap. Je beslist zelf of je open wilt staan voor invloeden van de andere kant. Ik wil mensen leren zelf contact te krijgen met hun overleden geliefden. Vertrouwen op wat we intuïtie noemen, accepteren dat dat adviezen van de andere kant kunnen zijn. Als dat nog niet lukt, ben ik de boodschapper. Ik sta net zo open als sommige jonge kinderen, die opeens aan hun ouders vertellen dat ze hun overleden opa en oma hebben gezien. Ik was acht toen ik mijn eerste geest zag. Ik schrok me een ongeluk.”
Formuleert zorgvuldig: „Weet je, als je zoals ik readings doet, luister je als het ware naar vijf radiostations tegelijk. Om elk levend wezen zijn energieën van overledenen. Ze willen allemaal aandacht en schreeuwen hun naam door elkaar. Als doorgeefluik heb ik besloten heel specifiek te zijn door van die geesten hun eigen naam te zoeken, en niet alleen maar te zeggen er staat een vrouw met wit haar naast je. Dat is mij zelf overkomen, toen ik voor het eerst een reading kreeg. En toen vond ik dat het wel wat duidelijker kan. Dat zoeken via initialen is dus bewust. Ik hoor in het Nederlands ook nog alleen klanken die ik probeer thuis te brengen. Want jullie taal is de gemakkelijkste niet.”
„Luisteren naar overledenen is als luisteren naar vijf radiozenders tegelijk”
Ze voegt toe: „En dan zijn er energieën die ik aardiger vind dan andere. Waar ik een klik mee heb. Bij zo’n contact laten ze me soms iets zien waardoor het herkennen voor degene met wie ik ben gemakkelijker wordt. Dus bij jouw echtgenoot die verminkte hand van zijn oom, en bij jou het portret van je opa. Het was jammer van Zembla dat ze alleen drie negatieve ervaringen lieten zien.”
Char is dus niet boos?
„Geen positieve zonder negatieve krachten. Anders werd het leven op deze wereld maar saai.”

HET BOEK VAN RICCI MARTIN


_{Uit de pagina’s 214, 215, 216 en 217.}

…Mam had gesproken met Shirley MacLaine. Zij suggereerde dat we Char Margolis zouden proberen… Het voelde goed om iets te doen in plaats van de hele dag thuis wachten. Mijn vriend Scott belde haar en we spraken de volgende dag af… Char wilde naar de March Air Force Base. Tot dan toe had de Air Force de verdwijning van Dean Paul als een interne aangelegenheid behandeld… Tot onze verbazing lieten de officials Char praten met squadron-collega’s van Dean Paul en onderzoekers… Char keek naar een grote omgevingskaart van het zoekgebied. Het was een raar tafereeltje. Een kleine vrouw in spijkerbroek omringd door militairen die haar met scepsis aankeken… Char zuchtte, ze vertelde dat de kamer gevuld was met de geesten van dode piloten, zelfs uit de Eerste Wereldoorlog. Allen wilden helpen om de verdwenen kist te vinden… Char ging met haar vinger over de kaart en kwam steeds terug op dezelfde plek. Op het puntje van de San Bernadinos, naast Mount San Gorgonio. De sector was herhaaldelijk onderzocht en de militairen protesteerden, maar Char hield voet bij stuk. Ze suggereerde dat het zicht misschien werd belemmerd door een boom waar iets aan de takken hing (dit bleek later te kloppen, er hing een stuk parachute in de boom). De militairen gingen met tegenzin zoeken. Ricci, Scott en Char gingen, geholpen door een luchtmachtofficier, met een burgerhelikopter kijken… Char gaf de piloot aanwijzingen…Toen we er bijna waren, kregen we de opdracht terug te keren, omdat de Air Force het wrak had gelokaliseerd en het gebied hermetisch afsloot. De kist lag precies op de plek waar Char had gezegd dat hij zou liggen… Uit respect mochten wij landen op de Air Force Base… Iets waarvoor burgers nooit toestemming krijgen…

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 08:30 schreef schatje het volgende:

[..]

bron

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 00:15 schreef teirnon het volgende:

[..]

Deze mensen zijn vaak wanhopig. Ze zijn al jaren op zoek naar die vermiste persoon en willen alles aangrijpen om die te vinden. Al geloven ze maar voor 1% dat mediums "echt" zijn, ze willen het toch proberen, voor die kleine kans dat het medium het tóch weet. En van die wanhoop maken mediums gretig gebruik.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 08:30 schreef schatje het volgende:

[..]

bron

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 10:31 schreef Monolith het volgende:

[..]

Praten met de doden veronderstelt uberhaupt al dat men voorbestaat na overlijden. Lijkt me sowieso al een aardig discutabele propositie.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 09:29 schreef JohnDope het volgende:
Jaren later komen ze er bij Zembla dat Char nep is en maken er vervolgens een belastinggeld verspillende uitzending over

Als je echt niet weet waar je een intellectuele uitzending over moet maken, dan maak je een uitzending over Char.

What's next Een uitzending maken over de Gouden Kooi omdat dat ook nep is?

quote:

Char in het geweer tegen kritiek Zembla
Char Margolis laat zich niet uit het veld slaan door de beweringen die zondagavond in Zembla zijn gedaan. In de documentaire kwamen criticasters aan het woord die stelden dat het Amerikaanse medium haar publiek ten onrechte voorhoudt dat ze contact kan maken met geesten. "Ik ben eraan gewend dat critici altijd andere waarheden zoeken voor het onverklaarbare. En mensen hebben ook recht op een andere mening", zegt ze dinsdag in De Telegraaf.

Zembla, dat door 853 duizend mensen werd bekeken, voerde onder anderen de Amerikaanse goochelaar en erkend scepticus James Randi op. Hij claimde dat Char niet met de doden communiceert. De Amerikaanse gebruikt volgens hem de zogenoemde 'cold reading'-techniek. Door naar letters te vissen en tientallen vragen te stellen, zou ze de familieleden van de overledene zelf het verhaal laten vertellen terwijl ze denken dat de dode met hen communiceert.

Onder meer het feit dat Char een reading altijd begint met het raden van de naam van de overledene, door het opsommen van de beginletters van de naam, zorgt voor scepsis bij Randi. "Waarom vertelt een geest niet meteen zijn naam aan haar?", vroeg hij zich af. Volgens Char is dat niet zo simpel. "Als ik luister naar overledenen is het of ik luister naar vijf radiozenders tegelijk. Om elk levend wezen zijn energieën van overledenen. Ze willen allemaal aandacht en schreeuwen hun naam door elkaar."

quote:

Op dinsdag 25 maart 2008 11:42 schreef PietjePuk007 het volgende:

[..]