Spreekt gij hier van het oude Dronrijp, met zijn zoete herfstkleuren? Zowaar, die scharlaken symfonie smaakte mij thans jaren geleden als ware het een slachtveld van snijdende sappen op de tong. Wat ik niet zou geven voor een glas, nee zelfs een druppel aan een magere vinger van wat de verborgen Friese parel te bieden had toen het leven nog een stuk simpeler was en de rivier rijker aan meerval en paling.
Een verhaal wat moe maakt, leen mij uw oor, u zult slapen gelijk nimmer tevoor.