quote:
Op donderdag 28 februari 2008 22:41 schreef Vogue het volgende:[..]
Wat raar dat ze eigen plaatselijke regels hebben en niet de landelijke aanhouden. Bovendien ben je getrouwd hoewel dat misschien tegenwoordig niet meer uitmaakt voor de verblijfsvergunning.
Juist die extra strenge plaatselijke regels zit het ze in Oslo ook dwars en het leek erop dat ze allang blij waren dat ze me aan de lijn kregen omdat ik niet bang ben om tegen de locale regels in te gaan. Kreeg het bericht 'ze mogen je alleen dit soort documentatie vragen, als wat ze meer vragen zeg je nee, doen ze moeilijk, laat je ze naar ons bellen' en gaf vervolgens naam en interne referenties zoals afdeling, etc aan me.
Zo gezegd, zo gedaan, ze deden moeilijk, baliemiep werd boos op me omdat ik tegen haar in ging, ik vroeg haar om die lui in Oslo te bellen, maar dat durfde ze niet aan en haalde haar chef erbij.
Ik het verhaal uitgelegd aan de chef op zijn kantoor, hij was het niet met me eens en wilde eigenlijk niet naar Oslo bellen. Dus ik pak mijn gsm en zeg dat ik dan zelf wel bel... vond hij niet leuk. Gaf hem vervolgs de contactgegevens, werd het kantoor uit gestuurd zodat hij zelf rustig kon bellen.
Na ruim een halfuur kwam hij naar buiten en gaf aan dat hij voor mij 'een uitzondering maakt wat betreft de regels'. Dus ik zeg fijn dat ik het niet zie als een uitzondering maar als een normale naleving van de wet zoals die hoort. Vond hij niet leuk
Hij ging vervolgens naar een andere baliemiep toe en gaf aan dat ik dus alleen maar mijn formuliertje in hoefde te leveren en moest betalen en dat ze me verder geen vragen meer moest stellen. Daar ging ze dus tegenin omdat het tegen de regels was, bla bla. Chef werd nog pissiger en zei 'ik ben je baas, als ik zeg dat je hem verder geen vragen meer stelt, dan doe je dat niet'.
Dus ik ga naar die dame toe, lever mijn aanvraag in, wilde de documentatie die wel binnen de wet valt ook geven, maar die wilde ze niet hebben... op mijn vraag waarom niet, antwoordde ze 'ik moest alleen het formulier aannemen en je laten betalen, verder was alles OK volgens mijn baas'.
Toen maar betaald (zo'n 160¤) en weggegaan.
Nu is mijn aanvraag dus ingediend, en mag ik wachten tot die een keer behandeld wordt. In het ergste geval weigeren ze dit type verblijfsvergunning, maar dan vraag ik gewoon een andere aan die ze me niet mogen weigeren omdat ik EU-burger ben (en dat weten ze heel goed daar)...
En als ze het weigeren, stuur ik een klacht, en die wordt door Oslo behandeld die het dus met me eens zijn (en dat weten ze ook donders goed...).
Ben ik nu recordhouder qua langste post in HTL?