R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo Fokkers…..
Dit topic is mijn manier om mijn gedachten van me af te schrijven. Ik hoef geen advies, meningen zijn altijd welkom natuurlijk maar ik ga deze stituatie zelf afhandelen. Het enige wat ik wil is de gedachtes die door m’n hoofd heen vliegen opschrijven en ze op een rijtje zetten. Het gaat om een meisje waar ik in korte tijd teveel voor ben gaan voelen.
Profielschets van mij:
Ik ben een man, halverwege de 20. Ik heb veel vrienden, en een leuk en veelzijdig sociaal leven. Ik heb een keer een langdurige relatie gehad een aantal jaren terug en buiten dat om slechts oppervlakkig contact met vrouwen. Daar had ik geen problemen mee, daar koos ik bewust voor. Voor de rest ben ik een vrij complex persoon… zelfontplooiing, zelfkennis etc. beschouw ik als het hoogste wat een mens kan bereiken in z’n leven, jezelf kunnen zijn. Mijn levensdoelen zijn kennis en wijsheid vergaren, oppervlakkigheid is iets waar ik een hekel aan heb. Diepgang is iets wat ik in alles om mij heen zoek… in muziek (mijn grootste hobby), in films, maar vooral ook in mensen. Mensen moeten karakter hebben voordat ik ze interessant vind, ik hou van filosoferen, ik hou van mensen die iets te vertellen hebben, over dieper nadenken over het leven en meer van dat soort bullshit.
Dit alles zorgt er natuurlijk voor dat je minder compatible bent met de gemiddelde mens om je heen. Geen probleem verder. Dit is wie ik ben. Als ik niet 100% mezelf kan zijn bij mensen dan zijn die mensen niet de moeite waard om tijd in te steken. Dit is niet arrogant bedoeld, een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb de afgelopen jaren is dat je nooit kan oordelen. Niet over jezelf, maar vooral niet over andere mensen.
Tot zover over mezelf.
Een tijdje terug leerde ik tijdens het uitgaan een mooi, lief en lekker meisje kennen. We raakten aan de praat en alles klikte. Ze waardeerde hoe ik in het leven stond… ze hing aan mijn lippen toen ik mijn gedachten aan het wisselen was met haar en ze begreep alles. We waren allebei niet nuchter meer en we kwamen terecht in een rollercoaster-ride van intieme gesprekken en aan het eind van de avond waren we intiem aan het zoenen.
Achteraf gingen we afteren bij mij thuis. Haar vriendin ging mee en aan aantal vrienden van mij… het leek wel alsof we al jaren samen waren. Onafscheidelijk brachten we de avond door en ze bleef, vrijwel vanzelfsprekend bij mij slapen, geen sex. De hele avond lag ik met haar in mijn armen, dolgelukkig. Ik heb niet eens geslapen die avond… ik wist dat we niet nuchter waren dus ik had geen verwachtingen… morgenvroeg is alles anders, we zien dan wel verder.
De volgende morgen was het nog steeds een sprookje. Ze was enorm enthousiast…. Ze wilde me leren kennen, dingen leren van mij en me dingen laten voelen die ik nog nooit gevoeld had. Ik was niet zoals alle andere mannen die ze kende… ik was een bijzonder persoon. De hele middag hebben we intiem met elkaar gepraat en gezoend.. ze was helemaal gek van me. Ze zat constant aan me etc. Uiteindelijk ging ze en we spraken af voor aankomend weekend, ik zou naar haar toe gaan.
Zo gezegd zo gedaan, tussentijds hebben we nog gebeld, gesmst etc. Dat weekend kwam ik bij haar en tot mijn grote geluk was de spark er nog steeds.. we hebben een gezellige avond gehad en ’s avonds voor het eerst sex gehad, fysiek was er ook een goede connectie. In de ochtend een ontbijtje in het zonnetje op het balkon, later naar een feest gegaan van haar ex-baas waar iedereen verbaasd was dat we elkaar pas een weekje kende. Alles voelde goed. Ze had een lange tijd een relatie gehad waar ze niet haarzelf kon zijn… en dat kwam perfect overeen met mijn gedachtes dat jezelf zijn erg belangrijk is in het leven van een mens. Zij had de week daarna wat te doen, ik ook dus we spraken 2 weken later af.
In tussentijd bleven we sms-en, maar ik merkte dat dat contact steeds minder goed verliep… ook het telefoontje dat we hadden voorspelde niet veel goeds. Het was kort, oppervlakkig… van onze intieme band was niet veel meer over en ik zag de bui al hangen. In het weekende belde ze me op met de mededeling dat ze niet wist of ze echt verliefd was. Ze zat nog steeds met dr ex in dr hoofd en ik woonde toch wel erg ver weg. Uiteraard hield ik mezelf groot en ik had het ook al aan zien komen. We verbroken het contact netjes.. ze zou nog langskomen om een trainingsbroek langs te komen brengen en dan zouden we ook wat gaan drinken etc.
Het was prima. Er waren toch een paar kleine dingen die ik niet aan haar kon waarderen… ze was geen intellectuele aanvulling voor mijzelf en dat is toch iets wat ik belangrijk vind… ze gebruikte ieder weekend coke, ik kan er ook wat van maar dat ging me toch te ver. Ze was ook niet tevreden over haar eigen cokegebruik en ik vind dat je op die leeftijd karakter genoeg moet hebben om tevreden te zijn met wat je doet. En als dat niet zo is dan neem je maatregelen. De keren dat we sex hadden was gelijk zonder condoom… leuk voor mij, maar hoeveel gasten zijn er voor mij over haar heen gegaan zonder rubber?
Genoeg redenen om haar te kunnen vergeten vertelde ik mezelf. Geen probleem. Dat dacht ik iig.
De dag daarna kwam ik erachter dat ik iets voor haar was gaan voelen. Gevoelens die ik jaren afgeschermd heb, uit pure zelfbescherming. Mijn hobbies, muziek.. wetenschap… de urge om zo veel mogelijk te weten te komen over alles en iedereen om mij heen om dood te kunnen analyseren interesseerden me niet meer. Het kwam nu over als een vorm van escapisme… als een vlucht voor gevoelens die ik niet wilde tonen door mijn angst om kwetsbaar te zijn.
Alles storte in…. Ik ben er achter gekomen dat ik een soort van emotionele controlefreak ben… ik wil alles beter kunnen en weten dan de mensen om mij heen. Ik wil in psychologisch opzicht superieur zijn omdat dat een gevoel van controle geeft. Bij haar liet ik dat alles gaan…. Ik had geen controle meer over mijn gevoelens, emoties… over haar en ik voelde me er goed bij. Totdat ik van haar hoorde dat het niet wederzijds was.
Jarenlang ben ik op mijn hoede geweest… heb ik er alles aan gedaan om die shit voor mezelf af te schermen en dit alles nu weg door een chick die me niet meer wilt. How could I be so careless? Of is het juist goed dat ik iets toelaat waar ik geen controle over heb, maar wat wel een toevoeging is aan mijn leven?
Nu ben ik vooral bezig met haar vergeten. Dmv stappen met vrienden, andere vrouwen leren kennen (die toch niks voorstellen in vergelijking met haar) en minder verstandige dingen zoals overmatig drinken. Nooit geweten dat ik zo fucking labiel was en dat er slechts 2 fucking weken intensief contact voor nodig waren om dat alles af te laten brokkelen. Pijnlijk maar leerzaam.
Over een aantal weken, hopelijk geen maanden, ben ik haar wel weer vergeten en heb ik alles weer op een rijtje. Nu vliegen bovenstaande gedachtes als losse flodders door mijn hoofd en ik moest ze even op een rijtje zetten om ze te ordenen. Bedankt voor het lezen.
Dit topic is mijn manier om mijn gedachten van me af te schrijven. Ik hoef geen advies, meningen zijn altijd welkom natuurlijk maar ik ga deze stituatie zelf afhandelen. Het enige wat ik wil is de gedachtes die door m’n hoofd heen vliegen opschrijven en ze op een rijtje zetten. Het gaat om een meisje waar ik in korte tijd teveel voor ben gaan voelen.
Profielschets van mij:
Ik ben een man, halverwege de 20. Ik heb veel vrienden, en een leuk en veelzijdig sociaal leven. Ik heb een keer een langdurige relatie gehad een aantal jaren terug en buiten dat om slechts oppervlakkig contact met vrouwen. Daar had ik geen problemen mee, daar koos ik bewust voor. Voor de rest ben ik een vrij complex persoon… zelfontplooiing, zelfkennis etc. beschouw ik als het hoogste wat een mens kan bereiken in z’n leven, jezelf kunnen zijn. Mijn levensdoelen zijn kennis en wijsheid vergaren, oppervlakkigheid is iets waar ik een hekel aan heb. Diepgang is iets wat ik in alles om mij heen zoek… in muziek (mijn grootste hobby), in films, maar vooral ook in mensen. Mensen moeten karakter hebben voordat ik ze interessant vind, ik hou van filosoferen, ik hou van mensen die iets te vertellen hebben, over dieper nadenken over het leven en meer van dat soort bullshit.
Dit alles zorgt er natuurlijk voor dat je minder compatible bent met de gemiddelde mens om je heen. Geen probleem verder. Dit is wie ik ben. Als ik niet 100% mezelf kan zijn bij mensen dan zijn die mensen niet de moeite waard om tijd in te steken. Dit is niet arrogant bedoeld, een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb de afgelopen jaren is dat je nooit kan oordelen. Niet over jezelf, maar vooral niet over andere mensen.
Tot zover over mezelf.
Een tijdje terug leerde ik tijdens het uitgaan een mooi, lief en lekker meisje kennen. We raakten aan de praat en alles klikte. Ze waardeerde hoe ik in het leven stond… ze hing aan mijn lippen toen ik mijn gedachten aan het wisselen was met haar en ze begreep alles. We waren allebei niet nuchter meer en we kwamen terecht in een rollercoaster-ride van intieme gesprekken en aan het eind van de avond waren we intiem aan het zoenen.
Achteraf gingen we afteren bij mij thuis. Haar vriendin ging mee en aan aantal vrienden van mij… het leek wel alsof we al jaren samen waren. Onafscheidelijk brachten we de avond door en ze bleef, vrijwel vanzelfsprekend bij mij slapen, geen sex. De hele avond lag ik met haar in mijn armen, dolgelukkig. Ik heb niet eens geslapen die avond… ik wist dat we niet nuchter waren dus ik had geen verwachtingen… morgenvroeg is alles anders, we zien dan wel verder.
De volgende morgen was het nog steeds een sprookje. Ze was enorm enthousiast…. Ze wilde me leren kennen, dingen leren van mij en me dingen laten voelen die ik nog nooit gevoeld had. Ik was niet zoals alle andere mannen die ze kende… ik was een bijzonder persoon. De hele middag hebben we intiem met elkaar gepraat en gezoend.. ze was helemaal gek van me. Ze zat constant aan me etc. Uiteindelijk ging ze en we spraken af voor aankomend weekend, ik zou naar haar toe gaan.
Zo gezegd zo gedaan, tussentijds hebben we nog gebeld, gesmst etc. Dat weekend kwam ik bij haar en tot mijn grote geluk was de spark er nog steeds.. we hebben een gezellige avond gehad en ’s avonds voor het eerst sex gehad, fysiek was er ook een goede connectie. In de ochtend een ontbijtje in het zonnetje op het balkon, later naar een feest gegaan van haar ex-baas waar iedereen verbaasd was dat we elkaar pas een weekje kende. Alles voelde goed. Ze had een lange tijd een relatie gehad waar ze niet haarzelf kon zijn… en dat kwam perfect overeen met mijn gedachtes dat jezelf zijn erg belangrijk is in het leven van een mens. Zij had de week daarna wat te doen, ik ook dus we spraken 2 weken later af.
In tussentijd bleven we sms-en, maar ik merkte dat dat contact steeds minder goed verliep… ook het telefoontje dat we hadden voorspelde niet veel goeds. Het was kort, oppervlakkig… van onze intieme band was niet veel meer over en ik zag de bui al hangen. In het weekende belde ze me op met de mededeling dat ze niet wist of ze echt verliefd was. Ze zat nog steeds met dr ex in dr hoofd en ik woonde toch wel erg ver weg. Uiteraard hield ik mezelf groot en ik had het ook al aan zien komen. We verbroken het contact netjes.. ze zou nog langskomen om een trainingsbroek langs te komen brengen en dan zouden we ook wat gaan drinken etc.
Het was prima. Er waren toch een paar kleine dingen die ik niet aan haar kon waarderen… ze was geen intellectuele aanvulling voor mijzelf en dat is toch iets wat ik belangrijk vind… ze gebruikte ieder weekend coke, ik kan er ook wat van maar dat ging me toch te ver. Ze was ook niet tevreden over haar eigen cokegebruik en ik vind dat je op die leeftijd karakter genoeg moet hebben om tevreden te zijn met wat je doet. En als dat niet zo is dan neem je maatregelen. De keren dat we sex hadden was gelijk zonder condoom… leuk voor mij, maar hoeveel gasten zijn er voor mij over haar heen gegaan zonder rubber?
Genoeg redenen om haar te kunnen vergeten vertelde ik mezelf. Geen probleem. Dat dacht ik iig.
De dag daarna kwam ik erachter dat ik iets voor haar was gaan voelen. Gevoelens die ik jaren afgeschermd heb, uit pure zelfbescherming. Mijn hobbies, muziek.. wetenschap… de urge om zo veel mogelijk te weten te komen over alles en iedereen om mij heen om dood te kunnen analyseren interesseerden me niet meer. Het kwam nu over als een vorm van escapisme… als een vlucht voor gevoelens die ik niet wilde tonen door mijn angst om kwetsbaar te zijn.
Alles storte in…. Ik ben er achter gekomen dat ik een soort van emotionele controlefreak ben… ik wil alles beter kunnen en weten dan de mensen om mij heen. Ik wil in psychologisch opzicht superieur zijn omdat dat een gevoel van controle geeft. Bij haar liet ik dat alles gaan…. Ik had geen controle meer over mijn gevoelens, emoties… over haar en ik voelde me er goed bij. Totdat ik van haar hoorde dat het niet wederzijds was.
Jarenlang ben ik op mijn hoede geweest… heb ik er alles aan gedaan om die shit voor mezelf af te schermen en dit alles nu weg door een chick die me niet meer wilt. How could I be so careless? Of is het juist goed dat ik iets toelaat waar ik geen controle over heb, maar wat wel een toevoeging is aan mijn leven?
Nu ben ik vooral bezig met haar vergeten. Dmv stappen met vrienden, andere vrouwen leren kennen (die toch niks voorstellen in vergelijking met haar) en minder verstandige dingen zoals overmatig drinken. Nooit geweten dat ik zo fucking labiel was en dat er slechts 2 fucking weken intensief contact voor nodig waren om dat alles af te laten brokkelen. Pijnlijk maar leerzaam.
Over een aantal weken, hopelijk geen maanden, ben ik haar wel weer vergeten en heb ik alles weer op een rijtje. Nu vliegen bovenstaande gedachtes als losse flodders door mijn hoofd en ik moest ze even op een rijtje zetten om ze te ordenen. Bedankt voor het lezen.
Ik herken wel delen van je verhaal in mezelf en pik deze regel er even tussenuit. Ja, dat is goed. Je afsluiten voor ervaringen omdat je anders niet de tijd krijgt om ze klinisch en afstandelijk in precies de juiste categorie te plaatsen is niet iets waar ik gelukkig van werd, en het is niet iets waarvan ik denk (maar ik zou hier natuurlijk kunnen projecteren) dat iemand er echt gelukkig van wordtquote:Op woensdag 20 februari 2008 12:41 schreef mojito het volgende:
Of is het juist goed dat ik iets toelaat waar ik geen controle over heb, maar wat wel een toevoeging is aan mijn leven?
.
"If you are depressed you shouldn't be in C major!" - Rick Beato
Vergeten, juist je oude interesses niet verloochenen (spontane nieuwsgierigheid naar muziek en wetenschap is een groot goed, vind ik..) en wellicht een keertje naar de GGD. 
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
zelfkennis sloeg toe?quote:Alles storte in…. Ik ben er achter gekomen dat ik een soort van emotionele controlefreak ben… ik wil alles beter kunnen en weten dan de mensen om mij heen. Ik wil in psychologisch opzicht superieur zijn omdat dat een gevoel van controle geeft. Bij haar liet ik dat alles gaan…. Ik had geen controle meer over mijn gevoelens, emoties… over haar en ik voelde me er goed bij. Totdat ik van haar hoorde dat het niet wederzijds was.
altijd maar overal controle op (willen) hebben is onhaalbare zaak weet je.....
wellicht moet je leren om gewoon een beetje dingen maar te laten gaan, je ziet vanzelf wel wat ervan komt
een of andere cabaretiere zong het goed: "het komt allemaal wel weer goed". over 100 jaar zijn we allemaal dood en je hebt zo'n 26.000 dagen om er wat van te maken
zo ik ben klaar met de cliche's, hoe waar ze ook zijn
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Ik herken mezelf erin 
|| Limbeckx YouTube kanaal || Limbeckx reviews ||
Mijn laatste Vape review: [Magma RDA clone (via ea-sigaret.nl)
Mijn laatste Vape review: [Magma RDA clone (via ea-sigaret.nl)
Mijn beste vriendin en ik hebben laatst een zelfde soort iets gehad. Alles leek goed, tot dat zij me uit het niets met het spreekwoordelijke mes in m'n rug stak.
Wees blij dat het een meisje was dat je niet kende en dat nog niets voor je betekende.
Vrouwen
Wees blij dat het een meisje was dat je niet kende en dat nog niets voor je betekende.
Vrouwen
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik krijg de indruk dat je in al je aandacht voor je zelfontplooiing heel veel hebt gestoken in de intellectuele kant, maar veel minder in de emotionele kant. Je bent uit je schulp gekropen, hebt je kwetsbaar opgesteld en je bent teleurgesteld. En dat doet pijn.
Is dat shit waarvoor je jezelf moet afschermen, of is dat het risico dat hoort bij het leven?
Is dat shit waarvoor je jezelf moet afschermen, of is dat het risico dat hoort bij het leven?
The love you take is equal to the love you make.
Harry Jekkers...quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:11 schreef simmu het volgende:
[..]
zelfkennis sloeg toe?
altijd maar overal controle op (willen) hebben is onhaalbare zaak weet je.....
wellicht moet je leren om gewoon een beetje dingen maar te laten gaan, je ziet vanzelf wel wat ervan komt
een of andere cabaretiere zong het goed: "het komt allemaal wel weer goed". over 100 jaar zijn we allemaal dood en je hebt zo'n 26.000 dagen om er wat van te maken
zo ik ben klaar met de cliche's, hoe waar ze ook zijn
Was dat eigenlijk niet nummer van Klein orkest waar die toen deel van uitmaakte?
beide titels komen idd van klein orkest afquote:Op woensdag 20 februari 2008 13:31 schreef ursel het volgende:
[..]
Harry Jekkers...
Was dat eigenlijk niet nummer van Klein orkest waar die toen deel van uitmaakte?
die van 26.000 dagen is formeel: je hebt zo'n 26.000 dagen tussen niets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt!
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Korte samenvatting: je bent zelfverklaard intellectueel, houdt van kunst, wetenschap en quasi-diepzinnige filosofie, vindt jezelf bovenmatig interessant (wil dat anderen ook zo over je denken) en je maakt een emotionele rollercoaster mee als je eens interesse krijgt van een vrouwelijk cokesnuivertje.
Komt helemaal goed met je.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 20-02-2008 13:54:42 ]
Komt helemaal goed met je.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 20-02-2008 13:54:42 ]
Zitten vrouwen ook echt op te wachten op dit soort types.quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:51 schreef Friek_ het volgende:
Korte samenvatting: je bent zelfverklaard intellectueel, houdt van kunst, wetenschap en quasi-diepzinnige filosofie, vindt jezelf bovenmatig interessant (wil dat anderen ook zo over je denken) en je maakt een emotionele rollercoaster mee als je eens interesse krijgt van een vrouwelijk cokesnuivertje.
Komt helemaal goed met je.
quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:57 schreef Armageddon het volgende:
[..]
Zitten vrouwen ook echt op te wachten op dit soort types.
IDD zeg... URGH! als er vrouwen op dit zitten te wachten, weet je gewoon zeker dat het ook mentaal bezwaarden zullen zijn.
twitter | facebook | soundcloud | beatport | ello | my studio | Just Bleed
----- RSTRCTD EP, now on BEATPORT! -----
----- RSTRCTD EP, now on BEATPORT! -----
En hoe precies stoort het gebrek aan concurrentie je?quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:57 schreef Armageddon het volgende:
[..]
Zitten vrouwen ook echt op te wachten op dit soort types.
.
"If you are depressed you shouldn't be in C major!" - Rick Beato
quote:Op woensdag 20 februari 2008 14:11 schreef Litpho het volgende:
[..]
En hoe precies stoort het gebrek aan concurrentie je?
Ken ik je toevallig? 
[ Bericht 6% gewijzigd door Sonata op 20-02-2008 15:11:38 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door Sonata op 20-02-2008 15:11:38 ]
Sometimes I feel so sick at the state of the world I can't even finish my second apple pie
[ Bericht 100% gewijzigd door Sonata op 20-02-2008 15:11:10 ]
Sometimes I feel so sick at the state of the world I can't even finish my second apple pie
Buiten het feit om dat in aan aandacht geen tekort kom, iets wat ook absoluut niet de essentie is van dit topic, interesseert me dat niet. Ik vind het belangrijker om mezelf te kunnen zijn in het leven... ik wil mijn persoonlijkheid niet baseren op hoe mensen over mij denken.quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:57 schreef Armageddon het volgende:
[..]
Zitten vrouwen ook echt op te wachten op dit soort types.
Oh nee absoluut niet. Ik sta wellicht wat alternatiever in het leven dan m'n gemiddelde leeftijdsgenoot. Probleem is, als je zoiets zegt dat men dat vaak als arrogant interpreteert... of in jouw geval; zelfverklaard intellectueel.quote:Op woensdag 20 februari 2008 13:51 schreef Friek_ het volgende:
Korte samenvatting: je bent zelfverklaard intellectueel, houdt van kunst, wetenschap en quasi-diepzinnige filosofie, vindt jezelf bovenmatig interessant (wil dat anderen ook zo over je denken) en je maakt een emotionele rollercoaster mee als je eens interesse krijgt van een vrouwelijk cokesnuivertje.
Interesse is dus ook niet het probleem... eerder het effect wat dit hele gebeuren op mij heeft. Dat wil ik even van me afschrijven. Niks meer niks minder.
Weet ik.quote:Komt helemaal goed met je.
Ja dat is dus een van de dingen waar ik nu ook mee zit. Ben nu aan het bekijken hoe ik deze ervaring positief kan verwerken, duurt dit keer wat langer omdat ik helaas wat voor die chick ben gaan voelenquote:Op woensdag 20 februari 2008 12:44 schreef Litpho het volgende:
[..]
Ik herken wel delen van je verhaal in mezelf en pik deze regel er even tussenuit. Ja, dat is goed. Je afsluiten voor ervaringen omdat je anders niet de tijd krijgt om ze klinisch en afstandelijk in precies de juiste categorie te plaatsen is niet iets waar ik gelukkig van werd, en het is niet iets waarvan ik denk (maar ik zou hier natuurlijk kunnen projecteren) dat iemand er echt gelukkig van wordt
Een risico dat je blijkbaar dus voor lief moet nemen om ook andere elementen aan je leven toe te kunnen voegenquote:Op woensdag 20 februari 2008 13:26 schreef Lienekien het volgende:
Ik krijg de indruk dat je in al je aandacht voor je zelfontplooiing heel veel hebt gestoken in de intellectuele kant, maar veel minder in de emotionele kant. Je bent uit je schulp gekropen, hebt je kwetsbaar opgesteld en je bent teleurgesteld. En dat doet pijn.
Is dat shit waarvoor je jezelf moet afschermen, of is dat het risico dat hoort bij het leven?
Geen idee? Waar kom je vandaan?quote:
Zo! wat een openbaring.quote:Op woensdag 20 februari 2008 12:41 schreef mojito het volgende:
Hallo Fokkers…..
Dit topic is mijn manier om mijn gedachten van me af te schrijven. Ik hoef geen advies, meningen zijn altijd welkom natuurlijk maar ik ga deze stituatie zelf afhandelen. Het enige wat ik wil is de gedachtes die door m’n hoofd heen vliegen opschrijven en ze op een rijtje zetten. Het gaat om een meisje waar ik in korte tijd teveel voor ben gaan voelen.
Profielschets van mij:
Ik ben een man, halverwege de 20. Ik heb veel vrienden, en een leuk en veelzijdig sociaal leven. Ik heb een keer een langdurige relatie gehad een aantal jaren terug en buiten dat om slechts oppervlakkig contact met vrouwen. Daar had ik geen problemen mee, daar koos ik bewust voor. Voor de rest ben ik een vrij complex persoon… zelfontplooiing, zelfkennis etc. beschouw ik als het hoogste wat een mens kan bereiken in z’n leven, jezelf kunnen zijn. Mijn levensdoelen zijn kennis en wijsheid vergaren, oppervlakkigheid is iets waar ik een hekel aan heb. Diepgang is iets wat ik in alles om mij heen zoek… in muziek (mijn grootste hobby), in films, maar vooral ook in mensen. Mensen moeten karakter hebben voordat ik ze interessant vind, ik hou van filosoferen, ik hou van mensen die iets te vertellen hebben, over dieper nadenken over het leven en meer van dat soort bullshit.
Dit alles zorgt er natuurlijk voor dat je minder compatible bent met de gemiddelde mens om je heen. Geen probleem verder. Dit is wie ik ben. Als ik niet 100% mezelf kan zijn bij mensen dan zijn die mensen niet de moeite waard om tijd in te steken. Dit is niet arrogant bedoeld, een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb de afgelopen jaren is dat je nooit kan oordelen. Niet over jezelf, maar vooral niet over andere mensen.
Tot zover over mezelf.
Een tijdje terug leerde ik tijdens het uitgaan een mooi, lief en lekker meisje kennen. We raakten aan de praat en alles klikte. Ze waardeerde hoe ik in het leven stond… ze hing aan mijn lippen toen ik mijn gedachten aan het wisselen was met haar en ze begreep alles. We waren allebei niet nuchter meer en we kwamen terecht in een rollercoaster-ride van intieme gesprekken en aan het eind van de avond waren we intiem aan het zoenen.
Achteraf gingen we afteren bij mij thuis. Haar vriendin ging mee en aan aantal vrienden van mij… het leek wel alsof we al jaren samen waren. Onafscheidelijk brachten we de avond door en ze bleef, vrijwel vanzelfsprekend bij mij slapen, geen sex. De hele avond lag ik met haar in mijn armen, dolgelukkig. Ik heb niet eens geslapen die avond… ik wist dat we niet nuchter waren dus ik had geen verwachtingen… morgenvroeg is alles anders, we zien dan wel verder.
De volgende morgen was het nog steeds een sprookje. Ze was enorm enthousiast…. Ze wilde me leren kennen, dingen leren van mij en me dingen laten voelen die ik nog nooit gevoeld had. Ik was niet zoals alle andere mannen die ze kende… ik was een bijzonder persoon. De hele middag hebben we intiem met elkaar gepraat en gezoend.. ze was helemaal gek van me. Ze zat constant aan me etc. Uiteindelijk ging ze en we spraken af voor aankomend weekend, ik zou naar haar toe gaan.
Zo gezegd zo gedaan, tussentijds hebben we nog gebeld, gesmst etc. Dat weekend kwam ik bij haar en tot mijn grote geluk was de spark er nog steeds.. we hebben een gezellige avond gehad en ’s avonds voor het eerst sex gehad, fysiek was er ook een goede connectie. In de ochtend een ontbijtje in het zonnetje op het balkon, later naar een feest gegaan van haar ex-baas waar iedereen verbaasd was dat we elkaar pas een weekje kende. Alles voelde goed. Ze had een lange tijd een relatie gehad waar ze niet haarzelf kon zijn… en dat kwam perfect overeen met mijn gedachtes dat jezelf zijn erg belangrijk is in het leven van een mens. Zij had de week daarna wat te doen, ik ook dus we spraken 2 weken later af.
In tussentijd bleven we sms-en, maar ik merkte dat dat contact steeds minder goed verliep… ook het telefoontje dat we hadden voorspelde niet veel goeds. Het was kort, oppervlakkig… van onze intieme band was niet veel meer over en ik zag de bui al hangen. In het weekende belde ze me op met de mededeling dat ze niet wist of ze echt verliefd was. Ze zat nog steeds met dr ex in dr hoofd en ik woonde toch wel erg ver weg. Uiteraard hield ik mezelf groot en ik had het ook al aan zien komen. We verbroken het contact netjes.. ze zou nog langskomen om een trainingsbroek langs te komen brengen en dan zouden we ook wat gaan drinken etc.
Het was prima. Er waren toch een paar kleine dingen die ik niet aan haar kon waarderen… ze was geen intellectuele aanvulling voor mijzelf en dat is toch iets wat ik belangrijk vind… ze gebruikte ieder weekend coke, ik kan er ook wat van maar dat ging me toch te ver. Ze was ook niet tevreden over haar eigen cokegebruik en ik vind dat je op die leeftijd karakter genoeg moet hebben om tevreden te zijn met wat je doet. En als dat niet zo is dan neem je maatregelen. De keren dat we sex hadden was gelijk zonder condoom… leuk voor mij, maar hoeveel gasten zijn er voor mij over haar heen gegaan zonder rubber?
Genoeg redenen om haar te kunnen vergeten vertelde ik mezelf. Geen probleem. Dat dacht ik iig.
De dag daarna kwam ik erachter dat ik iets voor haar was gaan voelen. Gevoelens die ik jaren afgeschermd heb, uit pure zelfbescherming. Mijn hobbies, muziek.. wetenschap… de urge om zo veel mogelijk te weten te komen over alles en iedereen om mij heen om dood te kunnen analyseren interesseerden me niet meer. Het kwam nu over als een vorm van escapisme… als een vlucht voor gevoelens die ik niet wilde tonen door mijn angst om kwetsbaar te zijn.
Alles storte in…. Ik ben er achter gekomen dat ik een soort van emotionele controlefreak ben… ik wil alles beter kunnen en weten dan de mensen om mij heen. Ik wil in psychologisch opzicht superieur zijn omdat dat een gevoel van controle geeft. Bij haar liet ik dat alles gaan…. Ik had geen controle meer over mijn gevoelens, emoties… over haar en ik voelde me er goed bij. Totdat ik van haar hoorde dat het niet wederzijds was.
Jarenlang ben ik op mijn hoede geweest… heb ik er alles aan gedaan om die shit voor mezelf af te schermen en dit alles nu weg door een chick die me niet meer wilt. How could I be so careless? Of is het juist goed dat ik iets toelaat waar ik geen controle over heb, maar wat wel een toevoeging is aan mijn leven?
Nu ben ik vooral bezig met haar vergeten. Dmv stappen met vrienden, andere vrouwen leren kennen (die toch niks voorstellen in vergelijking met haar) en minder verstandige dingen zoals overmatig drinken. Nooit geweten dat ik zo fucking labiel was en dat er slechts 2 fucking weken intensief contact voor nodig waren om dat alles af te laten brokkelen. Pijnlijk maar leerzaam.
Over een aantal weken, hopelijk geen maanden, ben ik haar wel weer vergeten en heb ik alles weer op een rijtje. Nu vliegen bovenstaande gedachtes als losse flodders door mijn hoofd en ik moest ze even op een rijtje zetten om ze te ordenen. Bedankt voor het lezen.
Troost je ik herken netzo als vele anderen mijzelf erin. Dank voor het delen. 
"When there is no peril in the fight, there is no glory in the triumph."
Je typt even veel als een vrouw praat, dus sowieso begrijp ik wel waarom persoon B je afwees ( als ik zo de reacties lees gaat het waarschijnlijk om een vrouw die je afwees of iets in die trant ).
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Edit: superieur ben je in geen geval. Verliefdheid is een tijdelijke ziekte waar je even last van had, volkomen 'normaal' voor een mens zijnde. Dus waar maak je je druk over, het is nu geschiedenis.
Het luisteren naar een mens is als steeds weer hetzelfde boek moeten lezen..
Dat ten eerste.
Verder, net als Lithpo, herr Fawkes en tgs herken ik mijzelf er in meerdere of mindere mate in.
Wat ik zelf probeer (maar waar ik lang niet altijd in slaag) is om rekening te houden met mijn eigen en andermans emotionele gesteldheid en daar mijn gedrag op aan te passen. Lastig, want het gehoorzaamt meestal niet aan de logica die anders zo betrouwbaar is.
"The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts."
- Bertrand Russell
- Bertrand Russell
|
|
