Zwangerschap en kindertjes.....deel 12

* Peewee houdt van keendjes,.. maar wil er voorlopig nog geen!

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 07:45 schreef yvonne het volgende:
SOTT, en?

---

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 09:27 schreef Joene het volgende:
wat me zo opvalt in dat rijtje geboren is , is dat er opvallend veel meisjes worden geboren

---

Bianca en SotT kom op nouuuuuuuu... ik wil weten of ik nóg meer keus krijg

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 12:47 schreef Zooi het volgende:
Iemand al iets van SOTT gehoord?
Spannnuuuunnnddd!

---

Bo die trapt zo in haar slaap dat ze vaak wakker word van de kou omdat ze dan dwars boven in haar ledikantje ligt.
Nu heb ik een slaapzakje gekocht maat 90. Ik zie namelijk nooit kleiner, bestaan ze wel kleiner?
En nu heeft ze dus in de lengte een hele flap over heel vreemd waar is dat nou goed voor? De armsgaten zijn ietsje te groot maar die maak ik dan wat kleiner met tape. Nu dit maar een keer snachts proberen ipv die dekentjes ( wel makkelijker opmaken hahaha ) Anderen ervaring met die slaapzakjes en die gekke maten?

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 14:00 schreef jessie het volgende:
Vraagje,

Bo die trapt zo in haar slaap dat ze vaak wakker word van de kou omdat ze dan dwars boven in haar ledikantje ligt.
Nu heb ik een slaapzakje gekocht maat 90. Ik zie namelijk nooit kleiner, bestaan ze wel kleiner?

---

_{Te grote slaapzakken zijn bestwel gevaarlijk, je kan je er heerlijk infrommelen als je niet stilligt, en da's niezo best.Tenzij mama handig is met naald en draad om de armsgaten echt kleiner te maken natuurlijk}

We zijn de trotse ouders van een lieve meid met de naam Suzanne.

Suzanne is geboren op 1-3-2002 om 04:00. Ze weegt 4390 gram en is 55 cm lang.

Het is allemaal niet zonder slag of stoot gegaan. Zoals jullie als wisten zijn woendagavond om 7 uur de vliezen gebroken/gescheurd. De weeen begonnnen om 11 uur en rond kwart voor 4 in de ochtend zaten we rond de 5 minuten. Iets meer dan een uur later hebben we de verloskundige gebeld en die heeft ons maar naar het ziekenhuis gestuurd omdat we 2 weken te laat waren.

In het ziekenhuis aangekomen zijn de weeen wel ietsje afgezwakt. De ontsluiting was op dat moment 1 cm. Omdat de vliezen al gescheurd waren is er gebruik gemaakt van een Gel die de boel wat aan het werk zet. Dit veroorzaakte enorme weeen wat voor Bianca niet te dragen was (uiteraard). Om 2 uur in de middag waren er om de 2 minuten weeen en was de ontsluiting nog steeds slechts 1 cm (van de 10).

Dit was voor de art-assistente reden om pijnbestrijding toe te gaan passen omdat dit een gebed zonder end zou worden. Ze hebben vervolgens een epideraal gezet wat een soort infuus tussen de ruggenwervels is om de onderkant van het lichaam te verdoven. Dit bleek echt een uitkomst. Ze zei dat ze zich in negen maanden niet zo goed had gevoeld (ook vanwege haar klachten mbt haar bekken).

Gezien de ontsluiting en Bianca haar toestant ben ik effies verhaal gaan brengen bij de beide ouders. Toen ik die avond terug kwam was Bianca nog steeds in goede doen. We hebben er een bed bij laten halen zodat ik daar kon gaan slapen.

Ik heb een half uur kunnen slapen toen het gelazer weer begon. De verdoving was niet meer toereikend voor de weeen. De ontsluiting was gelukkig inmiddels 4 cm (rond 1 uur in de nacht).

De weeen bleven maar komen en de verdoving werd opgevoerd. Dit mocht echter niet helpen tegen de pijn. Bij een controle bleek volgens de assistente de onsluiting (zo goed als) volledig. Ze heeft de verloskundige opgepiept. Wij natuurlijk zo blij als een kind dat het eindelijk ging gebeuren.

Bij een extra controle bleek dat een gedeelte van de baarmoederhals nog niet goed rond het hoofdje zat (soort van 3 kwart volle maan). Verlos weer afgebeld en maar weer afwachten, terwijl de weeen zich langzaam om gingen zetten in persweeen.

De pijn was niet te verdragen en er werd lachgas bijgehaald om de scherpe kantjes van de weeen af te halen. Bianca was helemaal van de wereld, en het werd steeds moeilijker communiceren. Het mocht allemaal niet helpen, de ontsluiting was gewoon niet goed.

De arts-assistente is vervolgens gaan overleggen met de gynacoloog en samen hebben ze besloten tot een keizersnede, wat uiteraard een klap in ons gezicht was, maar natuurlijk de verlossing zou zijn.

Binnen een poep en een scheet zaten we in de operatiekamer en was het allemaal gebeurd.

Het was 4 uur, Suzanne was geboren.

Achteraf bleek dat hoofd van de kleine meid scheef zat en dat dit de reden van de keizersnede was

Moeder en dochter maken het goed. Bianca heeft wel enorm veel bloed verloren wat nu nog wordt aangevuld. Ze sterkt in ieder geval al lekker aan.

Groetjes,

Een trotse Pappa

[Dit bericht is gewijzigd door SignOTheTimes op 01-03-2002 15:18]

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 14:44 schreef SignOTheTimes het volgende:
Nou, daar ben ik dan eindelijk....

We zijn de trotse ouders van een lieve meid met de naam Suzanne.

Suzanne is geboren op 1-3-2002 om 04:00. Ze weegt 4390 gram en is 55 cm lang.

---

_{ben ik nu de eerste?}

Van harte gefeliciteerd

Gefeliciteerd met jullie meisje

quote:

---

Op vrijdag 01 maart 2002 14:14 schreef Treintje het volgende:

[..]

Ik ben begonnen met een slaapzak maatje 62 van de H&M
En ik heb ook een maat 80 en nog iets ertussenin (68 of 74 weet ik ff niemeer)
Dus ze bestaan wel hoor!!

_{Te grote slaapzakken zijn bestwel gevaarlijk, je kan je er heerlijk infrommelen als je niet stilligt, en da's niezo best.Tenzij mama handig is met naald en draad om de armsgaten echt kleiner te maken natuurlijk}

---

Wat een zware klus zeg.. Ontzettend fijn dat alles nu achter de rug is en dat jullie eindelijk de kleine meid kunnen vasthouden en bewonderen!! Veel geluk met z'n drietjes!!