Een tijd lang werd dit gevoel minder, doordat ik voortdurend chatte en mailde met anderen van het internet. Dit zal helaas niet meer lang kunnen, vanwege gezondsheidsredenen (ik kan 's avonds niet meer achter de PC vanwege de pijn in mijn armen; beginselen RSI en moet dus noodgedwongen sterk minderen, zelfs tijdelijk helemaal stoppen) ..
Ik merk het nu echt goed dat ik zonder computer niet lijk te bestaan. Dan rest mij de vraag hoe kom ik in contact met mensen zonder hulp van het internet?
Op teamsporten kan ik niet gaan, vanwege de interne prestatiedrang waaraan ik nooit zou kunnen voldoen. Ook heb ik vaak niet de tijd om toe te kunnen zeggen dat ik elke week ergens heen ga (vanwege werk en studie, maar ook manische buien waar ik gewoon zeer graag alleen ben). Wat dus alleen maar tot teleurstelling zal leiden...
In mijn eentje het uitgaansleven in is een groot probleem. Ik ben niet degene die zomaar contacten legt en praat met anderen, daarbij komt dat ik niet bekend ben met diverse aspecten van interrelationeel gedrag. Ik doe niet aan smalltalk en kan mij vaak maar erg moeilijk aanpassen aan anderen :/
Ook heeft dit laatste vaak tot gevolg dat ik soms verkeerd of arrogant overkom, waardoor er situaties ontstaan die ik liever vermijd. Ik krijg voor ik het weet zo ruzie met anderen :S
Wat blijft over? Welke sociale gelegenheden / clubs zijn zodanig dat er geen prestatiedrang is? Waar je persoonlijke vrijheid gehandhaafd blijft en je zelf bepaalt wanneer je komt?
Ik kom alsmaar tot de conclusie dat ik te star / onflexibel ben om mij te mengen of langere perioden met mensen om te gaan. En het lukt me ook niet daarin te veranderen 
Training en Opleiding 2002; pag. 59
Cursus: Goed waarnemen, juist interpreteren, effectief communiceren
succes!
Serieuz, daar leer je dat soort dingen snel genoeg. En het is positief en stimulerend. Presatiedrang is er wel, maar op een gezonde manier. Het preseteren met elkaar is belangrijker dan onderlinge competitie. Daarnaast gaat men met de scouting (ik weet niet hoe oud je bent) vaak uit na de opkomt. Ik heb gezien (zit er al 12 jaar ) dat dit mensen meetrekt en stimulerend werkt. En als je een beetje leuke groep treft word je snel opgenomen. En is begeleiding aanwezig die daar of toezicht op houd of als adviesorgaan fungeert. Dat is afhangelijk van de deelnemers. En het kost je een dagdeel in de week. En als ik voor mezelf spreek heb ik daar de dingen geleerd en geleerd zien worden waarvan jij aangeeft dat je ze verder zou willen ontwikkelen. Suscces Suc6
[Dit bericht is gewijzigd door Isabeau op 28-02-2002 12:02]
quote:Tja, als je zelf geen moeite wilt doen om daar iets aan te veranderen, dan zit er niets anders op dan te accepteren dat je GEEN normaal contact met anderen kunt hebben.
Op donderdag 28 februari 2002 11:35 schreef P4R4N01D het volgende:
Ik kom alsmaar tot de conclusie dat ik te star / onflexibel ben om mij te mengen of langere perioden met mensen om te gaan. En het lukt me ook niet daarin te veranderen
quote:Mjah, ik ben 21 jaar oud. Wegens mijn werk en tamelijk zware opleiding heb ik nauwelijks tijd. Ik werk 40 uur per week en volg daarnaast een HBO opleiding tot Software Engineer..
Op donderdag 28 februari 2002 11:53 schreef _BouwiE_ het volgende:
Ehm, ga bij de scouting
Wat bedoel je precies met een dagdeel en wat wordt er zoal gedaan bij Scouting?
Ik kan me erg zelf weinig bij jouw probleem voorstellen. Zelf ben ik juist iemand die zich heel makkelijk aanpast en daardoor ook snel leuke contacten (smalltalks) maakt. Als is het maar voor 10 sec. Ook mensen die mij niet zo goed liggen, kan ik toch waarderen op sommige punten. Dit wil niet zeggen dat ik ze als vriend of vriendin zou willen hebben. Ik bekijk het van meerdere kanten.
Anyway, jij hebt dus een probleem. Je bent waarschijnlijk van jezelf uit niet of onvoldoende spontaan en zoals je zelf al zegt kun je je niet of niet goed aanpassen. En dat is tegenwoordig toch wel een beetje voor nodig om je te mengen in 'de maatschappij'.
Je werkt en je studeert, je komt dus wel dagelijks met mensen in aanraking, maar je hebt moeite je aan te passen ?
Aan wat ? Als je een praatje maakt met iemand hoef je je in pricipe toch niet aan te passen ?
Ik zou het zo snel niet weten. Een psycholoog kan waarschijlijk wonderen doen in jouw situatie.
Sterkte ermee !
quote:Pff, ik weet..
Op donderdag 28 februari 2002 11:53 schreef lantapara het volgende:
Ga sporten. Fitnessen. Leren dansen. Er zijn zoveel dingen die te doen zijn. Maar zolang je jezelf zo opsteld blijf je gesloten achter slot en grendel. Binnenhuis dus.
Suc6
Tja, sporten doe ik al (Taekwondo), maar met mensen omgaan ligt daarbij helemaal op de achtergrond. Iedereen volgt ff zijn les en gaat weer naar huis :/
Leren dansen? Mwah, daar zat ik ook al aan te denken.. ik weet niet of er al mensen ervaringen mee hebben? Wie komt eigenlijk allemaal zoal op een dansschool?
Als je enigzins gevorderd windoos gebruiker bent weet je ook dat je daar voor ook geen muis nodig hebt.
Waarom kom ik hier mee? Ik werk zelf al enige tijd (jaren) in de ict en heb nog nooit blijvend last van rsi gehad.. ja na een nacht cs voel je t wel, maar als je jezelf gelijk aanleert de tab toets wat vaker te gebruiken, in de juiste houding te gaan zitten etc, dan krijg je er bijna geen last van.
een social life buiten chat groepen en forums is trouwens wel aan te raden, en als je geen groepen weet.. probeer lan parties e.d. en stel jezelf geintereseerd naar anderen op. Mischien niet jou onderwerp, of interesse waar ze t over hebben, maar voor hun wel belangrijk (werkt ook goed richting je andere hobby
)Wat betekent dit als ik vragen mag?
quote:Ik kom dagelijks niet zoveel met mensen in aanraking. Werken doe ik bij mijn vader en de opleiding volg ik op afstand bij de PBNA.
Op donderdag 28 februari 2002 11:58 schreef hollandse_drop het volgende:
Je werkt en je studeert, je komt dus wel dagelijks met mensen in aanraking, maar je hebt moeite je aan te passen ?
Aan wat ? Als je een praatje maakt met iemand hoef je je in pricipe toch niet aan te passen ?
Met het aanpassen bedoel ik vooral het gedrag van mensen en wat ze leuk vinden. Ik laat me nooit gaan, heb geen plezier in discotheken en in kroegjes zit ik uiteindelijk alleen maar in mijn uppie een biertje te drinken..
Doordat ik het enkele jaren geleden erg druk had met werk, verwaterde ook het contact met vrienden van school, waardoor ik nu dus letterlijk alleen ben. Aan de ene kant mag ik dat wel, aan de andere kant is het natuurlijk erg vervelend..
quote:Ik krijg hier bijna een lachkick van
Op donderdag 28 februari 2002 12:06 schreef Damusic2me het volgende:
1st of all.. rsi werk je zelf een beetje in de hand.. ict opleiding, en dan al rsi? waarschijnlijk eens op je houding letten, en laat die muis los! die loopt niet weg, en tijdens typen heb je m niet nodig.
Als je enigzins gevorderd windoos gebruiker bent weet je ook dat je daar voor ook geen muis nodig hebt.
Waarom kom ik hier mee? Ik werk zelf al enige tijd (jaren) in de ict en heb nog nooit blijvend last van rsi gehad.. ja na een nacht cs voel je t wel, maar als je jezelf gelijk aanleert de tab toets wat vaker te gebruiken, in de juiste houding te gaan zitten etc, dan krijg je er bijna geen last van.
Zelf werk ik met meerdere systemen (Windows 2000, Linux, FreeBSD, enz) achter meerdere computers.. gemiddeld 14 uur per dag..
Klinkt het nu misschien iets logischer?
[edit]
Dit moet ik dus noodgedwongen minderen, maar daardoor val ik in een gat waar ik op mijn kamer zit en niks meer te doen heb.
[Dit bericht is gewijzigd door P4R4N01D op 28-02-2002 12:19]
quote:Precies wat er staat. Mijn leven speelt zich tussen de oren af, in mijn fantasieen en vult daarmee de leegte van mijn bestaan. Daarbij gaat het vooral om hoop en dromen, hoewel ze steeds minder worden..
Op donderdag 28 februari 2002 12:07 schreef Newsbie het volgende:
~ imagination fills the void of my existence ~Wat betekent dit als ik vragen mag?
Ofwel: ik heb geen vrienden, nooit vriendin gehad, of wat dan ook.
Ergo: ik moet iets doen..
quote:Nee, klint helemaal niet logisch. RSI ligt echt aan jezelf en je houding. Ik werk al 7 jaar als systeembeheerder met veel vesrchillende besturingssystemen en ik heb nog nooit last van RSI gehad. Ik heb wel een tijdje een collega gehad die in een half jaar tijd helemaal de gort in ging van de RSI. Hij zat dan altijd als een zoutzak op zijn stoel, het enige wat er aan hem bewoog was rechterarm met daarin de vastgegroeide muis.
Op donderdag 28 februari 2002 12:11 schreef P4R4N01D het volgende:[..]
Ik krijg hier bijna een lachkick van
Zelf werk ik met meerdere systemen (Windows 2000, Linux, FreeBSD, enz) achter meerdere computers.. gemiddeld 14 uur per dag..
Klinkt het nu misschien iets logischer?
Je moet af en toe ff opstaan vanuit je stoel, niet te lang in dezelfde houding blijven zitten, en...., het allerbelangrijkste, af en toe even de tijd voor jezelf nemen.
BOfH
quote:Ik krijg het al van het typen. Maar goed, wie zit er ook 14 uur per dag achter de computer
Op donderdag 28 februari 2002 12:26 schreef DoctorB het volgende:[..]
Nee, klint helemaal niet logisch. RSI ligt echt aan jezelf en je houding. Ik werk al 7 jaar als systeembeheerder met veel vesrchillende besturingssystemen en ik heb nog nooit last van RSI gehad.[/b]
Dit heb ik inmiddels trouwens teruggedrongen op 8 uur voor mijn werk. Thuis zit ik momenteel niet meer achter mijn computers. Alleen even in het weekend voor mijn opleiding.
quote:Daar heb je gelijk in. Het ligt bij mij niet aan de houding, maar aan de hoeveelheid en intensiviteit. Ik vervul meerdere taken, zowel als technisch CAD tekenaar (veel met muis, kan niet zonder), en lokaal systeembeheerder (geen muis, alleen toetsenbord
[b]Hij zat dan altijd als een zoutzak op zijn stoel, het enige wat er aan hem bewoog was rechterarm met daarin de vastgegroeide muis.
Je moet af en toe ff opstaan vanuit je stoel, niet te lang in dezelfde houding blijven zitten, en...., het allerbelangrijkste, af en toe even de tijd voor jezelf nemen.
). Daarbij kwam dan altijd dat ik thuis wederom 6 uurtjes bezig was met opleiding, chatten, surfen, eigen netwerkje, etc, etc...Als je zo lang continu aan het schrijven en tekenen bent, gaat het gewoon fout. Vroeger had ik er ook weinig last van, maar zat dan ook niet zoveel achter de computer.
Volgens mij vereenzaam je. Je moet pple zoeken waar je je 'thuisvoelt'. De mens is een kuddedier
. En elke kudde is anders.quote:Dat ervaar ik nu ook ja..
Op donderdag 28 februari 2002 12:37 schreef Dessignator het volgende:
RSI is een behoorlijke eye-opener. Je ziet hoe je levenswijze draait om computers. En als je daar even mee moet stoppen omdat je moet, is het nogal wrang en weet je niet wat je moet doen.
quote:Inderdaad, ik leefde de laatste 4 jaar zowat uitsluitend achter de computer en vervreemde nogal van anderen. Daar komt bovenop dat ik zowiezo een Einzelganger ben, zoals ze dat noemen.. maar op een gegeven moment wordt het toch te erg..
Volgens mij vereenzaam je. Je moet pple zoeken waar je je 'thuisvoelt'. De mens is een kuddedier
quote:Je hebt zo te zien geen ontspanning. Internetten na je werk beschouw ik niet echt als ontspanning. Ik werk ook in de IT en studeer ook daarbij. Maar ik zoek andere dingen om te doen na mijn werk en studie en niet achter mijn PC. Er zijn ook andere dingen in het leven dan behalve werken en studeren.
Op donderdag 28 februari 2002 11:57 schreef P4R4N01D het volgende:[..]
Mjah, ik ben 21 jaar oud. Wegens mijn werk en tamelijk zware opleiding heb ik nauwelijks tijd. Ik werk 40 uur per week en volg daarnaast een HBO opleiding tot Software Engineer..
Wat bedoel je precies met een dagdeel en wat wordt er zoal gedaan bij Scouting?
Suc6
quote:Ik voelde me een tijdtje geleden ook K.. Ik werkte en was om 17:15 al thuis en daar zat ik dan. Ik heb toen contact gehad met een vriendin die op salsales zat en zij adviseerde me om een keertje gewoon mee te gaan om te kijken. Sindsdien ben ik niet meer te stoppen en het is iets dat ik telkens als het donderdag is er naar uit kijkt. Het is weekend dus ga ik dansen. Lekker ontspannen.
Op donderdag 28 februari 2002 12:02 schreef P4R4N01D het volgende:[..]
Pff, ik weet..
Tja, sporten doe ik al (Taekwondo), maar met mensen omgaan ligt daarbij helemaal op de achtergrond. Iedereen volgt ff zijn les en gaat weer naar huis :/
Leren dansen? Mwah, daar zat ik ook al aan te denken.. ik weet niet of er al mensen ervaringen mee hebben? Wie komt eigenlijk allemaal zoal op een dansschool?
Je krijgt van allerlei soorten mensen daar. Blank Zwart Bruin Geel, maar men is met hetzelfde bezig nl zich te ontspannen van het dagelijks gesleur van de week.
Neem ergens een proefles ik weet niet waar je woont en je zult het zelf zien.
quote:Het is pas erg als je er ongelukkig mee bent. Einzelgänger zijn is een onderdeel van je persoonlijkheid, maar volgens mij wil je daar gedeeltelijk mee breken, of tenminste weet je dat dit niet zo door kan gaan. Niemand zegt dat dat makkelijk is. Is die baan van je wel alles wat je wilt? Of je opleiding? Zoek iets waarbij je onder de mensen komt, want het is gebleken dat je ze toch wel waardeert.
Inderdaad, ik leefde de laatste 4 jaar zowat uitsluitend achter de computer en vervreemde nogal van anderen. Daar komt bovenop dat ik zowiezo een Einzelganger ben, zoals ze dat noemen.. maar op een gegeven moment wordt het toch te erg..
btw, computerfreaks in hart en nieren weten hoe je moet zitten 8er een pc. Stress is in RSI een veel grotere (mediërende) factor dan mensen geloven.
quote:Ik ga ten laatste deze zomer wel ergens anders werken... en dan fulltime de IT in als beginnend programmeur... de opleiding wil ik ook voltooien
Op donderdag 28 februari 2002 13:02 schreef Dessignator het volgende:[..]
Het is pas erg als je er ongelukkig mee bent. Einzelgänger zijn is een onderdeel van je persoonlijkheid, maar volgens mij wil je daar gedeeltelijk mee breken, of tenminste weet je dat dit niet zo door kan gaan. Niemand zegt dat dat makkelijk is. Is die baan van je wel alles wat je wilt? Of je opleiding? Zoek iets waarbij je onder de mensen komt, want het is gebleken dat je ze toch wel waardeert.
quote:Ben ik het ook mee eens
btw, computerfreaks in hart en nieren weten hoe je moet zitten 8er een pc. Stress is in RSI een veel grotere (mediërende) factor dan mensen geloven.
Voor mijn stage moet ik nu veel lezen (veel artikelen zijn electronisch verkrijgbaar) en typen. Voorde afwisseling print ik zo veel mogelijk uit en gga af en toe koffie drinken.
Tegen de mogelijke RSI en voor de contacten ben ik steeds meer mee gaan doen aan andere dingen. Vergaderingen zjin altijd verplicht, is wel afwisseling. Maar 's ochtends aan de koffie met een vaste groep en 's middags lunchen helpt enorm met je contacten. (het goede is van hier is dat de LOL factor hoog in het vaandel staat, het ziektepercentage is hier ook maar iets van 1,5 % (afdeling op universiteit))
Ik heb ook wel het voordeel dat ik zaterdag nog werk. Dit is gewoon in een groep waar je veel met elkaar werkt. Sociaal heb ik eigenlijk geen contact met ze. Uitgaan vind ik ook geen ruk aan, dus doe ik dat niet en ik heb geen vriendin.
Jammergenoeg deel ik op mijn stage de kamer niet meer, dus dat is ook wel jammer, ook al vind ik het niet prettig om met meerdere op een kamer te werken is het wel leuk als er 1 ander iemand zit.
Zolang ik dit allemaal heb vind ik het wel goed, echter heb ik ook vaak 's avonds dat ik me alleen voel (ook al woon ik nog gewoon thuis)
Zelf heb ik ik ook geen uitgebreid sociaal leven, ik zit ook veel achter de pc en heb weinig echte vrienden die ik ook nog eens erg weinig zie. Maar he, ik vermaak me wel! Ik ben nu eenmaal een einzelganger, dat heb ik maar geaccepteerd. Ik maak niet makkelijk vrienden, alhoewel ik wel makkelijk aan de praat kom met mensen.
Wat ik zeggen wil is, je hoeft niet te voldoen aan de normen die opgelegd worden door de maatschappij, er zijn massa's mensen die weinig sociale contacten hebben maar hun voldoening halen uit andere dingen. Ik lees bijvoorbeeld heel veel, verdiep me graag in onderwerpen waar ik toevallig iets over lees en die me interressant lijken. De paar vrienden die ik heb zijn lang niet allemaal zoals ik ben, maar hebben wel begrip voor me want ze kennen me. En kom ik eens star of arrogant over, wordt ik fijntjes terecht gewezen; ze weten dat ik het niet zo bedoel en alleen maar soms zo overkom.
Waarom zou je in godsnaam allerlei activiteiten buiten de deur moeten hebben? Als je jezelf maar bezig kan houden!!
Kijk, natuurlijk is het niet goed als je dus echt niemand om je heen hebt. Maar ga dan sporten, ga niet op een teamsport (moet er niet aan denken, MOET je elke week op training en wedstrijd komen omdat je anders je teamgenoten laat zakken ) maar ga op een sportschool ofzo. Ja heel banaal, maar daar kun je je eigen schema's uitzoeken en komen op tijden die jouw aanstaan. Daarnaast zijn er altijd andere mensen in de buurt en wie weet kom je zo in contact met mensen. Of ga op conditiezwemmen oid.
Het is belangrijk te onthouden dat je niet hoeft te voldoen aan het ideaalbeeld. De wereld heeft ook mensen nodig zoals jij. Maar je moet wel zorgen dat je gelukkig blijft, en ik denk dat je dat wel kan. Ik proef uit jouw post eigenlijk vooral onvrede omdat je denkt niet te 'passen' bij de rest.
quote:Het probleem is vooral de eenzaamheid op het moment dat ik niet achter de computer zit. Hoe leeg ineens alles is dan... daar moet ik aan werken...
Op donderdag 28 februari 2002 15:09 schreef Troeltje het volgende:
Ik proef uit jouw post eigenlijk vooral onvrede omdat je denkt niet te 'passen' bij de rest.
Bij de rest 'passen' doe ik zowiezo niet helemaal en daar heb ik ook lang niet altijd behoefte aan, maar het is op zulke momenten wel van voordeel als je het 'kan', ten einde zo eenvoudiger in contact te komen met anderen.
Mij vroeg via internet eens iemand of ik ook een schaap wil zijn, daarop antwoordde ik: ik wil geen schaap zijn, maar een wolf in schaapskleren. Oftewel: ik wil me tenminste ergens bewust in kunnen voegen, maar niet echt hetzelfde zijn als de meesten. Probleem is alleen dat me dit nauwelijks lukt... tjah, het leven gaat verder... ik moet iets doen...
quote:Dat moet je niet oplossen doot jezelf in een positie te plaatsen waar je niet jezelf bent: socializen. Zoek je beter dingen die je boeien waar je je in kunt verdiepen. Leuke daaraan is dat je na verloop van tijd op zoek kunt gaan, of gewoon tegen komt, naar mensen met dezelfde interresses. Dan ga je naar beurzen en meetings en ontmoet je gelijkgestemde zielen.
Op donderdag 28 februari 2002 15:59 schreef P4R4N01D het volgende:[..]
Het probleem is vooral de eenzaamheid op het moment dat ik niet achter de computer zit. Hoe leeg ineens alles is dan... daar moet ik aan werken...
Bij de rest 'passen' doe ik zowiezo niet helemaal en daar heb ik ook lang niet altijd behoefte aan, maar het is op zulke momenten wel van voordeel als je het 'kan', ten einde zo eenvoudiger in contact te komen met anderen.
Mij vroeg via internet eens iemand of ik ook een schaap wil zijn, daarop antwoordde ik: ik wil geen schaap zijn, maar een wolf in schaapskleren. Oftewel: ik wil me tenminste ergens bewust in kunnen voegen, maar niet echt hetzelfde zijn als de meesten. Probleem is alleen dat me dit nauwelijks lukt... tjah, het leven gaat verder... ik moet iets doen...
Zoek iets waar je een passie voor (kunt) heb(t/ben).
quote:Tsja, dat is de reden waarom ik in eerste plaats achter de computer landde. Behalve computers zijn er maar erg weinig dingen die ik leuk vind...
Op donderdag 28 februari 2002 16:22 schreef Troeltje het volgende:[..]
Zoek iets waar je een passie voor (kunt) heb(t/ben).
Behalve meisjes dan maar ja, verder dan fantaseren kom ik tot nu toe niet...
Misschien dat ik toch echt naar een dansschool oid moet :/
quote:Heb je misschien suggesties? Ik weet echt niet waar ik moet beginnen namelijk...
Op donderdag 28 februari 2002 18:54 schreef B.R.Oekhoest het volgende:
Dwing jezelf om niet thuis in een isolement te zitten, dat gaat van kwaad tot erger. Meng je onder de mensen, dmv sportschool of zo. En er zijn echt wel 'gezelligheidsteams' met sporten waar prestatiedrang echt niet veel aanwezig is.
quote:Dat heb ik ook... ik werd vroeger op school ook vaak getreiterd, wat ook ertoe heeft geleid dat ik toen steeds minder met anderen omging... uiteindelijk deed ik niets anders meer dan verscholen achter mijn computers te zitten.
Op donderdag 28 februari 2002 22:52 schreef SatansGroteHelper het volgende:
Ik ben blij dat ik nu lees dat er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten ik durf namelijk ook niet zomaar op mensen af te stappen ik wil wel maar ik weet bij god niet wat ik moet zeggen ben altijd bang dat ze focked up tegen me gaan doen.