Weinig fut en weinig tijd zijn de motieven om niet te sporten.
De Zweden hebben interval-training uitgevonden. Het is afgeleid van Fartlek-training, wat zoveel betekent als: spelen met snelheid (intensiteit).
Het word door wetenschappers en profs gezien als de manier van conditie-opbouw en vet verbranding. Een ander voordeel is dat het heel divers is en de training maar kort duurt doordat je hoge en lage intensiteit afwisselt.
Het algemeen denken van trainen op 65-70% van de maximum hartfrequentie is dus ouderwets en achterhaald, en nog belangrijker: SAAI
Een voorbeeld van interval training in de fitness is:
2 minuten 8 km/uur
2 minuten 10 km/uur
2 minuten 9 km/uur
2 minuten 12 km/uur
2 minuten 8 km/uur met helling
2 miuten 12 km/uur met lichte helling
Op deze manier heb je in 12 minuten een behoorlijk pittige training met goede resultaten.
Sportieve groeten van Luuk
Sportieve groeten van luuk
). Ik wilde hierbij even zeggen dat dit een leuke manier is om het 'wat leuker' te maken. Maar dit kan natuurlijk ook gewoon als je buiten hard loopt. Joggen-Sprinten-Joggen-Sprinten. Dit is gewoon explosiviteits training waardoor je nog veel blijft verbranden als je al klaar bent. Is dus geen loopband met helling voor nodig.elke keer de snelheid veranderen lijkt me erg irritant,.
Uiteraard kan je dit overal doorvoeren. Goed dat je dit opmerkt. Ik probeer vaak mensen bewust te maken van hun eigen creativiteit, en ik probeer mensen te prikkelen om die creativiteit te gebruiken bij het sporten. Zo hou je het gevarieerd voor jezelf en je lichaam.
Groetjes van luuk
Vaak als mensen een hoog-intensieve sport beoefenen krijgen ze ooit last vast springschenen. Dit betekent dat het vlies om je scheenbeenspier (m. serratus anterior) te strak is geworden. Dit gaat vaak weg als je wat rustiger aandoet, maar als je er te lang mee blijft lopen dan kan het zo erg worden dat er een operatie aan te pas moet komen. Dit komt niet heel vaak voor. Je zou een looptest kunnen doen waarbij ze jou beweging tijdens het rennen analyseren met een computer. Dit kan tegenwoordig al bij sommige sportzaken. Hier kijken ze ook naar de afwikkeling van je voet.
Zelf kan je ook misschien wel iets zien. Als je bijvoorbeeld de punt van je voet erg optrekt bij het maken van een stap, dan span je de scheenbeenspier ook aan waardoor de klachten ontstaan. Probeer hier maar eens op te letten. Ik hoop dat je hiermee iets verder komt.
Ciao
quote:Mjah ik heb er wel minder last van als het rustig opbouw maar die pijn blijft wel komen telkens. En als ik er eenmaal last van heb dan gaat het ook niet meer weg tot ik stop met rennen. Maar ik heb niet bepaald goede hardloopschoenen dus die ga ik eerst maar eens kopen.Op maandag 28 januari 2008 23:13 schreef Vampz het volgende:
Luuk ik denk niet dat Laster last van springschenen heeft. Als ik het zo hoor ligt het idd aan de manier van lopen. Laster, blijft het dan ook aanhouden als je er mee door blijft lopen? Anders kan het zijn dat je spieren nog niet helemaal warm zijn, ik heb daar zelf ook nog wel eens last van. Dat voelt meer als een verzuring. Als het echt een 'verkeerde' pijn is kan je bij runnersworld je schoenen even laten checken. Ze maken daar een filmpje van hoe jou voet zich afzet en kunnen dan zo zien of je de juiste schoenen hebt.
Ik heb het gevoel dat wanneer ik ren mijn voeten heel dicht bij elkaar neerkomen. Heel euhm, smal zeg maar... Dat mijn knieën ook dichtbij elkaar zitten. Ik weet niet of het beter is als je wat 'breder' rent zeg maar.
Maar met een professionele analyse kom je misschien wel verder en heb je meer zekerheid.
de groeten
quote:aha. En je punt is?Op maandag 28 januari 2008 22:28 schreef luukoluuk het volgende:
Fit Fact
Weinig fut en weinig tijd zijn de motieven om niet te sporten.
De Zweden hebben interval-training uitgevonden. Het is afgeleid van Fartlek-training, wat zoveel betekent als: spelen met snelheid (intensiteit).
Het word door wetenschappers en profs gezien als de manier van conditie-opbouw en vet verbranding. Een ander voordeel is dat het heel divers is en de training maar kort duurt doordat je hoge en lage intensiteit afwisselt.
Het algemeen denken van trainen op 65-70% van de maximum hartfrequentie is dus ouderwets en achterhaald, en nog belangrijker: SAAI
Een voorbeeld van interval training in de fitness is:
2 minuten 8 km/uur
2 minuten 10 km/uur
2 minuten 9 km/uur
2 minuten 12 km/uur
2 minuten 8 km/uur met helling
2 miuten 12 km/uur met lichte helling
Op deze manier heb je in 12 minuten een behoorlijk pittige training met goede resultaten.
Sportieve groeten van Luuk
En laster wat jij bedoelt is HIIT. Sprinten is high intensity, niet dat gaye fartlek gelul uit abba land...
quote:Welnee, intervaltraining werd al door de oude Grieken gebruikt, toen de Zweden nog in dierenvellen op rendieren aan het jagen waren.Op maandag 28 januari 2008 22:28 schreef luukoluuk het volgende:
Fit Fact
Weinig fut en weinig tijd zijn de motieven om niet te sporten.
De Zweden hebben interval-training uitgevonden.
quote:Nee, fartlek is een vorm van interval training, niet andersom. Bovendien is zelfs dit niet "uitgevonden" door de Zweden, alleen veelvuldig toegepast door sommige Zweedse trainers bij de training van hun atleten.Het is afgeleid van Fartlek-training, wat zoveel betekent als: spelen met snelheid (intensiteit).
quote:Het word door wetenschappers en profs gezien als de manier van conditie-opbouw en vet verbranding.
"Conditie-opbouw" is een vaag begrip. Uithoudingsvermogen is een vorm van conditie, maar interval doet zeer weinig voor je aerobe energiesysteem.
quote:65-70% van de maximum hartslag is allesbehalve ouderwets, het is ideaal om de aerobe energievoorziening te verbeteren, door ontwikkeling van het aantal mitochondria in het sacroplasma en daarnaast een verbeterde constante zuurstoftoevoer richting de spiervezels voor langere tijd. Jij bekijkt de zaak te eenzijdig vanuit een anaeroob standpunt.Een ander voordeel is dat het heel divers is en de training maar kort duurt doordat je hoge en lage intensiteit afwisselt.
Het algemeen denken van trainen op 65-70% van de maximum hartfrequentie is dus ouderwets en achterhaald, en nog belangrijker: SAAI
quote:1. Het verschil tussen het prestatie-interval en de actieve rust is veel te klein. Als mijn hart-longsysteem goed ontwikkelt is, is 12km/u véél te langzaam om een hoge hartslag te bereiken, dus dan heb je het eerder over 14-16 km/u interval tegenover 8km/u active recovery. Als ik een zeer slechte conditie heb is 8 km/u na (relatief) intensieve intervals veel te snel. Ik kan dan niet anders dan wandelen, dus dan praat je over 12 km/u interval met 5-6 km/u AR. Wat jij doet is totaal nutteloos omdat òfwel de HR niet omhoog gaat bij de intervals (goede conditie), òfwel de HR niet omlaag gaat in de AR (slechte conditie).Een voorbeeld van interval training in de fitness is:
2 minuten 8 km/uur
2 minuten 10 km/uur
2 minuten 9 km/uur
2 minuten 12 km/uur
2 minuten 8 km/uur met helling
2 miuten 12 km/uur met lichte helling
Op deze manier heb je in 12 minuten een behoorlijk pittige training met goede resultaten.
Dan heb ik het overigens nog niet eens over het feit dat normaliter de rustperiodes tot 2 maal zo kort zijn als de intervals, omdat je HR anders tot bijna de rusthartslag daalt en je wilt een zo groot mogelijke cumulatieve lactaatopbouw, wat op die manier niet gaat lukken.
Misschien kan je een bronvermelding geven, dan weten we meteen over welke "facts" je het eigenlijk hebt.
Eerst wil ik even een rectificatie plaatsen. De scheenspier is niet de serratus anterior maar de m. tibialis anterior. Sorry daarvoor.
Verder staat de fact in verschillende encyclopedien en zijn er meerdere test gedaan door verschillende instanties en universiteiten(texas is er 1). Je kan dit opzoeken op internet. Het gaat wel om gewoon gezonde mensen en niet om dikke of ongezonde mensen. En volgens mij heb ik er duidelijk bijgezet dat de snelheden een voorbeeld waren, en dus zijn ze niet voor iedereen bedoelt.
Het lijkt mij dat iedereen met een redelijke intelligentie dat zelf wel kan uitzoeken. En anders heb je nog personal trainers die een schema voor je kunnen maken.
Door hoge en lage intensiteit af te wisselen vergroot het hartminuutvolume en komt er een betere doorbloeding.
Ook worden de vetreserves eerder aangesproken en blijf je langer verbranden na de training.
Ik zeg niet dat het de ideale manier is om je conditie op marathon-nivo te brengen, maar dat het meer variatie in de traning brengt en toch resultaat oplevert.
Ook heb je het over een anaerobe kijk op de zaak maar je anaerobe systeem kan je maar 2 minuten max aanspreken en dat sport je meestal rond een int. van 85-90%. Dus ik weet niet waar je het over hebt.
Ik zou zeggen, laten we hier niet over gaan kibbelen want dit doen al genoeg wetenschappers voor ons. Verder hoop ik dat andere mensen wel wat aan de info hebben en het misschien kunnen gebruiken.
luuk