Zou je het leuk(er) vinden om te leven als de dood niet bestond???
Ik zal vast mijn eigen antwoord geven.
Het lijkt me geweldig! Je zou jezelf tot in het oneindige kunnen blijven ontwikkelen!
Maar dan wel alleen onder een voorwaarde; dat ik ook de eeuwige jeugd zou krijgen.
Het is een wijze les uit een Griekse mythe, al weet ik niet meer welke. Daarin mag een held een wens doen en wenst het eeuwige leven, maar vergeet de eeuwige jeugd, waarna hij tot in de eeuwigheid ouder wordt, aftakeld en ziektes krijgt zonder ooit uit zijn lijden te worden verlost.
Dat lijkt me dus niets...
Maar als je de eeuwige jeugd hebt, hoef je je niet meer voort te planten.
Dus is het ook vrij onzinnig om de mogelijkheid te hebben, dus als het zo was dat we eeuwig zouden leven, zouden we waarschijnlijk ook geen sex kennen, en zouden de verschillen tussen mannen en vrouwen niet bestaan.
(Met oogpunt op het laatste lijkt het mij een steeds idealistischer wereld...)
Maar je zou natuurlijk ook nooit kinderen hebben, en ik kan me voorstellen dat dit voor vele mensen een groot gemis zou zijn...
Dus wat wordt het, dit leven, of eeuwig maar met bepaalde gemissen???
quote:
op 12-30-1999 om 12:24 PM schreef sataN het volgende:
Maar als je de eeuwige jeugd hebt, hoef je je niet meer voort te planten.
Dus is het ook vrij onzinnig om de mogelijkheid te hebben, dus als het zo was dat we eeuwig zouden leven, zouden we waarschijnlijk ook geen sex kennen (..)
Eerlijk gezegd is voortplanten wel de laatste reden waarom ik aan sex doe 
, je redenatie klopt volgens mij dus ook niet helemaal.
Dus als we onsterfelijk zouden zijn hadden we waarschijnlijk niet eens geslachtsdelen!
quote:
op 12-30-1999 om 12:54 PM schreef Mark het volgende:
Eerlijk gezegd is voortplanten wel de laatste reden waarom ik aan sex doe
Indirect wel... waarom denk je dat sex zo'n ultiem genot is voor de mens? Juist, omdat de diertjes die wel van kindertjes maken hielden iets minder snel uitstierven dan degene die niet van kindertjes maken hielden.
Komen we terug op het topic.
De mens zou zich oneindig veel verschillend ontwikkeld hebben als zij onsterfelijk was.
Waarom? omdat alle gedachte alle instincten uit onze overlevingsdrang komen. Voorbeeldje; sex. Je zegt hierboven al dat sex niet meer nodig zou zijn. Als we good ol' Freud er even bijhalen zien we dat alles wat wij denken en maken voortkomt uit onze voortplantingsdrang.
Alle fallussymbolen (eiffeltoren, potlood, bierflesje) in onze maatschappij komen daar vandaan. We zouden compleet anders gaan denken zonder dat instinct.
Een ander instinct is onze angst voor de dood, darwinistisch ook een heel verklaarbaar instinct. Maar zonder die angst voor de dood zou jij deze vraag niet eens gesteld hebben, zou het hele idee van onsterfelijkheid niet eens bij iemand op zijn gekomen. hmm...beetje paradoxaal dit.
Wat ik in ieder geval bedoel is dat je je nooit een mens voor zou kunnen stellen dat onsterfelijk is geevolueerd.
Wat je wel kunt besschouwen is dat wij plotseling allemaal onsterfelijk zouden zijn.
En ik denk eerlijk gezegd dat we het niet aan zouden kunnen. Zoals hierboven beschreven, is onze hele maatschappij, onze hele ethiek, onze hele manier van denken en leven gebaseerd op onze sterfelijkheid. Als dat plotseling onsterfelijk zou worden...ik denk dat dat behoorlijk fout zou gaan.
Anyway, een filosoof (naam vergeten) heeft ooit gezegd dat de eindigheid van het leven het juist de moeite waard maakt.
Want als het leven oneidig zou zijn dan zou je ook geen beweegredenen hebben, geen enkele handeling zou noodzakelijk meer zijn.
quote:
op 12-30-1999 om 02:03 PM schreef risk one het volgende:
Anyway, een filosoof (naam vergeten) heeft ooit gezegd dat de eindigheid van het leven het juist de moeite waard maakt.
Want als het leven oneidig zou zijn dan zou je ook geen beweegredenen hebben, geen enkele handeling zou noodzakelijk meer zijn.
Als je aanvaard dat die oneindigheid er is, dan doe je er inderdaad veel beter aan om dat uit te buiten en er een betekenis aan te geven. Maar ik vind niet dat je kan stellen dat als je onstervelijk zou zijn, er geen handelingen meer zouden zijn die naadzakelijk waren. Hoe weet jij dat en hoe kan jij dat inschatten?? Ben je zelf ooit onstervelijk geweest, of ken je zo iemand die je zijn ervaring heeft verteld??
Het lijkt me een hel om onstervelijk te worden maar niet om het te zijn. En evolutie gaat heel onmerkbaar, dus het zou nog wel een tijdje duren voor de sex er echt helemaal uit is...
Misschien evolueren we zelfs al naar een veel langere (gezonde) levensspanne of onstervelijkheid. We hebben nu alleen nog het probleem van de nieuwe aanwas en de beperkte Lebensraum.
We hebben nu alleen nog het probleem van de nieuwe aanwas en de beperkte Lebensraum.
[/quote]
Nou, en daarom gaan we denk ik langzamerhand dat steeds minder sexen!
Oke, als het dan niet kan om met z'n allen onsterfelijk te worden, dan kan je dus ook in het hiernamaals, of in een andere wereld nooit onsterfelijk, of zo je wil tot in het einde der dagen levend, worden!
Dat betekend dus dat wanneer wij mensen niet kunnen functioneren zonder vooruitzicht op de dood, we ons nooit zouden kunnen handhaven in de hemel?
Als ik zou eeuwig zou leven zou ik een soort 'silver surfer' figuur willen zijn. De mogelijkheid om te vliegen, zonder zuurstof te overleven en zonder water/brandstof. Oh ja en mijn huid zou ondoordringbaar moeten zijn.
Zoiets dus
quote:Maar je leeft dus eeuwig, dus die argumenten zijn niet relevantOp zaterdag 13 maart 2004 12:06 schreef N_I_ het volgende:
Je kunt niet eeuwig leven (al zou de mens het kunnen) omdat de zon en de aarde niet eeuwig zijn. De zon raakt op en ontploft op het einde en neemt de aarde met zich mee.
Maar op een gegeven moment zul je het wel zat worden denk ik, altijd weer het gezeik van anderen, altijd maar werken (want een mens, zelfs een onsterfelijke, moet toch aan de kost komen; je wil niet eeuwig honger lijden) en het zal ook echt vervelen, ook al kom je steeds nieuwe dingen tegen. Ook al krijgen we contact met andere planeten en zou je met de technologie van over een paar eeuw binnen een paar seconden van de ene planeet naar de andere kunnen reizen: het wordt op een gegeven moment saai. Op een gegeven moment ga je je echt afvragen: "Waarvoor?"
WEL zou het me geweldig lijken om onstervelijk te zijn totdat je er zelf voor kiest om het hoekkie om te gaan. Dan zou ik dus echt wel een paar eeuw oud willen worden, of misschien wel een paar milennia.
Je moet in ieder geval wel open moeten staan voor verandering. De maatschappij verandert continu en als jij je niet aanpast, pas je er echt niet meer in. Je zult dan steeds moeten verhuizen om culturen te vinden waar jij je op dat moment wel prettig bij zult voelen. Je zult je op een gegeven moment echt overbodig gaan voelen; je past nergens meer bij. You're out-dated, obsolete....je kunt niet meer meegaan met de rest van de wereld. Dan moet je echt een kluizenaar gaan worden, of een avonturier die zich nooit ergens zal vestigen. De mensheid zelf zal jou op een geven moment toch wel gaan vervelen, dus ik denk dat je uiteindelijk echt een kluizenaar zult gaan worden en je heel miserabel gaan voelen.
Jezelf continu ontwikkellen en steeds verder groeien.....nee, lijkt me inderdaad leuk, maar dat hou je echt geen eeuwigheid vol.
I don't wanna live forever......don't wanna die within a few centuries either.
Ik wil echt van alles meemaken; het ontdekken van allerlei oude geheimen hier op aarde, contact maken met leven buiten de aarde, het ontdekken van andere dingen in de ruimte...."to boldly go where no man has gone before".
Tip: kijk eens naar "Interview with a vampire", als je die niet al eens gezien hebt, en kijk vooral naar die vampieren in dat theater.
[ Bericht 2% gewijzigd door ToT op 13-03-2004 13:04:07 ]
De eindeloze ontwikkeling lijkt me echt schitterend.
Wellicht zou de mensheid zich verder gaan ontwikkelen, en de ruimtevaart een grote revolutie doormaakt, waardoor we andere zonnestelsels kunnen gaan verkennen. Maar ik denk niet dat een volk met een beperkte kennis zich zo kan uitbreiden zonder 'nieuw bloed'. Je kan aan de geschiedenis zien dat het slechts voor enkelen is weggelegd om zéér grote ontdekkingen te doen. Da Vinci, Newton, Einstein etc. Wat je dan tegeljkertijd op zou moeten vallen, is dat deze ontdekking gebonden zijn aan de tijd waarin ze gedaan werden. Mijns inziens is het voor één constante bevolking niet mogelijk om zulke revolutionaire ideeën te ontwikkelen, zónder een nieuwe, verse blik op het onderwerp. Daarom kunnen mensen zich wel ontwikkelen, maar tot op zekere hoogte. Ik denk dan ook niet dat je jezelf eeuwig kan blijven ontwikkelen; op een bepaald moment is de kennis nu eenmaal op. En wat dan? Dan is er niets meer...
Ik denk dat het eeuwige leven veel te veel geromantiseerd wordt. Neemt echter niet weg dat ook ik het zelf fantastisch zou vinden om de uitvindingen die in de toekomst gedaan worden, mee te mogen maken, evenals de ontrafelingen van eeuwenoude geheimen in het universum, maar ook hier op aarde.
Ik zou mezelf ook graag laten invriezen, mocht het moment daar zijn (wat op zich weer een heel andere discussie is, maar toch ook een zekere eeuwigheidswaarde met zich meebrengt). Maarja, 'k hoop van harte dat dat nog eventjes uitgesteld wordt
En hoort deze eigenlijk niet thuis in Wetenschap, Filosofie & Levensbeschouwing???
quote:Dat subforum bestond in '99 nog nietOp zaterdag 13 maart 2004 14:35 schreef InTrePidIvity het volgende:
En hoort deze eigenlijk niet thuis in Wetenschap, Filosofie & Levensbeschouwing???
quote:Goeiemorgen, wat is dit inderdaad voor topic-kickOp zaterdag 13 maart 2004 14:36 schreef Henk_Glimlach het volgende:
[..]
Dat subforum bestond in '99 nog niet
4 jaar oud, dit topic is bijna verjaard zeg Edit: Verdomme, wat een crap om topics zo te schoppen, doe dat niet.
[ Bericht 29% gewijzigd door Evil_Jur op 13-03-2004 15:01:06 (opmerking) ]
quote:Op zaterdag 13 maart 2004 14:38 schreef InTrePidIvity het volgende:
[..]
Goeiemorgen, wat is dit inderdaad voor topic-kick