Het was een druilerige maandagochtend in 1967, derhalve liep ik met het gezicht van een oorwurm over straat, toen mijn mobiele telefoon afging keek ik ongeveer zo:
![]()
Mijn kameraard Rinus belde me op om me uit te nodigen voor een housewarming party, deze zou maandagmiddag 13.30 plaatsvinden. Vol enthousiasme stemde ik in, gooide mijn Kipling schooltas in de dichtstbijzijnde prullenbak en rende lachend (door de adrenaline) naar zijn huis.
![]()
Eenmaal daar aangekomen zag ik mijn vriend Rinus, omgeven door een zestal bloedmooie broesten
~broeste: bijzonder appetijtelijk mens van het vrouwelijke geslacht
Ik tracht een gesprek aan te knopen met een van de broesten:
Ik: Hey jongedame!
--Hey hallo!
Ik: Kom je hier vaker?
--Best wel!
Ik: Wil je een vuurtje?
--Ja, graag!
Ik: Je ogen zijn zo mooi ik kan de sterren erin zien!
--Ohhhh, romanticus!
Ik: Je bent een mooie broeste!
--Bedankt!
Je kent dat wel, na verloop van tijd verschuift het gesprek naar ietwat gevoeliger onderwerpen, zo ook nu weer het geval was.
Ik: Mijn schoenen knellen een beetje, zou je me kunnen helpen?
-- Ja natuurlijk! (ze pakt een schoenlepel uit haar handtas en overhandigt deze!)
Ik: Bedankt! Wat als ik jou vandaag niet was tegengekomen!
Uit alle macht begin ik met de schoenlepel in mijn schoen te wrikken, ondertussen een krampachtige glimlach vasthoudend, dit tafereel zag er ongeveer zo uit:
![]()
![]()
Na 10 minuten wrikken vraagt de broeste in kwestie: "lukt het?!" waarop ik met een ongeduldig "ja laat me met rust verdomme je ziet toch dat ik bezig ben, uilskuiken!!!" antwoord. Hierop pakt de broeste de schoenlepel uit mijn handen en geeft er een flinke klap mee, recht in mijn gelaat!
Hier op ontspon zich een heuse freefight in Rinus' huis! Iedereen pakte schoenlepels uit hun tassen en de mensen begonnen als apen op elkaar in te meppen! Kreten als: "Pak aan, vlerk!" werden kracht bijgezet door met de gehanteerde schoenlepel flinke petsen uit te delen aan omstanders. Mijn vaardigheden met de schoenlepel zijn echter ongeevenaard, binnen de enkele minuten had ik korte metten gemaakt met het hele zootje ongeregeld. Ik uitte een kreet van vreugde en sloeg nog wat in op de her en der verspreidde lichamen.
Opeens zag ik Stanley Kubrick in de hoek van de kamer staan, hij had aantekeningen gemaakt op zijn notitieblok en roep "eureka damned!! EUREKA!!!". Dit zag er ongeveer zo uit:
![]()
Een klein jaar later ging ik naar de bioscoop om Kubrick's nieuwste film te bekijken, het spekte mij tot de verbazing dat een scene wel heel erg overeenkwam met het tafereel toendertijd bij Rinus thuis:
![]()
Welke film dit is lijkt me wel duidelijk, maar weet nu waar de inspiratie vandaan komt, potverdomme!