Poule B
1. borisz
2. sjimz
3. AminBen
4. Steven184
Op Papier
borisz
Preud’Homme
Roberto Carlos, Barry Hulshoff, Horst Blankenburg, Ben Wijnstekers
Ronaldinho, Phillip Cocu, Gianluca Zambrotta
Zlatan, Uwe Seeler, Dennis Bergkamp
sjimz
---------------Frans de Munck-------------
Gerets---Vinnie Jones---Couto---Breitner
Falcao---Veron---Overath
Houseman---Kempes---Omar Sivori---
AminBen
--------------------------Zaki------------------------
--Sergio Ramos---Sanchis-----Djukic-------
----------------------Desailly---------------------
------------Timoumi-------Hagi-----------------
-------------------------Nilis-------------------------
----Figo--------Van Nistelrooy-------Ginola----
Steven184
-------------------------Rinat Dassajev------------------------
-------------------------Franco Baresi-------------------------
--Tarcisio Burgnich------Riccardo Ferri------Silvio Marzolini--
-------------------------Toninho Cerezo------------------------
---Marco Tardelli--------------------------Osvaldo Ardiles-----
-------------------------Kazimierz Deyna-----------------------
-----------------------------------Allan Simonsen--------------
---------------------------Gerd Müller-------------------------
De Beschrijvingen
borisz
Preud Homme
1 van de beste keepers die Belgie ooit gehad heeft. De 58-voudig international werd wereldkeeper van het jaar in 1994. Daardoor blijft de teller van de tegenstander op 0 staan.
Roberto Carlos
Die kennen we nog allemaal. Speler bij Fenerbache tegenwoordig. In 1998 haalde hij de finale van het WK. In 2002 won hij die. Na 125 caps en een mislukt wk in Duitsland stopte hij als international. Hij heeft een geweldige harde trap. Roberto is een hele goede vleugelverdediger. Hij staat zijn mannetje staat achterin.
Barry Hulshoff, Horst Blankenburg,
Het centrale duo tijdens de gouden jaren van Ajax in de jaren 70. Hielden jaren lang alles tegen. Horst heeft wel 3 ECI titels gewonnen maar heeft dan weer geen enkele cap achter zijn naam staan.
Ben Wijnstekers
Speelde bij feyenoord. Goede rechtsback. Aanvoeder van het nederlandselftal in een tijd dat het niet zo goed ging met het nationale team. Daardoor heeft hij alleen het EK in 1980 gespeeld als eindtoernooi.
Ronaldinho
2voudig wereldvoetballer van het jaar. Door zijn lange haar en paardenbek een icoon in het voetbal. Voetbalt als een kind, veel straattrucjes en een goede snelheid waardoor hij de nachtmerrie is van elke verdediger. Hij zit nu in een vormdipje maar mag worden genomineerd voor speler van decennium wat nog niet afgelopen is.
Phillip Cocu
Steunpilaar in de laatste jaren bij PSV altijd wel de constante factor. Heeft goede jaren gekend in Spanje toen FC Barcelona een Nederlands kamp was. Cocu kan je overal inzetten als het nodig is. Één van de beste Nederlandse spelers van de laatste 10 jaar.
Zambrotta
Speelde bij Juventus, doordat die werden terug gezet speelt hij nu bij Barcelona. Een zeer goede rechtermiddenvelder. Speelde bijna alle wedstrijden bij Juventus. Een hele goede speler.
Zlatan Ibrahimovic.
Kwam bij Ajax binnen als een kwajochie. Maar hij leerde al snel en is nu sterspeler bij Inter en het Zweedse voetbal elftal. Voor iedere verdediger, speciaal die van nac, is het een nachtmerrie.
Uwe Seeler.
West Duits en vooral voor iedereen uit Hamburg een held. Was een hele goede aanvoerder. Scoorde 137 in 269 bundesliga wedstrijden. Speelde 4 Wk’s won er geen, werd wel een keer 2de en 3de.
Dennis Bergkamp
1 2 3 4 Dennis Bier. Scoorde een geweldig doelpunt tijdens het wk 1998. Door Johan uit de klas gehaald en op het voetbalveld gezet. Na goede jaren bij Ajax vertrok hij naar Inter, ondanks dat hij de Uefa cup won ging hij naar Arsenal. Won verschillende titels en FA cups. De non flying dutchman kreeg vorig jaar een afscheidswedstrijd waarin oa van Basten en Cruijff meedeed. Één van nederlands beste spelers allertijden.
sjimz
AminBen
Badou Zaki. Geboren in een voorstad van Rabat en opgepikt door Wydad Casablanca. Met zijn geniale reflexen veroverde hij al na één jaar, in 1979, een plek onder de lat van de Leeuwen van de Atlas, een die hij voor de volgende 12 jaar niet meer zou afgeven. Vergaarde wereldfaam in 1986, toen hij als captain van de grote verrassing Marokko zijn wereldklasse toonde. Marokko werd 1e in de groep en tegen Engeland, Polen en Portugal werd slechts één goal geïncasseerd. In de 1/8 finale zou de latere finalist Duitsland tot de 87e minuut op 0-0 worden gehouden, mede door een legendarische redding van Zaki op een poging van Karl-Heinz Rummenigge. Zaki werd Afrikaans voetballer van het jaar 1986 en verdiende een transfer naar de Primera Division, waar hij een contract tekende bij Mallorca. Hij redde onder meer strafschoppen van Hugo Sanchez(Real Madrid) en Ronald Koeman(Barcelona) en bracht Mallorca naar haar eerste Copa del Rey finale ooit. Was beter dan Zubi. Hands down.
Sergio Ramos Garcia. Geniale verdediger uit de school van Sevilla. Verliet in 2005 Sevilla voor een bedrag van ¤ 27 miljoen voor Real Madrid. Hij kreeg het nummer 4 van Hierro overhandigd. Zijn rushes over de flank, precieze voorzetten, doorzettingsvermogen en gevaar voor het doel van de tegenstander maakt hem nu al, op 21-jarige leeftijd, een van de beste verdedigers in de wereld. Hij heeft ook al 30 interlands achter zijn naam staan. Hoeft alleen maar door te gaan met waar-ie mee bezig is om de recordboeken in te gaan. Gedoodverfd ooit aanvoerder te worden van Real Madrid en La Seleccion.
Manuel Sanchís Hontiyuelo. Als zoon van een Spaans international die zelf ook voor Real Madrid speelde, debuteerde hij in 1983 als eerste van de ‘Quinta del Buitre’ bij de hoofdmacht Real Madrid, 5 getalenteerde spelers uit de eigen opleiding die in een Real Madrid van de jaren 80 speelden dat het Spaanse voetbal domineerde. Sanchis was de spijkerharde voorstopper, hij kende zijn beperkingen maar zorgde er ook voor dat Fernando Hierro tot de voetballer kon uitgroeien die hij is geworden. Sanchis speelde zijn hele voetballeven bij Real: uiteindelijk kwam hij in18 seizoenen tot een recordaantal van 710 duels en won in zijn nadagen nog de in de eind jaren tachtig zo fel begeerde Europacup 1 twee keer(1998 & 2000). Ook waren 8 kampioenschappen zijn deel.
Miroslav Djukic. Zal altijd herrinerd worden om die ene penalty. Deportivo La Coruna zou op de laatste speeldag van het seizoen 1993/94 voor het eerst in de historie kampioen worden als Djukic in de laatste minuut vanaf de strafschopstip scoorde tegen Valencia. Het mocht niet zo zijn. Djukic miste en het Barcelona van Cruijff werd kampioen. Twee jaar later vertrok hij uitgerekend naar Valencia. Djukic was niet de snelste, maar was altijd rustig aan de bal en had een goede tackles. Als dertiger speelde hij nog in (vooral) 2000 en 2001 met zijn routine een belangrijke rol in het behalen van de Champions League finale.
Marcel Desailly. In Ghana geboren Fransman, die een karrevracht aan prijzen binnensleep. Hij werd met recht beschouwd als één van de beste spelers uit zijn generatie. Hij begon zijn carriere bij Nantes, waar hij een talentvolle lichting zat samen onder andere Didier Deschamps. Net als Deschamps 3 jaar eerder vertrok hij in 1992 naar Olympique Marseille, destijds détoonaangevende club in Frankrijk van Bernard Tapie. In het eerste jaar veroverde Desailly meteen al de Champions League, door met L’OM AC Milan met 1-0 te verslaan. Een half jaar later vertrok hij naar hetzelfde Milan, om de Champions League weer te winnen in een finale waarin Barcelona met 4-0 werd weggevaagd door onder meer een goal van Desailly himself. ‘The Rock’ vertrok later naar een ambiteus Chelsea, maar de successen daar bleven uit. Succes bij het Franse elftal ontbrak zeker niet, Desailly was één van de sterkhouders van het historische team dat Frankrijk in eigen land voor het eerst naar de wereldtitel schoot, en later ook nog het EK2000 won.
Mohamed Timoumi. Zijn talent had hem een wereldster kunnen maken. In een tijd dat het gros van de spelers nog in zijn eigen vaderland speelde, bracht hij het voetbalminnende volk in Marokko en de rest van Afrika in vervoering met zijn fabelachtige techniek, en toch de eenvoud waarmee hij wedstrijden naar zijn hand zette. In 1985 schoot hij FAR Rabat voor het eerst in de historie naar de winst van de Afrikaanse Champions League en werd hij Afrikaans voetballer van het jaar. Hij was net als Zaki onderdeel van het nationale team dat in 1986 de wereld verbaasde. In 1987 wist Murcia tot ieders verbazing Timoumi te strikken, maar het Europese avontuur mislukte. Timoumi kon zich niet aanpassen aan de Europese voetbalcultuur. In Marokko is hij nog steeds een levende legende.
Gheorghe Hagi: De spil van het elftal. Op 25 februari 1965 werd in en Roemeens arbeidersgezin één van de beste spelers aller tijden geboren. Zijn fluwelen balbehandeling en geniale traptechniek zullen velen nog lang bijblijven. De Maradona van de Karpaten werd op zijn 21e naar Steaua Boekarest gehaald. 4 seizoenen, 97 wedstrijden en 76 doelpunten later. Voor een recordbedrag voor een Oostblokspeler(4 miljoen dollar) vertrok hij in 1989 naar Real Madrid. Een groot succes werd het om uiteenlopende redenen niet. Hij vertrok naar Brescia, maar Brescia degradeert in het eerste jaar meteen al. Als speler in de Serie B volgt in 1994 met het WK de ommekeer. Hagi speelt een geweldig toernooi, Roemenië speelt een geweldig toernooi: In de kwartfinale wordt Argentinië zelfs, na een prachtige wedstrijd, naar huis gestuurd. In Boekarest gaan een half miljoen mensen de straat op. Een transfer naar Barca volgt, maar ook dit Spaanse avontuur verloopt niet naar wens. Galatasaray ziet de kans Hagi te contracteren. Samen met Popescu en Hakan Sukur beleeft Hagi nog fantastische jaren. Arsenal en Real Madrid werden verslagen. Zelfs Fenerbahce-fans kwamen voor hem kijken.
Luc Nilis. Wat een geweldenaar. Ondanks een succesvolle periode bij Anderlecht kreeg hij pas bij PSV de waardering die hij verdiende. Als hij de snelheid en explosiviteit had dan was hij een wereldster van de eerste categorie geworden. Verder kon hij alles. Zijn traptechniek was ongeëvenaard, hij was tweebenig, zijn overzicht en pass: fantastisch. En hij had de naam nooit een intikker te maken. Van zijn 133 goals bij PSV moet minimaal de helft in de kruising zijn beland. Vrije trappen, volleys, lobjes, hakballen, stiftjes, zelfs uit een corner scoorde hij eens. Nilis had clubliefde en bleef bij PSV waar er zoveel de trein naar het buitenland al hadden genomen. Een late transfer naar Aston Villa (hij wilde ooit nog eens in Engeland spelen) liep op een drama uit nadat hij in zijn derde wedstrijd een dubbele beenbreuk opliep. Einde carrière. Toch zal hij voor velen altijd een held blijven.
Luis Figo. 135 miljoen gulden. Dat was wat Florentino Perez ervoor overhad Luis Figo van aartsrivaal Barcelona naar Real Madrid te halen. Figo altijd al een exceptioneel talent, hij debuteerde op zijn 16e al bij Sporting Lissabon. Hij veroverde de jeugdwereldtitel met een gouden generatie Portugese voetballers. In 1995 tekende Figo een voorcontract bij zowel Juventus als Parma, maar dat werd door de UEFA ongeldig verklaard en even later vertrok hij naar het Barcelona van Cruijff. In Catalunya zou hij uitgroeien tot een sterspeler. Een plaag werd hij voor iedere back in de Primera Division. Zijn nonchalance was misschien wel zijn grootste kracht. De transfer naar Real bleef niet zonder succes in de eerste jaren. Figo had een grote hand in de titels van 2001 en 2003 en de Champions League winst van 2002. Ook won hij de Gouden Bal in 2000. Daarna ging het minder. Figo moest op de bank plaatsnemen en vertrok in 2005 naar Inter. Een prijs met het grote Portugese elftal bleef uit, alhoewel Figo, inmiddels als aanvoerder, nog wel twee keer dichtbij kwam in 2004 en 2006.
Ruud van Nistelrooy. Ruud is een held. Voetbalde op zijn 20e nog in de Eerste Divisie. Maar hij zou alles uit zijn carrière halen. Over 30 jaar kunnen we met trots zeggen dat we een deze jongen hebben zien spelen, controversieel als hij nu is. Want hij kan niet voetballen. Heeft geen techniek. Scoort alleen maar intikkers. De statistiekenboekjes trekken zich er niets van aan. Topscorer en kampioen in alle nationale competities waarin hij heeft gespeeld. 3 keer topscorer van de Champions League. Een overall gemiddelde van bijna 0.70 goal per wedstrijd over een kleine 500 officiële wedstrijden. Cijfers die niet veel kunnen voorleggen. Hij is ondertussen plaaggeest van de beste verdedigers in de wereld. Wereldspits uit Geffen.
David Ginola. In 1992 belandde hij bij PSG. Daar speelde hij in het laatste goede Parijse team met onder andere George Weah, Youri Djorkaeff en Rai. Hoewel er sterke geruchten gingen over een transfer naar Barcelona, vertrok hij in 1995 naar een ambitieus Newcastle United. Over een langere periode overtuigen kon hij ondanks enkele geniale momenten, 5-0 winst op ManU waarin hij een belangrijke rol speelde, niet. Hij vertrok naar de Spurs. Daar boekte hij meer succes. Na Cantona, Zola en Bergkamp werd hij in 1999 voetballer van het jaar in Engeland. Hij kon op elk moment een speler voorbij gaan en de bal in de kruising rammen. Voor hem kwam je naar het stadion. Ginola had charisma en was een begenadigd technicus.
Steven184
Een prachtig team met alles wat het nodig heeft. Dassajev is een geweldige keeper die alles had, zeker behorend tot de top 3 keepers aller tijden. De enige die Yasjin ooit echt naar de troon heeft kunnen steken als beste doelman aller tijden.
Een ijzersterke defensie, waar elke aanval zich op zal stukbijten. Met Franco Baresi staat er misschien wel de beste libero ooit, een groot leider en een onwaarschijnlijk goed positiegevoel. En als het moet is hij zo hard als graniet. Maar liefst 5 maal stond hij in een Europacup finale, alleen Di Stefano wist dat ook te presteren. Betere verdedigers dan hij zijn er niet.
Daarvoor de beste mandekker aller tijden. Niemand wist aan Riccardo Ferri te ontsnappen, hij schakelde iedereen uit. Geen uitzonderingen. Keihard in de duels, maar zijn inzicht en snelheid in de duels werd vaak onderschat. Door de lucht en over de grond niet te passeren en een lange trap om jaloers op te zijn. Baresi-Ferri, het beste verdedigingscentrum dat ik ooit heb zien spelen.
Op rechts staat met Tarcisio Burgnich een mandekker uit de jaren '60 en '70. Hij bekommerde zich enkel en alleen om het verdedigen en stond bekend om zijn geconcentreerde, agressieve verdedigingstijl. Hard en resoluut in de duels. Zeer belangrijk voor Inter en Italië in zijn tijd. Op links staat ook een back uit de jaren '60, Silvio Marzolini. Deze Argentijn staat bekend als een van de beste linksbacks ooit met een nooit aflatende drang naar voren. Bijzonder is dan ook dat hij ook verdedigend tot de beste hoort, waar zeker zijn gevoel voor positie een uitstekende hulp is. Hij heeft nagenoeg zijn hele carriere bij Boca gespeeld en beelden uit die tijd uit Argentinie zijn nauwelijks aan te komen. Maar de beelden van de WK’s ’62 en 66 zeggen genoeg. Dit is een grote!
Daarvoor staat een mooi voetballend middenveld, waar alle kwaliteiten op aanwezig zijn. Toninho Cerezo, wat een speler! Kon werkelijk alles, verdedigen en aanvallen. Beliep heel het veld, schoof op de juiste momenten in en maakte nooit harde tackels, maar zette mensen van de bal af. Zo simpel en toch zo effectief. Maradona had het nooit makkelijk met hem. Speelde profvoetbal van zijn 17e tot en met zijn 42e en toen hij al 38 was werd ik verliefd op de voetballer Toninho Cerezo. Met Sao Paolo won hij de wereldbeker in '93 tegen het grote Milan en Toninho Cerezo was de beste speler op het veld. Bekijk die wedstrijd en stel je voor hoe goed hij was toen hij midtwintig was. Behoorde tot het mooiste middenveld ooit, Brazilie 1982. Tactisch ijzersterk en kan anderen laten schitteren en daarom mijn verdedigende middenvelder.
Op rechts staat Marco Tardelli, een speler die vrijwel iedereen kent door zijn juichen na zijn treffer in de WK-finale van 1982. Een van de mooiste beelden ooit van een van de mooiste middenvelders ooit. 'Schizzo' maakt elk team beter, ik herhaal elk team. Hij voegt loopvermogen en scorend vermogen toe, kan mannetjes van de tegenstander volledig uit de wedstrijd spelen en de laatste pass geven. Tardelli is een werkpaard met een tikkeltje sier, zoals ik ooit las: Hij is een ' elegant workhorse'. Zwakke punten? Geen!
Op links staat een multi-functioneel wonder, Osvaldo Ardiles. Een steunpilaar van Argentinie bij het WK 1978 en een middenvelder die alles had. Ongelooflijk wat ze allemaal in dat 1.69 meter hoge ventje wisten te stoppen: Hij was de balafpakker en voorbereider in één, had een loopvermogen dat bij Tardelli in de buurt komt en enorm sterk in balbezit. Na Passarella de belangrijkste speler van Argentinie op het WK 1978.
Als spelmaker Kazimierz Deyna. Een prachtige speler, de beste die Polen ooit heeft voortgebracht, en eigenlijk had hij en niet Beckenbauer daar in de finale van ’74 moeten staan. Een onterechte wedstrijd besliste anders. Fabuleuze dribbels, waarmee hij eenieder als een sukkel eruit liet zien, passes die altijd precies goed vielen en vlijmscherpe afstandsschoten. Geen hardwerkende middenvelder, wel eentje die door zijn ongeevenaarde inzicht en vermogen om op de goede plaats te staan veel ballen wisten te veroveren. Een spelmaker die absoluut tot de top 5 beste spelmakers ooit behoort, Deyna staat garant voor creativiteit van het allerhoogste niveau.
Zoals ik al eerder zei, iedereen die het WK ’74 heeft gezien moet bij het lezen of horen van zijn naam gelijk een glimlach krijgen. Denk bijvoorbeeld aan zijn mooie doelpunt tegen Argentinie, zijn prachtige passes en zijn onnavolgbare dribbels. Real Madrid wilde hem na het WK halen, maar hij werd tegengehouden door de machthebber. Eeuwig zonde, de wereld had meer van Deyna moeten zien.
Allan Simonsen mag rond de diepe spits heen zwerven. Een echte publieklieveling met zijn dribbels en trucjes. De enige voetballer die wist te scoren in de finales van de UEFA CUP, Europa CUP en de SuperCup. Hij speelde onder andere voor Borussia M'gladbach en Barcelona. Zijn grootste successen vierde hij met de Duitse ploeg. Driemaal werd het kampioenschap behaald, eenmaal de beker en tweemaal de Uefa Cup. Ook haalde ze nog een keer de finale van de Europa Cup in ’77, het jaar dat Simonsen werd verkozen tot Europees voetballer van het jaar. Een mooie voetballer die garant staat voor goals en vermaak.
Dan de diepe spits, de topscorer der topscorers, een betere afmaker dan deze Duitser heeft er nooit bestaan. Natuurlijk heb ik het over Gerd Müller. ‘Der Bomber’ was een geweldige spits. Hij had als geen ander de kwaliteit om op de juiste positie te staan en te scoren. Scoort dan ook altijd, overal en scoort ook veel belangrijke doelpunten. Heeft een indrukwekkend erelijst: 4x landskampioen, 4x de beker, 3x de EuropaCup I, 1x de Europacup II, Wereldbeker voor Clubs, Wereldkampioen, Europees Kampioen, 7x Duits topscorer, 2x Europees topscorer en eenmaal voetballer van het jaar. Scoorde in clubverband 487 keer in 565 wedstrijden. In de nationale ploeg wist hij 68 keer te scoren in 62 wedstrijden. In de ranking waarin alle doelpunten zouden zijn opgenomen staat hij op 1, voor Friedenreich, Pele, Binder en Romario. Dan worden het namelijk 1461 goals in 1216 wedstrijden. Onwaarschijnlijke aantallen. Met zo’n spits zullen doelpunten voor dit team altijd goedkoop zijn. En dan nog wat leuke feitjes:
quote:[1] Müllers 1000th goal was the winner in the World Cup final on July 7, 1974.
[2] Müllers 1000th match was on June 10, 1977: Bayern vs SW München 7-1;
Müller scored 3 goals and had a total of 1281 goals after 1000 matches;
compare this with Pelé who scored his last and 1281st goal in his
farewell match on October 1, 1977.
Ik ben zeer tevreden met dit team. In principe heb ik overal mijn 1e of 2e keuze, rekening houdend met wat andere mensen zouden kiezen. Als rechtsback had ik graag Bergomi gehad, maar Burgnich is niet veel slechter. Als aanvallende middenvelder had ik heel erg graag Michael Laudrup gehad, maar die werd heel erg snel gekozen. Ik wilde mijn aanvallende middenvelder voor laat in hetr spel bewaren, omdat er erg veel goede aanvallende middenvelders zijn. Met Deyna heb ik zeer mooie keuze, een van de betere ooit. Daarnaast heb ik wel heel veel moeten toegeven op mijn 2e spits. Francescoli stond daar als 1e keuze, maar in de laatste 3 rondes gingen al hij, Riva, Blokhin en anderen uit. Met Simonsen heb ik een goede tweede spits, maar dat is de enige waar ik graag een betere had gezien.
Vrije trappen en corners zijn voor Deyna. Gerd Müller is de man voor de strafschoppen, Deyna is daarvoor tweede man.
Maar één ding is zeker: Dit team voldoet aan de allerstrengste eisen die worden gesteld op het allerhoogste niveau op voetbalgebied.
FOK!sport Sfeerverslagen Contest (Part II)Winnaar Voetbalfoto Onderschriftcompetitie 2008 II
Ergens in 1972 schreef Keith Richards het volgende:Ain't it good to be alive