Bloopers met (huis)dieren.

quote:

Op zaterdag 8 december 2007 00:44 schreef Lllaura het volgende:
Toen ik een jaar of vier was heb ik onze nieuwe cavia doodgeknepen. M'n moeder voelt zich nog steeds schuldig, want ik mocht 'm vasthouden van haar. Wel is ze dezelfde dag nog terug naar de dierenwinkel gegaan om te zeggen dat ie zó dood neerviel zodra ze 'm in het hok zette. Ze kreeg gratis een nieuwe mee...

quote:

Op zaterdag 8 december 2007 00:44 schreef Lllaura het volgende:
Toen ik een jaar of vier was heb ik onze nieuwe cavia doodgeknepen. M'n moeder voelt zich nog steeds schuldig, want ik mocht 'm vasthouden van haar. Wel is ze dezelfde dag nog terug naar de dierenwinkel gegaan om te zeggen dat ie zó dood neerviel zodra ze 'm in het hok zette. Ze kreeg gratis een nieuwe mee...

Andersom heeft onze hond m'n moeder 's flink in de zeik genomen. We liepen op het strand en Balder (Duitse Staande) zwom flink diep de zee in en zwom steeds dichter naar de Oosterscheldekering toe achter een meeuw aan. Het was hartje winter en steenkoud. Wij roepen natuurlijk, maar dit had weinig zin. Opeens trok Balder een rare kop, ging rechtop in het water 'zitten', zonk beetje bij beetje en dreef langzaam af.
"KRAMP! DIE HOND HEEFT KRAMP!" riep m'n moeder. Ze bedacht zich geen moment, trok d'r broek en schoenen uit, sprong het ijskoude water in en zwom naar Balder toe. Daar aangekomen schudde Balder opgelucht z'n kop en zwom weer vrolijk verder. En m'n moeder zag een dikke drol wegdrijven... Was ie dus gewoon midden in zee in poephouding gaan zitten.

dat laatste omg kan iemand me opvegen

quote:

Op donderdag 6 december 2007 21:34 schreef Maes het volgende:
Van de zomer waren we in Frankrijk. Bob onze hond (x york malthezer) had daar een aanbidder, Bracken een onstuimige labrador. Iedere dag deed Bracken Bob een oneerbaar voorstel. Op zich een enorm grappig gezicht. Die grote lab op onze kleine Bob. Bob loste het op door achteruit tussen de achterpoten van Bracken door te kruipen. Eén keer is het Bracken bijna gelukt. Bobbie kwam bij ons met een verbaasde uitdrukking op het gezicht, de staart tussen de poten en een natte rug

hahaha

Goed topic!

quote:

Op zaterdag 8 december 2007 00:44 schreef Lllaura het volgende:
Toen ik een jaar of vier was heb ik onze nieuwe cavia doodgeknepen. M'n moeder voelt zich nog steeds schuldig, want ik mocht 'm vasthouden van haar. Wel is ze dezelfde dag nog terug naar de dierenwinkel gegaan om te zeggen dat ie zó dood neerviel zodra ze 'm in het hok zette. Ze kreeg gratis een nieuwe mee...

Dan heb je aardig hard geknepen voor een vierjarige.

Toen ik de eerste keren bleef slapen bij mijn vriend had mijn hond zichzelf een plekje toegeeigend in de keuken.
Toen ze op een avond aan het bietsen was tijdens het eten stuurde ik haar op haar plek.
Na twee tellen stond ze echter alweer in de huiskamer naar mijn bord te staren
Ik stuurde haar weer op haar plek en toen ze weer terug kwam, stond ik boos kijkend op en liep achter haar aan (al mopperend ) om er zeker van te zijn dat ze op haar plek ging en om dan nog eens streng "En blijf!" te kunnen zeggen.
Toen ze bij de drempel van de keuken weer bleef dralen zag ik dat de hele keuken onder water stond
Er zat een elastiekje vast in de wasmachine en die pompte niet af, in plaats daarvan was het water uit de machine gelopen en stond er echt een flinke hoeveelheid water in de keuken, en daarin dreef de deken van mijn hond
Niet zo gek dat ze steeds terug kwam

hahaha... die poepende hond! LOL!

Geen blooper van mezelf, maar wel van m'n vriend... Onze kat was nog maar een dag of wat bij ons, en mijn vriend (heeft voor 't eerst van z'n leven een kat in huis) zit haar te aaien. Zegt ie ineens: wat is dit nou voor rare bult in d'r nek??
Ik schrik me kapot, denk gelijk aan kanker of iets dergelijks... maar ik kijk 's goed waar ie z'n hand heeft...
"Zit er vlak daarnaast nog eentje?"
"Uh.. ja! Wat is dat!"
"Schat, dat zijn d'r schouders!"

Ik heb als klein kind ooit onze siamees van de trap gegooid. Mijn moeder riep gooi die kat eens van de trap. Nicky jankte namelijk altijd heel erg. En dat deed ik dus braaf. Laatst is Amigo de kat van mijn ouders uit het raam gesprongen/gevallen van 1 hoog gelukkig via de zonneluifel hij mankeerde niks.

Leuk topic!

Mijn bijdrage is niet zo sensationeel:
Een van mijn katten is niet al te bang voor water en vond het erg interessant om op de rand van de badkuip te gaan zitten als ik in bad lig. Hij loopt dan ook graag een rondje om het bad heen met als grootste hindernis de kraan. Maar met een beetje kunst- en vliegwerk kom je daar ook wel omheen. Tot die dag dat er wat veel water op de rand lag... kattepootjes en water combineren niet goed en leiden tot kat in bad. Niet prettig als je als mens daar ook nog in ligt ivm heel veel nageltjes die je huid dreigen te doorboren.

Kortom: kat met flukse vaart uit bad gezwiept. En een natte kat ziet echt niet uit!
Tegen de tijd dat ik uit bad kwam en me afgedroogd had, had hij zichzelf alweer drooggelikt. En de badrand is een stuk minder interessant geworden.

Oh ja, nog eentje van toen ik nog een klein Catje was:
Ik had een konijntje, vond hem erg lief maar de verzorging, dat was minder interessant. Het beestje werd al wat ouder en op een dag zei mijn vader dat hij veel gelukkiger zou zijn in de omheinde tuin. Ik was het er helemaal mee eens, kon hij lekker rondhuppelen en springen in plaats van in zo'n klein kooitje opgesloten te zitten. De dag nadat het beestje de vrijheid had geproefd liet mijn vader me een gat zien onder aan de omheining. Konijn weg, er onderdoor gekropen. Tja, dat doen konijntjes nou eenmaal: graven. Maar hij was echt veeeeel gelukkiger bij de andere konijntjes in het veld. Konijn blij, ik blij.
Jaaaren later ben ik er achter gekomen dat het beestje diezelfde nacht was verdronken in de waterbak.....

quote:

Op donderdag 6 december 2007 15:01 schreef Verbal het volgende:
Pjotr is een wandelende tekenmagneet, dus menig zomeravond moeten wij hem ontdoen van veel van die krengen. Op een avond zat ik Pjotr een beetje te knuffelen, en toen voelde ik weer een teek. Het was schemerachtig, maar ik had geen zin om het licht aan te doen -ook vanwege de muggen- en de tekentang lag op tafel, dus daar kon ik bij. Dus ik zet die tekentang op de teek en begin te draaien... geeft Pjotr me toch een gil... was het een tepel

V.

!!!

Kep maar een paar bloopers meegemaakt...
Toen ik nog klein was (jaar of 4 geloof ik) had een vriendinnetje van mij een cavia. Die cavia zat in ze kooitje buiten lekker in de tuin. Ik d8, misschien vind ie het wel leuk als ik em een beetje op en neer ga zwiepen, dus ik zwengelde die kooi op en neer en van boven naar beneden...omdat die cavia zo'n grappige beweging maakte vond ik dat wel grappig.
Even later kwam me vriendinnetje de tuin weer in en zei der papa "wel voorzichtig he...niet gaan zwaaien met die kooi, dan kunnen cavias namelijk een longontsteking ofsow krijgen"
2 dagen later was cavialief dood

Voor de rest heb ik perongeluk me kat ze staart tussen de koelkastdeur geklemd. Hij eet altijd op het aanrecht precies boven me koelkastje. Ik deed dus het deurtje weer dicht zonder te kijken, hoor ik ineenkeer een keiharde schreeuw..zat meneer ze staart tussen de koelkast. Arme Tijger rent sindsdien keihard weg zodra ik de koelkast opendeed als hij aant eten was

[ Bericht 17% gewijzigd door DjinN op 12-12-2007 18:49:07 ]

Onze kat had eens, dankbaar voor de goede verzorging natuurlijk, een dooie muis mee naar binnen gesleept en netjes klaargelegd op het tapijt. Helaas liep ik op blote voeten en had die hele muis niet gezien. Dus opeens voel ik iets nats en glibberigs onder mijn voet. Ik kijk en zie de darmen van die muis tussen mijn tenen omhoog glibberen. De kat was zo vriendelijk geweest om die muis alvast half van zijn velletje te ontdoen.
Als je goed kijkt zie je de vlek nog steeds in het tapijt.

Ook is onze hond ooit eens met zijn staart tussen de ketting van een bromfiets gekomen waardoor hij een paar centimeter korter werd. hij was er snel overheen en kwam al kwispelend thuis waardoor de bloedspatten tot twee meter hoog tegen de muur zaten.

Nog een kleine blooper. Kat staat 's avonds laat voor de deur te miauwen, wil naar binnen. Ok, dus ik doe de deur open, kat glipt naar binnen, zoekt een plekje, zie hem verder niet meer terug. Volgende dag naar mijn werk. Kom ik thuis, zit meneer buiten voor de deur op me te wachten. Ik doe de deur open, kat glipt naar binnen en tegelijk vliegt er een andere kat naar buiten. Heb ik de hele nacht en dag een vreemde kat binnen gehad. Ze leken als twee druppels water op elkaar.

[ Bericht 43% gewijzigd door Adfundum op 12-12-2007 19:04:01 ]

Ik heb ooit ongeveer hetzelfde meegemaakt, maar dan met een kikker in een pantoffel.

Even nog iets wat me te binnen schiet n.a.v. het konijnen-in-vrijheid-verhaal van een paar posts hierboven:

Ik had vroeger een konijn: witje. Witje mocht iedere avond in de tuin vrij rondlopen en mijn vader had het voor elkaar dat als hij floot, het konijn braaf terug zijn hok in trippelde. Dat lukte altijd. Nou ja, bijna altijd. Want op een avond (kleine Tezz lag al lang in bedje) wilde Witje eens niet terug zijn hok in, en mijn vader ging er achter aan natuurlijk om hem te vangen. Helaas nam Witje de bocht iets te abrupt en te scherp, waardoor hij zijn rugje brak. Mijn vader heeft hem dus meteen dood gemaakt, want het beestje had erge pijn. 's Morgens kwam ik beneden en keek ik zoals iedere ochtend, direct bij Witje. Maar Witje was weg!!!!!!!! Snif snif snif......mijn vader heeft me toen uitgelegd dat Witje graag op vakantie wilde en dus op wintersport was gegaan. Nou dat was wel acceptabel voor mij (ik was vijf) en was erg blij met het nieuwe witje wat ik uit mocht gaan zoeken.

Jaren later begreep ik dat hij met 'wintersport' de diepvries van opa bedoelde.....

Oh genoeg blunders

Onze neuroot stond zomers bij de vijver een beetje naar de vissies te kijken en water te drinken, wij aan het verbouwen. Ik kom buiten, zet een cementemmer neer (nog op redelijke afstand van de vijver) en onze neuroot schrikt zo dat ie de vijver in plonst! Normaal is het een behoorlijke kat, maar het leek net een rat toen ie uit het water kwam... heb zó gelachen!

Andere kat al zo'n 1.5 dag kwijt.. Ach die komt wel weer te voorschijn! Tot je boven ineens een heel zielig mauwtje hoort, mauw!? Kijken we in de kast, was ze lekker gaan slapen, maar wij hadden 's morgens in de haast de kastdeur dichtgedaan... Daarna een dag vrij, dus na 1.5 dag was ze pas gevonden Arm beest!

quote:

Op woensdag 12 december 2007 18:51 schreef Adfundum het volgende:

Nog een kleine blooper. Kat staat 's avonds laat voor de deur te miauwen, wil naar binnen. Ok, dus ik doe de deur open, kat glipt naar binnen, zoekt een plekje, zie hem verder niet meer terug. Volgende dag naar mijn werk. Kom ik thuis, zit meneer buiten voor de deur op me te wachten. Ik doe de deur open, kat glipt naar binnen en tegelijk vliegt er een andere kat naar buiten. Heb ik de hele nacht en dag een vreemde kat binnen gehad. Ze leken als twee druppels water op elkaar.

Ow my god dit had er één van mij kunnen zijn!!

[ Bericht 0% gewijzigd door NieTTus op 12-12-2007 21:51:04 (typo) ]

Wij hadden Jaina net een paar dagen en waren er helemaal blij mee.
Op een nacht word ik om 4 uur wakker van een vaag gemiew.
ik denk: "waar is dit kat in vredesnaam?"
Niet in de kamer, niet in de keuken of de WC, ook niet in de slaapkamer, op het balkon of onder de tafel. Geen idee.
Maar ik hoorde nog steeds miew.

Allerlei visioenen an de kat die buiten is en bang en verdwaald. Ik in het trappenhuis van de flat kijken (om 4 uur dus hè? )

geen kat.
Uiteindelijk kon ik het geluid localiseren, het beestje zat in de douche! En de deur was perongeluk dicht. Al vanaf een uur of 10.
Ze heeft zich luid spinnend om me heen gedraaid en de rest van de nacht heeft ze héél dicht tegen me aan liggen slapen

Mijn vader heeft een labrador die ze netjes voor het eten even laten wachten voordat hij mag aanvallen. Eten in het bakje, 'zit' en 'blijf', en na een halve minuut wachten 'toe maar' en dan valt hij vrolijk aan.
Mijn broertje (11) gaf laatst eten, zei 'blijf' en ging even de keuken in. Vergeet vervolgens de hond en gaat vrolijk tv kijken. Ruim een half uur later moest ie naar de wc en bleek dat de hond nog braaf voor zijn bak zat, al was ie wel tegen de muur aan gaan hangen omdat ie wat moe was. Het arme beest heeft gewoon een half uur braaf voor zijn bak zitten wachten

Haha, ik zie het helemaal voor me. Wat een aandoenlijk brave hond.

quote:

Op donderdag 13 december 2007 13:11 schreef Litso het volgende:
Mijn vader heeft een labrador die ze netjes voor het eten even laten wachten voordat hij mag aanvallen. Eten in het bakje, 'zit' en 'blijf', en na een halve minuut wachten 'toe maar' en dan valt hij vrolijk aan.
Mijn broertje (11) gaf laatst eten, zei 'blijf' en ging even de keuken in. Vergeet vervolgens de hond en gaat vrolijk tv kijken. Ruim een half uur later moest ie naar de wc en bleek dat de hond nog braaf voor zijn bak zat, al was ie wel tegen de muur aan gaan hangen omdat ie wat moe was. Het arme beest heeft gewoon een half uur braaf voor zijn bak zitten wachten

Aaaah

Ahhhhhhhh Litso Ik zie gewoon die blik van die hond ( ) voor me

Zo zal hij hebben gekeken ja

hahahaha wat een suffe hond. Fijn dat ie zo braaf is, maar oh wat een domkop

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 14:30 schreef Harajuku. het volgende:
Maar zit en blijf is toch dubbelohop?

Nee, hoezo? Het commando 'zit' betekent dat een hond moet gaan zitten. 'Blijf' betekent dat hij niet van zijn plaats mag.

V.