Berthold

Berthold was een jongen zonder scrotum. Hij speelde het liefst de hele dag met zijn Commodore64 tot hij op kerstavond van zijn ouders een Xbox360 kreeg. Hij besloot meteen zijn leven om te gooien en hij rende meteen naar zijn slaapkamertje om de console aan te sluiten.
Nu onze scrotumloze antiheld eenmaal verslaafd was aan de xbox360 gooide hij met een vlotte beweging zijn hopeloos ouderwetse Commodore64 uit het raam. Dit had hij echter beter niet kunnen doen. Zijn ouders stonden toevallig net onder het raam te vetkezen tussen de maagdenpalmen en werden getroffen door de zware antieke computer. Zij waren dan ook op slag dood.

Nu zat Berthold met een probleem; zijn ouders lagen dood in de tuin met de broek op de enkels tussen de maagdenpalmen.
Als hij deze tragedie toch zou kunnen goedmaken zou hij zelfs zijn ziel verkopen aan de duivel.
Deze gedachte ging niet totaal ongehoord aan de duivel voorbij en daar stond Lucifer dan, nakend met een grote kloppende erectie voor Berthold.
"Teken hier met je bloed en je ouders zullen weer rondlopen!", sprak Lucifer met een raspende stem die pijn deed aan Berthold's oren. Berthold twijfelde geen moment en hakte zijn pink van zijn hand. Hij pakte zijn pink en tekende het perkament wat Lucifer voor hem hield. Lucifer verdween en, zoals afgesproken met hem, stonden de ouders van Berthold weer op.
Helaas is de duivel niet te vertrouwen en zijn afspraken met de prins der duisternis ook niet helemaal waterdicht te noemen. Berthold's ouders waren veranderd in zombies en ze trokken richting het centrum van Tietjerksteradeel, de woonplaats van onze scrotumloze antiheld. Bij de sigarenboer aangekomen werd de vader van Berthold vriendelijk gegroet door de exploitant van de plaatselijke snackbar "Hé Barend, ouwe schuinmarcheerder! Lekker aan de wandel met moeder de vrouw?", sprak de uit Amsterdam geïmporteerde Puertoricaan die luistert naar de naam Enrico. Helaas voor hem was Barend niet in voor een goed gepsrek. Barend had meer interesse in zijn hersenen. Met een rappe beweging werd Enrico ontdarmd. Zoals het vaker gebeurd bij een zombieuitbraak was dit slechts het begin, na Enrico's dood stond ook hij weer op om jacht te maken op mensen. Het aantal zombies nam exponentieel toe en weldra was Tietjerksteradeel bezaaid met lijken (veelal naakt).

Ondertussen was Berthold van de schrik bekomen en hij was bezig zijn huis te barricaderen. Overal om zijn huis stonden zombies kwijlend te kijken hoe Berthold met een hamer spijkers in planken stond te meppen en, terwijl hij hiermee bezig was, een pakje Wicky appelsap leegdronk. Het huis was goed gebarricadeerd en Berthold legde net de laatste hand aan wat wapens toen er op zijn zolderraam werd geklopt. Wetende dat zombies niet op daken kunnen klimmen besloot Berthold te kijken wat dit was. Hij liep naar de zolder,gewapend met een stuk drijfhout en een leeg pakje Wicky appelsap en deed het raam open. Daar sprong Chuck Norris door het raam naar binnen! Nu was hij zeker veilig! Chuck Norris zag de zompige poffertjeskop van Berthold en met een roundhouse kick onthoofde hij de scrotumloze jongen. Als een waar eenmansleger bond hij de strijd aan met het zombieleger in Tietjerksteradeel. Na een kort gevecht van enkele seconden waren alle zombies uitgeroeid.
En zo redde Chuck Norris kerst.

quote:

Op maandag 26 november 2007 15:06 schreef William1985 het volgende:
Ga columms schrijven...!

Waarom?

quote:

Op dinsdag 27 november 2007 09:56 schreef Biancavia het volgende:
Leuk voor de verfilming.

Daar ga ik dan ook voor

quote:

Op maandag 3 december 2007 15:00 schreef MLI het volgende:
Zeker vermakelijk, maar waarom sterft Berthold? Ik mis nog iets als 'Chuck Norris wilde zelf met de eer strijken'. En paps en mams zouden eigenlijk ook op een andere manier moeten sterven, is mijn persoonlijke mening. Aan een commodore hou je hoogstens een flinke schedelbasisfractuur over, denk ik.

Berthold sterft omdat hij ene plofkop heeft. Chuck Norris zou nooit zelf met de eer willen strijken, daar is hij te tof voor.
Paps en mams hebben een kind zonder scrotum op de wereld gezet, ze zijn zelf zo gehandicapt dat hun fontanelletjes niet aan elkaar zijn gegroeid. Dan is een C64 op je kop dodelijk.

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 12:52 schreef BaronPils het volgende:

[..]

Helaas schrijft Murakami niet in een absurdistische stijl. Wel surrealistisch, maar dat is dan ook iets heel anders.

OT: Komisch verhaal, heb erom moeten lachen. Ik vermoed echter dat de kans dat dit verhaal wint gering is.

Ik ga voor de verfilming