Aanvaring over opvoeding.

quote:

Op zondag 25 november 2007 15:43 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Nogmaals: kinderen begrijpen meer dan je denkt. Kinderen snappen prima dat volwassenen dingen doen/zeggen die zij nog niet horen te doen. Sterker kinderen gebruiken dit soort situaties om je uit te spelen. Het zijn daadwerkelijk kleine duivels soms

Ik heb vaker met dat bijltje gehakt (waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het voor elk kind geldt, maar ik heb inmiddels een hoop kinderen voorbij zien komen hier....)

vaak begrijpen ze dat inderdaad
maar als opa het gewoon gebruikt dan ziet dat kind dat echt niet hoor
dat ze begrijpen dat ouders meer mogen dan zijzelf begint pas later
ik denk dat jij dan teveel kinderen hebt gezien en niet alleen 2,5 jarige

quote:

Op zondag 25 november 2007 15:46 schreef Miss_S het volgende:

[..]

vaak begrijpen ze dat inderdaad
maar als opa het gewoon gebruikt dan ziet dat kind dat echt niet hoor
dat ze begrijpen dat ouders meer mogen dan zijzelf begint pas later
ik denk dat jij dan teveel kinderen hebt gezien en niet alleen 2,5 jarige

De jongste van de drie hier is net een paar maandjes 3. Die is de meest bewerkelijke van de drie en vreet het meeste uit. Misschien dat het ligt aan het feit dat hij er vaak mee is geconfronteerd

Noli, ik geef je groot gelijk. Ik vind het zelfs knap dat je Wilyan zijn eten rustig op hebt laten eten, ik was meteen weg gegaan denk ik. Jouw kinderen, jouw regels!

Een vriendje van Floris, N.(5 jaar), is een typisch voorbeeld waar de vader dacht, regels leren we hem wel als hij 4 is. Want ook al doet hij iets dat niet mag op 2/3 jarige leeftijd, dat snapt hij toch allemaal niet. Resultaat: N. luistert ab-so-luut niet naar zijn ouders. Maar dan ook echt helemaal niet. Vader heeft nu door dat het dus niet werkt, en klein broertje L. wordt dus wel al vanaf 2 bijgebracht wat wel en niet mag...

quote:

Op zondag 25 november 2007 15:43 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Nogmaals: kinderen begrijpen meer dan je denkt. Kinderen snappen prima dat volwassenen dingen doen/zeggen die zij nog niet horen te doen. Sterker kinderen gebruiken dit soort situaties om je uit te spelen. Het zijn daadwerkelijk kleine duivels soms

Ik heb vaker met dat bijltje gehakt (waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het voor elk kind geldt, maar ik heb inmiddels een hoop kinderen voorbij zien komen hier....)

reden te meer dan om volwassen issues niet over de hoofden van je kids uit te vechten.

een kind van 2 noemt opa sukkel, mag niet, okay, maar dan is dat de trigger tot een groter probleem, de bemoeienis van grootouders en wordt dan direct achter het sorry gedoe geplakt, daarmee een link leggend naar dat voorvalletje, want meer was het niet, er zijn ergere woorden te gebruiken om naar opa's hoofd te slingeren.

alsof Opa in eerste instantie ueberhaupt de bedoeling had om mama's gezag te saboteren, opa wilde enkel geen gedoe op dat moment, wilde het leuk houden... mama gaat dan daar iets veel zwaarders van maken , i.e. ondermijnen van gezag, en dáár reageert opa dan weer fel op, door te zeggen "dit is mijn huis!".. strepen op strepen...
actie reactie, wat compleet uit de hand loopt (nu ja, voor die dag dan) en wat een kind dan gaat linken aan haar gedrag... gedrag wat voor een 2 jarige doodnormaal is...


hulde voor het weigeren sorry te zeggen, toont karakter

quote:

Op zondag 25 november 2007 15:52 schreef milagro het volgende:


hulde voor het weigeren sorry te zeggen, toont karakter

Niet eens met je post, maar:

Kijk die narigheid heb ik dus ook. En ik vind overigens dat Noli gelijk heeft, en dat Opa absoluut zijn mond had moeten houden tijdens Noli's aanpak.

Joshua zegt dus ook "shut up" tegen iedereen. En ja het is iets dat hij heeft opgepikt hier helaas. En de onenigheid is er dus nu dat ik en husby nogal van mening verschillen over de aanpak. Negeren in dit geval heeft volgens mij geen bal geholpen. Maar de aanpak om hem in zijn naughty corner neer te zetten helpt veel meer. Alleen wordt dit niet gedaan door papa. En tja, schoonmoeder denkt ook door negeren dat het wel over zal gaan. Gevolg is wel dat we een tijdje geleden bij een mogelijke toekomstige school zijn gaan kijken voor Joshua en hij dus voor geen meter luisterde, met als gevolg we naar ons kop geslingerd kregen "shut up". Je wilt niet weten hoe ik door de grond zakte. Nou ben ik momenteel niet in staat om veel te doen met mijn 41 weken zwangerschap. Maar zodra die baby eruit is dan gaat hij toch echt voor elke keer dat hij het zegt naar de naughty corner. Kinderen voelen echt haarfijn aan hoever ze kunnen gaan. Joshua is nu bijna 4 jaar, maar zelfs al was hij 2.5 dan accepteer ik het nog niet. En dochterlief heeft het nu ook opgepakt trouwens, dus die begint ook.

Maar goed, of je het nou eens bent met een bepaalde opvoeding of niet, dat moet je niet bespreken waar het kind bij is, want die hebben dat heel snel in de gaten en maken daar gebruik van.

Mijn dochtertje is nu vier en haar leer ik ook om sorrie te zeggen of dank je wel. Ze durft/wilt/vertikt het soms echter. ik vraag het twee of drie keer , zegt ze het niet dan vertel ik dat dat niet netjes is van haar maar ik ga haar niet dwingen. De ene keer durft en doet ze het namelijk wel en de andere keer verstopt ze zich achter me en durft ze niet. Als ze het als ze wat groter is maar wel doet .

quote:

Op zondag 25 november 2007 16:24 schreef roque79 het volgende:
Mijn dochtertje is nu vier en haar leer ik ook om sorrie te zeggen of dank je wel. Ze durft/wilt/vertikt het soms echter. ik vraag het twee of drie keer , zegt ze het niet dan vertel ik dat dat niet netjes is van haar maar ik ga haar niet dwingen. De ene keer durft en doet ze het namelijk wel en de andere keer verstopt ze zich achter me en durft ze niet. Als ze het als ze wat groter is maar wel doet .

Ja, en dat gaat dus alleen maar gebeuren als je consequent bent!

Als mijn kind 'Sukkel' zegt tegen opa, dan denk ik eerder van ' ojee, dit heeft hij van ons.' En dan zou ik reageren met : 'oeps! dat mag je eigenlijk niet tegen opa zeggen.' Of kort: 'nee, dat mag niet.' Gewoon een mededeling en het er verder bij laten. Opa kan zelf bepalen of hij een kusje of een knuffel wil.
En ik sluit me aan bij anderen: voor een kind onder de drie jaar heeft 'sorry' nog geen betekenis. Het woord wordt wel gekoppeld aan een situatie waarbij iets niet mocht, maar de betekenis is nog niet helemaal duidelijk. Een kind van die leeftijd overziet nog niet zijn/haar eigen rol in een gebeurtenis.
Het kind is bezig met zijn rol in het leven te bepalen en jij moet het duidelijk maken wat (sociaal) wenselijk is.

Ja, het is best vervelend dat je schoonvader dat doet. Meningsverschillen over de opvoeding zul je altijd hebben

quote:

Op zondag 25 november 2007 15:36 schreef Moonah het volgende:
Maar heb je gelezen dat opa het woord sukkel als een heel onschuldige term gebruikte?
Dan is het toch logisch dat een kind van 2 dat op eenzelfde manier kopieert?
En dús is de ophef erover niet in verhouding (voor het kind iig). het principiéle deel tav. bemoeien onderschrijf ik volledig. Maar doe het dan zo dat de kinderen dat niet meekrijgen.

Ben ik niet helemaal met je eens. Wat ik van Noli lees gebruikt opa dat nog wel eens om Wilyan's onhandigheid aan te duiden. Door aan Hanne te leren dat ze dat woord niet moet gebruiken leert ze haar tegelijkertijd dat het dus ook niet ok is dat opa dat woord gebruikt (zoals ze dus ook al eens met opa hadden besproken).

Ik vind sukkel ook niet echt een heel erg verschrikkelijk woord, maar ik kan me voorstellen dat je er ook niet erg gelukkig mee bent dat opa dat regelmatig gebruikt tegen een van je kinderen. En als je die lijn door trekt kan ik me ook wel voorstellen dat je niet wil dat jouw kind dat andersom tegen opa gebruikt.

Maar goed, dat is dus een persoonlijk standpunt van Noli en haar man en ik kan me voorstellen dat daar discussie over kan ontstaan. Beter was dat gedaan in de afwezigheid van de kinderen, dat wel.

Het gaat helemaal niet meer omdat hanne sukkel zei, maar omdat opa het woord sukkel gebruikt.

Nee Moussy, het gaat erom dat Opa de opvoeding van Noli ondermijnt.

quote:

Op zondag 25 november 2007 17:11 schreef Noli. het volgende:
Het ging mij om het feit dat hij onze opvoeding ondermijnt.
Dat hij het op de gang zetten van kinderen en sorry laten zeggen (wat bij onze opvoeding naar onze kinderen hoort) onzin vind.

_{En we hebben hem idd al eens er op aan gesproken dat hij dat woord gebruikt. Hij blijft dat doen want hij ziet niks kwaads in het woord sukkel. Wat nu dus wel resulteerde in deze ruzie over de opvoeding.}

En wat BE zegt idd.

Vraag je schoonvader eens wat hij ervan zou vinden als zijn schoonouders destijds volledig tegen zijn opvoeding in zouden zijn gegaan. (in zijn tijd haalden kids het niet in hun hoofd om zoiets tegen hun grootouders te zeggen )

quote:

Op zondag 25 november 2007 17:06 schreef --Eveliene-- het volgende:
Nee Moussy, het gaat erom dat Opa de opvoeding van Noli ondermijnt.

wat ontzettend overtrokken, Opa wilde gewoon het leuk houden, mama reageert er té fel op, en vervolgens reageert Opa té fel, omdat hij zich nu aangevallen voelde op zijn beurt.

Ik heb hier eens over zitten nadenken. Wij mochten ook veel bij opa en oma, daar was het feest. Maar je diende je wel te gedragen.
Ik ben eigenlijk van mening dat Noli en hubby juist gehandeld hebben door Hanne op haar woordkeuze aan te spreken. Liever vroeg en consequent als niet.
Tuurlijk Opa wilde de sfeer niet verpest hebben. Maar in mijn ogen is t niet juist om daar dan wat van te zeggen tegen Noli en hubby waar Wilyan en Hanne bij zijn. Juist omdat je daarmee in mijn ogen de kinderen stimuleert om dingen te doen die van papa en mama niet mogen maar misschien wel van Opa.

Toen Saskia rond die leeftijd was begonnen we wel zo'n beetje met tot 3 tellen en anders naar de gang. Maar aleen bij ons thuis. Ergens anders werd ze op haar gedrag aangesproken, maar werd het niet op de spits gedreven.

quote:

Op zondag 25 november 2007 19:00 schreef Noli. het volgende:

[..]

Je hebt het óf niet gelezen óf wilt er gewoon niet aan?
Aanvaring over opvoeding.

ja hoor, ik lees het wel, en ik vind dat je het overdrijft allemaal.

er wordt een 2 jarige veel teveel toegedicht, het besef van zoiets abstracts als "sorry" en het onthouden van en het misbruik maken van een incidenteel "oogje toe knijpen" en eens 1 keertje niet tot straffen overgaan, maar het even aankaarten en het dan laten rusten zoals Paradijsdingetje hier boven zei.

een kind van 2 onthoudt echt niet dat "wegkomertje" , hoor, een volgende keer in eigen huis had je haar een en ander eens wat nadrukkelijker kunnen uitleggen waarom het niet zo'n lief woord is... sorry eisen en niet krijgen en dan naar de gang sturen is volkomen zinloos.

wat wel kan blijven hangen is een uit de hand gelopen ruzie nav het woordje sukkel, want dat is de link die een kind onbewust wel kan leggen op die leeftijd, en ruzies worden vaak dus wel onthouden, hoe klein ook.

je opent een topic, ik heb een mening en die geef ik, en dat die verschilt met wat jij vindt, heeft niets te maken met niet willen lezen.

dat het irri is als een oma of opa zich bemoeit met jouw doen en laten , ja, is het ook, maar dit was niet het moment om het aan te kaarten , even los van de volkomen onschuldige aanleiding en ook los van dat zinloze resolute gestraf bij zo een ukkie... ergens niet aan mogen komen, is makkelijk te snappen, maar een sorry zeggen is te abstract, net als het woordje sukkel trouwens, de lading, die er wat mij betreft nauwelijks is, ik vind het grappig, maar goed, jij niet, dat kan, is voor een uk van 2 niet te begrijpen, ze snapt niet wat ze fout gedaan heeft, ze snapt het concept 'excuses maken' niet, hoe graag jij dat ook wil geloven.

quote:

Op zondag 25 november 2007 19:03 schreef Swetsenegger het volgende:
Toen Saskia rond die leeftijd was begonnen we wel zo'n beetje met tot 3 tellen en anders naar de gang. Maar aleen bij ons thuis. Ergens anders werd ze op haar gedrag aangesproken, maar werd het niet op de spits gedreven.

Precies zo doen wij het ook, en ik vind dit een prettige wijze.

Ik heb een beetje het idee dat dit een "de druppel die de emmer doet overlopen" geval was.

Toen opa (weer eens) zei dat je dochter geen sorry hoefde te zeggen, had jij zoiets van: mijn opvoedingsstijl gaat nu eens niet ondermijnd worden! En dan reageer jij wat feller dan in mijn ogen op dat moment nodig was. Waardoor opa ook gepikeerd wordt.

Ik had iets gezegd van: je mag geen sukkel zeggen tegen mensen, dat is geen lief woord. Opa vind het niet zo erg, maar andere mensen wel! Dus niet meer doen, anders word mama boos.

En daarmee zou voor mij de kous wat het sorry zeggen betreft, af zijn geweest. Opa blij, kind blij, avond niet verpest.

Op een later tijdstip zou ik opa er wel op aanspreken dat je niet gediend bent van zulke reacties op jouw opvoeding en hem verzoeken om het niet weer te doen. En dan kun je wél wat feller van leer trekken.