Emo-TV

Hier ben ik inderdaad ook heel benieuwd (ik vroeg dit al in het topic 'Voer voor psychologen' maar kreeg niet echt reacties, dus misschien is het toch niet zo interessant). Ik merk zelf dat ik erg begin mee te leven met BB. Niet door dat half uurtje tv, want dat stelt niet zo veel voor, maar door de streams en dit forum. Ik verkeer in de gelukkige positie dat ik in principe de hele dag de streams kan volgen omdat ik thuis werk en kabelmodem (dus een goede internetverbinding) heb. Zeker als ik de streams aan het volgen ben, heb ik vaak de neiging om iets tegen de bewoners te zeggen, om me in het gesprek te gaan mengen.
Ik verplaats me ook vaak in de bewoners en vraag me af hoe ik zou reageren op de dingen die hun nu gebeuren, zoals Sabine die toch niet helemaal eerlijk is in haar relatie met Bart en hoe ik dan, als een van de anderen, zou reageren; hoe ik zou reageren op Sabines reactie na de nominaties, etc. Ik heb wel het idee dat niet alleen de BB'ers maar ook mijzelf constant een spiegel wordt voorgehouden en ik ben niet altijd even blij met wat ik daar te zien krijg.

Volgens mij appelleert BB alleen maar aan de voyeur in ons. Paul de Leeuw zei het heel goed; iets van "Ik weet niet waarom ik kijk, want er gebeurt niks, maar ik kijk toch.. voor als er wat gebeurt". Ik weet ook niet waarom ik kijk, maar het intrigeert me mateloos, en ik weet niet waarom. Misschien toch onderbewust omdat het een beetje "gluren bij de buren is". "Straks mis ik wat". En dan met Humptydumpty van de Tonnekreek als eindredactrice... ja, dan wordt het roddel, achterklap en andere flauwekul. Het gekke is alleen dat ik Prive, Story en Weekend niet lees, en wel naar BB kijk. Misschien wel omdat ik de analyses op dit forum zo leuk vind; als ik kijk kan ik meepraten.
Ik zal er nog eens goed over nadenken.

Hallo sombie en Hunter.

De betrokkenheid met de bewoners die ik bij mij (en anderen) waarneem is idd onverwcht of ieg sterker dan verwacht. Toch heb ikzelf nog geen traan geplengd, wel sterke verontwaardiging gevoeld, heftige irritaties, plaatsvervangende schaamte etc etc. (Even geen tijd om alle voorvallen te documenteren Hunter, maar straks met de tape bij de uitvallende kerstboom komt 't vast weer terug)

Waar ik wel bij heb gehuild was een zeer ontroerende aflevering van Spoorloos (of zo een programma). Zeer ingetogen werden twee samengebracht wat een ommekeer in hun leven betekende. Dat was 1 uitzending van misschien ook maar een half uur. Dat was echte Emo-tv. BB is meer dan 50% entertainment in mijn perceptie. En dat verbaast mij eigenlijk nog het meest.

-----------
Pedro: "Flikker die Bart eruit, als ik een slechte romance wil zien ga ik wel naar GTST kijken!!"

Beste MrNatural, het is inderdaad vooral dat het zo veel sterker is dan ik had verwacht, mijn betrokkenheid bij het programma. Ik ben iemand die eigenlijk bijna nooit emo-tv kijkt (tenzij ik een klotedag heb en ff lekker wil janken), ik lees geen roddelbladen, kijk geen real-lifetv (voor BB), ren niet naar buiten als er sirenes klinken buiten... dus waarom heeft BB me dan zo in zijn ban gekregen?

Ik zou BB ook niet zo snel in het rijtje De Bevalling, Het Spijt Me, etc., zetten. Het is niet dat soort emo-tv, niet uitsluitend bedoeld om op het sentiment te werken. In de zuivere betekenis van het woord is het echter wel emo-tv, want het is de bedoeling dat de kijkers een band gaan voelen met de bewoners, dat ze ze gaan haten of liefhebben (zodat ze blijven kijken). En te zien aan de reacties op dit forum, lukt dat aardig.

In een eerder bericht in dit topic werd Paul de Leeuw genoemd. Ik zou PdL willen vergelijken met BB. Je vindt 't prachtig of verschrikkelijk. Het lijkt wel of er geen tussenweg bestaat. BB polariseerd dus. Voorts valt 't me op dat mensen in mijn omgeving waar ik het totaal niet van verwacht ware BB-fans zijn en andersom ook.

Emo-tv? Niet direct, volgens mij. De beste beschrijving lijkt me toch een 'reality-soap', al is er van 'reality' natuurlijk geen sprake, wanneer mensen in zo'n onnatuurlijke omgeving worden geplaatst. Maar het is wél echt! Echte mensen met echte emoties. Helaas (soms) nep-weergave. Dwz VOO kan beïnvloeden wat ze wil en doet dat dus ook.

Vergelijkingen met andere programma's? Misschien 112-weekend, 5 in't land of het NOS journaal. Ook allemaal echt en even onvergelijkbaar. BB is uniek, maar zal dat niet lang meer zijn, helaas (?). Commercieel in ieder geval een big hit. Zal eind van het jaar zonder twijfel het best bekeken programma zijn.

Ben inmiddels zowel een BB- als een FOK-junk geworden. Meissie is minder enthousiast, helaas .

Gegroet, waarde Fok-members (newbies ook )

Herstel, herstel. Vanavond dus wel degelijk emo-tv. Dat 'belooft' nog wat voor de komende weken.

Sabine zei het erg treffend: "'t is écht een andere wereld daar!". Misschien dat dat ook de extreme reacties van vanavond verklaart bij de achtergebleven bewoners. Had wel wat traanjes verwacht, maar zulke heftige reacties, nee dat toch niet. Bianca had echt een mental-breakdown. Stortte letterlijk in. Wat een ontzettend complex figuur, zeg!

Tjsa, wat maakt BB precies zo verslavend terwijl er goedbeschouws eigenlijk niets gebeurd. Misschien het feit dat het ECHT is. Alles is echt, elke kleine emotie, elk gesprek, elke blik. En daaruit herken je dingen van jezelf of begrijp je soms bepaalde reakties niet. Niets is zo interessant als de mens omdat je zelf een mens bent. Het BB huis is een micro-cosmos op zich met heel eigen wetten die toch ook heel herkenbaar zijn. Deze laatste uitzending heeft toch een behoorlijke impact op me gehad. Jemig, wat een emoties. En dat bedoel ik dus, ik herken de gevoelens en kan dus meeleven.

Ben ook geschrokken van heftige reakties, wat is er nu gebeurd? Er vertrekt een groepslid, dus een verstoring. Maar dat dit zulke heftige reakties zou oproepen had ik allesbehalve verwacht.

Misschien komt dit omdat Sabine toch een stukje vertrouwdheid in de groep gaf. Daarmee bedoel ik dat ze dus deel van de groep uitmaakte vanaf het begin. Ook al waren er strubbelingen, ze was toch deel van de groep. Ik kan me best voorstellen dat het een schok geeft als je haar definitief het huis ziet verlaten en 'naar de overkant' ziet lopen waar jij het contact al lange tijd mee kwijt bent, de buitenwereld. Maar ik kan me ook vergissen. Ik denk dat dit soort dingen (herkenbare dingen) BB zo sterk maakt.

Ik ga niet helemaal uitgebreid beschrijven wat BB voor mij doet, het meeste wordt hier al door andere beschreven. Maar ik wil wel ff zeggen dat ik blij ben om te lezen dat ik niet de enige ben die blij, geirriteerd, sjacharijnig en emotioneel word en dat m'n vriendje me onterecht voor gek veklaard!

Jongens Bedankt!

Na de uitzending gedanst in de kamer van Tinkepink. Uitzinnig van vreugde dat het zo'n leuke uitzending was. Blij dat Sabiene blij is. En vooral geraakt door het gezicht van Sabiene in de studio. Als een jong katje kijkend naar de huilende binnenwereld, in het huis.
Eigenlijk wou ik nog even blijven om samen nog even na te genieten op de Fokzine of BB-site, maar ik moest naar huis, om de eerst reacties op het scherm te lezen.
Buiten kreeg ik het gevoel wat mijn ouders moeten hebben gehad, toen zij vroeger op die bekende televisie-woensdagavonden hebben gehad. Het is koud en stil. De mensen zitten binnen na te praten over BB. En ik ben op straat en ik verwacht rennende mensen met oranje petjes en sjalen.
Ik heb vanavond wat meegemaakt. Ik heb eerlijk verdriet gezien en intens geluk bij het weerzien van bekenden.
Heerlijke televisie!

Mooi gezegd Japie!