Het grote 'rammelaars'topic, deel 15

Wat leuk Appelsap!

Wij waren vorige week met een paar vrienden in Belgie een halve week. 1 stel heeft een baby van 12 weken, heerlijk mee geknuffeld, wat lief! Die babygeluidjes enz.
Gisteren keken we naar onze eigen vakantiefilm van vorig jaar, Sara was toen 10 maanden, en echt, vergeleken met nu echt nog zo'n heerlijke spekkige knuffelbaby! Zo leuk om te zien, maar wel een heel hoog rammelgehalte nu!

Pffff ik rammel ook weer behoorlijk. Bij mij is het echt met ups en downs... Toen ik me vorige keer hier heb voorgesteld was het rammelen ineens even over. Alsof het toen ineens te 'echt' werd. Maar ik heb vorige week een proefmiddag stage gelopen op een kinderdagverblijf en daar zaten ook echt van die lieve baby'tjes bij.
Daarbij komt dus ook nog dat de moeder van mijn oppaskindjes al over de magische 37 weken is dus dat zit er ook aan te komen.

En als ik dan vervolgens denk aan dingen als: Mochten we nu per ongeluk zwanger raken dan zou het volgens mij één groot feest zijn. Maar om daadwerkelijk die keuze te maken... dat is toch wel een stuk moeilijker En dan vooral voor mijn vriend. Dat is toch eigenlijk best raar? Want volgens mij is dit bij heel veel stellen zo. We zijn veel flexibeler dan we eigenlijk denken. Dus mocht een kindje zich onverwachts aankondigen dan weet bijna iedereen er wel een draai aan te geven waardoor het hartstikke goed komt.
Wel jammer dat bij ons de kans dat het 'fout' gaat vrijwel nihil is...

quote:

Op maandag 12 november 2007 12:54 schreef appelsap het volgende:
Pien85 dat ga ik zeker doen!

Nou hè Vivi!
Jij nog niet aan het rammelen?

Ik vergeet trouwens helemaal te vertellen dat mijn vriend ook graag voor een tweede zou gaan, als de mogelijkheid er is. (Dus als het verstandig is om eraan te beginnen.)

Ikke? Nou, alleen in een geromantiseerd beeld van mijn leven

Nee, daarvoor wil ik bij een evt. volgende toch wél echt alles op de rit hebben. Ik ben dolblij met mijn guitebolletje maar ik moet hem wel wat kunnen bieden, als ik nú voor een 2e zou gaan kan ik dat wel vergeten. En misschien blijft het wel bij deze, de vrijheid die je met 1 kind hebt trekt me ook wel

_{Hele kleine babietjes zijn natuurlijk ubercute, maar ik merk wel dat ik niet echt een babymoeder ben ook, ik vind Dean steeds leuker worden nu hij groter wordt.}

[ Bericht 2% gewijzigd door Vivi op 12-11-2007 14:55:30 ]

Pien85, bedankt!

Vivi, ik snap wel wat je bedoelt. Ik had ergens gelezen dat je wil gaan bijscholen enzo.
Ik heb ergens dat gevoel ook wel, eerst alles op de rit hebben. Maar ik weet niet of ik een jaar of 6 kan wachten als de mogelijkheid zich in de tussentijd voordoet.
Het gaat me trouwens niet om het kleine lieve baby'tje maar echt om het kindje erbij. (als je snapt wat ik bedoel..)

No_Promises, ik vind het niet zo raar. Vind het alleen wat moeilijk uit te leggen.
De eerste keer ben ik ook onverwachts zwanger geraakt, maar dan hoef je die keuze niet meer te maken. Als je dan denkt aan het kindje wat in je buik zit dan heb je zoiets van: ach wat maakt het ook allemaal uit, we vinden er wel wat op.
En als je het 'geplanned' gaat doen, dan denk je toch wat meer aan de praktische zaken en dan is het heel moeilijk om die keuze te maken.

Ik ben een twijfel-rammelaar. Het lijkt me zo leuk om Fons als grote broer te zien. Ik zit heel dikwijls te denken over namen, heb zin om een echo te laten doen en ben ik nu al nieuwsgierig of het een klein broerke of zusje gaat worden, en heb heimwee naar de eerste weken.
Anderzijds zie ik een bevalling helemaal niet meer zitten en zie er erg tegenop om weer zo misselijk te zijn en minder te kunnen.
Als ik mijn zwangere schoonzus zie heb ik ook meer het gedacht van, liever jij dan ik.
Maar als ik dan weer leuke jurkjes zie hangen en denk dat ik die misschien ooit eens ga mogen kopen...
Twijfels zat dus.
Toen Fons een maand of vier was zei ik steeds dat we in de lente van 2008 voor een tweede gingen, maar nu vind ik dat erg dichtbij komen en denk ik van dat toch nog maar een jaartje ( of twee ) op te schuiven. Anderzijds vond ik dertig ook wel een mooie leeftijd om ermee 'klaar' te zijn.
En dan zitten we ook hier nog met verbouwingen en veel werk en zou ik de tweede keer veel 'rustiger' willen beleven.
Hoewel dat misschien ook weer utopisch is.
Hehe, mijn lief zei vorige week nog dat ik volgens hem nooit meer ga zeggen dat het nu 'mag'.
Ik ben er erg zeker van van wel maar ik heb nog geen flauw idee wanneer...

quote:

Op maandag 12 november 2007 14:05 schreef appelsap het volgende:
Pien85, bedankt!

Vivi, ik snap wel wat je bedoelt. Ik had ergens gelezen dat je wil gaan bijscholen enzo.
Ik heb ergens dat gevoel ook wel, eerst alles op de rit hebben. Maar ik weet niet of ik een jaar of 6 kan wachten als de mogelijkheid zich in de tussentijd voordoet.
Het gaat me trouwens niet om het kleine lieve baby'tje maar echt om het kindje erbij. (als je snapt wat ik bedoel..)

Ja dat snap ik hoor, ik doelde er ook niet op dat het je daarom zou gaan, ik haalde het voorbeeld alleen aan ter illustratie dat ik zelf niet ga rammelen bij het aanschouwen van een ienimini baby'tje, dus dat scheelt . En ik wil idd gaan omscholen en voor mezelf gaan beginnen, maar ik moet ook nog wat financieel gedoe uit mijn verleden wegwerken en ik wil sowieso een ander huis voor er een evt. 2e zou (kunnen, mogen, willen) komen .

En de papa heeft ook nog wat in te brengen natuurlijk

Bass-Miss, ook lastig! De lente van 2008 duurt nog even hoor, dus kijk het gewoon even aan. Zou je vriend het nu wel graag al willen?

Vivi, jouw plannen zijn toch wat grootser en lastiger dan die van mij, dus ik snap het wel ja.
Ook de situatie dat jij en je vriend nu niet samenwonen maakt het ook wat anders denk ik.
Succes met de plannen.

Haha Leonieke, dat zou wel makkelijk zijn! Toch zou ik er niet voor kiezen ondanks dat de eerste periode me is tegengevallen. Zou wel graag alles willen meemaken en het zien opgroeien is juist zo leuk.

Appelsap, wat een overwegingen zijn er dan te maken he!
Maar op zich wel weer heel fijn dat jullie het allebei wel zouden willen. Ik ben benieuwd naar wat er over een half jaartje gaat gebeuren.

B-M, vergeet niet dat zwangerschappen als dag en nacht van elkaar kunnen verschillen. Mss ga je er nu wel fluitend doorheen...

quote:

Op maandag 12 november 2007 16:07 schreef appelsap het volgende:
Bass-Miss, ook lastig! De lente van 2008 duurt nog even hoor, dus kijk het gewoon even aan. Zou je vriend het nu wel graag al willen?

Hij laat me de keuze daarin, vind ik ook wel een luxe.

quote:

Op maandag 12 november 2007 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
B-M, vergeet niet dat zwangerschappen als dag en nacht van elkaar kunnen verschillen. Mss ga je er nu wel fluitend doorheen...

Ik hoop het echt, al kan ik me niet meer voorstellen dat ik de volgende keer niet zeven keer per dag kotsend boven de pot ga hangen.

Maar tot nu toe heeft wachten toch nog steeds de voorkeur.
Ik geniet ook wel van de vrijheid met 1 kindje en dat zal met twee kleintjes niet meer zo evident zijn. Lijkt me handiger als de oudste al een pak zelfstandiger is.
En het gedacht dat ik het allemaal nog eens ga meemaken vind ik ook erg leuk, ook al kan ik soms niet wachten.

Eigenlijk wou ik gewoon dat we twee jaar verder waren en ik twee jaar jonger was...

Ik zit weer in dubio _{moet vandaag weer met de pil beginnen}
Twijfel dan altijd om toch maar gewoon te stoppen...niet denkend aan mijn werk en dat het gewoon snel kan gaan...

quote:

Op donderdag 15 november 2007 12:57 schreef leonieke het volgende:
Dit vind ik ook altijd de moeilijkste dag hoor Koningin... Het effectief opnieuw moeten beginnen met een nieuwe strip.
Maar was het niet één van de laatste voor jou?

Ja, deze zal waarschijnlijk de laatste zijn.
Maar als het dalijk nog maanden duurt, dan had ik net zo goed met deze al kunnen stoppen......dat weet je niet van te voren. Daarom het dubio.

welkom Appelsap!

Koningin, ik herken het een beetje. Ik neem morgen de laatste van mijn strip en zou het liefste niet meer beginnen.... maar helaas moet ik gewoon nog even wachten...

quote:

Op donderdag 15 november 2007 15:05 schreef leonieke het volgende:

[..]

Heel hard te herkennen Bij mij zal dat echt beginnen spelen eens we februari zijn (want 9 maand later is mijn hospitalisatieverzekering in orde wat betreft bevallen, dus dan valt dit ook weg).
Ik ben de laatste tijd aan het fantaseren over hoe en wanneer ik het zou bekend maken dat ik zwanger ben. Maar dit gaat me zo hard niet lukken om me daar aan te houden

Moeilijk he, en de planning wordt altijd naar voren geschoven. Wij begonnen met 1 januari 2008, nu ben ik al serieus aan het denken om vandaag gewoon niet meer te beginnen.
Meestal als je denkt dat het lang gaat duren, is het meteen raak en andersom ook....

quote:

Op donderdag 15 november 2007 15:20 schreef leonieke het volgende:

[..]

Dus binnen 9.5 maand lig jij gewoon te

En jij een paar maanden later!

Leonieke, mag ik 1 advocaat van de duivel vraag stellen... je hebt het over die 9 maanden dat je verzekering in orde is, maar wat gebeurd er nou als je kindje onverhoopt te vroeg komt? Vaak zitten daar dan juist behoorlijke behandelingen en ziekenhuistijd aan vast. Zou dat dan ook niet verzekerd zijn?
_{Natuurlijk hoeft dit niet per sé te gebeuren, maar ik vroeg het me ineens af.}

Lekkertje!
Maar goed, iig 'fijn' te lezen dat jullie daar wel bij stil staan idd. Het zal je maar gebeuren namelijk...